ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ ႏွင့္ ေသမင္းတမန္ရဟန္းေတာ္မ်ား

 

သီရိလကၤာႏုိင္ငံ၏ ရာေပါင္းမ်ားစြာေသာ ႏုိင္ငံေရးဆုိင္ရာလုပ္ၾကံသတ္ျဖတ္မႈမ်ားမွာ  ၁၉၈၃ ခုႏွစ္မွ ၂ဝဝ၉ ခုႏွစ္တုိင္ ဆယ္စုႏွစ္သုံးစုၾကာျဖစ္ပြားလာသည့္ မဟာဝိေရာဓိ၏အက်ဳိးဆက္ပင္ျဖစ္သည္။

ကာလႏွင့္ေဒသမေရြးျဖစ္ေပၚခ့ဲေသာ ထုိသတ္ျဖတ္မႈမ်ားအတြက္ တမီးလ္ႏွင့္ ဆင္ဟာလလက္နက္ကုိင္

အင္အားစုႏွစ္ဘက္လုံးမွာ တာဝန္ရွ္ိသည္။

          ယင္းအခ်ိန္က အဆင့္ျမင့္ႏုိင္ငံေရးတာဝန္ယူခ့ဲရသူ (သုိ ့မဟုတ္)ယူထားဆဲသူမ်ား၏လူသတ္မႈမ်ား

မွာအေရအတြက္မ်ားျပားလွေလရာ  ယင္းလုပ္ၾကံသတ္ျဖတ္မႈမ်ားေၾကာင့္ လူ ့အသက္မ်ား ဆုံးရႈံးခ့ဲရသည္။ ထုိလုပ္ၾကံသတ္ျဖတ္ခံရမႈမ်ားအနက္…………၊

သမၼတ ၁ ဦး

လက္ရွိအတုိက္အခံေခါင္းေဆာင္ ၁ ဦး

အတုိက္အခံေခါင္းေဆာင္ေဟာင္း ၁ ဦး

အစုိးရအဖြဲ ့ဝင္ဝန္ၾကီးမ်ား

အစုိးရအဖြဲ ့ဝင္ျဖစ္ခ့ဲသူဝန္ၾကီးေဟာင္းမ်ား

လႊတ္ေတာ္အမတ္မ်ား ၊ လႊတ္ေတာ္အမတ္ေဟာင္းမ်ား

ေဒသဆုိင္ရာအစုိးရဝန္ၾကီးမ်ား

ေဒသဆုိင္ရာအစုိးရေခါင္းေဆာင္မ်ား

ေဒသဆုိင္ရာအာဏာပုိင္အရာရွိမ်ားပင္ ပါဝင္ခ့ဲေလသည္။

          သမၼတ ၁ ဦး (ခ်န္ဒရီကာ ကုမာရတြန္ဂါ)သည္ လုပ္ၾကံသတ္ျဖတ္မႈမွလြတ္ေျမာက္ခ့ဲေသာ္လည္း ညာဘက္မ်က္လုံးဆုံးရႈံးခ့ဲရသည္။

          သီရိလကၤာအေရွ ့ေျမာက္လက္နက္ကုိင္ခြဲထြက္ေရးဝါဒီမ်ားပဋိပကၡႏွင့္ ႏုိင္ငံေတာင္ပုိင္း ပုန္ကန္ေတာ္ လွန္မႈမ်ား ၾကီးထြားလာေသာအခါ ႏုိင္ငံေရးဆုိင္ရာလုပ္ၾကံသတ္ျဖတ္မႈမ်ားမွာ ျဖစ္ရုိးျဖစ္စဥ္တခုအသြင္ ေဆာင္လာေသာ္လည္း ယင္းအၾကမ္းဖက္တုိက္ခုိက္မႈမ်ားမတုိင္ခင္ ကၽြန္းႏုိင္ငံေလးေတြ ့ၾကဳံလုိက္ရေသာ ႏုိင္ငံေရးပုဂၢဳိလ္ေရးျပြမ္းတီးေရာေထြးေနသည့္ ပထမဆုံးအၾကိမ္လုပ္ၾကံသတ္ျဖတ္မႈမွာ ဧရာမအၾကီးၾကီး ျဖစ္ေနပါသည္။

၁၉၅၉ ခုႏွစ္၊ စက္တင္ဘာ ၂၅ ရက္တြင္ သီရိလကၤာႏုိင္ငံ (ထုိစဥ္ကအမည္…စီလုံ) ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ ေဆာ္လမြန္ ဒဗလ်ဴ အာ ဒီ ဘန္ဒရာႏုိက္ေကးကုိ ဗုဒၶဘာသာဘုန္းေတာ္ၾကီး ၁ ပါးက ေသနတ္ျဖင့္ပစ္သတ္ခ့ဲျပီး ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ အျပင္းအထန္ဒဏ္ရာရရွိခ့ဲသည္။ ထုိဒဏ္ရာေၾကာင့္ပင္ ေနာက္တေန ့တြင္ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ ကြယ္လြန္သည္။ ထုိ ့ေၾကာင့္ ၁၉၅၉ ခုႏွစ္ ၊ စက္တင္ဘာ ၂၆ ရက္ေန ့သည္ လြတ္လပ္ေရးအလြန္ သီရိလကၤာႏုိင္ငံသမုိင္းတြင္ အေရးၾကီးေသာေန ့တေန ့အျဖစ္ စြဲထင္က်န္ရစ္ခ့ဲသည္။

          ႏွစ္ေပါင္း ၅၅ ႏွစ္ေက်ာ္ကျဖစ္ပြားခ့ဲေသာ တကုိယ္ေတာ္လုပ္ၾကံမႈသည္ အျခားေသာ

လုပ္ၾကံမႈေနာက္ခံ ျဖစ္ရပ္မ်ားစြာႏွင့္မတူကြဲျပားကာ အခ်ဳိ ့အခ်က္အလက္ပုိင္းမွာ မရွင္းမလင္းျဖစ္ေနပါသည္။ တႏုန္ ့ႏုန္ ့ျဖစ္ေနရ သည္မွာ ယင္းျဖစ္ရပ္သည္ လြတ္လပ္ေသာ

သီရိလကၤာႏုိင္ငံအတြက္ ပထမဦးဆုံးျဖစ္ေနသည္။ ထုိလုပ္ၾကံမႈ၏အက်ဳိးဆက္မွာ ထုိအခ်ိန္က အလြန္ပင္ၾကီးမားခ့ဲသည္။ ထုိ ့အျပင္ လုပ္ၾကံမႈ၏ ႏုိင္ငံေရးေနာက္ခံအခင္းအက်င္းမွာ ပစၥကၡမ်က္ေမွာက္ျဖစ္ရပ္မ်ားႏွင့္လည္း ေရာယွက္ဆက္စပ္လ်က္ရွိသည္။

          ယင္းအတြက္ေၾကာင့္ပင္ အဆုိပါလုပ္ၾကံမႈႏွင့္ ေနာက္ဆက္တြဲကုိ ႏွစ္ေပါင္း ၅၅ ေက်ာ္ၾကာမွ ႏႈိက္ႏႈိက္ခၽြတ္ခၽြတ္ရွာေဖြဖုိ ့အေၾကာင္းဖန္လာခ့ဲေလသည္။

          ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ဘန္ဒရာႏုိက္ေကးသည္ တရားဝင္အားျဖင့္ ဂါေလလမ္း၊ ေကာလူပိတိယအရပ္ရွိ “ဝိဟာရရုကၡဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ေနအိမ္” မွာ ေနထုိင္သည္။

          ေဟာရေဂါလဝႏုဥေဝအရပ္ရွိ ဘုိးဘြားပုိင္အိမ္ၾကီးေဂဟာမွာျဖစ္ေစ၊ အမွတ္ ၆၅ ရုိ ့စ္မိ (ဒ္)ပေလ့စ္ လမ္း၊ ကုိလံဘုိရွိ မိသားစုေနအိမ္ “တင္တေဂးလ္”မွာျဖစ္ေစ အခ်ိန္ခြဲျပီးလည္း ေနထုိင္သည္။

          ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္သည္ “တင္တေဂးလ္ေနအိမ္”မွာေနထုိင္စဥ္ ၾကမၼာငင္ေသာ ေသာၾကာေန ့တြင္ သူေသနတ္ပစ္ခံရသည္။

ေသာမရာမေထရ္

          ရဟန္းဘြဲ ့ေတာ္ ဘေႏၱ တာလဒူေဝ ေသာမရာမေထရ္အမည္ရ ဗုဒၶဘာသာရဟန္းေတာ္သည္ ၁၉၅၉ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာ ၂၅ ရက္ နံနက္ပုိင္းတြင္ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ႏွင့္ေတြ ့ဆုံရန္လာေရာက္သူမ်ားအနက္ တဦးျဖစ္သည္။ ထုိရဟန္းေတာ္သည္ ဘုိေရးလအရပ္ရွိ အစုိးရအာယုေဗၺဒတုိင္းရင္းေဆးေကာလိပ္ကထိကတဦးျဖစ္သည္။ အမရဝိဟာရေက်ာင္းတုိက္မွာလည္း သီတင္းသုံးေနထုိင္သည္။ ထုိအရပ္မွာပင္ အာယုေဗၺဒမ်က္စိကုေဆးခန္းကုိလည္း ဖြင့္လွစ္ထားသူျဖစ္သည္။

          ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ႏွင့္ေတြ ့ဆုံလုိသူရဟန္းေတာ္၏အေၾကာင္းကိစၥမွာ အာယုေဗၺဒတုိင္းရင္းေဆး

ေကာလိပ္အတြက္ လုိအပ္ခ်က္မ်ားတင္ျပရန္ျဖစ္သည္။

          တာလဒူေဝေသာမရာမေထရ္၏ငယ္မည္မွာ တာလဒူေဝရာတုဂမ ရာလဂၢဝီရိသံေဃာ ျဖစ္သည္။ ၁၉၁၅ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္ ၂၇ ရက္မွာ သူ ့ကုိေမြးသည္။ အဘအမည္ ရာတုဂမရာလဂၢ ဒိုက္ရီ အပၸဳဟာေမ ႏွင့္ အမိအမည္ အီေသာဟာေမ ျဖစ္သည္။ ဝီရိသံေဃာသည္ တာလဒူေဝအင္ဟာလေက်ာင္း ႏွင့္ ေဒဟုိင္းယုိးဝီတိေက်ာင္းတုိ ့မွာ ပညာသင္ယူခ့ဲသည္။

          အသက္ ၁၄ ႏွစ္အေရာက္ ၁၉၂၉ ခုႏွစ္ ဇန္နဝါရီ ၂ဝ တြင္ ကုိရင္ဝတ္ (ရွင္သာမေဏျပဳ) သည္။ အသက္ ၂၁ ႏွစ္အေရာက္ ၁၉၃၆ ခုႏွစ္ ဇြန္လ ၂၅ ရက္တြင္ ကႏၵီျမဳိ ့မွာ ရဟန္းျဖစ္သည္။

          (ထုိေန ့က) ႏုိင္ငံေတာ္ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္သည္ သူ ့ထံေရာက္လာသူျပည္သူလူထုႏွင့္ ေတြ ့ဆုံစကားေျပာဖုိ ့အိမ္ေရွ ့ဝရံတာေဆာင္မွာ ေရာက္ေနသည္။ အျပင္ဘက္ရွိ တန္းစီေနသည့္ လူတန္းၾကီးကလည္း အိမ္တြင္းဝင္ရန္သူတုိ ့အလွည့္ကုိ ေစာင့္ဆုိင္းေနၾကသည္။ အတြင္းပုိင္းရွိလူမ်ားကုိလည္း ေနရာထုိင္ခင္းစီစဥ္ေပးထားသည္။

          တာလဒူေဝေသာမရာမသည္လည္း တန္းစီျပီး သူ ့အလွည့္ကုိ စိတ္ရွည္လက္ရွည္

ေစာင့္ဆုိင္းေနသည္။ မၾကာမီ သူဝင္ခြင့္ရသည္။ အိမ္အတြင္း လူဦးေရ ၂ဝ ခန္ ့ေရာက္ေနသည္။ အျပင္ဘက္တြင္ လူ ၄ဝ ခန္ ့တန္းစီရပ္ေနၾကသည္။

          ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္သည္ သာမန္ျပည္သူမ်ားအတြက္ က႑သစ္တရပ္ဖြင့္လွစ္ေပးခြင့္ရသည္ကုိ ဂုဏ္ယူမဆုံးျဖစ္ေနသည္။ ျပည္သူလူထုက သူ့အစုိးရကုိ “ျပည္သူ ့အစုိးရ” ဟု သတ္မွတ္ထားၾကသည္။ ျပည္သူ ့အစုိးရ၏ရုပ္ပုံလႊာမွာ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ႏွင့္ေတြ ့ဆုံလုိေသာအမ်ားျပည္သူကုိ အလြယ္တကူ

အခြင့္အေရးေပး ျခင္းျဖစ္သည္။

          ေသာမရာမေထရ္သည္ ဝရံတာေဆာင္ေထာင့္ခ်ဳိးတေနရာ၏ထိုင္ခုံမွာ ထုိင္ေနသည္။ သူ ့လက္ဝဲဘက္ရွိ ခုံနိမ့္ေလးေပၚမွာ သူ၏စာရြက္စာတမ္းဖုိင္တြဲႏွင့္ လက္ကုိင္ပုဝါကုိ တင္ထားသည္။

          သူ ့လက်္ာဘက္တြင္ထုိင္ေနသူမွာ ေပါလုံနာရုဝအရပ္မွ ဗုဒၶဘာသာ

ဘုန္းေတာ္ၾကီးတပါးပင္ျဖစ္သည္။ ဘြဲ ့ေတာ္မွာ ဘေႏၱအာနႏၵေထရ္ျဖစ္သည္။ ေပါလုံနာရုဝရြာဘုန္းၾကီးႏွင့္ သူ ့ဒကာအခ်ဳိ ့သည္ သမဝါယမမန္ေနဂ်ာတေယာက္ကိစၥတင္ျပဖုိ ့ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ကုိလာေတြ ့ၾကျခင္းျဖစ္သည္။

          ေပါလုံနာရုဝအာနႏၵေထရ္သည္ ေနာင္အခါ တရားရုံးေတာ္တြင္ အဓိကမ်က္ျမင္

သက္ေသတဦးျဖစ္လာသည္။

          တဦးခ်င္းစီ၏အမည္ကုိဖတ္ၾကားေၾကညာလုိက္ေသာအခါ အမည္ရွင္သည္ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ရွိရာသုိ ့ေလွ်ာက္သြားရသည္။ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ကုိ ဂါရဝျပဳျပီးေနာက္ လာရင္းကိစၥျဖစ္သည့္ ဒုကၡသုကၡျပႆနာမ်ားႏွင့္အျမင္သေဘာထားကုိ ရွင္းလင္းပီျပင္စြာ တင္ျပေျပာဆုိရသည္။

          ေသာမရာမေထရ္အလွည့္ေရာက္ေၾကာင္း ေၾကညာလုိက္သျဖင့္ သူမတ္တပ္

ရပ္လုိက္ေသာအခါတြင္ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ဘန္ဒရာႏုိက္ေကးကလည္း ဂါရဝအျပည့္ျဖင့္ မတ္တပ္ရပ္သည္။ ယင္းေနာက္ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္သည္ ေသာမရာမေထရ္ထံသုိ ့ေလွ်ာက္လွမ္းလာျပီး ဗုဒၶဘာသာရဟန္းေတာ္မ်ားကုိ ထုံးတမ္းစဥ္လာႏွင့္အညီ ရုိေသပ်ပ္ဝပ္ရွိခုိးဦးတင္သည္။ ျပီးေနာက္ သူေဆာင္ရြက္ေပးရမည့္ကိစၥကုိ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္က မေထရ္အား ေမးျမန္းေလွ်ာက္ထားသည္။ 

အာနႏၵေထရ္ထြက္ဆုိခ်က္အရ စိတ္လႈပ္ရွားေနေသာ ေသာမရာမရဟန္းေတာ္သည္ အာယုေဗၺဒတုိင္းရင္းေဆးေကာလိပ္တြင္ လုိအပ္ေနေသာ ဘက္စုံဖြံ ့ျဖဳိးေရးလုပ္ငန္းမ်ားကုိ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္အား တင္ျပေျပာၾကားသည္။ စာဖုိင္တြဲတြင္ ေရးသားေဖာ္ျပျပီး တင္ျပေတာင္းခံလာေသာ ရဟန္းေတာ္၏

လုိအပ္ခ်က္ မ်ားကုိ က်န္းမာေရးဝန္ၾကီး ေအပီ ဇယသူရိယအား ကူညီေဆာင္ရြက္ေစမည့္အေၾကာင္း ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္က ျပန္လည္ေလွ်ာက္ထားသည္။

          ထုိစဥ္ကအခ်ိန္မွာ နံနက္ ၉ နာရီ ၄၅ မိနစ္ခန္ ့ျဖစ္သည္။ ေသာမရာမေထရ္သည္ ထုိင္ခုံေပၚထုိင္ခ်လုိက္ျပီး ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္အား စာရြက္စာတမ္းမ်ားေပးအပ္မည့္ဟန္ျဖင့္ သူ ့လက္ဝဲဘက္ရွိ ခုံပုေလးေပၚတင္ထားေသာ ဖုိင္တြဲကုိ ဟုိစမ္းသည္စမ္းလုပ္ေန၏။ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္က စာရြက္စာတမ္းမ်ားလက္ခံယူမည္အေတြးျဖင့္ အဆင္သင့္ေစာင့္ေနခုိက္ ရဟန္းေတာ္သည္ သကၤန္းၾကားမွာ ပစၥတုိေသနတ္ကုိဆြဲထုတ္ျပီး ပစ္မွတ္ကုိ ႏွစ္ခ်က္ဆက္တုိက္ အနီးကပ္ပစ္ထည့္လုိက္၏။ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္၏ဝမ္းဗုိက္ႏွင့္ရင္ဘတ္ကုိ ထိမွန္သြားသည္။

          ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္သည္ နာက်င္ျငီးတြားသံႏွင့္အတူ လဲျပဳိက်သြားသည္။ ခဏအၾကာ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း အားယူျပီး ျပန္ရပ္ႏုိင္သည္။ ယင္းေနာက္ ဒယီးဒယုိင္ျဖင့္အားတင္းကာ အိမ္အတြင္းဘက္သုိ ့ဝင္

သြားေလသည္။

          အာနႏၵေထရ္က အထိတ္တလန္ ့ျဖင့္ ထုိင္ေနရာမွမတ္တပ္ထရပ္ေသာအခါ စိတ္လႈပ္ရွားေနသည့္ ေသာမရာမကလည္း မတ္တပ္ထရပ္ကာ သူ ့ေသနတ္ေျပာင္းဝကုိ ေပါလုံနာရုံဝအာနႏၵေထရ္ဘက္

လွည့္ခ်ိန္၏။ ေၾကာက္စိတ္မႊန္ေနသည့္ အာနႏၵေထရ္က “အမၼ (အေမေလး)”ဟု ေအာ္လုိက္သည္။

          ထုိအခါတြင္ ေသာမရာမသည္ လွည့္ထြက္ကာ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ေနာက္သုိ ့ထပ္ခ်ပ္မကြာ လုိက္သြားေလသည္။ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ကုိ သဲသဲမဲမဲပစ္ခတ္သည္။ ေသနတ္ ၄ ခ်က္ပစ္ခတ္အျပီးတြင္ က်ည္အိမ္မွာ က်ည္ဆန္ကုန္သြားသည္။

          က်ည္ဆန္တေတာင့္မွာ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္လက္ကုိ ထိမွန္သည္။ ေနာက္က်ည္ဆန္တေတာင့္မွာ ေက်ာင္းဆရာ ဂုဏရတနကုိ ထိမွန္သည္။ ေက်ာင္းဆရာသည္ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ႏွင့္ေတြ ့ရန္ ထုိေန ့နံနက္ပုိင္း လာေရာက္သူတဦးျဖစ္သည္။

          တတိယေျမာက္က်ည္ဆန္မွာ တံခါးမွန္တခ်ပ္ကုိ ထိမွန္သည္။ စတုတၳေျမာက္က်ည္ဆန္မွာ ပန္းအုိးတလုံးကုိ ထိမွန္သည္။

          ေသာမရာမကုိင္သည့္ေသနတ္မွာ ပြိဳင့္ ၄၅ ဝမ္ဘလီမာ့ခ္ ေျခာက္အမ်ဳိးအစား ေျခာက္လုံးျပဴးေသနတ္ျဖစ္သည္။

          ထုိအခုိက္ ဝရံတာရွိလူမ်ားသည္ ေျခဦးတည့္ရာေျပးေရွာင္ၾကေလရာ ဟုိတစုသည္တစုလူစုကြဲျပီး ဝရုန္းသုန္းကားျဖစ္သြားသည္။

 အာနႏၵေထရ္သည္ ဂိတ္တံခါးဝရွိအေစာင့္ရဲသားရွိရာအေျပးအလႊားသြားကာ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ကုိ ရဟန္းတပါးက ေသနတ္ျဖင့္ပစ္ေၾကာင္း ေအာ္ဟစ္ေျပာဆုိသည္။

          ေသနတ္ပစ္သံၾကားရာ အိမ္အတြင္းဆီသုိ ့အေျပးေရာက္လာေသာ ရဲတပ္သားက ေသာမရာမကုိ ေသနတ္ျဖင့္ ပစ္ခတ္သည္။ ေသာမရာမေပါင္မွာ ထိမွန္ဒဏ္ရာရသြားသည္။

          ျဖစ္စဥ္ကုိနားလည္ျပီးေနာက္ ေဒါသထြက္ေနေသာလူအုပ္ၾကီးက ေသာမရာမကုိ ဝုိင္းရံထားလုိက္ၾက၏။

 ေသာမရာမက သူလုပ္လုိက္ေသာအရာမွာ “ႏုိင္ငံ၊ အမ်ဳိးႏွင့္ ဘာသာသနာအတြက္ျဖစ္ေၾကာင္း”

တုန္တုန္ယင္ယင္ ေအာ္ဟစ္ေနခ့ဲသည္။

          လူအုပ္စုၾကီးက ေသာမရာမကုိ ဝုိင္းဝန္းထုိးၾကိတ္ကာ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ဖမ္းဆီးလုိက္ၾကသည္။ ကရုဏာရွင္ဝန္ၾကီး ခ်ဳပ္ကသာ ၾကားဝင္မတားျမစ္ခ့ဲလွ်င္ ေဒါသမီးဟုန္းဟုန္းေတာက္ေနေသာ လူအုပ္ၾကီးသည္ ေသာမရာမကုိ တစစီခ်ဳိးဖ့ဲပစ္ၾကေပလိမ့္မည္။

          ေသြးအလူးလူးအလိမ္းလိမ္းထြက္လ်က္ ၾကမ္းျပင္ေပၚလဲက်ေနသည့္ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္က လူစုၾကီးအေနျဖင့္ မည္သုိ့ပင္ျဖစ္ေစကာမူ ရဟန္းကုိနာက်င္ေအာင္မလုပ္ၾကဖုိ ့ေဆာ္ၾသေန၏။

          ရဲတပ္ဖြဲ ့ကဖမ္းဆီးရမိေသာ ေသနတ္သမားရဟန္းကုိ လုံျခဳံေရးတင္းက်ပ္စြာခ်ထားျပီး ဆိပ္ကမ္းရဲစခန္းသုိ ့ေခၚေဆာင္သြားသည္။

          ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ကုိ ဘုိေရးလျမဳိ ့ရွိ အေထြေထြေရာဂါကုေဆးရုံၾကီးသုိ ့အလ်င္အျမန္ပုိ ့ကာ ခြဲစိတ္ကုသည္။

          တစုံတေယာက္အေပၚယုံမွားသံသယျဖစ္ျခင္းအလ်ဥ္းမရွိတတ္သူဝန္ၾကီးခ်ဳပ္သည္ ယုံၾကည္မႈလြန္ကဲကာ လုံျခဳံေရးပုိင္းကုိ အေရးတယူဂရုမျပဳတတ္ျခင္းမွာလည္း ယူက်ဴံးမရျဖစ္ဖြယ္ေကာင္းပါသည္။

          ယေန ့ေခတ္တြင္ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ကို “အျမင့္ဆုံးပုဂၢဳိလ္”အျဖစ္ လုံျခဳံေရးအဆင့္

သတ္မွတ္ေပးခံရပုံကုိၾကည့္ ေသာ္ ၅၅ ႏွစ္အလြန္ကာလက ႏုိင္ငံေတာ္ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္တဦးအတြက္ ရဲတပ္ၾကပ္ၾကီးတဦးကုိသာ လုံျခဳံေရးမႈးတာဝန္ေပးထားေၾကာင္းသိရသည္တြင္ ရပ္သပ္ရႈေမာအ့ံၾသမဆုံးျဖစ္ဖြယ္အတိပင္…။

          ရဲတပ္ၾကပ္ၾကီးသည္ပင္ ထုိ ့ေန ့နံနက္က လုံျခဳံေရးဂိတ္မွာမရွိဘဲ ရဲတပ္သားတဦးသာလွ်င္ လုံျခဳံေရးဂိတ္မွာ ရွိေနသည္။ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္အတြက္ ကုိယ္ရံေတာ္သက္ေတာ္ေစာင့္ထားေပးဖုိ ့ တာဝန္ရွိ ရဲအရာရွိမ်ားၾကဳိးစားလာလွ်င္ပင္ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္က “ပူစရာမဟုတ္ ပူတတ္ရန္ေကာ” သေဘာထားျဖင့္ ခြင့္ျပဳတတ္၏။ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္အတြက္ ဒုရဲအုပ္တဦးကုိ လုံျခဳံေရးတာဝန္ေပးထားသည္။

          သုိ ့ပင္ျဖစ္ေသာ္ျငား ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္သက္ေတာ္ေစာင့္အျဖစ္တာဝန္ေပးခံရျပီး ရက္အနည္းငယ္အၾကာတြင္ အေရးၾကီးတာဝန္မ်ားထမ္းေဆင္ဖုိ ့ေျပာကာ ဒုရဲအုပ္ကုိ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္က ျပန္ခုိင္းလုိက္သည္။ 

ဒုရဲအုပ္အစား နယ္ထိန္းနယ္ခံရဲတပ္သားမ်ားကုိ သူ ့လုံျခဳံေရးအတြက္တာဝန္ေပးဖုိ ့ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္က ရဲခ်ဳပ္ကုိ ေျပာထားသည္။

          သူတုိ ့၏ “အေရးပါအခရာက်မႈသေကၤတ” အျဖစ္ျဖင့္ ကုိယ္ရံေတာ္သက္ေတာ္ေစာင့္ အင္အားအလုံးအရင္းခ်ထားေပးျခင္းအေပၚတုိင္းတာသတ္မွတ္ေလ့ရွိေသာ တက္ေခတ္ႏုိင္ငံေရးသမား အခ်ဳိ ့ႏွင့္အသြင္ကြဲျပားစြာပင္ ဘန္ဒရာႏုိက္ေကးသည္ သူ ့ကုိယ္သူ “ျပည္သူ ့ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္” အျဖစ္ ယုံၾကည္သတ္မွတ္သူျဖစ္သည္။  ရဲတပ္ဖြဲဝင္အမ်ားအျပား၏ေစာင့္ေရွာက္ကာကြယ္မႈျဖင့္ ေနထုိင္လႈပ္ရွားရသည့္အျဖစ္ကုိ လိပ္ျပာမသန္ ့သလုိ ခံစားနားလည္သူလည္းျဖစ္သည္။

          ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္လုပ္ၾကံခံရေၾကာင္းသတင္း ဂေလေဖ့စ္အရပ္ရွိ ပါလီမန္လႊတ္ေတာ္ သုိ ့ေရာက္လာ

သည္။ လႊတ္ေတာ္အစည္းအေဝးက်င္းပခ်ိန္အတြင္း သတင္းၾကားရျခင္းျဖစ္သည္။ ပညာေရးဝန္ၾကီး ေဒါက္တာ ဒဗလ်ဴ ဒဟနာယေကးက လႊတ္ေတာ္အစည္းအေဝးကုိ ဆုိင္းင့ံထားလုိသည္။ သူသည္ ေနာင္တြင္ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္အျဖစ္ အစားထုိးေနရာယူသည္။

          သုိ့ေသာ္ အမတ္အမ်ားစုက ယင္းအဆုိကုိ သေဘာမတူ။ အတုိက္အခံေခါင္းေဆာင္ ေဒါက္တာ အန္အမ္ ပီေရးရားက “ေၾကာက္စိတ္မႊန္စရာမလုိေၾကာင္း” ေျပာသည္။

          အစုိးရႏွင့္အတုိက္အခံ ႏွစ္ဘက္လုံးရွိ ဝန္ၾကီးမ်ား၊ ပါလီမန္အမတ္မ်ားသည္ လႊတ္ေတာ္မွ

ထြက္ခြါကာ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္အေျခအေနကုိသိႏုိင္ရန္ ဘုိေရးလားေဆးရုံသုိ ့အေသာ့ႏွင္ကာသြား

ေရာက္ၾကေလသည္။

ဆာ အုိလီဗာ ဂုိေနးတိေလာက

          ထုိအခ်ိန္က သီရိလကၤာဘုရင္ခံမွာ ဆာ အုိလီဗာဂုိေနးတိေလာကျဖစ္၏။ အီတလီသံအမတ္သစ္ သူေကာင္းမ်ဳိး ေပၚလုိဒီ မုိက္ကယ္ဒီ ဆေလာင္ေဟလုိက်မ္းသစၥာဆုိပြဲကုိ “ဧကရီစံနန္းေတာ္”မွာ က်င္းပေနသည္။ ထုိအခုိက္ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္၏သတင္း ဘုရင္ခံထံ ေရာက္လာျခင္းျဖစ္၏။  ဘုရင္ခံက အခမ္းအနားကုိ ခ်က္ခ်င္းရပ္လုိက္သည္။ ရုိ ့စ္မိတ္လမ္းရွိ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ေနအိမ္တင္တေဂးလ္သုိ ့ ခ်က္ခ်င္း သြားသည္။ ပုံမွန္အတုိင္း လုပ္ငန္းတာဝန္မ်ားေဆာင္ရြက္ၾကဖုိ ့ပါလီမန္သုိ ့သူသတင္းပုိ ့သည္။

          ႏုိင္ငံေရးလိမၼာပါးနပ္မႈ၊ ႏုိင္ငံေရးတြင္ ဝါရင့္သမၻာရင့္မႈတုိ့ေၾကာင့္ လူသိမ်ားထင္ရွားေသာ ဘုရင္ခံသည္ ၾကဳိတင္ကာကြယ္မႈအေနျဖင့္ ႏုိင္ငံေတာ္အေရးေပၚေၾကညာကာ လက္ဦးမႈရယူလုိက္သည္။

          ၁၉၅၈ ခုႏွစ္ ေမလတြင္ေပၚေပါက္ခ့ဲသည့္ တမီးလ္ဆန္ ့က်င္ေရးအုံၾကြလႈပ္ရွားမႈကုိ ကုိင္တြယ္ဖုိ ့ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ဘန္ဒရာႏုိက္ေကးက ခ်ီတုံခ်တုံျဖစ္ေနခ့ဲေသာ္လည္း ဘုရင္ခံက အေရးေပၚအေျခအေန

ေၾကညာ၍ ျပတ္ျပတ္သားသားေျဖရွင္းခ့ဲသည္။ စက္တင္ဘာ ၂၅ ရက္ ၊ နံနက္ ၁၁ နာရီတြင္ ဘုရင္ခံ ဆာ အုိလီဗာ ဂုိေနးတိေလာကက ႏုိင္ငံေတာ္အေရးေပၚအေျခအေနေၾကညာသည္။ တႏုိင္ငံလုံးရွိ အေပ်ာ္တမ္းတပ္ဖြဲ ့မ်ားအပါအဝင္ ၾကည္းေရေလတပ္ဖြဲ ့မ်ားကုိ သတိအေနအထားတပ္လွန္ ့ကာ အဆင္သင့္ျပင္ထားလုိက္သည္။

          ဆာအုိလီဗာၾကဳိတင္ခန္ ့မွန္းထားသလုိ ေနာက္ပုိင္းတြင္ ျပႆနာအတိမ္အနက္နက္ရႈိင္းေၾကာင္း ထင္ရွားသည္။ ႏုိင္ငံေတာ္အေရးေပၚအေျခအေနေၾကညာထားခ့ဲသည့္အက်ဳိးဆက္လုပ္ရပ္မွာ အမွန္ပင္ ခ်ီးက်ဴးထုိက္ေပသည္။

          ခြဲစိတ္ကုသျပီးေနာက္ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ကုိ အထူးၾကပ္မတ္ေဆးကုသေဆာင္မွာ ထားသည္။ ယင္းအေဆာင္ လူနာကုတင္ေပၚမွပင္ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္က ျပည္သူမ်ားသုိ ့အသိေပးခ်က္တေစာင္ထုတ္ျပန္သည္။ သူ ့ကုိပစ္သတ္သူ ေသနတ္သမားကုိ လုံးဝခြင့္လႊတ္ေၾကာင္းလည္း ယင္းအသိေပးခ်က္မွာ ပါဝင္သည္။

          “ဗုဒၶဘာသာဘုန္းေတာ္ၾကီးတပါး” ဟု တုိက္ရုိက္ရည္ညႊန္းရမည့္အစား “သကၤန္းဝတ္ထားသူလူမုိက္တေယာက္” ဟု ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္က ေဖာ္ျပခ့ဲသည္။ အစုိးရႏွင့္ အာဏာပုိင္မ်ား

အေနျဖင့္ လုပ္ၾကံသူကုိ သနားကရုဏာထားၾကဖုိ ့၊ လက္စားေခ်ရန္တုံ ့ျပန္ျခင္းမျပဳလုပ္ၾကဖုိ ့ေခါင္းေဆာင္က ပန္ၾကားခ့ဲသည္။

          ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္၏ျပည္သူသုိ ့  အသိေပးေၾကညာခ်က္ထြက္ေပၚမလာမီ ႏုိင္ငံေတာ္အေရးေပၚ

အေျခအေနေၾကညာထားသူ ဘုရင္ခံ ဆာအုိလီဗာ ဂုိေနးတိေလာက၏ ေဆာင္ရြက္ခ်က္ႏွင့္ကား ကြဲျပားျခားနားလွဘိ၏။ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္၏သေဘာထားျပည့္ဝေကာင္းမြန္မႈမွာ ေရွ ့လုပ္ငန္းစဥ္အေၾကာင္း မေျပာထားေပ၊ အႏ ၱရာယ္မ်ားသည့္အက်ဳိးဆက္မ်ား ျဖစ္ေပၚဖြယ္ရွိ၏။

          ၁၉၅၈ ခုႏွစ္ကက့ဲသုိ ့ေသာအၾကမ္းဖက္ဆူပူမႈမ်ား တေက်ာ့ျပန္ျဖစ္ပြားလာမည္

ကုိၾကဳိတင္ျပင္ဆင္ေသာအားျဖင့္ အၾကမ္းဖက္ဆူပူမႈအရိပ္အေယာင္မ်ားကုိ အသင့္အေနအထားျဖင့္ ေစာင့္ၾကည္သြားရန္ ဘုရင္ခံက ရဲတပ္ဖြဲ ့ကုိ တုိက္ရုိက္အမိန္ ့ေပးထားသည္။

တမီးလ္ဆန္ ့က်င္ေရးသေဘာထားမ်ား

          တမီးလ္ဆန္ ့က်င္ေရးအယူအဆလႊမ္းမုိးပ်ံ့ႏွံံ ့ေနေသာ ႏုိင္ငံေရးေလထုရပ္ဝန္းအတြင္း လုပ္ၾကံေရးသမားမွာ တမီးလ္လူမ်ဳိးတေယာက္ဟူေသာ သံသယမွာ ခ်က္ခ်င္းဆုိသလုိ ေပၚလာ၏။ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ကုိေသနတ္ျဖင့္ပစ္ခတ္သူမွာ “ေသာမရမ္” ဆုိသူျဖစ္သည္ဟူေသာ သတင္းထြက္သည္မွ အစျပဳျခင္းျဖစ္သည္။ “ေသာမရမ္” မွာ “ေသာမရာမ” ကုိ တမီးလ္အသံထြက္ျဖင့္ ေခၚျခင္းျဖစ္သည္။

          ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္က “သကၤန္းဝတ္ထားသူလူတေယာက္”ဟု ေျပာလုိက္ေသာအခါ ဗုဒၶဘာသာဘုန္းေတာ္ၾကီးအဝတ္ဝတ္ဆင္ထားေသာ တမီးလ္လူမ်ဳိးတေယာက္သည္ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ကုိ ေသနတ္ႏွင့္ပစ္သည္ဟု ေကာလာဟလသတင္းထြက္လာသည္။

          ကုိလံဘုိျမဳိ့ရွိ တမီးလ္လူမ်ဳိးမ်ား ရင္တမမစိတ္ပူပန္ေနၾကသည္။ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းျဖစ္ေအာင္ ပြဲထိန္းထားႏုိင္သည့္ ရဲတပ္ဖြဲ ့ကုိလည္း ေက်းဇူးတင္ေနၾကသည္။ လုပ္ၾကံသူမွာ တမီးလ္လူမ်ဳိး

မဟုတ္ေၾကာင္း အခ်ိန္ႏွင့္တေျပးညီသတင္းထုတ္ေပးၾကေသာ သတင္းမီဒီယာႏွင့္အၾကံျပဳသူ ဘုရင္ခံ ဆာအုိလီဗာတုိ ့ကုိလည္း ေက်းဇူးတင္ၾကသည္။

          တမီးလ္ဆန္ ့က်င္ေရးသေဘာထားမ်ား တစတစျငိမ္သက္သြားသည္။ 

၁၉၅၈ ခုႏွစ္ တမီးလ္ဆန္ ့က်င္ေရးဆူပူအၾကမ္းဖက္မႈ တေက်ာ့ျပန္ေခါင္းေထာင္ထလာ

မည့္အေျခအေနကုိလည္း ေရွာင္လႊဲလုိက္ႏုိင္သည္။

ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္က်န္းမာေရးအေျခအေန

          ကုိလံဘုိရွိ ထိပ္တန္းသမားေတာ္ၾကီးက ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ကုိ ၅ နာရီေက်ာ္ၾကာေအာင္ ခြဲစိတ္ကုသေပးၾကရ၏။ ေဒါက္တာ အမ္ဗီြပီ ပီရီ၊ ေဒါက္တာ ပီအာ အန္ေထာ္နီ၊ ေဒါက္တာအယ္လ္အုိ ေဆးလ္ဗား၊ ေဒါက္တာ ႏုိးဘာသုိလုိမီးဇ္ တုိ ့မွာ ခြဲစိတ္အထူးကုသမားေတာ္ၾကီးမ်ား ျဖစ္ၾက၏။

“ခြဲစိတ္တာ လက္စသတ္ျပီးေနာက္ ၂၄ နာရီဟာ အတိမ္းအေစာင္းမခံတ့ဲ တကယ့္ ေသေရးရွင္ေရးအေျခအေနပါပဲဗ်ာ”

ေဒါက္တာ အယ္လ္အုိ ေဆးလ္ဗားက ခြဲစိတ္ခန္းသတင္းေနာက္အာရုံစုိက္လုိက္ေနၾကသည့္ သတင္းမီဒီယာသမားမ်ားကုိ မွတ္ခ်က္ျပဳေျပာဆုိခ့ဲသည္။

          ခြဲစိတ္ကုသျပီးေနာက္ ကနဦးလကၡဏာမွာ အေျခအေနေကာင္းမြန္ေၾကာင္း ျပ၏။ ခြဲစိတ္ျပီးစ နာရီအနည္းငယ္အၾကာ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္သတိျပန္ရသည္။ သူ ့လူနာကုတင္ေဘးရွိ ဆရာဝန္မ်ား ၊ သူနာျပဳမ်ားႏွင့္ အေသာအရႊန္းေျပာေနခ့ဲသည္။ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္က သူနာျပဳဆရာမတဦးကုိ ေမးသည္။

“ဆရာမ… ကၽြန္ေတာ့္အေျခအေန ဘယ္လုိလဲဗ်ာ”

“ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္အေျခအေနေကာင္းပါတယ္ရွင္”

သူနာျပဳဆရာမက ျပန္ေျဖသည္။

ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္က သူ ့ကုိယ္သူအမွတ္ေပးေနျပန္၏။

“ေအးဗ်ာ.. ကၽြန္ေတာ္အဖုိးၾကီးျဖစ္ေနျပီဗ် ….၊ ဒါေပမ့ဲ ဗုိက္ကုိ ၅ နာရီေလာက္ခြဲစိတ္ခံေနတာေတာင္ ခံႏုိင္ရည္ရွိေသးသဗ်”

ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္သည္ ေဆးရုံမွပင္ ႏုိင္ငံျပည္သူမ်ားသုိ ့အသိေပးေၾကညာခ်က္တေစာင္ထုတ္ျပန္ခ့ဲေသးသည္။

          သုိ ့ျဖစ္လင့္ကစား နံနက္အေစာပုိင္းေရာက္ခ်ိန္တြင္ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္အေျခအေနသည္ အဆုိးဘက္ဆီသုိ ့ေျပာင္းလဲဦးတည္သြားေလသည္။  ဝါရင့္သမားေတာ္ၾကီးမ်ားျဖစ္ၾကသည့္ ေဒါက္တာ ပီအာ အန္ေထာ္နီ၊ ေဒါက္တာပီဒီအိတ္ခ်္ ပီေရးရား ႏွင့္ ေဒါက္တာ စျႏၵသိဂၤါရတုိ ့ ၃ ဦးအစြမ္းကုန္ၾကဳိးစားကုသၾကေသာ္လည္း အေျခအေနေကာင္းမလာေတာ့ေခ်။ ေသနတ္ပစ္ခံရျပီးေနာက္ ၂၂ နာရီအတိအက်ၾကာျပီးေသာ္ ၁၉၅၉ ခုႏွစ္ ၊ စက္တင္ဘာ ၂၆ ရက္တြင္ လြတ္လပ္ေသာသီရိလကၤာ (စီလုံ)ႏုိင္ငံေတာ္၏စတုတၳေျမာက္

ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ ဆုံးပါးကြယ္လြန္ခ့ဲေလသည္။

          ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ကြယ္လြန္ျပီးေနာက္ တရားဝင္ေၾကညာခ်က္ထုတ္ျပန္သည္။

“နံနက္ ၇ နာရီခန္ ့တြင္ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္၏အေျခအေနရုတ္တရက္ခ်က္ခ်င္းဆုိသလုိ အဆုိးဘက္ဆီ ေျပာင္းလဲသြားခ့ဲ၏။ အခ်ိန္တုိအတြင္း ႏွလုံးခုန္ႏႈန္း အေျပာင္းအလဲျဖစ္ေနသည္။ ယင္းေနာက္ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္၏က်န္းမာေရးအေျခအေနမွာ တဟုန္ထုိးဆုိးရြားသြားပါသည္။ နံနက္ ၈ နာရီခန္ ့တြင္ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္သည္ ျငိမ္သက္ကြယ္လြန္သြားပါသည္”

ဤေၾကညာခ်က္ကုိ ေဒါက္တာအန္ထုိနီ၊ ေဒါက္တာပီေရးရားႏွင့္ ေဒါက္တာစျႏၵသိဂၤါရတုိ ့လက္မွတ္ေရးထုိး အတည္ျပဳသည္။

          တဆက္တည္းပင္ ျမဳိ ့ေတာ္ဆုိင္ရာေသမႈေသခင္းစုံစမ္းစစ္ေဆးေရးအရာရွိ ေဂ်အန္စီ တိရုေခ်းလ္လဘမ္း ေဂ်ပီယူအန္ကလည္း ေသမႈေသခင္းစစ္ေဆးခ်က္အစီရင္ခံစာတြင္ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ေသဆုံးရ ျခင္းအေၾကာင္းသုံးသပ္ခ်က္ကုိ မွတ္တမ္းတင္သည္။

“ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ေသဆုံးရျခင္းမွာ ေသနတ္ပစ္ခံရျခင္းေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊ ရင္ဘတ္ႏွင့္ဝမ္းဗုိက္ကုိယ္တြင္း

အစိတ္အပုိင္းမ်ား ေနရာအႏွံ ့ထိခုိက္ဒဏ္ရာမ်ား၏ေသြးလြန္ျခင္းေၾကာင့္လည္းေကာင္း ျဖစ္သည္” ဟု သူကဆုိထားသည္။

          သတင္းစာမ်ားတြင္ လူသတ္မႈကုိစုံစမ္းစစ္ေဆးသည့္သတင္း ေဖာ္ျပလုိက္ေသာအခါ သူ ့အထင္ ကုိယ့္အထင္ယူဆခ်က္အမ်ဳိးမ်ဳိးတုိ့ ပလူပ်ံသလုိထြက္လာသည္။

          သံသယရွိသူမ်ားကုိ ဖမ္းဆီးျခင္း၊ စစ္ေဆးျခင္း အရွိန္ျမွင့္လာသည္။ မ်က္ႏွာၾကီးလူကုံတန္အသုိင္းအ ဝုိင္းထိတုိင္ အထင္ခံ၊စြပ္စြဲခံရသည္။

          လုပ္ၾကံသတ္ျဖတ္မႈ၏အေၾကာင္းရင္းမွာ အဓိကက်ေသာေမးခြန္းျဖစ္၏။ ဘာေၾကာင့္ တာလဒူေဝေသာမရာမက ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ကုိ လုပ္ၾကံသတ္ျဖတ္ရသနည္း။ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ကုိ လုပ္ၾကံသတ္ျဖတ္ဖုိ ့မည္သူမည္ဝါတုိ ့ လွ်ဳိ ့ဝွက္ပူးေပါင္းၾကံစည္ခ့ဲၾကသနည္း…….။

          ဤအခ်က္အလက္မ်ားကုိ အကြက္က်က်နားလည္သေဘာေပါက္ေရးအတြက္လုပ္ၾကံသတ္ျဖတ္မႈ

မျဖစ္ခင္ ယခင္ျဖစ္ရပ္ေဟာင္းအခ်ဳိ ့ကုိ လုိရင္းတုိရွင္းအေနျဖင့္ ဆန္းစစ္ဖုိ ့လုိအပ္ေပလိမ့္မည္။

          ၁၉၅၆ ခုႏွစ္ အေထြေထြေရြးေကာက္ပြဲသည္ လကၤာဒီပကၽြန္းႏုိင္ငံ၏ႏုိင္ငံေရးသမုိင္းစာမ်က္ႏွာတြင္ အားေကာင္းေမာင္းသန္ေျပာင္းလဲမႈျဖစ္စဥ္တခုျဖစ္၏။ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ကတည္းက အာဏာရလာခ့ဲသည့္ အမ်ဳိးသားညီညြတ္ေရးပါတီ (ယူအန္ပီ) ရႈံးနိမ့္သြားသည္။ ဘန္ဒရာႏုိက္ေကးဦးေဆာင္ေသာ သီရိလကၤာလြတ္ေျမာက္ေရးပါတီ (အက္စ္အယ္လ္အပ္ဖ္ပီ) က မဲဆႏၵနယ္အမ်ားစုကုိ လႊမ္းမုိးၾကီးစုိးထားႏုိင္ခ့ဲသည္။ သီရိလကၤာလြတ္ေျမာက္ေရးပါတီသည္ မဟာဇနတ္ဧကသတ္ပရမုန (အမ္အီးပီ) ဟု လူသိမ်ားထင္ရွားသည့္ မဟာမိတ္ညြန္ ့ေပါင္းအင္အားစု၏ အဖြဲ ့ဝင္ျဖစ္သည္။ ဘန္ဒရာႏုိက္ေကးသည္ သီရိလကၤာ (စီလုံ) ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ျဖစ္လာခ့ဲသည္။

          အမ္အီးပီညြန္ ့ေပါင္းအဖြဲ ့သည္ ႏုိင္ငံေရးအယူအဆမတူသူအမ်ဳိးမ်ဳိးကုိ ‘ေရာသမေမႊ’ထားေသာ အဖြဲ ့ျဖစ္သည္။ အစဥ္အလာလက္ဝဲယိမ္းသမား ႏွင့္ လက်္ာယိမ္းသမားမ်ားၾကားတြင္လည္း အျမဲလုိလုိ ျပဒါးတလမ္း သံတလမ္းျဖစ္ေနၾကသည္။

          ဖိလစ္ဂုဏဝါေဒနက လက္ဝဲသမားအုပ္စု (ဘုိရာလုေဂါဝသင္ဟယ) ကုိ ၾသဇာေညာင္းသည္။ စီပီ ဒီ ေဆးလ္ဗား (မင္ေနဂုိယဒုိင္ယုိ) ႏွင့္ ဝိဇယနႏၵ ဒဟနာယေကး (ဘႏုိက္မံမံ) ႏွစ္ေယာက္တြဲက လက်္ာသမားအုပ္စုကုိ ဦးေဆာင္ဦးရြက္ျပဳသည္။

          လက်္ာယိမ္းအုပ္စုသည္ လက္ဝဲယိမ္းအုပ္စု၏ အစုိးရႏွင့္ ပါတီအတြင္း အင္အားသာလြန္ေနရာ

အရမ်ားလာသည့္အေပၚ စုိးရိမ္မကင္းျဖစ္လာၾကကာ တန္ျပန္ဆႏၵျပပြဲမ်ား ျပဳလုပ္ဖုိ ့အကြက္ခ်စီမံလာၾက၏။ အမ္အီးပီညြန္ ့ေပါင္းအသုိင္းအဝုိင္းအတြင္း လက္ဝဲယိမ္းမ်ား အင္အားက်ဆင္းေလ်ာ့နည္းသြားေအာင္ လက္ဝဲယိမ္းအစုကုိ ေမာင္းထုတ္ပစ္လုိျခင္းမွာ လက်္ာယိမ္းအုပ္စု၏ ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖစ္သည္။

          စက္ပုန္းခုတ္လက်္ာယိမ္းအုပ္စု၏ေနာက္ကြယ္ရွိအားကုိးအားထားေရႊေတာင္ၾကီးမွာ ၾသဇာတိကၠမၾကီးမားသည့္ ဗုဒၶဘာသာဦးေသွ်ာင္ဆရာေတာ္တပါးျဖစ္၏။

 အၾကင္ပုဂၢဳိလ္မွာ သမုိင္းဝင္ကလ်ာဏီရာဇမဟာဝိဟာရေက်ာင္းတုိက္ၾကီး၏ အဓိပတိဆရာေတာ္ 

ဘေႏ ၱမပိတိဂါမဗုဒၶရကၡိတမေထရ္ ျဖစ္၏။

          ရဟန္းေတာ္ျဖစ္ျခင္းၾသဇာအရွိန္အဝါကလည္း မေထရ္၏ႏုိင္ငံေရးမွာ အဓိကအေရးပါေန၏။ မေထရ္သည္ ရဟန္းေတာ္မ်ားသမဂၢတပ္ဦးကုိထူေထာင္သူႏွင့္ အတြင္းေရးမႈးဆရာေတာ္ျဖစ္သည္။ ယင္းတပ္ဦးသည္ ႏုိင္ငံေရးလႈပ္ရွားသူဗုဒၶဘာသာဘုန္းေတာ္ၾကီးအင္အားစုကုိ ကုိယ္စားျပဳေနသည္။ ၁၉၅၆ ခုႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲကာလတြင္ ရဟန္းေတာ္မ်ားသမဂၢတပ္ဦးသည္ အမ္အီးပီအတြက္ အရုိးေၾကေၾကအေရခမ္းခမ္း စြမ္းစြမ္းတမံ မဲဆြယ္စည္းရုံးေပးခ့ဲသည္။

          ဗုဒၶရကၡိတေထရ္သည္ ဝိနည္းစည္းကမ္းႏွင့္မေလ်ာ္ဆန္ ့က်င္သည့္ ကုန္သြယ္စီးပြားေရး

လုပ္ငန္းတြင္ ပိရိသုိသိပ္စြာ ပါဝင္ေနခ့ဲသည္။ စီးပြားေရးအက်ဳိးအျမတ္အေနျဖင့္ ေငြေၾကးပမာဏ

မ်ားစြာကုိလည္း မေထရ္ပုိင္ဆုိင္ထားသည္။ အမ္အီးပီမဲဆြယ္လႈပ္ရွားမႈမ်ားအတြက္ ဘုန္းသမၻာေငြအသျပာျပည့္စုံေသာ ဆရာေတာ္က ရူပီးေငြသိန္းခ်ီစုိက္ထုတ္သုံးစြဲခ့ဲသည္။

          ေထရ္အရွင္သည္ သီရိလကၤာႏုိင္ငံ၏ *ရက္စ္ျပဴတင္ သုိ ့မဟုတ္ *ရီးခ်လူး ျဖစ္၏။ သူသည္ အကဲဆတ္ရန္လုိသူတဦးလည္းျဖစ္ျပန္သည္။ ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာေသာ ဗုဒၶဘာသာဘုန္းေတာ္ၾကီးမ်ားက ‘ဘန္ဒရာႏုိက္ေကး+ခ်ယ္ဝနယာဂမ္သေဘာတူစာခ်ဳပ္’ ကုိ ကန္ ့ကြက္ေၾကာင္း ဆႏၵျပၾကသည္။ ယင္းစာခ်ဳပ္ကုိ တဖက္သတ္ဖ်က္သိမ္းပစ္ေရးအတြက္ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ဘန္ဒရာႏုိက္ေကးကုိ အက်ပ္ကုိင္ေတာင္းဆုိၾကသည္။ မပိတိဂါမဗုဒၶရကၡိတေထရ္သည္ ဆႏၵျပပြဲ၏ေနာက္ကြယ္က ၾကဳိးကုိင္ဆရာၾကီးျဖစ္ေလသည္။

          ဗုဒၶရကၡိတေထရ္ၾသဇာေညာင္းမႈၾကီးလင့္ကစား ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္အေနျဖင့္ မေထရ္၏အရွိန္အဝါဖိအားကုိ အမႈထားေလာက္စရာျဖစ္ စာရင္းထည့္သြင္းခ့ဲျခင္းမရွိေခ်။ သည္အေျခအေနကုိ သည္းမခံႏုိင္ျဖစ္လာေသာ “ရာဇာဖန္ဆင္းရွင္”ဘုန္းေတာ္ၾကီးသည္ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ဘန္ဒရာႏုိက္ေကးကုိ လုံးဝရွင္းထုတ္ပစ္ဖုိ ့ဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ် မွတ္လုိက္ေလသည္။

          သည္သေဘာထားေျပာင္းလဲျခင္း၏အေျခခံတြန္းအားမွာ လူမ်ဳိးေရးမဟုတ္၊ လူတန္းစားေရးမဟုတ္၊ အေတြးအေခၚေရးရာမဟုတ္ပါေခ်။ စီးပြားေရးေသာင္းက်န္းမႈေၾကာင့္ပင္ျဖစ္ေခ်သည္။

          စိတ္အေနွာင့္အယွက္ျဖစ္ရေသာျဖစ္ရပ္ ၂ ခုၾကံေတြ ့ခ့ဲရသည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံ ႏွင့္ ထုိင္းႏုိင္ငံတုိ ့မွ ဆန္မ်ားကုိ သီရိလကၤာႏုိင္ငံသုိ ့တင္သြင္းေရးလုပ္ငန္းလုပ္ရန္ အိပ္ခ်္ပီ ဇယဝါေဒန ႏွင့္ ဗုဒၶရကၡိတေထရ္တုိ ့  ‘ကုိလံဘိုသေဘၤာလုိင္းကုမၸဏီ’ ကုိ စပ္တူထူေထာင္ခ့ဲၾကသည္။ အက်ဳိးအျမတ္ၾကီးမားစြာရမည့္ ဆန္သြင္းကုန္လုပ္ငန္းလုပ္ပုိင္ခြင့္ကုိ သူတုိ ့ကုမၸဏီအားခ်ေပးဖုိ ့ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္က ျငင္းပယ္ခ့ဲသည္ကား ပထမျဖစ္ရပ္…။

          ဒုတိယမွာ ရူပီးေငြ သန္းေပါင္းမ်ားစြာကုန္က်မည့္ သၾကားစက္ရုံလုိင္စင္ကိစၥျဖစ္သည္။ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္သည္ ဖိလစ္ဂုဏဝါေဒနႏွင့္ အာဂ်ီေသနနာယကတုိ့အၾကံေပးခ်က္အတုိင္း ဗုဒၶရကၡိတႏွင့္ ဇယဝါေဒနတုိ ့၏ကုမၸဏီကုိ လုပ္ပုိင္ခြင့္ခ်ေပးဖုိ ့ျငင္းဆုိျပန္၏။ အက်ဳိးဆက္မွာ ေငြေၾကးဆုံးရႈံးနစ္နာမႈ ျဖစ္ေပၚခ့ဲျပန္၏။

          ဤအေျခအေနမ်ားေၾကာင့္ ဗုဒၶရကၡိတႏွင့္ ဇယဝါေဒနတုိ ့သည္ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ကုိ လုပ္ၾကံသတ္ျဖတ္ဖုိ ့ လ်ဳိ့ဝွက္အၾကံထုတ္ခ့ဲၾကေလသည္။ အရမ္းစိတ္လႈပ္ရွားလြယ္ေသာ ရဲရဲေတာက္ဆင္ဟာလီအမ်ဳိးသားေရး

ဝါဒီ ဗုဒၶဘာသာရဟန္းေတာ္ တာလဒူေဝေသာမရာမသည္ မအူမလည္ႏွင့္ ထုိပုဂၢဳိလ္ႏွစ္ေယာက္၏ ပုဆိန္ရုိးျဖစ္သြားရသည္။

          စိတ္ခံစားမႈျမင့္မား ျပင္းထန္သူေသာမရာမကုိ ဗုဒၶရကၡိတက လြယ္လင့္တကူ ၾကဳိးကုိင္ထားလုိက္ႏုိင္သည္။  “ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္သည္ တုိင္းျပည္၊ အမ်ဳိးဘာသာ သာသနာကုိ သစၥာေဖာက္သူျဖစ္ေၾကာင္း” ေသာမရာမယုံၾကည္လာေအာင္ ဗုဒၶရကၡိတက စည္းရုံးေသြးေဆာင္သည္။ 

ထုိ ့ေၾကာင့္ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ကုိ သုတ္သင္ရွင္းလင္းပစ္ရမည္ဟူ၏။

 ေသာမရာမသည္ ေၾကာင္တေကာင္၏လက္သည္းႏွင္ႏွင္မွ်ျဖစ္သည္။

          ၁၉၅၆ ခုႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ ဘန္ဒရာႏုိက္ေကးအတြက္ ထိေရာက္စြာမဲဆြယ္

လႈပ္ရွားေပးခ့ဲၾကသည့္အင္အားစုမ်ားမွာ ဗုဒၶဘာသာရဟန္းေတာ္မ်ား ၊ အာယုေဗၺဒတုိင္းရင္းေဆး

ပညာရွင္မ်ား ႏွင့္ ေက်ာင္းဆရာမ်ားျဖစ္ၾကသည္။ ဘန္ဒရာႏုိက္ေကးကုိ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္စင္ျမင့္ေပၚေရာက္

ေအာင္တင္ေပးခ့ဲသူတုိ ့မွာ “သံဃာ၊ ေဝဒ၊ ဂုရု”ဟုပင္ ေျပာစမွတ္တြင္သည္။

          ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ကုိ လုပ္ၾကံသူမွာ တေယာက္တည္းႏွင့္ပင္ ယင္း (သံ-ေဝ-ဂု) ၃ မ်ဳိးလုံးကုိ ကုိယ္စားျပဳေနျခင္းကလည္း ၾကမၼာရုိင္း၏လွည့္ကြက္ပင္ျဖစ္၏။ ေသာမရာမသည္ ရဟန္းတပါးျဖစ္သည္။ အာယုေဗၺဒတုိင္းရင္းေဆးဆရာဝန္တဦးလည္းျဖစ္သည္။ အာယုေဗၺဒတုိင္းရင္းေဆးေကာလိပ္၏ကထိကဆရာ တဦးလည္းျဖစ္သည္။

          ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္အာဏာရေအာင္တြန္းပုိ ့ေပးခဲ့ၾကေသာအင္အားစု ၃ ရပ္သည္ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ကုိ သတ္ျဖတ္သူ လူသတ္သမားဆီမွာ လူပုဂၢဳိလ္အသြင္တည္ရွိေနေလသည္။

          ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ဘန္ဒရာႏုိက္ေကးကြယ္လြန္ျပီးေနာက္ ပညာေရးဝန္ၾကီး ေဒါက္တာ ဝိဇယာနႏၵ ဒယနာယေကး က ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္အျဖစ္ က်မ္းသစၥာက်ိန္ဆုိသည္။ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္သစ္သည္ ဗုဒၶရကၡိတေထရ္၏ လုပ္ၾကံမႈတြင္ သြယ္ဝုိက္ပါဝင္ပတ္သက္မႈကုိ မသိနားမလည္ေသာေၾကာင့္ ေသရာပါအမွားၾကီးတခုကုိ လုပ္မိခ့ဲသည္။

          ဗုဒၶရကၡိတသည္ ႏုိင္ငံေတာ္အာဏာ၏ကန္ ့လန္ ့ကာေနာက္ကြယ္က အဓိကၾကဳိးကုိင္သူျဖစ္သည္။ သူသည္ တုိင္းျပည္မွာလည္း လွ်မ္းလွ်မ္းေတာက္ျဖစ္ေနသည္။ ဒဟနာယေကးသည္ ဗုဒၶရကၡိတကုိ မ်က္ႏွာခ်ဳိေသြးဖုိ ့သူ ့နည္းသူ ့ဟန္ျဖင့္ ၾကဳိးစားခ့ဲေသးသည္။ ဗုဒၶရကၡိတသည္ လုပ္ၾကံမႈေနာက္ကြယ္ရွိ မိစၦာဉာဏ္ၾကီးရွင္အျဖစ္ တစြန္းတစဆဝါးနားလည္ႏုိင္ေသာ္ျငား ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္သစ္ ဒဟနာယေကးသည္ ဗုဒၶရကၡိတကုိ “ဝိဟာရုကၡဝန္ၾကီးခ်ဳပ္စံအိမ္” သုိ ့ပင့္ဖိတ္၍ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ဘန္ဒရာႏုိက္ေကးအေၾကာင္း တႏုိင္ငံလုံးသုိ ့ ေရဒီယုိမိန့္ခြန္းေျပာဖုိ ့စီစဥ္ေပးခ့ဲသည္။

          ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ဘန္ဒရာႏုိက္ေကးလုပ္ၾကံခံရျခင္းအေၾကာင္း ၾကားသူတကာတုိ ့အရည္ေပ်ာ္က်ေအာင္ ဗုဒၶရကၡိတက ေဖာ္က်ဴးေသာအခါ ဥပမာတင္စားပုံရႈပ္ေထြးလင့္ကစား သူေတာ္ေကာင္းအျဖစ္သရုပ္ေဆာင္ အပိုင္းမွာအျမင့္မားဆုံး၊ ယုတ္မာကလိန္ကက်စ္က်သူအျဖစ္သရုပ္ေဆာင္ရာမွာ အနက္ရႈိင္းဆုံးအဆင့္ေရာက္သြားေလျပီဟု တဦးတေယာက္က ဆုိေပလိမ့္မည္။ ယင္းသုိ ့အလိမ္အညာပြဲဆင္ယင္က်င္းပျခင္းျဖင့္ အကင္းမပါးသူ ဒဟနာယေကးတေယာက္ နာမည္ပ်က္ခ့ဲရေခ်သည္။

          ေနာင္မၾကာမီ ဗုဒၶရကၡိတဖမ္းဆီးခံရသည္။ ေကာလာဟလသတင္းမ်ဳိးစုံဆက္တုိက္ထြက္လာေလရာ ဒဟနာယေကးတေယာက္ သံသယပစ္မွတ္ၾကီးတခုျဖစ္ခ့ဲသည္။

ၾသဇစ္ကုိေရးအား

          နာမည္ဆုိးျဖင့္ေက်ာ္ၾကားသူေျမေအာက္ေလာကထိပ္သီး ၾသဇစ္ကုိေရးအားကုိလည္း ဖမ္းဆီးလုိက္ၾက၏။ ၾသဇစ္သည္ ယခင္ယစ္မ်ဳိးစစ္ေဆးေရးအရာရွိျဖစ္ဖူးသည္။ ေနာက္ပုိင္းတြင္ အရက္ျဖန္ ့ခ်ီသူႏွင့္ သီရိလကၤာဝီစကီ ‘ကဆစ္ပု’ ကုန္သည္ျဖစ္လာသည္။

          ေသာမရာမလက္ကုိင္ျပဳခ့ဲေသာေသနတ္သည္ ၾသဇစ္ကုိေရးအား၏ကုိယ္ပုိင္ေျခာက္လုံးျပဴး

ေသနတ္ျဖစ္ ေၾကာင္း တရားရုံးစစ္ေဆးခ်ိန္အတြင္း ေပၚထြက္လာျခင္းကလည္း စိတ္ဝင္စားဖြယ္ျဖစ္သည္။

          ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္လုပ္ၾကံခံရသည့္ရက္ပုိင္းအတြင္း ၾသဇစ္သည္ ဦးေခါင္းကုိ ဦးျပည္းကတုံး

ရိတ္ထားေသးသည္။ ဤအျခင္းအရာေၾကာင့္ ၾသဇစ္ကုိေရးအားသည္ ဗုဒၶဘာသာဘုန္းၾကီးအ ေယာင္ေဆာင္ကာ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ကုိသတ္သူျဖစ္ေၾကာင္း ေကာလာဟလသတင္းကလည္း မီးေလာင္ရာေလပင့္ ထြက္လာျပန္ေသးသည္။ သုိ့ေသာ္ ၾသဇစ္ကုိ ထိန္းသိမ္းထားရာမွ ျပန္လႊတ္လုိက္၏။

ဇြိဳင္းဆညီေနာင္မ်ား

          ထုိစဥ္က ဘ႑ာေရးဝန္ၾကီးျဖစ္သူ စတန္ေလ ဒီ ဇြိဳင္းဆကုိလည္း လုပ္ၾကံမႈအရိပ္ၾကီး မုိးလာသည္။ စတန္ေလ၏ညီတဦးျဖစ္သည့္ အပ္ဖ္အာ ဒီဇြဳိင္းဆသည္လုပ္ၾကံမႈသံသယရွိသူမ်ားအနက္တဦးျဖစ္သည္။ စီးပြားေရးသမား အပ္ဖ္အာဒီ ဇြိဳင္းဆကုိ ႏုိဝင္ဘာ ၂၁ ရက္တြင္ဖမ္းဆီးလုိက္ေသာအခါ ႏုိဝင္ဘာ ၂၃ တြင္ စတန္ေလက သူ ့ရာထူးမွႏႈတ္ထြက္လုိက္သည္။ အျခားအကုိတဦးျဖစ္သူ လက္ေထာက္ရဲခ်ဳပ္ ဆစ္ဒနီ ဒီဇြိဳင္းဆကုိလည္း ရာထူးမွအနားေပးလုိက္သည္။ အပ္ဖ္အာဒီ ဇြိဳင္းဆမွာအျပစ္မရွိေၾကာင္းေတြ ့ရျပီး သက္ဆုိင္ရာကျပန္လႊတ္ေပးျပီးေနာက္တြင္ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ဒဟနာယေကးက အသစ္ဖြဲ ့စည္းထားေသာ ျပည္ထဲေရးဝန္ၾကီးဌာနတြင္ အျမဲတမ္းအတြင္းဝန္အျဖစ္ ဆစ္ဒနီဒီဇြဳိင္းဆကုိ ျပန္လည္ခန္ ့ထားသည္။

ဝိမလာႏွင့္ ဗုဒၶရကၡိတ သုိ ့မဟုတ္ မာတုဂါမ ႏွင့္ ရဟန္း

          သတင္းအေထာက္အထားအုတ္ေအာ္ေသာင္းတင္းေပၚထြက္ျပီးေနာက္ ေအာက္တုိဘာ ၂ဝ တြင္ မပိတိဂါမဗုဒၶရကၡိတေထရ္ကုိ ဖမ္းဆီးလုိက္သည္။ ယင္းသုိ ့ေသာ ဆုိင္းမဆင့္ဗုံမဆင့္အေျခအေနက ယခင္က က်န္းမာေရးဝန္ၾကီးျဖစ္ခ့ဲျပီး လက္ရွိအခ်ိန္တြင္ ေဒသႏ ၱရအစုိးရဝန္ၾကီးျဖစ္သူ ဝိမလာ ေဂ်ဝါဒီေနကုိ ႏႈတ္ထြက္ရန္ ဖိအားေပးရာေရာက္ေစသည္။

          ဗုဒၶရကၡိတေထရ္သည္ ဝိမလာႏွင့္အလြန္နီးစပ္သူအျဖစ္ လူသိမ်ားသည္။ ဗုဒၶရကၡိတသည္ ဝိမလာ၏ ႏုိင္ငံေရးမဲဆြယ္ပြဲမ်ားအတြက္လည္းေထာက္ပံံ့ကူညီခ့ဲသည္။ ၁၉၅၂ ခုႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ ဝိမလာရႈံးနိမ့္ခ့ဲ ေသာ္လည္း ဝိမလာအတြက္ ဗုဒၶရကၡိတက ကာလပမာဏအရအလြန္မ်ားျပားသည့္ ရူပီးေငြေျခာက္ေသာင္း သုံးစြဲခ့ဲသည္။

          ၁၉၅၆ ခုႏွစ္တြင္ မိရီဂါမမဲဆႏၵနယ္တြင္ ဝိမလာေရြးေကာက္ပြဲေအာင္ႏုိင္ေရးအတြက္ ဗုဒၶရကၡိတက ရူပီးေငြ တသန္းေက်ာ္သုံးစြဲခ့ဲသည္။

          ယင္းတုိ ့ေၾကာင့္ မာတုဂါမဝိမလာႏွင့္ ဗုဒၶရကၡိတရဟန္းတုိ့၏ဆက္ဆံေရးအေၾကာင္း အညွီအေဟာက္ဦးစားေပးစာေစာင္ႏွင့္ လူျပိန္းၾကဳိက္အတင္းအဖ်င္းသတင္းစာမ်ား၏သည္းေျခၾကဳိက္ျဖစ္လာ ရေလသည္။ သတင္းစာ ႏွင့္ စာေစာင္မ်ား၏ သူတုိ ့အေၾကာင္းအေရးအသားမ်ားကုိ အေရးယူေပးဖုိ ့ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ဘန္ဒရာႏုိက္ေကးကုိ ဝိမလာႏွင့္ ဗုဒၶရကၡိတႏွစ္ဦးႏွစ္ဘက္လုံးက တုိက္တုိက္တြန္းတြန္းရွိခ့ဲသည္။ သုိ ့ေသာ္ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္က သတင္းစာမ်ားကုိ အေရးယူဖုိ ့ျငင္းဆုိလုိက္ျပန္၏။ ဤဇာတ္လမ္းကလည္း ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ကုိ ဆန္ ့က်င္လာေအာင္ မီးေလာင္ရာေလပင့္အေၾကာင္းတရပ္ျဖစ္လာေစသည္။

          ဗုဒၶရကၡိတဖမ္းဆီးခံရေသာအခါ ဝိမလာလည္း လုပ္ၾကံေရးအသင္းအပင္းဝင္ျဖစ္ႏုိင္သည္၊ ဝန္ၾကီးအျဖစ္မွဝိမလာႏႈတ္ထြက္သင့္သည္ဟု ဒြိဟသံသယျဖစ္လာၾကသည္။ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ဒဟနာယေကးက ႏႈတ္ထြက္ေပးဖုိ ့ေျပာဆုိေသာအခါတြင္မူ သူအျပစ္ကင္းေၾကာင္းျပန္ေျပာကာ ႏႈတ္ထြက္ဖုိ ့ဝိမလာက ျငင္းဆုိခ့ဲသည္။ ေနာက္ဆုံး ႏုိဝင္ဘာ ၂၁ မွာ ဝိမလာအဖမ္းခံရသည္။ ဝိမလာကုိ ဝန္ၾကီးအဖြဲ ့ကက္ဘိနက္မွ ဖယ္ရွားရုံကလြဲ၍ ဒဟနာယေကးအတြက္ ေရြးစရာလမ္းမရွိေတာ့ေပ။

          ဝိမလာအျပစ္ကင္းရွင္းေၾကာင္း၊ လုပ္ၾကံေရးအုပ္စုၾကံရာပါမဟုတ္ေၾကာင္း ေနာင္တြင္ ရွင္းလင္းျမင္သာလာ၏။

စေကာ့တလန္ယဒ္စုံေထာက္မ်ား

          လုပ္ၾကံမႈစုံစမ္းစစ္ေဆးရာတြင္ သီရိလကၤာရဲတပ္ဖြဲ ့ကုိ အကူအညီေပးရန္ ျဗိတိန္ႏုိင္ငံ၊ စေကာ့တလန္ယဒ္မွ စုံေထာက္မ်ားကုိ ဖိတ္ၾကားေခၚယူခ့ဲသည္။

          “ရဲအထူးစုံစမ္းစစ္ေဆးေရးအဖြဲ ့”ကုိ တာဝန္ယူထားသူမ်ားမွာ ရာဇဝတ္မႈခင္းစုံစမ္းစစ္ေဆးေရးဌာန၊ လက္ေထာက္ရဲမႈးခ်ဳပ္ ပေတး၊ ရဲမႈးၾကီးရာဇေသာရိယ၊ လက္ေထာက္ရဲမႈးၾကီးေလယာ၊ ရဲစစ္ေဆးေရး

အရာရွိမ်ားျဖစ္ၾကသည့္ အဘယဝါေဒန၊ ေသနဝိရတန ႏွင့္ ေတေရး ဂုေဏတိေလာက တုိ ့ျဖစ္ၾကသည္။

          ၁၉၅၉ ခုႏွစ္ ၊ ႏုိဝင္ဘာ ၂၆ တြင္ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ဘန္ဒရာႏုိက္ေကးကုိ လုပ္ၾကံသတ္ျဖတ္သူႏွင့္ အေပါင္းပါ ၇ ဦးကုိ ကုိလံဘုိျမဳိ ့၊ ရာဇဝတ္တရားသူၾကီးရုံး၌ ရုံးတင္တရားစြဲဆုိလုိက္သည္။

 ထုိ ၇ ဦးမွာ----------၊

၁။ မပိတိဂါမ ဗုဒၶရကၡိတမေထရ္

၂။ ေဟမစျႏၵ ပိယေသန (အတုိေကာက္…အိပ္ခ်္ပီ) ဇယဝါေဒန

၃။ ဖလိဟကရာေဂး အႏုရာ ဒီ ေဆးလ္ဗား

၄။ တာလဒူေဝေသာမရာမမေထရ္

၅။ ဝီရေသာေရယ် အရခ်န္ဂီး နယူတန္ ပီေရးရား

၆။ ဝိမလာ ဝိေဒဝါဒီေန

၇။ အမရာဆင္ေဟး အရခ်န္ဂီး ကာရုိးလိစ္ အမရာေဟး (အတုိေကာက္အေခၚ…ေအေအစီ အမရာဆင္ေဟး)

….. တုိ ့ျဖစ္ၾက၏။ အမွတ္ ၄ တရားခံ ေသာမရာမေထရ္ကုိ လူသတ္မႈျဖင့္ပါ ပူးတြဲတရားစြဲသည္။

          ေသာမရာမေထရ္သည္ ရဲကုိေျဖာင့္ခ်က္ေပးရာတြင္လည္းေကာင္း၊ ကုိလံဘိုျမဳိ ့တရားရုံး

တရားသူၾကီးေရွ ့ထြက္ဆုိဝန္ခံရာတြင္လည္းေကာင္း လူသတ္မႈကုိ သူကုိယ္တုိင္က်ဴးလြန္ေၾကာင္း ထြက္ဆုိဝန္ခံသည္။ သုိ ့ေသာ္ ႏုိင္ငံေတာ္တရားရုံး တရားခြင္သုိ ့ေရာက္ေသာအခါ ကုိလံဘုိျမဳိ ့တရားရုံးတြင္ သူထြက္ဆုိဝန္ခံထားခ့ဲသမွ်ကုိ ေျပာင္းလဲထြက္ဆုိ၏။

“ကၽြႏု္ပ္သည္ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ကုိ ပစ္သတ္သူမဟုတ္ပါ။ အမွတ္ ၁ ႏွင့္ ၂ တုိ ့မွာလည္း တရားခံမ်ားမဟုတ္ၾကပါ။ ထုိသူႏွစ္ဦးအနက္ တဦးဦးကေသာ္လည္း ကၽြႏု္ပ္အား ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ကုိ လုပ္ၾကံသတ္ျဖတ္ဖုိ ့ ေစခုိင္းျခင္းမဟုတ္ပါ။ တရားသူၾကီးမ်ားထံ ကၽြႏု္ပ္ထြက္ဆုိဝန္ခံခ်က္မ်ားအားလုံးမွာ အမွန္အတုိင္းမဟုတ္ပါ။ တရားသူၾကီးမ်ားကုိေပးခ့ဲေသာ ကၽြႏု္ပ္၏ဝန္ခံထြက္ဆုိခ်က္မ်ားမွာ ကုိယ့္သေဘာဆႏၵအတုိင္း ဝန္ခံထြက္ဆုိျခင္းမဟုတ္ပါ။ ကၽြႏု္ပ္သည္ အျပစ္ရွိမဟုတ္ပါ…..”ဟု ႏုိင္ငံေတာ္တရားရုံးခ်ဳပ္၌ ေသာမရာမက ထြက္ဆုိခ့ဲသည္။

          မၾကာမီ အမွတ္ ၇ တရားခံ ေအေအစီ အမရာဆင္ေဟး (ေကာလုံနဝျမဳ ိ့ျပေကာင္စီဝင္) သည္ ရာဇဝတ္မႈဆုိင္ရာတရားမက်င့္ထုံးအမွတ္ ၂၈၃ ျပ႒ာန္းခ်က္အတုိင္း တရားခံလြတ္ျငိမ္းခြင့္ကုိ လက္ခံျပီးေနာက္ အစုိးရသက္ေသတဦး ျဖစ္လာသည္။

          သက္ေသအေထာက္အထားမ်ားစြာျဖင့္ တရားစြဲဆုိျခင္းကုိစတင္လုိက္ျပီး တရားသူၾကီးမ်ား၏ အခ်ိန္ယူေမးျမန္းစုံစမ္းစစ္ေဆးမႈအျပီးတြင္ အမွတ္ ၆ တရားခံ ဝိမလာဝါဒီေနသည္ ၾကံရာပါသူမဟုတ္၊ လုပ္ၾကံမႈႏွင့္မသက္ဆုိင္သူ အျပစ္ကင္းရွင္းသူတဦးျဖစ္ေၾကာင္း ယူဆခံရသည္။ ၁၉၆ဝ ျပည့္ႏွစ္ ဇူလုိင္ ၁၅ တြင္ ဝိမလာကုိ တရားေသလႊတ္ေပးလုိက္သည္။ ဤတြင္ ဝိမလာ၏ႏုိင္ငံေရးသမားဘဝလည္း စုပ္စုပ္ျမဳပ္အဆုံးသတ္သြားေလသည္။

          ယင္းျဖစ္ရပ္လြန္ႏွစ္မ်ားတြင္ ယုံၾကည္ကုိးကြယ္မႈအားျဖင့္လည္း ဝိမလာ ေျပာင္းလဲသြားခ့ဲသည္။ ဝိမလာကုိ ခရစ္ယန္ဘာသာယုံၾကည္သူမ်ားအစည္းအေဝးမ်ားတြင္ ပုံမွန္တက္ေရာက္သူတဦးအျဖစ္ ေတြ ့ျမင္ရျခင္းပင္ျဖစ္ေလသည္။

ႏုိင္ငံေတာ္တရားရုံးသုိ ့

          ကုိလံဘုိျမဳိ ့ေတာ္တရားသူၾကီးခ်ဳပ္ အန္ေအဒီအက္စ္ ဝိေဒေဆကရ၏ ဦးေဆာင္မႈေအာက္တြင္ တရားဥပေဒပုိင္းဆုိင္ရာေမးျမန္းစုံစမ္းမႈမ်ားကုိ ၁၂၄ ရက္ၾကာ ျပဳလုပ္ခ့ဲသည္။ သက္ေသေပါင္း ၁၉၃ ဦး၏ ထြက္ဆုိခ်က္ကုိလည္း ၾကားနာခ့ဲသည္။ ယင္းေနာက္ လူသတ္မႈ၊ လွ်ဳိ ့ဝွက္ပူးေပါင္းၾကံစည္မႈတုိ ့တြင္ ပါဝင္ခ့ဲသူ တရားခံ ၅ ဦးကုိ ႏုိင္ငံေတာ္တရားရုံးတရားခြင္သုိ ့လာေရာက္ရန္ တရားသူၾကီးခ်ဳပ္က ဆုံးျဖတ္လုိက္သည္။

တီအက္စ္ ဖာနန္ဒုိ

                    တရားခံ ၅ ဦး၏ ႏုိင္ငံေတာ္တရားတရားခြင္ကုိ တရားသူၾကီး တီအက္စ္ဖာနန္ဒုိ က်ဴစီအုိေဘး ေရွ ့ေမွာက္မွာ စတင္ၾကားနာသည္။ အဖြဲ ့ယင္ ၇ ဦးပါ အဂၤလိပ္ဘာသာစကားေျပာဂ်ဴရီအဖြဲ ့၏ေခါင္းေဆာင္မွာ ဒီဒဗလ်ဴအယ္လ္ လီဗာဇ္အက္စ္အန္အာ ျဖစ္သည္။

          သက္ေသ ၉၇ ဦး စစ္ခ်က္ေပးထြက္ဆုိၾကသည္။ တရားခံေရွ ့ေနမ်ားကလည္း ျပန္လွန္စစ္ေဆးေမးျမန္းၾကသည္။

          တရားလုိဘက္တြင္ တရားရုံးခ်ဳပ္ေရွ ့ေန ေအစီအယ္လီ၊ လက္ေထာက္တရားရုံးခ်ဳပ္ေရွ ့ေန ေအစီအမ္ အမ္မီရာ တုိ ့က ဝါရင့္တရားခ်ဳပ္ေရွ ့ေနၾကီးမ်ားျဖစ္ၾကသည့္ အာအက္စ္ဝဏၰသုႏၵရ ႏွင့္ အာအုိင္အုိေဘေယး ေဆကရ တုိ ့ႏွင့္အမႈကုိ ဦးေဆာင္စြဲဆုိၾကသည္။

          အမွတ္ ၁ တရားခံ ဗုဒၶရကၡိတႏွင့္ အမွတ္ ၂ တရားခံ ဇယဝါေဒနတုိ ့က ခုခံကာကြယ္ရန္အတြက္ နာမည္ေက်ာ္ အဂၤလိပ္လူမ်ဳိးဝတ္လုံေတာ္ရေရွ ့ေန ဖင္းကြတ္စ္ကုိ ငွါးရမ္းၾကသည္။

          အမွတ္ ၃ တရားခံ အႏုရာ ဒီ ေဆးလ္ဗား၏ ေရွ ့ေနမွာ ကက္နက္ရွင္ယ ျဖစ္သည္။ ကက္နက္၏အကူေရွ ့ေနမွာ ေက ရေနဆာျဖစ္သည္။

          အမွတ္ ၄ တရားခံ ေသာမရာမအတြက္ ေရွ ့ေနမွာ ရဟန္းေတာ္မ်ားအတြက္အခမ့ဲအက်ဳိးေဆာင္ကူညီ သူ လူစီယပ္စ္ ဂ်ီ ဝီရမန္ထရီ ျဖစ္သည္။

          ထင္ရွားေသာ ဝတ္လုံေတာ္ရေရွ ့ေနၾကီး အက္စ္ နာေဒဆန္၏သား အန္ ဆတ္ယန္ဒရာ ႏွင့္ အကူေရွ ့ေန ေအ မေဟဆန္တုိ ့မွာ အမွတ္ ၅ တရားခံ နယူတန္ ပီေရးရား အတြက္

လုိက္ပါအက်ဳိးေဆာင္ၾကသည္။

အဆုံးအျဖတ္

          ဂ်ဴရီအဖြဲ ့ဝင္အားလုံး၏တညီတညြတ္တည္းဆုံးျဖတ္ခ်က္အရ အမွတ္ ၁ တရားခံ ဗုဒၶရကၡိတေထရ္၊ အမွတ္ ၂ တရားခံ ဇယဝါေဒန ႏွင့္ အမွတ္ ၄ တရားခံ ေသာမရာမေထရ္ တုိ့မွာ အျပစ္ထင္ရွားရွိေၾကာင္း ေတြ ့ရသည္။ တရားခံ ၃ ဦးလုံးကုိ ေသဒဏ္ေပးေၾကာင္းေၾကညာသည္။ ယင္း ၃ ဦးလုံး ၾကဳိးစင္တက္ရမည္ျဖစ္သည္။

          တရားခြင္ကာလအတြင္း သကၤန္းဝတ္ျဖင့္ ရုံးခ်ိန္တက္လာေသာ ေသာမရာမကုိ သကၤန္းဝတ္ခြင့္ ရပ္ဆုိင္းလုိက္သည္။ ဤအဆုံးအျဖတ္ကုိ “သကၤန္းဝတ္နဲ ့ရုံးလာခြင့္မရရင္ မွားေလစြလုိ 

 ့ေနာင္တရဖြယ္ရွိတယ္”ဟု မွတ္ခ်က္ေပးသူ တရားသူၾကီးဖာနန္ဒုိ ကဦးေဆာင္သည္။

အစုိးရ၏လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ား

          လူသတ္သမားကုိ သနားကရုဏာထားၾကဖုိ ့ ေျပာဆုိေနသူ ေသအ့ံမူးမူး ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ဘန္ဒရာႏုိက္ေကး ကုိ ျပန္ေျပာင္းသတိရဖြယ္ျဖစ္၏။ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္၏အလုိဆႏၵႏွင့္ ဆန္ ့က်င္ျပီး သီရိလကၤာလြတ္ေျမာက္ေရးပါတီ (အက္စ္အယ္လ္အပ္ဖ္ပီ) အာဏာရသည့္ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ဒဟနာယေကး (၁၉၅၉-၁၉၆ဝ မတ္လ) ႏွင့္ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ သီရိမာဘန္ဒရာႏုိက္ေကး (၁၉၆ဝ ဇူလုိင္- ၁၉၆၅) တုိ ့လက္ထက္တြင္ ျပစ္ဒဏ္က်သူမ်ားကုိ ေပးသင့္ေပးထုိက္ ေသာအခြင့္အေရးကုိ သက္ညွာခြင့္မေပးဘဲ ခါးသီးေသာ အာဃာတရန္ျငဳိးမုန္းတီးမႈကုိ ျပသခ့ဲသည္။

          မစၥတာဘန္ဒရာႏုိက္ေကးဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ျဖစ္လာေသာအခါ သူ၏အစုိးရသည္ ၁၉၅၈ ခုႏွစ္တြင္ ပုဒ္မ ၂ဝ ေသဒဏ္ေပးျခင္းကုိ ဆုိင္းငံ့ေၾကာင္းဥပေဒထုတ္ျပန္ခ့ဲျပီးျဖစ္သည္။ ထုိ ့ေၾကာင့္ ၁၉၅၈ ခုႏွစ္ ေမလ ၉ ရက္မွ စတင္၍ ေသဒဏ္ေပးျခင္းကုိ ရပ္ဆုိင္းထားခ့ဲသည္။

          ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ဘန္ဒရာႏုိက္ေကးလုပ္ၾကံခံျပီးေနာက္တြင္ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ဒဟနာယေကးအစုိးရသည္ အစုိးရ၏ေသဒဏ္ေပးျခင္းဆုိင္ရာရပ္တည္ခ်က္ကုိ တက္သုတ္ရုိက္ျပင္ဆင္ေလေတာ့သည္။ ၁၉၅၉ ခုႏွစ္ ေအာက္တုိဘာ ၂ ရက္ရက္စြဲျဖင့္ အစုိးရအမိန္ ့ျပန္တမ္း အထူးေၾကညာခ်က္တေစာင္ကုိ ရက္သတၱတပတ္အတြင္းထုတ္ျပန္ကာ ေသဒဏ္ကုိ ျပန္လည္အသက္သြင္းသည္။ ဤသည္မွာ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ကုိ လုပ္ၾကံခ့ဲသူမ်ားအား အၾကီးမားဆုံးဒဏ္ခတ္ရန္ ရည္ရြယ္ျခင္းျဖစ္သည္။

          အေကာင္းဆုံးျပင္ဆင္ထားသည့္တုိင္ ရည္မွန္းခ်က္ႏွင့္မကုိက္ဘဲလြဲေခ်ာ္ရသည္မ်ားလည္း ရွိသည္။ တရားခံ ၃ ဦးသည္ ေသခ်ာေပါက္ေသဒဏ္က်ကိန္းရွိေနေသာ္လည္း ဗုဒၶရကၡိတႏွင့္ ဇယဝါေဒနတုိ ့မွာ ကံေကာင္းေထာက္မ၍ ေသဒဏ္လြတ္လမ္းတရပ္ ဥပေဒလမ္းေၾကာင္းအရပင္ ရွိေနျပန္သည္။

          ေသဒဏ္ဆုိင္းင့ံေၾကာင္းဥပေဒအတည္မျပဳမီက လူသတ္မႈ၊ လူသတ္ရန္ပူးေပါင္းၾကံစည္မႈတုိ ့မွာ ျပစ္မႈထင္ရွားပါက ေသဒဏ္စီရင္သည္။ သုိ ့ေသာ္ ေသဒဏ္ဆုိင္းင့ံဥပေဒ ပုဒ္မ ၂ တြင္ လူသတ္မႈ ႏွင့္ လူသတ္ရန္ပူးေပါင္းၾကံစည္မႈတုိ ့မွာ ေသဒဏ္မက်ထုိက္ေၾကာင္း ျပဌာန္းထားသည္။ အဆုိပါျပစ္မႈမ်ားအတြက္ အျမင့္ဆုံးျပစ္ဒဏ္ကုိ ေထာင္တသက္တကၽြန္းသုိ ့ ျပင္ဆင္ေလွ်ာ့ေပါ့ေပးထားသည္။

          ေသဒဏ္ဆုိင္းင့ံဆုိင္ရာဥပေဒကုိ ရုပ္သိမ္းျပီး ေနာက္ေၾကာင္းျပန္အာဏာသက္ေရာက္ျခင္းရွိမည့္ ေသဒဏ္ကုိျပန္လည္ျပဌာန္းဖုိ ့အလ်င္စလုိေဆာင္ရြက္ရာတြင္ ဒဟနာယေကးအစုိိးရသည္ အလြဲအေခ်ာ္အတိမ္းအေစာင္းတခ်ဳိ ့ကုိ ျပဳမိခ့ဲေလသည္။

          ယင္းေသဒဏ္ျပစ္မႈရုပ္သိမ္းသည့္ဥပေဒတြင္ ၁၉၅၉ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာ ၂ ရက္မတုိင္ခင္ လူသတ္မႈက်ဴးလြန္သူကုိ ေသဒဏ္ေပးရမည့္အေၾကာင္း အတိအလင္းေဖာ္ျပသည္။ လူသတ္မႈ၏ပူးေပါင္းၾကံရာပါျပစ္မႈအတြက္မူ တိတိက်က်ျပဌာန္းထားသည့္ ကန့္သတ္ျပဌာန္းခ်က္မ်ဳိး ယင္းဥပေဒတြင္ မပါဝင္လာျခင္းပင္ျဖစ္သည္။

အယူခံတရားရုံးေတာ္

          ေသဒဏ္ခ်မွတ္စီရင္ခံရသူတရားခံ ၃ ဦးတုိ ့သည္ အယူခံတရားရုံးေတာ္သုိ ့ဆက္လက္အယူခံဝင္ၾက၏ ။ တရားသူၾကီး ၅ ဦးအဖြဲ ့တြင္ ဥကၠ႒ မစၥတာ ေဟမ အိပ္ခ်္ ဘတ္စ္နာယေကး၊ အမ္စီဆန္ဆုိနီ၊ အိပ္ခ်္အန္ဂ်ီ ဖာနန္ဒုိ၊ အန္ဆင္ေနးတာဘီ ႏွင့္ အယ္လ္ဘီ ဒီ ေဆးလ္ဗားတုိ ့က အဖြဲ ့ဝင္အျဖစ္ ပါဝင္ေဆာင္ရြက္ၾကသည္။

          တရားလုိတရားစြဲအဖြဲ ့ကုိ ႏုိင္ငံေတာ္ေရွ ့ေနခ်ဳပ္ကသီးသန္ ့ငွါးရမ္းထားေသာ အရပ္သားေရွ ့ေန ေဂ်ာ့ အီ ခ်စ္တီးက ဦးေဆာင္သည္။ ယင္းအစီအစဥ္ကုိ လက္ေထာက္တရားရုံးေရွ ့ေနခ်ဳပ္ အမီယာက ကန္ ့ကြက္ဆႏၵျပသည့္အေနျဖင့္ တရားလုိတရားစြဲအဖြဲ ့မွ ႏႈတ္ထြက္သည္။ (ေနာင္ေသာ္ အမီယာသည္ ဒူဒေလ ေသနနာယေကးအစုိးရ ၁၉၆၅-၁၉၇ဝ လက္ထက္တြင္ ႏုိင္ငံေတာ္ေရွ ့ေနခ်ဳပ္အျဖစ္ တာဝန္ေပးခန္ ့ထားခံရသည္။)

          ဝတ္လုံေတာ္ရေရွ ့ေန ပရီမရတ္ေန ႏွင့္ ဝတ္လုံေတာ္ရေရွ ့ေန အာနႏၵပီေရးရားတုိ ့ က လက္ေထာက္ေရွ ့ေနမ်ားအျဖစ္ေဆာင္ရြက္ကာ ေဂ်ာ့ခ်စ္တီးကုိ ကူညီၾကသည္။

          လူသတ္ရန္လ်ဳိ ့ဝွက္ပူးေပါင္းၾကံစည္မႈ၏အျမင့္ဆုံးျပစ္ဒဏ္ ေထာင္ဒဏ္တသက္တကၽြန္း

ခ်မွတ္ျခင္းအ ေပၚ တရားခံမ်ားကုိယ္စား ဗုဒၶရကၡိတႏွင့္ ဇယဝါဒီေနတုိ ့ကုိယ္စား တရားခံေရွ ့ေနမ်ားက ေလွ်ာက္လဲခ်က္ေပးၾကသည္။

          ျပန္လည္ျပ႒ာန္းထားေသာဥပေဒတြင္ လူသတ္မႈအတြက္ ေသဒဏ္ဟု ျပ႒ာန္းထားျခင္းမရွိေၾကာင္း၊ လူသတ္မႈပူးေပါင္းၾကံစည္မႈအတြက္လည္း ယင္းနည္းတူ ေသဒဏ္ဟု ရွင္းလင္းတိက်စြာမဆုိထားေၾကာင္း အီးဂ်ီ ဝိေရမနာယေကးက တင္ျပေလွ်ာက္လဲသည္။

          ယင္းေစာဒကတင္ျပခ်က္ကုိ အယူခံတရားရုံးေတာ္က လက္ခံအတည္ျပဳသည္။ တဆက္တည္းပင္ တရားခံ ၃ ဦး၏အယူခံလႊာကုိလည္း တရားရုံးေတာ္က ပယ္ခ်လုိက္သည္။ သုိ ့ေသာ္ ဗုဒၶရကၡိတ ႏွင့္ ဇယဝါဒီေနတုိ ့ေသဒဏ္အစား ေထာင္ဒဏ္တသက္တကၽြန္းက်ခံေစရန္ ျပင္ဆင္ေလွ်ာ့ေပါ့ေပးလုိက္သည္။ တရားခံ ၂ ဦးမွာ အဆုိပါဥပေဒထြက္ေပါက္ေၾကာင့္ ၾကဳိးစင္တက္ရကိန္း သက္သာခြင့္ရၾကေလသည္။

          ကြယ္လြန္သူဝန္ၾကီးခ်ဳပ္၏ဇနီးသည္ဦးေဆာင္ေသာ သီရိလကၤာလြတ္ေျမာက္ေရးပါတီ (အက္စ္အယ္လ္အပ္ဖ္ပီ) သည္ ထုိအခ်ိန္က အာဏာရအစုိးရျဖစ္၏။ အမ်ဳိးသမီးဝန္ၾကီးခ်ဳပ္၏ ဝန္ၾကီးအဖြဲ ့ကက္ဘိနက္တြင္ တန္ခုိးအာဏာအထက္ဆုံးဝန္ၾကီးမွာ တူေတာ္ေမာင္ ဖိလစ္ဒက္စ္ ဘန္ဒရာႏုိက္ေကး ျဖစ္သည္။

          တရားခံကုိသက္ညွာဖုိ ့သြားေလသူဝန္ၾကီးခ်ဳပ္၏ပန္ၾကားခ်က္ရွိေသာ္ျငားလည္း သီရိလကၤာလြတ္ေျမာက္ေရးပါတီအစုိးရသည္ အခဲမေၾကႏုိင္ဘဲ ရက္ရက္စက္စက္ျပဳမူခ့ဲသည္။ အယူခံတရားရုံးေတာ္၏ဆုံးျဖတ္ခ်က္ေၾကာင့္ အမ်က္သုိေဒါသထြက္ေနသည့္ အစုိးရသည္ ယင္းကိစၥကုိဆက္လက္ရင္ဆုိင္ဖုိ ့၊ အထူးဥပေဒျပဳဖုိ ့ဆုံးျဖတ္လုိက္သည္။

          ၁၉၆၂ ခုႏွစ္၊ ဇန္နဝါရီ ၁၈ ရက္တြင္ ေသဒဏ္ဆုိင္ရာအထူးျပ႒ာန္းခ်က္ဥပေဒကုိ လႊတ္ေတာ္ကျပ႒ာန္းလုိက္၏။ ဥပေဒမူၾကမ္းတင္သြင္းသူမွာ လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒ စီပီဒီ ေဆးလ္ဗား ျဖစ္၏။ ယင္းဥပေဒသည္ ဘန္ဒရာႏုိက္ေကးလုပ္ၾကံမႈႏွင့္ တုိက္ရုိက္သက္ဆုိင္ျပီး ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ကုိလုပ္ၾကံသူ၊ ပူးေပါင္းၾကံစည္မႈက်ဴးလြန္သူမ်ားကုိ ေသဒဏ္စီရင္ရန္ ျပ႒ာန္းထားသည္။ ယင္းဥပေဒ အပုိဒ္ငယ္ ၃ ျပ႒ာန္းခ်က္သည္ ပူးေပါင္းၾကံစည္သူမ်ားအေနျဖင့္ ေသဒဏ္အစားေထာင္ဒဏ္တသက္တကၽြန္းက်ခံေစ ဟူေသာ အယူခံတရားရုံးေတာ္၏ ျပင္ဆင္စီရင္ခ်က္ကုိ ပ်က္ျပယ္သြားေစသည္။

          ဥပေဒ၏ရည္ရြယ္ခ်က္မရုိးသားမႈေၾကာင့္ ဆႏၵျပမႈႏွင့္ ကန္ ့ကြက္သံမ်ားက်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္ ေပၚထြက္လာ၏။ ယင္းဥပေဒမွာ ဥပေဒလမ္းေၾကာင္းအရထြက္ေပါက္ရကာ အက်ဳိးခံစားခြင့္ရသူမ်ားကုိ ၾကဳိးစင္ေပၚမျဖစ္မေနတက္ရေလေအာင္ အစုိးရ၏လက္စားေခ်တုံ ့ျပန္မႈအစီအစဥ္ျဖစ္ေၾကာင္း ထင္ရွားေနပါသည္။

          လကၤာသမဇၹပါတီေခါင္းေဆာင္ ထင္ရွားေသာေရွ ့ေန ၾကီး ေဒါက္တာေကာဗင္အာဒီ ေဆးလ္ဗား က “လႊတ္ေတာ္က လူသတ္ဖုိ ့ၾကမ္းၾကဳတ္ရက္စက္တ့ဲဥပေဒျပ႒ာန္းေနျပီဗ်ာ” ဟု လုိရင္းတုိရွင္း သုံးသပ္သည္။ 

ဧကရီဘုရင္မအၾကံေပးအဖြဲ ့

          ထုိအခ်ိန္တြင္ တရားခံ ၃ ဦးသည္ ျဗိတိန္ႏုိင္ငံ ဘုရင္မအၾကံေပးအဖြဲ ့၊ တရားသူၾကီးေရးရာေကာ္မတီ ၏ ေသဒဏ္စီရင္ခ်က္အေဟာင္းကုိျပင္ဆင္ေသာဆုံးျဖတ္ခ်က္ကုိ ရယူႏုိင္ရန္အားကုိးအားထားျပဳလာရေလ၏။ တရားခံ ၃ ဦး တင္သြင္းလာေသာ အထူးအသနားခံအယူတင္လႊာမ်ားကုိ ဘုရင္မအၾကံေပးအဖြဲ ့ တရားသူၾကီးေရးရာေကာ္မတီက ပယ္ခ်လုိက္သည္။

          ဘုရင္မအၾကံေပးအဖြဲ ့တရားသူၾကီးေရးရာေကာ္မတီ ရုံးေတာ္ ေနာက္ဆုံးအယူခံလႊာပြဲသုိ ့ ေသာမရာမ၏ေရွ ့ေနအျဖစ္ ဝတ္လုံေတာ္ရ ဆာ ဒင္ဂဲဖြတ္ တက္ေရာက္သည္။

          ေနာက္ဆက္တြဲဆုိးက်ဳိးႏွင့္ ဆန္ ့က်င္ကန္ ့ကြက္မႈမ်ား ေနရာအႏွံ ့ေပၚေပါက္လာမည္ကုိ စုိးရိမ္ေၾကာင့္ၾကေနေသာ သီရိလကၤာအစုိးရက ဘုရင္မအၾကံေပးအဖြဲ ့သုိ ့တင္သြင္းထားေသာ အယူခံလႊာမ်ား တုိးတက္မႈရေနေၾကာင္းအေၾကာင္းျပကာ ေသဒဏ္ဆုိင္ရာအထူးျပ႒ာန္းခ်က္ဥပေဒကုိ ဇန္နဝါရီ ၂၅ ရက္တြင္ ရုပ္သိမ္းလုိက္သည္။

          ၁၉၆၂ ခုႏွစ္ ဇန္နဝါရီ ၂၇ တြင္ မေအာင္ျမင္ေသာအာဏာသိမ္းပြဲသတင္းက တႏုိင္ငံလုံး ကုိင္လႈပ္လုိက္သည္။ အာဏာသိမ္းပြဲသတင္းက အမ်ားစိတ္ဝင္စားေနသည့္ ဘန္ဒရာႏုိက္ေကးလုပ္ၾကံမႈ သတင္းေနရာမွာ အစားထုိးဝင္ေရာက္ေနရာယူသြားေလသည္။ 

ေသာမရာမေနာက္ဆုံးအခ်ိန္

          တာလဒူေဝေသာမရာမေထရ္သည္ ေသျခင္းမရဏကုိ ရင္ဆုိင္ဖုိ ့သူ ့ဖာသာျပင္ဆင္

ထားႏွင့္ျပီးျဖစ္သည္။

“ဒီတရားရုံးေတာ္မွာ ကၽြႏု္ပ္ကုိအကာအကြယ္ေပးခ့ဲတ့ဲ ျခေသၤ့အလားပမာတူတ့ဲကၽြႏု္ပ္ရ့ဲေရွ ့ေနၾကီးကုိ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္”

သူ့အတြက္ အခမ့ဲအက်ဳိးေဆာင္ေပးသူ ေရွ ့ေနၾကီးဝီရမန္ထရီကုိ တရားခြင္အတြင္းေက်းဇူးတင္စကား ေျပာဆုိခ့ဲသည္။

          ေသဒဏ္မစီရင္ခင္အၾကဳိေရွးရက္သတၱပတ္မ်ားေလာက္ကပင္ ေသာမရာမသည္ ခရစ္ယန္ဘာသာသုိ ့ကူးေျပာင္းသက္ဝင္သည္။ အဂၤလီကန္ခရစ္ယန္ဘုန္းေတာ္ၾကီးတပါးက သူ ့ေနရာအက်ဥ္းခန္းသုိ ့ၾကြလာကာ သူ ့ကုိ ႏွစ္ျခင္းျပဳေပးခ့ဲသည္။

          ၁၉၆၂ ခုႏွစ္၊ ဇူလုိင္ ၆ ရက္ေန ့တြင္ ေဝလီကာဒီအက်ဥ္းေထာင္ၾကဳိးတုိက္တြင္ အသက္ ၄၈ ႏွစ္အရြယ္ ေသာမရာမကုိ ၾကဳိးေပးကြပ္မ်က္လုိက္သည္။ ၾကဳိးေပးကြပ္မ်က္တာဝန္ကုိ ႏုိင္ငံေတာ္အဆင့္ လက္မရြံ ့ေထာင္မႈး လူးဝစ္ဆင္ေဂါ ႏွင့္ လက္ေထာက္သုဘေသရီအပၸဴတို ့က တာဝန္ယူစီစဥ္ရသည္။

တရားခံအမွတ္ ၁ ႏွင့္ ၂

          ၁၉၆၅ မွ ၁၉၇ဝ ခုႏွစ္အထိ အာဏာရခ့ဲေသာ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ဒူဒေလး ေသနနာယေကးအစုိးရက ၁၉၆၆ ခုႏွစ္၊ ေမလ ၇ ရက္တြင္  တရားခံအမွတ္ ၁ ႏွင့္ အမွတ္ ၂ ကုိ တသက္တကၽြန္းေထာင္ဒဏ္မွ ေထာင္ဒဏ္ႏွစ္ ၂ဝ ျပစ္ဒဏ္သုိ ့ေျပာင္းလဲျပင္ဆင္ေလွ်ာ့ေပးလုိက္သည္။

          အမွတ္ ၁ တရားခံမပိတိဂါမ ဗုဒၶရကၡိတေထရ္သည္ သူ၏ ၇၂ ႏွစ္တာေထာင္ဒဏ္ႏွစ္ရွည္ကုိ ေဝလီကာဒီအက်ဥ္းေထာင္တြင္ က်ခံေနစဥ္အေတာအတြင္း ၁၉၆၇ ခုႏွစ္အေရာက္ အသက္ ၄၆ ႏွစ္အရြယ္တြင္ ႏွလုံးေရာဂါျဖင့္ ကြယ္လြန္သြားေလသည္။

          အမွတ္ ၂ တရားခံ အိပ္ခ်္ပီ ဇယဝါေဒနသည္ ေထာင္ဒဏ္ ၇၂ ႏွစ္ခ်မွတ္ခံရသည္။ ၁၉၇၇ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္ ၄ ရက္တြင္ သူ ျပန္လည္လြတ္ေျမာက္လာသည္။

အျပန္ျပန္အလွန္လွန္စုံစမ္းစစ္ေဆးရာဝယ္

          ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္သီရိမာဘန္ဒရာႏုိက္ေကးအစုိးရသည္ ၁၉၆၃ ခုႏွစ္တြင္ စုံစမ္းစစ္ေဆးေရးဥပေဒျပ႒ာန္းကာ စုံစမ္းစစ္ေဆးေရးေကာ္မရွင္ဖြဲ ့စည္းျပီး ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ အက္စ္ဒဗလ်ဴအာဒီ ဘန္ဒရာႏုိက္ေကးလုပ္ၾကံခံရမႈအေပၚ ႏုိင္ငံေရးရႈေထာင့္အျမင္အမ်ဳိးမ်ဳိးကုိ စုံစမ္းေဖာ္ထုတ္ရန္ ေကာ္မရွင္အားတာဝန္ေပးခ့ဲသည္။

          တရားသူၾကီး တီအက္စ္ ဖာနန္ဒုိ၊ တရားသူၾကီး အဗ္ေဒးလ္ယူနိစ့္ (အီဂ်စ္ႏုိင္ငံ) ႏွင့္ တရားသူၾကီး ဂ်ီစီ မုိင္လ္စ္ေအာ္ဒီး (ဂါနာႏုိင္ငံ)တုိ ့ ၃ ဦးပါ ေကာ္မရွင္အဖြဲ ့ျဖစ္သည္။

          ေကာ္မရွင္က ကနဦးသက္ေသခံစာရြက္စာတမ္းမ်ား၊ လူပုဂၢဳိလ္သက္ေသမ်ား၏ေျဖဆုိခ်က္မ်ားကုိ ေစ့စပ္ေသခ်ာဖတ္ရႈျပီးေနာက္ “၁၉၆၄ ခုႏွစ္ ေဆာင္ရြက္ခ်က္အစီရင္ခံစာအမွတ္ ၃” ကုိ ထုတ္ျပန္တင္ျပခ့ဲသည္။

          အစီရင္ခံစာအရ လုပ္ၾကံမႈဆုိးက်ဳိးကုိျဖစ္ေစသူမွာ ဝိမလာဝါဒီေနအမ်ဳိးသမီးပင္ျဖစ္ေၾကာင္း ထင္းထင္းၾကီး မီးေမာင္းထုိးျပေန၏။ ဝိမလာမွာ ၁၉၆ဝ ျပည့္ႏွစ္ကပင္ အမႈမွလႊတ္ေပးထားျပီးသူျဖစ္ပါ၏။

မူရင္းေဆာင္းပါး- ဒီ-ဘီ-အက္စ္- ေဇယ်ရာဇာ ၏ "The Assassination of Prime Minister S.W.R.D. Bandaranaike 55 years ago"

ျမန္မာျပန္- အမရဒီပ    

--------------------------------------------------------------- 

မွတ္စု

၁။ ရက္စ္ျပဴတင္ ဂရီေဂၚရီ အီးဖိမုိဗစ္ခ်္ Rasputin Grigori Efimovich (1871- 1916)   

ရုရွားေတာင္သူလယ္သမားမ်ဳိးရုိး ၊ ဆုိက္ေဘးရီးယားေဒသဇာတိ ၊  ကုိယ္ပုိင္ပုံစံဘာသာေရးဂုိဏ္းထူေထာင္သူ၊ ေမွာ္ဆရာျဖစ္သည္။  စိန္ ့ပီတာဇဘက္ျမဳိ ့သုိ ့ေရာက္လာသည္။ ဇာဘုရင္ ၂ နီကုိလက္စ္ ႏွင့္ မိဖုရားအလက္ဇျႏၵား တုိ ့၏ အထူးယုံၾကည္အားထားျခင္းခံရသည္။ သားေတာ္ေလး၏ ေသြးမတိတ္ေရာဂါကုိ ေမွာ္အစြမ္းျဖင့္ ကုသေပးေသာေၾကာင့္ တန္ခုိးရွိသူဟု ယုံၾကည္ၾကသည္။ နန္းတြင္း ရာထူးခန္ ့၊ ရာထူးျဖဳတ္ကိစၥကုိ ၾသဇာေပးႏုိင္သည္။ လိင္ ႏွင့္ အရက္ကိစၥေၾကာင့္ နာမည္ပ်က္သည္။ ေနာင္ အသတ္ခံရသည္။

၂။ ကာဒီနယ္ ရီးခ်လူး Cardinal Richelieu (1585- 1642)

ျပင္သစ္ဘုရင္ လူဝီ ၁၃ ၏ မင္းဆရာဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ ၊ ျပင္သစ္ျပည္ကက္သလစ္ခရစ္ယန္ဂုိဏ္းခ်ဳပ္၊ အာဏာလက္ေစာင္းထက္သူ။

၃။ ဘန္ဒရာႏုိက္ေကး+ ခ်ယ္ဝနယာဂမ္ သေဘာတူညီခ်က္ Bandaranaik- Chelvanayagan pact

တမီးလ္လူမ်ဳိးေခါင္းေဆာင္ခ်ယ္ဝနယာဂမ္ ႏွင့္ သေဘာတူလက္မွတ္ထုိးေသာ ထုိစာခ်ဳပ္တြင္ တမီးလူမ်ဳိးကုိ ကုိယ္ပုိင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ေပးေရး ပါဝင္။