Total Pageviews

Friday, December 28, 2012

ခုဒၵကနိကာယ္၊ သုတၱနိပါတပါဠိေတာ္၊ အ႒ကဝဂ္လာ မဟာဗ်ဴဟသုတ္အႏွစ္ခ်ဳပ္








(၁)
ေဂါတမႏြယ္ဖြားျမတ္စြာဘုရား---
  • ဘာသာေရးအယူသည္းေနၾကသူတုိ ့သည္ ကုိယ့္အယူဝါဒသာမွန္၏၊ သူတပါးမွား၏ဟု ျငင္းခုံေနၾကရာ သူမ်ား၏က့ဲရ့ဲျခင္းကုိသာ ရေနၾကပါသလား၊ သူမ်ား၏ခ်ီးမြမ္းျခင္းကုိလည္းရၾကပါေသးသလား--။
(၂)
နိမၼိတရုပ္ပြားျမတ္စြာဘုရား---
  • ဘာသာေရးအယူဝါဒျငင္းခုံေနေသာေၾကာင့္ ႏွစ္သက္သူတုိ ့၏ခ်ီးမြမ္းေကာင္းခ်ီးေပးမႈမွာ အနည္းငယ္မွ် သာတည္း။ ယင္းေကာင္းခ်ီးေပးမႈသည္ ကိေလသာျငိမ္းရန္ မစြမ္းႏုိင္ပါ။ ျငင္းခုံျခင္းအက်ဳိးတုိ ့သည္ ၂ ပါးတုိ ့ဟူ၍ ငါဘုရားေဟာပါ၏။ ျငင္းခုံျခင္း၏ရလာဒ္အျပစ္ ႏွင့္ ျငင္းခုံမႈကင္းရာနိဗၺာန္ကုိ ရႈဆင္ျခင္ျပီး ျငင္းခုံျခင္းအမႈကုိ ပယ္စြန္ ့ရာ၏။
(၃)
  • အလုံးစုံေသာအယူဝါဒတုိ ့သည္ ဘာသာေရးဆရာအမ်ားေၾကာင့္ျဖစ္ကုန္၏။ ဤဘာသာေရးအယူဝါဒတုိ့ ကုိ ဘုရားတပည့္ပညာရွိသည္ မခ်ဥ္းကပ္ေတာ့ေပ---။ ဘုရားတပည့္ရဟႏ ၱာပညာရွိသည္ မည္သည့္အ ရသုိ ့မွ် တဏွာ၊ ဒိ႒ိျဖင့္ မကပ္ေရာက္ရာ---။ ဒိ႒၊သုတ၊မုတမဂၤလာတုိ ့၌ သာယာႏွစ္သက္မႈကင္းရာ၏။
(၄)
  • သီလကုိ အျမတ္ဆုံးဟု ယူဆသူတုိ ့သည္ ကုိယ္ႏွင့္ႏုတ္ကုိေစာင့္စည္းျခင္းျဖင့္ သံသရာဆင္းရဲမွလြတ္ ေျမာက္ျခင္းကုိ ေဟာျပၾကကုန္၏။ ထုိသူတုိ ့သည္ ႏြား ေခြးစသည္တုိ ့၏အက်င့္၊ နတ္သိၾကားစသည္ကုိ ကုိးကြယ္ေသာအက်င့္ကုိ လက္ခံယူစြဲၾကကုန္၏။ လုိက္နာက်င့္သုံးၾက၏။ ေကာင္းခ်ီးေပးၾက၏။ သူတုိ ့  အက်င့္ျဖင့္ ဘဝေကာင္းေရာက္မည္၊ ဆင္းရဲမွလြတ္မည္ဟု ယုံၾကည္ယူဆၾက၏။ ပညာရွိဟုဝန္ခံၾက၏။   
(၅)
  • သီလအက်င့္ကုိအျမတ္ဆုံးဟုယူဆသူသည္ သူ၏ဘာသာတရားညြန္ၾကားခ်က္အတုိင္း ေဆာင္ရန္ ေရွာင္ရန္တုိ ့ကုိ လုိက္နာ၏။ မလုိက္နာမိပါက စိတ္ေသာကေရာက္၏။ ဥပမာ- ခရီးၾကမ္း၌သင္းကြဲက်န္ ရစ္သူသည္ သူ၏အေဖာ္မ်ားကုိ အမွီလုိက္ရန္ေတာင့္တသက့ဲသုိ ့တည္း--။
(၆)
  • ထုိ ့ေၾကာင့္ သီလအက်င့္ကုိပယ္စြန္ ့ပါေလ--။ အျပစ္ရွိအျပစ္ကင္းကံတုိ ့ကုိပယ္စြန္ ့ပါေလ--။သုဒၶိ ႏွင့္အသုဒၶိကုိလည္း မေတာင့္တေလႏွင့္--။ မိစၦာအယူဟူေသာ သႏိ ၱကုိလည္းမယူစြဲဘဲ ေနရာ၏။ (တနည္း) သႏိ ၱဟူေသာ နိဗၺာန္ကုိခ်ီးေျမွာက္၍ေနရာ၏။
(၇)
  • ကုိယ္ကာယကုိပင္ပန္းေစေသာတပအက်င့္ေၾကာင့္ အကုသုိလ္ကံေဟာင္းသည္ အက်ဳိးေပးျပီးျဖစ္သြား သည္၊ ယခုအခါ ကာမရာဂကင္းေနသည္၊ ေနာက္ဘဝမွာ အုိနာေသလြတ္မည္၊ ဒိ႒၊သုတ၊မုတမဂၤလာကုိ ယုံသူသည္ ေနာက္ဘဝတြင္ ဆင္းရဲမွလြတ္သည္ဟု ဥဒၶံသရေခၚ သႆတဝါဒီတုိ ့ေျပာေဟာၾက၏။ ထုိသူတုိ ့သည္ ဘဝအသြယ္သြယ္၌ တပ္မက္မႈမကင္းၾကေခ်--။
(၈)
  • တဏွာမကင္းသူသည္ လုိရာလုိရာကုိ ေတာင့္တ၏။ ေနာင္ေရးအေၾကာင္းအရာကုိ ၾကံေတြးပူပန္၏။ ဤေလာက၌ ရဟႏ ၱာအား ျဖစ္ျခင္း-ေသျခင္းမရွိ၊ တုန္လႈပ္ျခင္းလည္း မရွိ--။
(၉)
ေဂါတမႏြယ္ဖြားျမတ္စြာဘုရား---
  • အခ်ဳိ ့ဘာသာေရးဆရာတုိ ့သည္ သူတုိ ့ဘာသာေရးတရားကုိ အျမတ္ဆုံးဟု ေျပာဆုိၾက၏။ သုိ ့ေသာ္ ထုိဘာသာေရးတရားကုိပင္ အေပါစား၊ အည့ံစားဟု အခ်ဳိ ့ဆရာတုိ ့ဆုိၾကျပန္၏။ သူတုိ ့ဝါဒတြင္ အဘယ္ဝါဒသည္ အမွန္ျဖစ္ပါသနည္း----။
(၁ဝ)
နိမၼိတရုပ္ပြားျမတ္စြာဘုရား---
  • စူဠဗ်ဴဟသုတ္-စာပုိဒ္ ၁၊၂၊ ၃၊ ၄၊ ၅၊ ျပန္ၾကည့္ပါ။
(၁၁)
  • ရဟႏ ၱာသည္ သစၥာ ၄ ပါးကုိ သိျပီးသူျဖစ္သည္။ တပါးသူက သင္ၾကားေပးရန္မလုိအပ္ျပီ။
  • အယူမွားျခင္း၊ အယူမွားကုိစြဲလမ္းျခင္း ကင္းသည္။ ျငင္းခုံျခင္းလည္း ကင္းသည္။အရိယာအက်င့္မွတပါး အျခားအက်င့္ကုိ မက်င့္ေတာ့ျပီ--။
(၁၂)
  • သူတပါးစိတ္ကုိသိျခင္း၊ ေရွးဘဝအေၾကာင္းကုိသိျခင္း၊ နတ္မ်က္စိရျခင္းတုိ ့သည္ ဝဋ္ဆင္းရဲမွလြတ္ ေျမာက္ေၾကာင္းျဖစ္သည္ဟု အခ်ဳိ ့ယုံၾကည္ယူဆၾက၏။ သူတုိ ့၏အဘိညာဥ္သည္ သစၥာ ၄ ပါးကုိ သိျခင္းကိစၥကုိ မျပီးစီးေစႏုိင္လွ်င္ ဝဋ္မွလြတ္ေျမာက္ျခင္းဟူသည္ မျဖစ္ႏုိင္ပါ။ သူတုိ ့သည္ နည္းလမ္းမွန္ကုိ ပစ္ပယ္၍ နည္းမွားျဖင့္စင္ၾကယ္ျခင္းကုိ ေျပာဆုိၾကကုန္၏။
(၁၃)
  • ပကတိမ်က္စိ၊ အဘိညာဥ္တုိ ့ျဖင္ ့ျမင္ေသာလူသည္ နာမ္ရုပ္ကုိ ရုိးရုိးသာမန္သာျမင္၏။ ျမင္ခ့ဲေသာနာမ္ရုပ္ကုိ ရုိးရုိးျမင္ခ့ဲျပီးအတုိင္းပင္ ပုဂၢဳိလ္-သတၱဝါစသည္ျဖင့္ ၾကံေတြးသိလတ့ံ။ ပကတိမ်က္ စိ၊ ေလာကီအဘိညာဥ္မ်က္စိတုိ ့ျဖင့္ နည္းနည္းျဖစ္ေစ၊ မ်ားမ်ားျဖစ္ေစ နာမ္ရုပ္ကုိသိျမင္ေသာ္လည္း ယင္းအျမင္ကုိ သံသရာမွလြတ္သည္ဟု ဘုရားစေသာသူျမတ္တုိ ့မေဟာၾကပါ။
(၁၄)
  • အယူမွားကုိသက္ဝင္စြဲလမ္းလ်က္ေဟာေျပာေနသူကုိ ဆုံးမသြန္သင္ျပဳျပင္ေပးရန္ မလြယ္ကူပါ။ အေတြးအၾကံမွားကုိ စြဲလမ္းမႈ၊ ဆရာမွားကုိ အထင္ၾကီးမႈတုိ ့သည္ အယူမွားကုိစြဲလမ္းမႈတုိ ့၏ အေၾကာင္းျဖစ္ေပ၏။
(၁၅)
  • ျဗာဟၼဏ ေခၚ ရဟႏ ၱာသည္ သိသင့္သမွ်ကုိသိျပီးေသာေၾကာင့္ တဏွာ-ဒိ႒ိျဖင့္ေတြးၾကံျခင္းကင္း၏။
      တိတၳိတုိ ့၏အယူမွားကုိလည္း ဂရုမစုိက္လ်စ္လ်ဴရႈေလေတာ့၏။ ဂႏၳ ၄ ပါး (အဘိဇၥ်ာ-ဗ်ာပါဒ-သီလဗၺတ
      ပရာမာသ- ဣဒံသစၥာဘိနိေဝသ  ကာယဂႏၳ) ကုိစြန့္ပယ္ျပီးေသာေၾကာင့္ အယူမွားအသင္းအပင္းတြင္မ
      ပါဝင္ေတာ့ျပီ---။ ရဟႏ ၱာမဟုတ္သူတုိ ့မွာ မိစၦာအယူကုိ ျမဲျမံစြာယူၾကကုန္၏။
(၁၆)
  • ရဟႏၱာသည္ အာသဝအေဟာင္းကုိစြန္ ့ပယ္ျပီး အာသဝအသစ္ကုိ မျပဳေတာ့ျပီ။ အလုိဆႏၵေနာက္လည္း မလုိက္ေတာ့ျပီ။ အယူမွားမွန္သမွ်မွလည္း ကင္းရွင္းလြန္ေျမာက္ျပီ။ တဏွာျဖင့္လည္း ေလာကကုိမကပ္ ျငိေတာ့ျပီ။ မိမိကုိယ္ကုိလည္း က့ဲရ့ဲျခင္း ကင္းေလျပီ။
(၁၇)
  • ျမင္-ၾကား-နံ-စား-ထိ-ၾကံရသမွ်ေသာအရာတုိ ့၌   ရဟႏ ၱာသည္ ေသမင္းစစ္သည္ ကင္းေလျပီ။ ကိေလသ-အဘိသခၤါရ-ခႏၶာဝန္ထုပ္မ်ားကုိ ပစ္ခ်ထားျပီးျပီ။ ကိေလသာအေႏွာင္အဖြဲ ့မွ လြတ္ေျမာက္ျပီ။

မဟာဗ်ဴဟသုတ္အႏွစ္ခ်ဳပ္ျပီးျပီ။

Monday, December 24, 2012

ခုဒၵကနိကာယ္၊ သုတၱနိပါတပါဠိေတာ္၊ အ႒ကဝဂ္လာ စူဠဗ်ဴဟသုတ္အႏွစ္ခ်ဳပ္





ေဂါတမႏြယ္ဖြား ျမတ္စြာဘုရား-----
  • ကုိယ့္အယူအဆႏွင့္ကုိယ္ေနထုိင္ၾကျပီး ကၽြမ္းက်င္လိမၼာသူ-ဟုဝန္ခံသူတုိ ့သည္ ကြဲျပားျခားနားစြာျဖင့္ အယူအဆအမ်ဳိးမ်ဳိးကုိ ေဟာေျပာေနၾကပါ၏။ သူတုိ ့အယူကုိသိလွ်င္ အမွန္သိျမင္သူ၊ ဆန္ ့က်င္တား ျမစ္ပယ္ခ်လွ်င္ အသိဉာဏ္မျပည့္စုံသူ-ဟု ဆုိၾကပါသည္။
(၂)
  • သူတုိ ့အယူကုိသိလွ်င္ အမွန္သိျမင္သူ၊ ဆန္ ့က်င္တား ျမစ္ပယ္ခ်လွ်င္ အသိဉာဏ္မျပည့္စုံသူ-ဟု
  •  ေျပာဆုိေနၾကသူတုိ ့၏မွန္ကန္ေသာအယူဝါဒကား အဘယ္ပါနည္း--။ ဤေမးခြန္းေမးရျခင္းအေၾကာင္း  မွာ ဤသူအားလုံးတုိ ့သည္ ဘာသာေရးအယူဝါဒအရာမွာ ကၽြမ္းက်င္သူဟု ဝန္ခံေနေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္။
(၃)
နိမၼိတရုပ္ပြားျမတ္စြာဘုရား---
  • သူတပါး၏ဘာသာတရားကုိလက္မခံဘဲ ပစ္ပယ္သူသည္ အသိဉာဏ္ပညာနိမ့္က်သူ "လူည့ံလူဖ်င္း"ျဖစ္  သည္ဆုိပါက လူအားလုံးသည္ အသိပညာမ့ဲသူခ်ည္းသာ ျဖစ္ရာ၏။ အေၾကာင္းျပမွာ အားလုံးပင္ အျမင္ မွားေနေသာေၾကာင့္ျဖစ္၏။
(၄)
  • ကုိယ့္အယူကုိယ္သိျမင္လက္ခံသူတုိင္း အသိဉာဏ္ပညာစင္ၾကယ္ျမင့္ျမတ္သူျဖစ္ခ့ဲျပန္လွ်င္ အယူမွားသူ တုိင္း အသိဉာဏ္ပညာျမင့္ျမတ္သူခ်ည္းသာျဖစ္ရာ၏။ အေၾကာင္းျပမွာ သူ ့အယူႏွင့္သူျပည့္စုံ
  • (ေကာင္းမြန္) ေသာေၾကာင့္ပင္ျဖစ္၏။
(၅)
  • ကုိယ္အားသန္ရာအယူအဆကုိအစြဲသန္ျပီး အယူကြဲျပားသူတုိ ့သည္ အခ်င္းခ်င္း(တဦးကုိတဦး) "လူည့ံလူဖ်င္း"ဟု ႏွိမ့္ခ်ေျပာၾကားၾကကုန္၏။ ငါသည္ သူတို ့စြဲကုိင္ေသာအယူကုိ အမွန္တရားဟု မေျပာဆုိပါ။ အေၾကာင္းျပမွာ သူတုိ ့သည္ မိမိအယူကုိ မွန္လွျပီဟု အယူသည္းေနၾကျပီး အယူကြဲျပားသူ ကုိ "ဗာလ"ဟု မွတ္ထင္တတ္ေသာေၾကာင့္ပါတည္း---။
(၆)
ေဂါတမႏြယ္ဖြားျမတ္စြာဘုရား-----
  • တဦးကအမွန္သစၥာဟုေဟာေျပာသည္ကုိ ေနာက္တဦးက မမွန္၊အမွားဟု ေျပာဆုိသည္။ ဤနည္းျဖင့္ အယူအစြဲကြဲလြဲျပီး ျငင္းခုံေနၾကသည္။ အမွန္သစၥာတရားကုိ တပါးတည္းသာ ေဟာသင့္ပါလ်က္ အမွန္သစၥာကုိ တပါးမကမ်ားျပားစြာေဟာေျပာေနၾကပါသနည္း---။
(၇)
နိမၼိတရုပ္ပြား ျမတ္စြာဘုရား---
  • အမွန္တရားသည္ တပါးတည္းသာရွိပါသည္။ ႏွစ္ခုေျမာက္အမွန္တရားဟု မရွိပါ။ အမွန္သစၥာတရားကုိ သိေသာ နတ္လူျဗဟၼာအရိယာပုဂၢဳိလ္သည္ ျငင္းခုံမႈမျပဳေတာ့ပါ။ အမွန္တရားကုိမသိဘဲျငင္းခုံသူတုိ ့မွာ ေသာင္းေျပာင္းေထြလာသစၥာတရားတုိ ့ကုိ ကုိယ္တုိင္ေတြးေခၚၾကံစည္၍ ကုိယ္ပုိင္အမွန္ကုိ ကုိယ္တုိင္ ခ်ီးမြမ္းေျပာဆုိေနၾကပါသည္။ ကုိယ့္အထင္ႏွင့္ကုိယ္ေဟာေျပာၾကေသာေၾကာင့္ သစၥာသည္ တပါးမက မ်ားစြာေပၚေပါက္လာသည္။
(၈)
ေဂါတမႏြယ္ဖြားျမတ္စြာဘုရား------
  • အရာရာသိသူပညာရွိဆုိသူတုိ ့သည္ အဘယ္ေၾကာင့္ သစၥာအမ်ဳိးမ်ဳိးတုိ ့ကုိ ေဟာေျပာေနၾကသနည္း။ သစၥာအမ်ဳိးမ်ဳိးကုိ ဆရာအဆက္ဆက္ထံမွၾကားဖူးေသာေၾကာင့္ ေဟာသေလာ။ သုိ ့မဟုတ္ ကုိယ္တုိင္ ၾကံေတြးကာ ေဟာသေလာ---။
(၉)
နိမၼိတရုပ္ပြားျမတ္စြာဘုရား-----
  • ေလာကမွာအျမဲတည္ေသာသစၥာဟူသည္ မူကြဲအမ်ဳိးမ်ဳိးမရွိပါ--။ အလြဲအမွားကုိမွတ္သားသည့္သညာ ေၾကာင့္သာ သစၥာအမ်ဳိးမ်ဳိးကုိ ေဟာေျပာၾကပါသည္။ မိမိယုံၾကည္ႏွစ္သက္ေသာအယူဝါဒအရ အဖန္ဖန္ ၾကံစည္ေတြးဆျပီး "ငါမွန္၊ သူမွား"ႏွစ္ပါးေသာတရားကုိသာ ေဟာေျပာေနၾကပါသည္။ (သညာ၊ ဝိတက္)
(၁ဝ)
  • ထုိမွတပါး ေဟာေျပာပုံကား ဒိ႒မဂၤလာ၊ သုတမဂၤလာ၊ မုတမဂၤလာ၊အေလ့အက်င့္ (သီလဝတ)အယူအ ဆတုိ ့ကုိစြဲမွီ၍ ေက်နပ္ဖြယ္မရွိ၊ က့ဲရ့ဲရႈတ္ခ်ျပစ္တင္ဖြယ္ရွိသည္ကုိ (ဆင္ျခင္စဥ္းစားလွ်င္) ေတြ ့ျမင္ႏုိင္ ေသာ္လည္း မူလစြဲယူဆုံးျဖတ္ထားသည့္အတုိင္း "ငါမွန္၊ သူမွား" "ငါပ႑ိတ၊ သူဗာလ"ဟု အယူမတူသူ ကုိ ရႊင္ရႊင္ပ်ပ်ရႈတ္ခ်ေျပာဆုိတတ္ေလသည္။
(၁၁)
  • မိမိကုိယ္ကုိခ်ီးမႊမ္း၊ အယူမတူသူကုိရႈတ္ခ်ျပီး မိမိအယူကုိစိတ္အားထက္သန္စြာေျပာေဟာသူမွာ အေၾကာင္း-လကၡဏာ-ဌာနဟူေသာအႏွစ္သာရကင္းမ့ဲေသာအယူကုိယူကာ မာန္ယစ္၏။ မိမိကုိယ္မိမိပညာရွင္ဘိသိက္သြန္း၏။
(၁၂)
  • အထင္ၾကီးသူက ႏွိမ္ခ်ေျပာဆုိသည့္အတိုင္း ေျပာခံရသူမွာ ဉာဏ္ပညာနိမ့္က်သူျဖစ္လွ်င္ ေျပာသူသည္ လည္း ဉာဏ္ပညာနိမ့္က်သူပင္ျဖစ္၏။       အေၾကာင္းမွာ သူတပါးအားႏွိမ္တတ္သူကုိ အျခားသူမ်ားက လည္း ႏွိမ္မည္သာျဖစ္၏။ ထုိသုိ ့မဟုတ္ ႏွိမ္ေျပာတတ္သူသည္ ပညာရွိစစ္စစ္ျဖစ္ပါလွ်င္ ဘာသာေရး   ျငင္းခုံသူမ်ားထဲတြင္ လူယုတ္လူည့ံတေယာက္မွ်မရွိဘဲ အားလုံးပညာရွိသူတုိ ့သာ ျဖစ္ရာ၏။
(၁၃)
  • "ငါတုိ ့အယူဝါဒမွအျခားအယူဝါဒကုိေဟာေျပာသူတုိ ့သည္ လမ္းမွန္ႏွင့္ေဝးသူျဖစ္သည္၊ အယူလြဲသူ-ဗာလ--ျဖစ္သည္"ဟု မ်ားစြာေသာ တိတၳိတုိ ့ေျပာဆုိၾက၏။ ယင္းသုိ ့ေျပာျခင္းအေၾကာင္းမွာ ကုိယ့္အယူ ကုိသာအထင္ၾကီးျပီး အလြန္တပ္မက္စြဲလမ္းေနေသာေၾကာင့္ (မေျပာသင့္ေသာစကားကုိ)ေျပာဆုိျခင္း ျဖစ္၏။
(၁၄)
  • ကုိယ့္အယူကုိသာအစြဲသန္သူတုိ ့သည္ မိမိတုိ ့အယူကုိသာ ေကာင္းျမတ္သန္ ့ရွင္းသည္၊ သူတပါးအယူ မေကာင္း၊မျမတ္၊မသန္ ့ရွင္းဟု ဆုိၾက၏။ ကုိယ့္အယူ၊အက်င့္လမ္းစဥ္မွာ ခုိင္မာသည္ဟု ဆုိၾက၏။
(၁၅)
  • ကုိယ့္အယူကုိေကာင္းမြန္ခုိင္မာသည္ဟု ဆုိႏုိင္ပါ၏။  အယူကြဲျပားသူကုိကား "ဗာလ"ဟု မေျပာဆုိရပါ။ အျခားသူ၊ အျခားအယူကုိ "မသန္ ့ရွင္းေသာအယူရွိသူဗာလ"ဟုေျပာဆုိပါမူ "မိမိကုိယ္တုိင္ပင္ မိမိထံသုိ ့ ျငင္းခုံပြဲကုိ ေဆာင္ယူလာရာေရာက္၏။"
(၁၆)
  • ျငင္းခုံပြဲဝင္အယူသည္းသူသည္ အယူမွားကုိစြဲစြဲျမဲျမဲလက္ကုိင္ျပဳ၍ ေလာကတခြင္ ျငင္းပြဲဆင္၏။
  • မိစၦာအယူစြဲလမ္းမႈ၊ ဆုံးျဖတ္မႈအားလုံးကုိပယ္စြန္ ့သူ ရဟႏၱာသည္ မည္သူႏွင့္မွ် ျငင္းခုံျခင္းမျပဳေပ-။

စူဠဗ်ဴဟသုတၱန္ျပီးျပီ

Friday, December 14, 2012

ခုဒၵကနိကာယ္၊ သုတၱနိပါတပါဠိေတာ္၊ အ႒ကဝဂ္လာ ကလဟဝိဝါဒသုတ္အႏွစ္ခ်ဳပ္

(၁)
ေဂါတမႏြယ္ဖြား ျမတ္စြာဘုရား----
  • ခုိက္ရန္ျဖစ္ျခင္း
  • ျငင္းခုံျခင္း
  • ငုိေၾကြးျခင္း
  • စုိးရိမ္ပူေဆြးျခင္း
  • ဝန္တုိျခင္း
  • မာန္ေထာင္လႊားျခင္း
  • မိမိကုိယ္ကုိအထင္ၾကီး၍ သူတပါးကုိ မထီမ့ဲျမင္ျပဳျခင္း
  • ကုန္းတုိက္ျခင္း---ဟူေသာ အကုသုိလ္တရား ၈ ပါးတုိ ့သည္ ဘယ္အေၾကာင္းေၾကာင့္ျဖစ္ၾကသနည္း--။
(၂)
နိမၼိတရုပ္ပြား ျမတ္စြာဘုရား-----
  • ခုိက္ရန္ျဖစ္ျခင္း
  • ျငင္းခုံျခင္း
  • ငုိေၾကြးျခင္း
  • စုိးရိမ္ပူေဆြးျခင္း
  • ဝန္တုိျခင္း
  • မာန္ေထာင္လႊားျခင္း
  • မိမိကုိယ္ကုိအထင္ၾကီး၍ သူတပါးကုိ မထီမ့ဲျမင္ျပဳျခင္း
  • ကုန္းတုိက္ျခင္း---တုိ ့သည္ ခ်စ္ဖြယ္ပုဂၢဳိလ္ ထုိထုိဝတၳဳ အမႈအာရုံတုိ ့ေၾကာင့္ ျဖစ္ကုန္၏။

(၃)
ေဂါတမႏြယ္ဖြား ျမတ္စြာဘုရား---
  • ေလာက၌ ခ်စ္ခင္ႏွစ္သက္ဖြယ္တုိ ့သည္ ဘယ္အေၾကာင္းေၾကာင့္ ျဖစ္သနည္း---။
  • ေလာဘသည္ ဘယ္အေၾကာင္းေၾကာင့္ျဖစ္သနည္း--။
  • ကာမဂုဏ္အက်ဳိးစီးပြားတုိ ့၌ေတာင့္တမႈအာသာ၊ ေတာင့္တတုိင္းရမႈနိ႒ာတုိ ့သည္ ဘယ္အေၾကာင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသနည္း---။
(၄)
နိမၼိတရုပ္ပြား ျမတ္စြာဘုရား--------
  • ေလာက၌ ခ်စ္ခင္ႏွစ္သက္ဖြယ္ပုဂၢဳိလ္ ထုိထုိဝတၳဳ အမႈအာရုံတုိ ့သည္ လုိခ်င္မႈဆႏၵေၾကာင့္ ျဖစ္ကုန္၏၊
  • ေလာကသားတုိ ့သည္ ေလာဘစိတ္ျဖင့္ ေပ်ာ္ရႊင္က်က္စားေနၾကကုန္၏။ ထုိေလာကသားတုိ ့၏ ေလာဘသည္လည္း ဆႏၵေၾကာင့္ပင္ ျဖစ္၏။
  • ကာမဂုဏ္အက်ဳိးစီးပြားတုိ ့၌ေတာင့္တမႈအာသာ၊ ေတာင့္တတုိင္းရမႈနိ႒ာတုိ ့သည္လည္း တဏွာဆႏၵ
ေၾကာင့္ပင္ ျဖစ္ပါသည္။
(၅)
ေဂါတမႏြယ္ဖြား ျမတ္စြာဘုရား-------
  • လုိခ်င္ႏွစ္သက္မႈတဏွာဆႏၵသည္ ဘယ္အေၾကာင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသနည္း။
  • ဆုံးျဖတ္ျခင္းသည္ဘယ္အေၾကာင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသနည္း။
  • အမ်က္ထြက္၊ လိမ္ေျပာ၊ ယုံမွားသံသယတုိ ့သည္ ဘယ္အေၾကာင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသနည္း--။

(၆)
နိမၼိတရုပ္ပြား ျမတ္စြာဘုရား-----
  • သာယာဖြယ္၊ ရြံမုန္းဖြယ္ကုိ အမွီျပဳ၍ တဏွာဆႏၵျဖစ္ေပၚသည္။
  • ေလာက၌ ပုဂၢဳိလ္သတၱဝါသည္ ရုပ္ဝတၳဳတုိ ့၏ျဖစ္ပ်က္ကုိျမင္၍ လုိခ်င္စရာ၊ မည္သုိ ့ျပဳရမည္ဟူေသာ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ျဖစ္ေပၚသည္။
  • အမ်က္ထြက္၊ လိမ္ေျပာ၊ ယုံမွားသံသယတုိ ့သည္ သာယာဖြယ္၊ ရြံမုန္းဖြယ္ကုိအမွီျပဳ၍ ျဖစ္ၾကသည္။
  • = ယုံမွားသူသည္ ကုိယ္တုိင္သိသူသမဏက ေဟာသည့္အတုိင္း သိေအာင္က်င့္ရာ၏။

(၇)
ေဂါတမႏြယ္ဖြားျမတ္စြာဘုရား-----
  • သာယာဖြယ္သည္လည္းေကာင္း၊ မသာယာဖြယ္ရြံမုန္းဖြယ္သည္လည္းေကာင္း အဘယ္အေၾကာင္း
ေၾကာင့္ ျဖစ္ၾကပါသနည္း။ အဘယ္တရားမရွိလတ္ေသာ္ သာယာဖြယ္ မသာယာဖြယ္တုိ ့သည္ မျဖစ္ဘဲရွိၾက
ပါသနည္း။
  • ျပတ္စဲအယူ၊ တည္ျမဲအယူတုိ ့ျဖစ္ေပၚလာျခင္းအေၾကာင္းတရားကုိလည္း ေျဖရွင္းျပပါေလာ-----။

(၈)
နိမၼိတရုပ္ပြား ျမတ္စြာဘုရား--------
  • သာယာဖြယ္သည္လည္းေကာင္း၊ မသာယာဖြယ္သည္လည္းေကာင္း အာရုံကုိ ေတြ ့ထိေသာ ဖႆေၾကာင့္ျဖစ္ၾက၏။ ဖႆမရွိလွ်င္ သာယာျခင္း၊ မသာယာျခင္းဟူသည္ မျဖစ္ေတာ့ပါ။
  • တည္ျမဲ၊ ျပတ္စဲအယူ ၂ပါးသည္လည္း ဖႆေၾကာင့္ပင္ ျဖစ္ေပၚပါသည္။

(၉)
ေဂါတမႏြယ္ဖြားျမတ္စြာဘုရား-----
·         ဖႆသည္အဘယ္အေၾကာင္းေၾကာင့္ျဖစ္ပါသနည္း--။
·         ငါ-ငါ့ဥစၥာဟုသိမ္းပုိက္ျခင္းသည္ အဘယ္အေၾကာင္းေၾကာင့္ျဖစ္ပါသနည္း--။
·         အဘယ္တရားရွိလွ်င္ ငါ-ငါ့ဥစၥာဟုသိမ္းပုိက္ျခင္းကင္းရွင္းပါသနည္း--။
·         အဘယ္တရားပ်က္လွ်င္ ရုပ္ဒြါရ-ရုပ္အာရုံအေတြ ့ ဖႆကင္းပါသနည္း။

(၁ဝ)
နိမၼိတရုပ္ပြား ျမတ္စြာဘုရား------
  • ျမင္သိမႈစေသာနာမ္၊ မ်က္စိ-အဆင္းစေသာရုပ္ကုိ အစြဲျပဳေသာေၾကာင့္ ဖႆျဖစ္ေပၚသည္။
  • ငါ-ငါ့ဥစၥာဟုသိမ္းပုိက္ျခင္းမွာ တဏွာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္။
  • တဏွာမရွိေတာ့လွ်င္ ငါ-ငါ့ဥစၥာဟု သိမ္းပုိက္ျခင္းကင္းရွင္းပါသည္။
  • ရုပ္ (ရုပ္အာရုံ)မရွိေတာ့လွ်င္ ျမင္-ၾကား-နံ-စား-ထိေတြ ့ဟုဆုိေသာ ရုပ္အေတြ ့ဖႆကင္း၏။


(၁၁)
ေဂါတမႏြယ္ဖြား ျမတ္စြာဘုရား----
  • အဘယ္သုိ ့က်င့္က ရုပ္အာရုံကုိ ေက်ာ္လြန္ႏုိင္ပါသနည္း။
  • သုခ-ဒုကၡျဖစ္ေၾကာင္း အေကာင္း-အဆုိးရုပ္အာရုံ ၂ မ်ဳိးကုိ အဘယ္သုိ ့က်င့္ကေက်ာ္လြန္ႏုိင္ပါသနည္း။

(၁၂)
နိမၼိတရုပ္ပြား ျမတ္စြာဘုရား---
  • ပကတိကာမသညာမရွိ၊ အရူးသညာမရွိ၊   ရူပစ်ာန္သညာမရွိ၊   အမွတ္သညာလုံးဝမရွိသည္လည္း
မဟုတ္ေပ၊ ထုိသုိ ့ ျဖစ္ေအာင္က်င့္သူအားရုပ္အာရုံကုိ ေက်ာ္လြန္ေလေတာ့၏။ အေၾကာင္းမွာ တဏွာ-မာန-ဒိ႒ိ ဟူေသာ ပပဥၥ (နယ္ခ်ဲ  ့) ၃ ပါး သည္ သညာသာလွ်င္ အေၾကာင္းရင္းရွိေသာေၾကာင့္ျဖစ္၏။
(၁၃)
ေဂါတမႏြယ္ဖြား ျမတ္စြာဘုရား----
  • ပကတိကာမသညာမရွိ၊ အရူးသညာမရွိ၊ ကသုိဏ္းရုပ္စသည္ကုိအာရုံျပဳသည့္  ထင္ရွားေသာ
ရူပါဝစရစ်ာန္    သညာမရွိ၊ အာကာသစသည္ကုိအာရုံျပဳေသာ အရူပါဝစရစ်ာန္သညာရွိေနေသာေၾကာင့္ သညာမရွိ သည္လည္းမဟုတ္ဟုဆုိခ့ဲေသာအထက္ပါစကားျဖင့္ လူနတ္ျဗဟၼာသတၱဝါတုိ ့၏ ဆင္းရဲမွ
သန္ ့ရွင္းစင္ ၾကယ္ပုံကုိ အခ်ဳိ  ့က--အျမတ္ဆုံး--ဟု ေျပာဆုိၾကပါသလား---။
  • ထုိသုိ ့မဟုတ္ အရူပစ်ာန္ အရူပဘုံမွအျခားေသာအရာကုိ အျမတ္ဆုံး--ဟု ဆုိၾကပါသလား။

(၁၄)
နိမၼိတရုပ္ပြားျမတ္စြာဘုရား---
  • အရူပစ်ာန္၊အရူပဘဝကုိ အခ်ဳိ ့က--အျမတ္ဆုံး--ဟုဆုိၾကသည္။
  • အခ်ဳိ ့ကား ဥေစၦဒ(ျပတ္စဲ)အယူကုိ --အျမတ္ဆုံး--ဟု ဆုိၾကသည္။
  • ရဟႏ ၱာရဟန္းသည္ အရူပဘဝကုိအျမတ္ဆုံးဟု၄င္း၊ လူနတ္ျဗဟၼာဘဝမွ စုေတလွ်င္ ဘဝျပတ္သည္ဟု ယူဆသူတုိ ့သည္၄င္း တည္ျမဲ-ျပတ္စဲအယူကုိ ယူစြဲေနၾကသည္ဟုသိ၍ စြဲမွီရာဒိ႒ိႏွင့္ခႏၶာတုိ ့ကုိ သိျပီး သစၥာသိေသာဉာဏ္ပညာႏွင့္ျပည့္စုံ၊ အာသဝ-ကိေလသာတုိ ့မွ  လြန္ေျမာက္သျဖင့္ ျငင္းခုံျခင္းသုိ ့  မေရာက္ေတာ့ေပ--။
  • ရဟႏ ၱာရဟန္းသည္ ဘဝယုတ္ျမတ္သုိ ့လည္း ေနာက္ထပ္တဖန္ မေရာက္ေတာ့ျပီ--။

ကလဟဝိဝါဒသုတ္အႏွစ္ခ်ဳပ္ျပီးျပီ။

Thursday, December 13, 2012

ခုဒၵကနိကာယ္၊ သုတၱနိပါတပါဠိေတာ္၊ အ႒ကဝဂ္လာ ပုရာေဘဒသုတ္အႏွစ္ခ်ဳပ္



(၁)
  • မေသမီ တဏွာကင္းေအာင္ၾကဳိးစားပါ
  • ေရွးအစြန္းကုိ မမွီရ
  • ေနာင္ကာလကုိ ေမွ်ာ္၍ေတာင့္တျခင္းမရွိရ
  • ပစၥဳပၸန္မွာ တပ္မက္သူဟု ေခၚေဝၚမခံရေအာင္ ေနထုိင္ပါ။
(၂)
  • အမ်က္မထြက္ရ
  • စုိးရိမ္ပူပန္ျခင္းကင္းပါေစ
  • မၾကြားဝါရ
  • စက္ဆုပ္ဖြယ္ ကုိယ္၊ ႏုတ္အမူအရာကင္းပါေစ
  • ႏႈိင္းႏႈိင္းခ်င့္ခ်င့္ စကားေျပာပါ
  • စိတ္မပ့်ံလြင့္ေစႏွင့္။
(၃)
  • အနာဂတ္ကုိ မေမွ်ာ္ျခင္း
  • အတိတ္ကုိမပူေဆြးမတမ္းတျခင္း
  • ျမင္ေတြ ့မႈစေသာဖႆတုိ ့ကုိ ခြဲျခား၍သိျခင္း
  • အယူမွား (မိစၦာဒိ႒ိ)ဟူသမွ် ကင္းရွင္းေအာင္ အားထုတ္ပါ။
(၄)
  • ကိေလသာျဖစ္မည္ကုိ တြန္ ့ဆုတ္ရမည္
  • ျမင္သူတုိင္းက အ့ံၾသေနေအာင္ ဟန္မေဆာင္ရ
  • အားက်ျပီး မေတာင့္တရာ
  • ဝန္တုိစိတ္ကင္းရွင္းပါ
  • ကုိယ္ႏုတ္စိတ္မၾကမ္းတမ္းပါေစႏွင့္
  • ၾကည္ညဳိဖြယ္ကုိယ္ႏုတ္စိတ္ရွိပါေစ
  • ကုန္းေခ်ာစကားမေျပာရ။
(၅)
  • ကာမဂုဏ္ဝတၳဳတြင္းသုိ ့ မသက္ဝင္မစီးဆင္းေစရာ
  • အထင္ၾကီး၊ အထင္ေသးမာနကင္းပါေစ
  •  တည္ျငိမ္သိမ္ေမြ ့ ရမည္
  • ေလ့လာ၊ က်င့္ၾကံမႈ၊ ျပႆနာမ်ားကုိ ထင္ျမင္ေသာ အသိဉာဏ္ျပည့္စုံပါေစ
  • သူတပါးကုိခ်ည္းပုံျပီးယုံသူမျဖစ္ေစရ
  • တပ္မက္ျခင္းကင္းပါေစ။
(၆)
  • လာဘ္ပစၥည္းလုိခ်င္ေသာေၾကာင့္ မက်င့္ရ
  • လာဘ္ပစၥည္းမရေသာေၾကာင့္ စိတ္ဆုိး၊အမ်က္ထြက္ျခင္းမရွိရ
  • ဆန့္က်င္ဘက္ေၾကာင့္ စိတ္မဆုိးေပရာ
  • တဏွာျဖင့္ အရသာတုိ ့၌ မစြဲလမ္းရာ (အစားေကာင္းကုိ မမက္ရာ-စသည္)--။
(၇)
  • အျမဲတမ္းအမွတ္သတိႏွင့္ေန
  • သူတပါးႏွင့္မိမိ အတူတူပဲဟုထင္ေသာ မာနမရွိရာ
  • မိမိကသူတပါးထက္ထူးကဲသာလြန္တာပဲဟုထင္ေသာမာနမရွိရာ
  • မိမိက သူတပါးေအာက္နိမ့္က်သိမ္ငယ္တာပဲဟုထင္ေသာ မာနမရွိရာ
  • သံသရာ၏ေျမၾသဇာ ကိေလသာကံမ်ားလည္း မရွိရာ---။
(၈)
  • မွီတြယ္ရာ တဏွာ၊ ဒိ႒ိမရွိရာ
  • ရုပ္နာမ္ဓမၼသခၤါရကုိသိျပီး အမွီအတြယ္ကင္းရာ၏
  • ရဟႏ ၱာမွာ ဘဝဒိ႒ိ၊ သႆတဒိ႒ိကုိတပ္မက္သည့္ တဏွာမရွိ
  • ရဟႏ ၱာမွာ ဝိဘဝဒိ႒ိ၊ ဥေစၦဒဒိ႒ိကုိ တပ္မက္သည့္တဏွာမရွိ--။
(၉)
  • ရဟႏ ၱာပုဂၢဳိလ္သည္ကာမဂုဏ္တုိ ့၌ င့ဲကြက္တြယ္တာျခင္းမရွိ
  • ဘဝသံသရာကုိ ရွည္ေစေသာ ၾကဳိးထုံးႏွင့္တူေသာ ဂႏ ၳတရားမရွိ
  • တဏွာနယ္ကုိ ေက်ာ္လြန္ျပီးျပီ။
(၁ဝ)
  • ရဟႏ ၱာမျဖစ္ခင္ မိသားစု၊ ပစၥည္းပုိင္ဆုိင္မႈအေပၚ သာယာတပ္မက္မႈရွိခ့ဲေသာ္လည္း ရဟႏ ၱာျဖစ္ျပီးခ်ိန္
မွစ၍ သာယာတပ္မက္ျခင္းလုံးဝမရွိေတာ့ျပီ
  • အတၱဒိ႒ိ၊ ဥေစၦဒဒိ႒ိလည္းမရွိေတာ့ေပ။
(၁၁)
  • ရဟႏ ၱာပုဂၢဳိလ္သည္ သူတပါးကုိလည္း မစြပ္စြဲ၊ သူတပါးစြပ္စြဲပုတ္ခတ္သည္ကုိလည္း မတုန္လႈပ္--။
(၁၂)
  • ရဟႏ ၱာသည္ မက္ေမာျခင္းကင္း၏
  • ဝန္တုိျခင္းကင္း၏
  • အရည္အခ်င္း၊ ဂုဏ္သာလြန္ျမင့္ျမတ္သူတုိ ့ထက္ မိမိကသာလြန္၊ တန္းတူ၊ နိမ့္က်ေၾကာင္း ဆက္စပ္ျပီးမေျပာဆုိ
  • လုိခ်င္ႏွစ္သက္မႈ (တဏွာ) အယူအဆမွားမႈ (ဒိ႒ိ)လည္း မရွိ--။
(၁၃)
  • ရဟႏ ၱာသည္ ငါ၊ ငါ့ဥစၥာဟု စြဲလမ္းျခင္းမရွိ၊ စုိးရိမ္ပူေဆြးျခင္းမရွိ
  • အဂတိ ၄ ပါးမလုိက္မွားေတာ့ျပီ။

ခုဒၵကနိကာယ္၊ သုတၱနိပါတပါဠိေတာ္၊ အ႒ကဝဂ္လာ ပုရာေဘဒသုတ္အႏွစ္ခ်ဳပ္ျပီးျပီ။

အညႊန္း။ အက်ယ္ဖတ္လုိက မဟာစည္ဆရာေတာ္၏ ပုရာေဘဒသုတ္တရားေတာ္စာအုပ္ကုိ ဖတ္ပါေလ...။