ေမာ္ဒန္၊
ပုိ ့(စ္)ေမာ္ဒန္ေတြေခတ္စားစဥ္ကာလတြင္ သူသူငါငါကဗ်ာေရးသူ၊ ဝတၳဳေရးသူတုိ ့သည္
ေခတ္ေနာက္
က်က်န္ရစ္မွာ စုိးထိတ္သည့္အလား
သူ "ဒန္"လွ်င္ ကုိယ္လည္း"ဒန္"ေနၾကသည္ကုိ
ဝါရင့္သမၻာရင့္စာေရးဆရာ
ၾကီးတဦးက "အခုေနအခါေတာ့
ဘယ္သူက ေမာ္ဒန္စာေပသမားအစစ္အမွန္လဲေျပာရမွာခက္သဗ်၊ ျမင္းတအုပ္
အေျပးျပဳိင္ပြဲဝင္ေနသလုိပဲ၊
ပန္းဝင္ခါမွ ဒီလူကေတာ့ ခါေတာ္မွီပဲ၊ ဒီလူကေတာ့ ဒန္သမားစစ္စစ္ပဲေျပာလုိ ့ရမယ္
ထင္တယ္"ဟု
မွတ္ခ်က္ေပးဖူးေၾကာင္း ဧဝံ ေမသုတံ ဖူး၏။
ျမန္မာျပည္သာသနာေရးေလာကတြင္
တရားေဟာဓမၼကထိကမ်ားရွားပါးခ့ဲဖူး၏။ လယ္တီဆရာေတာ္ ဦးဝိလာသ
ကုိယ္တုိင္တရားပြဲတခုတြင္ ဓမၼကထိကစာရင္းကုိ ခ်ျပဖူး၏။ ထုိဓမၼကထိကမ်ားမွာ
မင္းကြန္းတိပိဋကဆရာေတာ္၊ အနီးစခန္းဆရာေတာ္ ႏွင့္ ဆရာေတာ္ဦးဝိလာသကုိယ္တုိင္တုိ
့ျဖစ္ၾကသည္။ ထုိသုိ ့တရားေဟာဆရာေတာ္ရွားပါး
ရသည့္အထဲ "ရွင္နည္းရာ
အဂၢလူထြက္"ဆုိသလုိ အနီးစခန္းဆရာေတာ္သည္ က်န္းမာေရးခ်ဳိ ့တ့ဲလာမႈေၾကာင့္
တရားေဟာေျပာျခင္းကုိ နားလုိက္သည့္အတြက္ ပုိ၍ပင္
ဓမၼကထိကအင္အားနည္းသြားျပီျဖစ္ေၾကာင္း ညဥ္းညဴ
ေတာ္မူဖူး၏။
တပါတီေခတ္ေကာင္းစဥ္က
တႏုိင္ငံလုံးအတုိင္းအတာျဖင့္လူသိမ်ားေသာဓမၼကထိကဆရာေတာ္မ်ားမွာလည္း
လက္ဆယ္ေခ်ာင္းပင္ မျပည့္တတ္ေခ်---။ ၾကာနီကန္ဆရာေတာ္ကေတာ့ ယင္းအခ်ိန္ေလာက္တြင္ သက္ရိွ
ထင္ရွားမရွိေတာ့ေသာ္လည္း အသံတရားေခြမ်ားကား
ကက္ဆက္အေခြငွါးဆုိင္မ်ားတြင္ ငွါးသူမ်ားသည့္
စာရင္းဝင္ျဖစ္ေနေၾကာင္း အတိတ္ကုိ
ျပန္အမွတ္ရမိပါ၏။
"သပိတ္အုိင္ဆရာေတာ္၊
သဲကုန္းဆရာေတာ္၊ သီတဂူဆရာေတာ္"ဟု အမည္ ၃ မ်ဳိးျဖင့္ေက်ာ္ၾကားေတာ္မူေသာ
ဆရာေတာ္တပါးသည္သာ သက္ရွိထင္ရွား ႏုိင္ငံေက်ာ္ဓမၼကထိကအျဖစ္ မိမိတုိ ့ငယ္စဥ္ကတည္းက
သိမွတ္ခ့ဲရပါ
သည္။ ဆရာေတာ္သည္
ပါဠိေတာ္ေဟာစဥ္ၾကီးမ်ားကုိ က်က္မွတ္ေလ့လာျပီး ေဟာေတာ္မူခ့ဲသည္။ ဆရာေတာ္၏
ပါဠိေတာ္ေဟာစဥ္မ်ားကုိ
နာၾကားတုိင္းနာၾကားတုိင္း စာခ်ဆရာေတာ္ေရွ့ေမွာက္တြင္ ပါဠိေတာ္၊ အ႒ကထာ၊
ဋီကာမ်ားစုံလင္စြာခင္းက်င္းလ်က္
စာတက္ေနရသည့္အလား ခံစားရပါသည္။
ယခုအခါတြင္ ေလာကအေတြ
့အၾကဳံ၊လုပ္ငန္းအေတြ ့အၾကဳံ၊ သက္တမ္းအေတြ ့အၾကဳံမ်ားကုိ ဓမၼအေတြ ့အၾကဳံ
မ်ားႏွင့္
ေပါင္းစပ္ျပီးေဟာေနေလရာ မွတ္သားဖြယ္အႏွစ္သာရမ်ားႏွင့္ျပည့္ဝေသာေဟာစဥ္မ်ားကုိ ျဖန္
့ေဝဆဲ
ရွိေနပါ၏။
၁၉၈၈ ေနာက္ပုိင္းတြင္
အရင္ေခတ္ကာလႏွင့္မတူ ဓမၼကထိကဆရာေတာ္အမ်ားအျပားေပၚထြက္လာခ့ဲသည္
ဟု ဆုိႏုိင္ပါသည္။
မ်ားေသာအားျဖင့္ ၈၈ ေနာက္ပုိင္း တရားေဟာဆရာေတာ္မ်ားစြာတုိ ့သည္
အေဟာေကာင္းမ်ား မဟုတ္ၾကဘဲ အေျပာေကာင္းမ်ားျဖစ္ၾကသည္။ အေဟာေကာင္းဆုိသည္မွာ
သက္ဆုိင္ရာပါဠိေတာ္မ်ားကုိ
တရားနာသူမ်ားနာယူႏုိင္ရန္ ရြတ္ဆုိ၊ အနက္ျမန္မာျပန္၊
အဓိပၸါယ္ေျပာသည္ကုိ
ဆုိလုိပါသည္။ အေျပာေကာင္းဆုိသည္ကေတာ့ ပါဠိ၊အနက္ကုိ အသားေပးျခင္းမျပဳဘဲ
ပါဠိကုိ သိသာရုံမွ်သာပါေစသည္။
တရားနာသူေခတ္ပရိသတ္တုိ ့ကလည္း ပါဠိရြတ္၊အနက္ေပးသည္ကုိ
နားမလည္သည့္အတြက္
စိတ္မဝင္စား၊ အဂၤလိပ္စာကားလုံးအပါအဝင္ဘာသႏၱရ
စကားလုံးေတြပါသည္ကုိ
စိတ္ဝင္စားသည္ယူဆကာထုိထုိစကားလုံးတုိ့ကို အစာသြတ္ျပီး စကားကုိသာ
ပရိသတ္စိတ္ဝင္စားေအာင္ေျပာၾကသည္ကုိ ဆုိလုိပါ၏။ ရွိပေစ--ေဟာသည္ျဖစ္ေစ၊
ေျပာသည္ျဖစ္ေစ
ဓမၼကထိကတုိ့၏ တာဝန္ကား အယူမွား အသိမွားကုိ ေျဖရွင္းပေပ်ာက္ေစျပီး
အယူမွန္အသိမွန္ကုိ
ေပးႏုိင္ေရးပင္ျဖစ္ပါ၏။ အယူမွန္အသိမွန္ကုိ ေပးႏုိင္ေရးအတြက္
ဓမၼကထိကတုိ ့သည္
ဝမ္းစာျပည့္ရန္ လုိအပ္၏။
ဤစကားသည္အထူးအဆန္းမဟုတ္ေခ်---။ တပါးသူကုိ ေပးႏုိင္ေရးအတြက္မိမိကုိယ္တုိင္ကသက္ဆုိင္ရာနယ္ပယ္မွာက်က်နနနားလည္ေရးဆုိသည္မွာ
ပညာေရး၊ေလ့က်င့္ေရးတုိ့၏လုိအပ္ခ်က္ပင္ ျဖစ္ေပသည္။
ကာယကံရွင္ကုိယ္တုိင္က မသိနားမလည္ဘဲ တပါးသူကုိ သင္ျပေပးျခင္းသည္ အမွားကုိ
ျဖန္
့ျဖဴေပးရာေရာက္သည့္အတြက္ အလြန္အႏ ၱရာယ္ၾကီးမားေသာလုပ္ရပ္ျဖစ္ေပသည္။
ဓမၼကထိကတပါးသည္
သက္ဆုိင္ရာဝိနည္း၊ သုတၱန္၊ အဘိဓမၼပိဋကမ်ားကုိ ကၽြမ္းက်င္ႏွံ့စပ္ေလေလ
ဗုဒၶသာသနာေတာ္၏ အႏွစ္သာရကုိ မ်ာမ်ားပုိ ့ခ်ျဖန္ ့ျဖဴးႏုိင္ေလေလျဖစ္ပါသည္။
စာတတ္ဆရာေတာ္တုိင္း တရားေဟာေကာင္းသူ မျဖစ္ၾကပါ။
သုိ ့ေသာ္
စာတတ္ဆရာေတာ္ေဟာေသာတရားသည္ မ်ားေသာအားျဖင့္အမွားအယြင္းကင္းပါသည္။
ထုိဆရာေတာ္မ်ားသည္
သေဘာတရားေရးရာပုိင္းမွာပုိင္ႏုိင္ၾကသည္ေပကုိး---။
သုိ ့ေသာ္
အဆုိပါဆရာေတာ္အမ်ားစုမွာ ပရိသတ္ႏွင့္ထိေတြ ့ဆက္ဆံမႈနည္းပါးသည့္အေလ်ာက္ ပရိသတ္
စိတ္ဝင္စားေအာင္
တင္ျပသည့္အတတ္ပညာပုိင္းမွာ အားနည္းခ်က္မ်ားရွိေကာင္းရွိႏုိင္ပါသည္။
ယေန ့ေခတ္ ဓမၼကထိကအမ်ားစုသည္
ပရိသတ္စိတ္ဝင္စားေအာင္ အေၾကာင္းအရာတရပ္ကုိ တင္ျပသည့္
အတတ္ပညာ၊ အေျပာစကားလုံးကုိ
ပုိင္ႏုိင္ၾကပါသည္။ သုိ ့ေသာ္--သုိ ့ေသာ္ သေဘာတရားေရးဟု ဆုိအပ္ေသာ
ပိဋကပုိင္းဆုိင္ရာတြင္ ကၽြမ္းက်င္ပုိင္ႏုိင္မႈအားနည္းေနပါသည္။ ထုိအားနည္းခ်က္ကုိ
ျပဳျပင္ရန္ ပိဋကကုိေလ့လာရုံ
မွတပါးအျခားမရွိေခ်--။
ဓမၼကထိကပုဂၢဳိလ္တပါးအတြက္ပိဋကတ္ဆုိင္ရာသိျမင္မႈနားလည္မႈအားနည္းလွ်င္
"ဓမၼကထိကဝမ္းစာနည္းသူ"ျဖစ္ေလေတာ့သည္။
ဓမၼကထိကဆရာေတာ္တပါး၏ေဟာေျပာခ်က္ကုိ
ၾကားလုိက္ရ၏။ ထုိဆရာေတာ္မွာ ယခုအခါ တရားေဟာခြင့္
ပိတ္ပင္ခံေနရေၾကာင္းသတင္းၾကားရသည့္အတြက္
သူ၏တရားကုိ ရွာေဖြနာယူျဖစ္ပါသည္။ ၄င္းဓမၼကထိက
ဆရာေတာ္က------
သဗၺပါပႆ အကရဏံ၊
ကုသလႆ ဥပသမၸဒါ။
သစိတၱပရိေယာဒါပနံ၊
ဧတံ ဗုဒၶါန
သာသနံ----ဟူေသာပါဠိဂါထာကုိကုိးကားရြတ္ဆုိျပီး
အလုံးစုံေသာမေကာင္းမႈေတြကုိ
မျပဳနဲ ့၊ မလုပ္နဲ ့
ကုသုိလ္ကိစၥမွန္သမွ်ျဖစ္ေပၚေစရမည္၊
လုပ္ရမည္
စိတ္ကုိျဖဴစင္ေအာင္ထားၾက---
ဟုလည္း
ပါဠိဂါထာ၏ဆုိလိုလုိခ်က္ကုိ ျမန္မာျပန္ျပသည္။
ယင္းေနာက္--
"ဒီဂါထာက ျမတ္စြာဘုရားရ့ဲသာသနာေတာ္စတင္ျပီး
အေျခတည္လာတ့ဲစကား----သာသနာအစပုိင္းမွာ
ဒီစကားကေလးနဲ ့ ၊ ရဟန္းခံရင္လဲ ဒီစကားကေလးနဲ ့ရဟန္းခံတယ္။
သာသနာကုိ စတင္အေျခတည္
တာ သာသနာျပဳခ့ဲတ့ဲစကားေပါ့ေနာ္--။
ဘုရားရွင္ကုိယ္ေတာ္ျမတ္ၾကီး ပထမပုိင္းဝါေတြမွာ အခုဝိနည္း
ပညတ္ခ်က္ေတြ မထုတ္ခင္ ဆယ္ဝါအတြင္းေပါ့၊ ရဟန္းခံမယ့္
ပုဂၢဳိလ္ေတြဆုိ ဒါကေလးေပးလုိက္တယ္။
ဒါေလးၾသဝါဒေပး၊ ရဟန္းျဖစ္သြားတယ္။ေနာက္က ဗုဒၶံ သရဏံ ဂစၦာမိ--ဘာညာပါတာေပါ့။
ပညာရွိေတြသိျပီးသား--------------------။"
အမွန္အားျဖင့္
သဗၺပါပႆ-ဂါထာအပါအဝင္ ဂါထာ ၃ ပုဒ္သည္ ဓမၼကထိကဆရာေတာ္ေျပာသလုိ
ရဟန္းခံေပးေသာဂါထာမဟုတ္ပါ။
ျမတ္စြာဘုရားရွင္မ်ားသာ ကုိယ္ေတာ္တုိင္ေဟာျပေတာ္မူေသာ
ၾသဝါဒပါတိေမာက္ေဒသနာေတာ္သာျဖစ္ပါသည္။
ၾသဝါဒပါတိေမာက္ကုိ သာဝကမ်ားမျပၾကပါ။
သာဝကမ်ားသည္ အာဏာပါတိေမာက္ကုိသာ ျပၾကပါသည္။
ထုိေၾကာင့္
ဓမၼကထိကဆရာေတာ္၏ "ဒီဂါထာကေလးနဲ ့ ရဟန္းခံရတယ္"ဟူေသာ စကားမွာ
ကေရာ္ကမယ္အမွားသာျဖစ္ေနသည္။ အေၾကာင္းရင္းမွာ ဓမၼကထိကဆရာေတာ္၏
ဝမ္းစာမျပည့္မႈေၾကာင့္
ျဖစ္ေပၚလာရေၾကာင္း အထူးေျပာဖြယ္မလုိေလက္ေအာင္ရွင္းပါသည္။ ဧဟိဘိကၡဳ
စေသာရဟန္း ၈ မ်ဳိး
အေၾကာင္းကုိ
သက္ဆုိင္ရာဆရာသမားမ်ားထံခ်ဥ္းကပ္ျပီးေသေသခ်ာခ်ာ ေလ့လာသင့္ပါသည္။
တဖန္ထုိ ့ျပင္ " ဘုရားရွင္ကုိယ္ေတာ္ျမတ္ၾကီး
ပထမပုိင္းဝါေတြမွာ အခုဝိနည္းပညတ္ခ်က္ေတြ မထုတ္ခင္ ဆယ္ဝါအတြင္းေပါ့၊"ဟူေသာ
ဓမၼကထိကဆရာေတာ္၏စကားမွာလည္း လြဲေခ်ာ္ေနျပန္၏။ က်မ္းဂန္မွာမရွိဘဲ
စိတ္ထင္ရာ
ဗရမ္းဗတာေျပာေနသည္ဟု ယူဆမိပါ၏။ ျမတ္စြာဘုရားရွင္သည္ ပထမေဗာဓိ
(ဝါေတာ္ ၂ဝ)အတြင္းတြင္
ၾသဝါဒပါတိေမာက္ကုိျပေတာ္မူခ့ဲသည္။ ဝါေတာ္ ၂ဝ ေနာက္ပုိင္းေရာက္ေသာအခါ
ရဟန္းပရိသတ္မစင္ၾကယ္မႈကုိအေၾကာင္းျပဳ၍
ၾသဝါဒပါတိေမာက္ကုိ မျပေတာ့ဘဲ အာဏာပါတိေမာက္ကုိသာ
ျပသရန္ ညႊန္ၾကားေတာ္မူခ့ဲပါသည္။ ဥဒါနအ႒ကထာ၊
ေသာဏဝဂ္၊ ဥေပါသထသုတၱန္အဖြင့္ကုိ ၾကည့္ရႈပါေလ---။
၁၉၈၈ ေနာက္ပုိင္းကာလတြင္
ဓမၼကထိကမ်ား ျပဳိင္ျမင္းတအုပ္ေျပးသက့ဲသုိ ့ တရိပ္ရိပ္ေပၚထြက္လာသည္ကုိ
သတိျပဳမိပါသည္။ စာေပေလာကတြင္ သူလည္း ေမာ္ဒန္၊ ငါလည္းေမာ္ဒန္၊ သူလည္းပုိ
့(စ္)ေမာ္ဒန္၊ ငါလည္းပုိ ့
(စ္)ေမာ္ဒန္ၾကသလုိ
သာသနာေရးေလာကတြင္လည္း သူလည္းဓမၼကထိက၊ ငါလည္းဓမၼကထိကေခတ္ေပ
တည္း--။
ဓမၼကထိကထြန္းကားေသာေခတ္ေပေလာ၊ သုိ ့မဟုတ္ ဓမၼကထိကဝမ္းေဖာဝမ္းေရာင္လုိက္ေသာ
ေခတ္ေပေလာ---။
ေတြးေတာဆင္ျခင္ၾကရန္ျဖစ္ပါ၏။
ဝမ္းစာျပည့္ေသာဓမၼကထိကမ်ားသည္
ေဟာသည္ျဖစ္ျဖစ္၊ ေျပာသည္ျဖစ္ျဖစ္ သာသနာေတာ္၏ အယူအဆအ
စစ္အမွန္ကုိ
ေဖာ္ထုတ္ေပးႏုိင္သည့္အတြက္ ဝမ္းေျမာက္သာဓုေခၚၾကရမွာ အေသအခ်ာပါ။ ဝမ္းစာမျပည့္သူျဖစ္
လွ်င္ကား သာသနာေတာ္ကုိ
ထိခုိက္ႏုိင္သည္မွာ အထူးေျပာေနဖြယ္မလုိပါ--။
၂ဝ၁၂ ခုႏွစ္တြင္ ဓမၼကထိကအခ်ဳိ ့
တရားပြဲမ်ား ပိတ္ပင္ခံၾကရ၏။ တရားပြဲပိတ္ျခင္းကုိ မေထာက္ခံပါ။ သုိ ့ေသာ္ တဖက္တလမ္းမွေတြးၾကည့္လွ်င္အျပင္တရားပြဲနားခုိက္တြင္ဓမၼကထိကတုိ့သည္ေက်ာင္းသခၤမ္းအတြင္းခုိေအာင္းကာ
မိမိတုိ
့၏အားနည္းခ်က္မ်ားကုိ ျပင္ဆင္ခ်ိန္ပုိမုိရၾကျပီး ဝမ္းစာျပည့္ေအာင္
ပိဋကအသိတရားမ်ားျဖည့္ဆည္း
စုေဆာင္းႏုိင္ၾကျခင္းျဖင့္"အင္အားသစ္ေမြးျမဴ"ႏုိင္ၾကေပလိမ့္မည္ဟု
ေမွ်ာ္လင့္မိပါသည္။
ၾသဝါဒပါတိေမာက္အေၾကာင္းမွားယြင္းေဟာေျပာေသာ
ဓမၼကထိကဆရာေတာ္၏တရားအမည္မွာ "ေခြးကုိ အေဖေခၚတ့ဲသူ"ဟူသတည္း----။
နာယူလုိသူတုိ ့အြန္လုိင္းဓမၼဆုိက္မ်ားတြင္ အလြယ္တကူ ရွာေဖြ
နာယူႏုိင္ပါသည္။
အမရဒီပ
၂-၁၈-၂ဝ၁၂
