Total Pageviews

Monday, August 20, 2012

အက္(စ္)ဂြန္ေအာင္ဇာတ္သိမ္းခန္း-၃ (ရုပ္သံ)

အပုိင္း ၁-၂-၃ စသည္အစဥ္လုိက္မဟုတ္တာကုိ ခြင့္လႊတ္ေပးပါ။

အက္(စ္)ဂြန္ေအာင္ဇာတ္သိမ္းခန္း-၁ (ရုပ္သံ)


အက္(စ္)ဂြန္ေအာင္ဇာတ္သိမ္းခန္း- ၂ (ရုပ္သံ)

ဆရာေတာ္အရွင္အဂၢဓမၼ အက္(စ္)ဂြန္ေအာင္ကုိ ပလႅင္တင္ေပးလုိက္တ့ဲ MCAအထိေရာက္လာ
ျပီး ေတြ ့ဆုံေမးျမန္းခ့ဲတာပါ။ ေရဆုံးေျမဆုံးလုိက္တ့ဲသေဘာပါပဲ.........။

Monday, August 13, 2012

အက္(စ္)ဂြန္ေအာင္၊ခ၊ ဘာသာေရးေနေအး- ၅ (ရုပ္သံ)


ႏွစ္ျပည္ေထာင္တည္ၾက၊ အလယ္ကေက်ာင္းေဆာင္
အေနာက္ကေရႊဂူေဆာင္ ၊ေဝဘူေတာင္အေရွ  ့
မင္းၾကီးနဲ ့ကိႏၷရာ၊ ဣႏၵပါထြက္တ့ဲရေသ့
သုပဏၰရာဇာ၊ နာဂါကုိအေတြ ့
ေတာင္ဂုမ ၻန္ရန္ေၾကြ  ့လုိ ့၊ စံေမြ ့သည္ၾကာေပ်ာ္
ေဇာ္ေဖဂ်ီတပသီဝိဇ္ကယ္တုိ ့၊ တညီစိတ္ျမန္းၾကေဟေမာ္
လင္းၾကက္ျဖင့္အတန္ေဆာ္ျပီ၊ ဘယ္ဇာတ္ေတာ္ေလမွန္းမသိ
အခန္းခန္းအေထြေထြ၊ မ်ားႏုိင္မွ်ေပ
နိပါတ္ႏွယ္ရႈပ္ေလသည္၊ အရုပ္ေတြျပည္ဖုံးနဲ ့ေလး။

(ဦးသာေအာင္-ေရးသည္ဟုသိရသည္။)
ေတးထပ္ထဲက =နိပါတ္ႏွယ္ရႈပ္ေလသည္၊ အရုပ္ေတြျပည္ဖုံးနဲ ့ေလး= ဆုိတ့ဲစာသားေလး
လုိ မ်က္ႏွာဖုံးအမ်ဳိးမ်ဳိးနဲ ့ရႈပ္ပြထေနၾကတ့ဲ အလိမ္အညာသမားေတြကုိသတိျပဳရမွာပါ။

အက္(စ္)ဂြန္ေအာင္၊ ခ၊ ဘာသာေရးေနေအး-၄ (ရုပ္သံ)


ႏွစ္ျပည္ေထာင္တည္ၾက၊ အလယ္ကေက်ာင္းေဆာင္
အေနာက္ကေရႊဂူေဆာင္ ၊ေဝဘူေတာင္အေရွ  ့
မင္းၾကီးနဲ ့ကိႏၷရာ၊ ဣႏၵပါထြက္တ့ဲရေသ့
သုပဏၰရာဇာ၊ နာဂါကုိအေတြ ့
ေတာင္ဂုမ ၻန္ရန္ေၾကြ  ့လုိ ့၊ စံေမြ ့သည္ၾကာေပ်ာ္
ေဇာ္ေဖဂ်ီတပသီဝိဇ္ကယ္တုိ ့၊ တညီစိတ္ျမန္းၾကေဟေမာ္
လင္းၾကက္ျဖင့္အတန္ေဆာ္ျပီ၊ ဘယ္ဇာတ္ေတာ္ေလမွန္းမသိ
အခန္းခန္းအေထြေထြ၊ မ်ားႏုိင္မွ်ေပ
နိပါတ္ႏွယ္ရႈပ္ေလသည္၊ အရုပ္ေတြျပည္ဖုံးနဲ ့ေလး။

(ဦးသာေအာင္-ေရးသည္ဟုသိရသည္။)
ေတးထပ္ထဲက =နိပါတ္ႏွယ္ရႈပ္ေလသည္၊ အရုပ္ေတြျပည္ဖုံးနဲ ့ေလး= ဆုိတ့ဲစာသားေလး
လုိ မ်က္ႏွာဖုံးအမ်ဳိးမ်ဳိးနဲ ့ရႈပ္ပြထေနၾကတ့ဲ အလိမ္အညာသမားေတြကုိသတိျပဳရမွာပါ။

အက္(စ္)ဂြန္ေအာင္၊ခ၊ ဘာသာေရးေနေအး-၃ (ရုပ္သံ)


ႏွစ္ျပည္ေထာင္တည္ၾက၊ အလယ္ကေက်ာင္းေဆာင္
အေနာက္ကေရႊဂူေဆာင္ ၊ေဝဘူေတာင္အေရွ  ့
မင္းၾကီးနဲ ့ကိႏၷရာ၊ ဣႏၵပါထြက္တ့ဲရေသ့
သုပဏၰရာဇာ၊ နာဂါကုိအေတြ ့
ေတာင္ဂုမ ၻန္ရန္ေၾကြ  ့လုိ ့၊ စံေမြ ့သည္ၾကာေပ်ာ္
ေဇာ္ေဖဂ်ီတပသီဝိဇ္ကယ္တုိ ့၊ တညီစိတ္ျမန္းၾကေဟေမာ္
လင္းၾကက္ျဖင့္အတန္ေဆာ္ျပီ၊ ဘယ္ဇာတ္ေတာ္ေလမွန္းမသိ
အခန္းခန္းအေထြေထြ၊ မ်ားႏုိင္မွ်ေပ
နိပါတ္ႏွယ္ရႈပ္ေလသည္၊ အရုပ္ေတြျပည္ဖုံးနဲ ့ေလး။

(ဦးသာေအာင္-ေရးသည္ဟုသိရသည္။)
ေတးထပ္ထဲက =နိပါတ္ႏွယ္ရႈပ္ေလသည္၊ အရုပ္ေတြျပည္ဖုံးနဲ ့ေလး= ဆုိတ့ဲစာသားေလး
လုိ မ်က္ႏွာဖုံးအမ်ဳိးမ်ဳိးနဲ ့ရႈပ္ပြထေနၾကတ့ဲ အလိမ္အညာသမားေတြကုိသတိျပဳရမွာပါ။

အက္(စ္)ဂြန္ေအာင္၊ခ၊ဘာသာေရးေနေအး-၂ (ရုပ္သံ)


ႏွစ္ျပည္ေထာင္တည္ၾက၊ အလယ္ကေက်ာင္းေဆာင္
အေနာက္ကေရႊဂူေဆာင္ ၊ေဝဘူေတာင္အေရွ  ့
မင္းၾကီးနဲ ့ကိႏၷရာ၊ ဣႏၵပါထြက္တ့ဲရေသ့
သုပဏၰရာဇာ၊ နာဂါကုိအေတြ ့
ေတာင္ဂုမ ၻန္ရန္ေၾကြ  ့လုိ ့၊ စံေမြ ့သည္ၾကာေပ်ာ္
ေဇာ္ေဖဂ်ီတပသီဝိဇ္ကယ္တုိ ့၊ တညီစိတ္ျမန္းၾကေဟေမာ္
လင္းၾကက္ျဖင့္အတန္ေဆာ္ျပီ၊ ဘယ္ဇာတ္ေတာ္ေလမွန္းမသိ
အခန္းခန္းအေထြေထြ၊ မ်ားႏုိင္မွ်ေပ
နိပါတ္ႏွယ္ရႈပ္ေလသည္၊ အရုပ္ေတြျပည္ဖုံးနဲ ့ေလး။

(ဦးသာေအာင္-ေရးသည္ဟုသိရသည္။)
ေတးထပ္ထဲက =နိပါတ္ႏွယ္ရႈပ္ေလသည္၊ အရုပ္ေတြျပည္ဖုံးနဲ ့ေလး= ဆုိတ့ဲစာသားေလး
လုိ မ်က္ႏွာဖုံးအမ်ဳိးမ်ဳိးနဲ ့ရႈပ္ပြထေနၾကတ့ဲ အလိမ္အညာသမားေတြကုိသတိျပဳရမွာပါ။

Sunday, August 12, 2012

အက္(စ္)ဂြန္ေအာင္ ၊ခ၊ ဘာသာေရးေနေအး (ရုပ္သံ)


ႏွစ္ျပည္ေထာင္တည္ၾက၊ အလယ္ကေက်ာင္းေဆာင္
အေနာက္ကေရႊဂူေဆာင္ ၊ေဝဘူေတာင္အေရွ  ့
မင္းၾကီးနဲ ့ကိႏၷရာ၊ ဣႏၵပါထြက္တ့ဲရေသ့
သုပဏၰရာဇာ၊ နာဂါကုိအေတြ ့
ေတာင္ဂုမ ၻန္ရန္ေၾကြ  ့လုိ ့၊ စံေမြ ့သည္ၾကာေပ်ာ္
ေဇာ္ေဖဂ်ီတပသီဝိဇ္ကယ္တုိ ့၊ တညီစိတ္ျမန္းၾကေဟေမာ္
လင္းၾကက္ျဖင့္အတန္ေဆာ္ျပီ၊ ဘယ္ဇာတ္ေတာ္ေလမွန္းမသိ
အခန္းခန္းအေထြေထြ၊ မ်ားႏုိင္မွ်ေပ
နိပါတ္ႏွယ္ရႈပ္ေလသည္၊ အရုပ္ေတြျပည္ဖုံးနဲ ့ေလး။

(ဦးသာေအာင္-ေရးသည္ဟုသိရသည္။)
ေတးထပ္ထဲက =နိပါတ္ႏွယ္ရႈပ္ေလသည္၊ အရုပ္ေတြျပည္ဖုံးနဲ ့ေလး= ဆုိတ့ဲစာသားေလး
လုိ မ်က္ႏွာဖုံးအမ်ဳိးမ်ဳိးနဲ ့ရႈပ္ပြထေနၾကတ့ဲ အလိမ္အညာသမားေတြကုိသတိျပဳရမွာပါ။

Saturday, August 11, 2012

လိမ္တယ္ညာတယ္ ကုိကုိလြင္-၇ (ရုပ္သံ)

ဗီဒီယုိရရွိတ့ဲေနရာမ်ား==
http://www.facebook.com/eaindar.nyana
https://www.facebook.com/truedhamma?ref=hl

လိမ္တယ္ညာတယ္ ကုိကုိလြင္-၆ (ရုပ္သံ)

ဗီဒီယုိရရွိတ့ဲေနရာမ်ား==
http://www.facebook.com/eaindar.nyana
https://www.facebook.com/truedhamma?ref=hl

လိမ္တယ္ညာတယ္ကုိကုိလြင္- ၅ (ရုပ္သံ)

ဗီဒီယုိရရွိတ့ဲေနရာမ်ား==
http://www.facebook.com/eaindar.nyana
https://www.facebook.com/truedhamma?ref=hl

လိမ္တယ္ညာတယ္ ကုိကုိလြင္-၄ (ရုပ္သံ)

ဗီဒီယုိရရွိတ့ဲေနရာမ်ား==
http://www.facebook.com/eaindar.nyana
https://www.facebook.com/truedhamma?ref=hl

လိမ္တယ္ညာတယ္ကုိကုိလြင္- ၃ (ရုပ္သံ)

ဗီဒီယုိရရွိတ့ဲေနရာမ်ား==
http://www.facebook.com/eaindar.nyana
https://www.facebook.com/truedhamma?ref=hl

လိမ္တယ္ညာတယ္ ကုိကုိလြင္-၂ (ရုပ္သံ)

ဗီဒီယုိရရွိတ့ဲေနရာမ်ား==
http://www.facebook.com/eaindar.nyana
https://www.facebook.com/truedhamma?ref=hl

လိမ္တယ္ညာတယ္ ကုိကုိလြင္- ၁ (ရုပ္သံ)

ဗီဒီယုိရရွိတ့ဲေနရာမ်ား==
http://www.facebook.com/eaindar.nyana
https://www.facebook.com/truedhamma?ref=hl

Saturday, August 4, 2012

ျမတ္ဗုဒၶဝါဆုိေသာေနရာမ်ား- ၃

 မုံေရြးေဇတဝန္ဆရာေတာ္ရ့ဲ ဘုရားဝါဆုိစဥ္လကၤာ

မုံေရြးေဇတဝန္ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးရ့ဲ သမႏ ၱစကၡဳဒီပနီက်မ္း၊ နဝမတြဲ လာ ဝါဆုိစဥ္လကၤာကုိ ဆက္လက္တင္ျပ
လုိပါတယ္။

တက္ထြန္းၾကက္သေရ ။  …….
သုံးလူ ့ေဆြကား ၊ ေအာင္ေျမသီရိ
ေဗာဓိသမီပ ၊ ရပ္ဌာန၌
ႏွစ္လမွန္ကယ္ ၊ ရက္ေျခာက္ဆယ္ျဖင့္
သပၸါယ္မွ်တ ၊   ေနျပီးမွလွ်င္
(၁) ပဌမဝါ ၊ ဗာရာဏသီ
ျမဳိင္ေတာမွီ၏။
(၂-၃-၄) ေနာက္ခ်ီ ဒုတိယ၊ တတိယႏွင့္
စတုတၳဝါ ၊ ျပည္ရာဇျဂဳိဟ္ ၊ ဝါးညဳိေက်ာင္းလွ
ဝါကပ္မွ်၏။
(၅) ပဥၥမဝါ ၊ ျပည္ေဝသာလီ
လိစၦဝီမင္းေပါင္း ၊ ေဆာက္တုံေရွာင္းသည္
ေက်ာင္းမဟာဝန္။
(၆) တတန္ဆ႒ ၊ ဗကုလေတာင္မွာ။
(၇) ခုနစ္ဝါေသာ္၊ တာဝတိ ံသာေရာက္။
(၈) ေျမာက္တုံရွစ္ဝါ ၊ ဘဂၢါယန။
(၉) ကုိးဝက်ေသာ္ ၊  ဌာနပူရီ
ေကာသမၺီ၌ ၊  ေဃာသီတာရုံ
ေရႊဘုံမွီကပ္။
(၁ဝ) ဆယ္ဝါရပ္ကား ၊ မလပ္သိပ္သည္း
ပလလည္းသာေမာ ၊ ဆင္မင္းေတာဝယ္
ရွင္ေစာမွီကာ။
(၁၁) ဆယ့္တဝါကား၊ နာဠထင္ရွား
ပုဏၰားေနထ၊  ရပ္ဂါမတည့္။
(၁၂) ဒြါဒသယွဥ္    ေဝရဥၨေခၚ။
(၁၃) ဆယ့္သုံးေသာ္ကား၊ ေတာင္ေက်ာ္သာလွ
စာလီယ၌ ၊ ကပ္ထျပီးခါ။
(၁၄) ဆ့ဲေလးဝါတြင္ ၊ သာဝတၳိေတာင္စြန္
ေဇတဝန္ထင္ရွား ၊ ရႊင္ေပ်ာ္ပါး၏။
(၁၅) ဆယ့္ငါးဝါမွ ၊ ကပိလတြင္
စိမ္းျမရိပ္သာ၊ နိေျဂာဓာဟု
ေက်ာင္းသာစံေျမာက္။
(၁၆) ဆယ့္ေျခာက္ဝါဆီ ၊ အာဠဝီဟု
ပူရီဖက္မ့ဲ၊ ေပ်ာ္စံခ့ဲ၍ ။
(၁၇) ဆယ့္ခုနစ္ဝါ ၊ ထုိေသာခါလွ်င္
ရာဇျဂဳိဟ္ဌာေန ၊ သာလွဗိမာန္
နတ္ဌာန္တူေလ်ာ ၊ ဝါးေတာညိဳလ့ဲ
ေအာင္ပြဲဖြဲ ့၏။
(၁၈-၁၉) တဆယ့္ရွစ္ဝါ၊ ဆယ့္ကုိးဝါ၌
စာလီယေရာက္ ၊ ဝါဆုိေျမာက္၏။
(၂) ပယ္ေဖ်ာက္ရန္ကြာ ၊ ႏွစ္ဆယ္ဝါကား
ရာဇျဂဳိဟ္၄င္း ၊ ေရာက္တုံေရွာင္း၏။
ႏွစ္ေပါင္းဝီသ ၊ ပဌမေဗာဓိ
မုနိျမတ္စြာ ၊ ဝါဆုိပါလည္း
ျမဲစြာမရွိ။     
ေနာက္ေဗာဓိကား ၊ (၂၁-၄၄) သာဝတၳိမွာ
ပုဗၺာရုံမြန္ ၊ ေဇတဝန္ဟု
ႏွစ္တန္ေက်ာင္းမွာ ၊ လူးလာမေဝး
ႏွစ္ဆယ့္ေလးဝါ ၊ ေနျပီးခါမွ
(၄၅) နိဗၺာနသုိ ့၊ ၾကြအ့ံလွဳလွဳ
ဝါတခုကား၊ ေဝဠဳဝရြာ
ကပ္မွီလာ၏ ၊ သခ်ၤာမွတ္သား
ပဥၥစတၱာ ၊ ဝါေလးဆ့ဲငါး
သက္ကားရွစ္ဆယ္ ၊ တုိင္ခါဝယ္၌
ဘုန္းၾကြယ္ထြတ္ေခါင္ ၊ ေခမာေသာင္သုိ ့
ေရႊေဖာင္ေတာ္ယြန္း ၊  စံသိမ္းျမန္းသည္
သုံးခန္းလူတုိ ့မွန္ကူတည္း။           

ဤပ်ဳိ ့၌ဝါဆုိေတာ္မူရာ တဆယ့္ငါးဌာနကား..........

၁။ ဗာရာဏသီမိဂဒါဝုန္
၂။ ရာဇျဂဳိဟ္ ေဝဠဳဝန္ေက်ာင္းေတာ္
၃။ ေဝသာလီ မဟာဝန္ေက်ာင္း
၄။ ဗကုလေတာင္
၅။ တာဝတိ ံသာနတ္ျပည္
၆။ ဘဂၢါယန
၇။ ေကာသမၺီ ေဃာသိတာရုံေက်ာင္းေတာ္
၈။ ပလလည္းေတာ
၉။ နာဠကရြာ
၁ဝ။ ေဝရဥၹာျပည္
၁၁။ စာလိယေတာင္
၁၂။ သာဝတၳိျပည္
၁၃။ ကပိလဝတ္
၁၄။ အာဠဝီ
၁၅။ ေဝဠဳဝရြာ

(သမႏ ၱစကၡဳဒီပနီက်မ္း၊ နဝမတြဲ ၊ ၆၃၂၊ ၆၃၃။)

ဒီဝါဆုိစဥ္လကၤာကုိ မဟာဗုဒၶဝင္ ၊တတိယတြဲ၊ ၁၆၃ မွာလည္း  တုိက္ရုိက္ယူျပီးေဖာ္ျပတာရွိပါတယ္။ အမွတ္ ၄ ဗကုလေတာင္ကုိ မကုဠေတာင္ လုိ ့မဟာဗုဒၶဝင္ကျပင္ဆင္တာေတြ ့ရပါတယ္။

မဟာဗုဒၶဝင္၊ တတိယတြဲမွာပဲ ဆရာေတာ္ဦးဗုဓ္ကဝါဆုိစဥ္ဘုရားရွိခုိး ၅ ဂါထာ၊ ပင္းယျမဳိ  ့ စတုရဂၤဗလအမတ္က ဝါဆုိစဥ္ဘုရားရွိခုိး ၇ ဂါထာ၊ ေတာင္ခြင္သာသနာပုိင္ဆရာေတာ္က ဂုဠွတၳဝိနိစၦယက်မ္းမွာ ဝါဆုိစဥ္ဘုရားရွိခုိး
လကၤာေတြ ေရးသားခ့ဲတာရွိေၾကာင္း၊ အလုိရွိရင္ ထုိထုိဆုိင္ရာက်မ္းေတြမွာ ထုတ္ႏုတ္မွတ္သားၾကဖုိ ့တုိက္တြန္း
ထားပါတယ္။

ဓမၼအလကၤာပေဒသာစာအုပ္မွာလည္း ဝါဆုိစဥ္ဘုရားရွိခုိးလကၤာအမ်ဳိးမ်ဳိးကုိ ေဖာ္ျပထားတာရွိပါတယ္။
၂ လ  ရက္  ၆ဝ

ဝါဆုိလကၤာမွာ "ႏွစ္လမွန္ကယ္ ၊ ရက္ ေျခာက္ဆယ္ျဖင့္"လုိ ့ ဖြဲ ့ဆုိတာေတြ ့ရပါတယ္။ ျမတ္ဗုဒၶ
ေဗာဓိမ႑ဳိင္မွာလအားျဖင္ ၂ လ ၊ရက္အားျဖင့္ ၆ဝ ေနခ့ဲတယ္။ ကဆုန္လျပည့္ေန ့မွ ဝါဆုိလျပည့္ေန ့အထိ
လုိ ့အၾကမ္းဖ်င္းအားျဖင့္ ေျပာရင္ ၂ လ ၊ရက္ ၆ဝ အတိအက်ျဖစ္ပါတယ္။ အေသးစိတ္တြက္ၾကည့္ရင္လည္း
တမ်ဳိးစိတ္ဝင္စားဖြယ္ေကာင္းပါတယ္။ပထမဦးစြာ "ပလ္-နိမ္-စင္-ဃ၊ အ-မု-ရ၊ မွတ္ၾကသတၱသတၱာဟာ" ဆုိတ့ဲ ခုနစ္ရက္ခုနစ္လီ (=၄၉) ရက္ ေနထုိင္ပုံနဲ ့တြက္ၾကည့္ပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ ပလႅကၤသတၱာဟ ကုိ ဘယ္ေန ့က စသလဲေမးရင္ " ဘုရားျဖစ္ေတာ္မူျပီးေနာက္ ကဆုန္လျပည့္ေက်ာ္ ၁ ရက္ေန ့သုိ ့ေရာက္သစ္စအခါ၌
 ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဝမ္းေျမာက္ရႊင္လန္းဥဒါန္းက်ဴးရင့္ေတာ္မူ၍ ထုိအပရာဇိတပလႅင္ေတာ္ေပၚ၌ ထက္ဝယ္ဖြဲ ့ေခြ (=တင္ပလႅင္ေခြ) ထုိင္ေနေတာ္မူစဥ္မွာပင္- ။ ……………… ထုိအပရာဇိတပလႅင္ေတာ္ထက္မွာပင္ ခုနစ္ရက္ၾကာ
သီတင္းသုံးထုိင္ေနေတာ္မူေလသည္" ဆုိတ့ဲ မဟာဗုဒၶဝင္၊ ဒုတိယတြဲ၊ ၃၅၅၊၃၅၆။) အရ ကဆုန္လျပည့္ေက်ာ္ ၁ ရက္ေန ့မွာ ပလႅကၤသတၱာဟ အစျပဳတယ္လုိ ့ေျဖရမွာပါ။

ေကာင္းျပီ။ သတၱသတၱာဟကုိ အက်ဥ္းခ်ဳပ္တြက္ၾကည့္ပါမယ္။
(၁) ပလႅကၤသတၱာဟ- ကဆုန္လျပည့္ေက်ာ္ ၁ မွ ၇ အထိ  (၇ -ရက္)
(၂) အနိမိသသတၱာဟ- ကဆုန္လျပည့္ေက်ာ္ ၈ မွ ၁၄ အထိ (၁၄-ရက္)
(၃) စကၤမသတၱာဟ- ကဆုန္လျပည့္ေက်ာ္ ၁၅ မွ နယုန္လဆန္း ၆ အထိ (၂၁-ရက္)
(၄) ရတနာဃရသတၱာဟ- နယုန္လဆန္း ၇ မွ ၄င္းလဆန္း ၁၃ အထိ (၂၈-ရက္)
(၅) အဇပါလသတၱာဟ- နယုန္လဆန္း ၁၄ မွ  ၄င္းလျပည့္ေက်ာ္ ၅ အထိ (၃၅-ရက္)
(၆) မုစလိႏၵသတၱာဟ- နယုန္လျပည့္ေက်ာ္ ၆ မွ ၄င္းလျပည့္ေက်ာ္ ၁၂ အထိ (၄၂-ရက္)
(၇) ရာဇာယတနသတၱာဟ- နယုန္လျပည့္ေက်ာ္ ၁၃ မွ ဝါဆုိလဆန္း ၅ အထိ  (၄၉-ရက္)

ဒီလုိအေသးစိတ္ၾကည့္ျပီးေနာက္ မဟာဗုဒၶဝင္၊ ဒုတိယတြဲ၊၃၉၄။ ေရးသားခ်က္ကုိ ဖတ္ၾကည့္ႏုိင္ပါျပီ။

"ထုိအခါ ေလးဆယ့္ကုိးရက္ (=သတၱသတၱာဟ) ျပည့္ေျမာက္ေသာ ဝါဆုိလဆန္း ၅ ရက္ ဗုဒၶဟူးေန ့တြင္ ထုိလင္းလြန္းပင္ရင္း၌ သီတင္းသုံးေနထုိင္ေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရားအား မ်က္ႏွာေတာ္သစ္လုိေသာ စိတ္အၾကံျဖစ္သည္ကုိ သိရွိရ၍ သိၾကားနတ္မင္းသည္ ေဆးၾကဇုသီးကုိ ဆက္ကပ္ေလသည္"

ရက္ ၅ဝ ေျမာက္ေန ့မွာ ေနရာဌာနအေျပာင္းအေရႊ  ့လုပ္ပုံကုိ မဟာဗုဒၶဝင္၊ ဒုတိယတြဲ ၊ ၃၉၉ မွာ အခုလုိ ေဖာ္ျပပါတယ္။

"ထုိ ့ေနာက္ ဘုရားျဖစ္သည့္ ကဆုန္လျပည့္ ဗုဒၶဟူးေန ့မွ သတၱသတၱာဟ (=ေလးဆယ့္ကုိးရက္) လြန္ေျမာက္၍ ရက္ေပါင္းငါးဆယ္သုိ ့ေရာက္ေသာ ဝါဆုိလဆန္း  ၆ ရက္ၾကာသပေတးေန ့ နံနက္ခင္းအခါ ျမတ္စြာဘုရားသည္ လင္းလြန္းပင္ရင္းသီတင္းသုံးထုိင္ေနရာမွ ထျပီးလွ်င္ တဖန္ အဇပါလ (=ဆိတ္ေက်ာင္း)ေညာင္ပင္ရင္းသုိ ့ပင္ ၾကြ
သြားခ်ဥ္းကပ္ေတာ္မူလ်က္ ထုိအဇပါလေညာင္ပင္ရင္း၌ ထက္ဝယ္ဖြဲ ့ေခြ (=တင္ပလႅင္ေခြ)ထုိင္ေနေတာ္မူ၏"

သတၱသတၱာဟ (=၄၉ ရက္) ထဲ ဝါဆုိလဆန္း ၆ ရက္၊ ၾကာသပေတး ၁ ရက္ထပ္ေပါင္းထည့္ (၄၉+၁=၅ဝ) ျဖစ္သြားပါျပီ။ ဘုရားရွင္ ေဗာဓိမ႑ဳိင္မွ ထြက္ခြါတ့ဲရက္ကုိ သတိျပဳၾကည့္ပါဦး….။ 
မဟာဗုဒၶဝင္၊ ဒုတိယတြဲ၊ ၄၁၄ မွကူးယူေဖာ္ျပတာပါ။

"ျမတ္စြာဘုရားသည္ "ငါဘုရားသည္ မိဂဒါဝုန္ေတာသုိ ့ၾကြသြား၍ ဓမၼစၾကာတရားကုိ ေဟာၾကားမည္"ဟု ၾကံစည္ေတာ္မူျပီးလွ်င္ ေဗာဓိ႑ဳိင္ကုန္း၏အနီးမွာပင္ ဆြမ္းခံလွည့္လည္ကာ ဝါဆုိလဆန္း ၁၄ ရက္
တုိင္ေအာင္ ေနေတာ္မူျပီးေနာက္ ဝါဆုိလျပည့္ေန ့သုိ ့ေရာက္ေသာအခါ နံနက္ေစာေစာကပင္ "ဗာရာဏသီျပည္သုိ ့ၾကြသြားေတာ့အ့ံ" ဟု သပိတ္သကၤန္းကုိ ျပင္ဆင္ယူေဆာင္ကာ တဆယ့္ရွစ္ယူဇနာ
ေဝးကြာေသာ ခရီးကုိေျမျပင္မွ ေျခလ်င္ၾကြသြားေတာ္မူ၏"

ဝါဆုိလဆန္း ၇-၈-၉-၁ဝ-၁၁-၁၂-၁၃-၁၄-၁၅ ေပါင္း ၉ ရက္ နဲ ့ ဆုိခ့ဲျပီးရက္ ၅ဝ နဲ ့ဆုိေတာ့ ၅၉ ရက္ စာရင္း
ထြက္ပါတယ္။ ဒီ ၅၉ ရက္ ဆုိတာ ကဆုန္လျပည့္ေန ့ကုိ ထည့္မတြက္ဘဲ ကဆုန္လျပည့္ေက်ာ္ ၁ ရက္ေန ့က
စတြက္တာပါ။ ကဆုန္လျပည့္ ေန ့ ၁ ရက္ကုိ ေပါင္းထည့္တြက္ရင္ ၂ လ ရက္ ၆ဝ အတိအက်ျဖစ္ေနပုံ
ကုိၾကည့္ျပီး မုံေရြးေဇတဝန္ဆရာေတာ္ၾကီးက "ေဗာဓိသမီပ၊ ရပ္ဌာန၌၊ ႏွစ္လမွန္ကယ္၊ ရက္ေျခာက္ဆယ္"
လုိ ့လကၤာေရးဖြဲ ့ေတာ္မူတာ ျဖစ္ပါေၾကာင္း………………။

အမရဒီပ
ၾသဂုတ္ ၄၊ ၂ဝ၁၂
 

Friday, August 3, 2012

ျမတ္ဗုဒၶဝါဆုိေသာေနရာမ်ား- ၂


ေရႊေတာင္ျမဳိ ့၊ က်ီးသဲေလးထပ္ဆရာေတာ္ၾကီးရ့ဲ ဇိနတၳပကာသနီက်မ္းလာ ဝါဆုိစဥ္လကၤာကို ဆက္လက္တင္ျပ
ပါမယ္။

သုံးလူ ့သခင္ ၊ ငါးမာရ္သင္၍
ပလႅင္ပတ္ရံ ၊ သတၱ႒ာန္ဝယ္
သတၱာဟံဖြဲ ့၊ စံပယ္ခ့ဲျပီး
တဆ့ဲရွစ္ယူဇနာ ၊ ထုိမွကြာတည့္
ဗာရာနဂရ ၊ မိဂဒ၌
နႏၵိယဝိဟာ ၊ ပထမဝါတည့္
ဒြါ-တိ-ဇယ ၊ ရာဇဂဟံ
ေဝဠဳဝန္ေပ်ာ္ ၊ ငါးေသာ္ေဝသာလီ
လိစၦဝီဝိဟာ ၊ ဆဝါမကုဠ
သတၱမဝတိ ံသာ ၊ အ႒ာ ဘဂၢ
နဝမ ေကာသမၺီ ၊ ေဃာသီေရႊဘုံ
ရဂုံ ပါလိေလယ် ၊ ဒသမတည့္
နာဠပုဏၰားရြာ ၊ ဧကာဒသဥ္ (သင္-ဟုဖတ္)
ေဝရဥ္ ဗာရသ္ ၊ ေတာင္ျမတ္စာလိယ
ေတရသတည့္ ၊ စုဒၵသဝါ
သာဝတ္ေတာင္စြန္ ၊ ေဇတဝန္စံမွီ
ကပီ ပႏၷရသ္ ၊ ေက်ာင္းျမတ္ နိေျဂာ
ေသာဠသမီ ၊ အာဠဝီတည့္
ဂီရိဗၺဇ ၊ သတၱရသာ
ဆယ့္ရွစ္ဝါ၌ ၊ နဝါ ဒသ
စာလိယကပ္ဆုိ ၊ ရာဇျဂဳိဟ္ဝီသ
ဤထုိမွ်ကား ၊ ပထမေဗာဓိ
အနိယဝါ ၊  ေနာင္လာတြက္ဖြဲ 
ႏွစ္ဆယ့္ေလးတန္ ၊ ေဇတဝန္ ပုဗၺာ
လွည့္လည္ကာျဖင္ ့၊ ေခမာနီးေသာ္
ရြာၾကီးေဝဠဳဝ ၊ ဝါေတာ္မွ်၍
ပဥၥစတၱာလီ ၊ အသီတ်ာယု
တုိင္သမႈျဖင့္  ၊ ဤလူ ့သကၠရာဇ္
အဥ္-ေဇာ-ဧက္၌ ၊ ႏွစ္သစ္ကဆုန္
ပုဏၰမီေစ့ ၊ အဂၤါေန ့တြင္
နိဗၺာန္ဝင္သား ၊ ရွင္ဘုရားကုိ
ညြတ္တြားဝႏၵနာ ၊ ပူေဇာ္ပါ၏……..။    

(ပုံေတာ္စုံ ဇိနတၳပကာသနီ ႏွစ္တရာျပည့္အထူးထုတ္၊ ၁၅၈။)

ျမတ္စြာဘုရားျဖစ္ေတာ္မူျပီးေနာက္ ေဗာဓိပင္အနီးတဝုိက္ေနရာေတြမွာ သတၱသတၱာဟ (၄၉ ရက္) စံေနေတာ္မူျပီးေနာက္ ၁၈ ယူဇနာေဝးတ့ဲ ဗာရာဏသီ၊ မိဂဒါဝုန္ေတာသုိ ့ၾကြေရာက္ေတာ္မူတယ္။ 
ဒီေနရာမွာ က်ီးသဲေလးထပ္ဆရာေတာ္ၾကီးရ့ဲ မူရင္းအေရးအသားစကားေျပကုိ ေကာက္ႏုတ္ျပလုိပါတယ္။

"ယင္းသုိ ့ပဥၥဝဂၢီအစရွိကုန္ေသာ ေျခာက္က်ိပ္ကုန္ေသာသူတုိ ့အားလည္းေကာင္း ၊ ထုိသူတုိ ့၏မိဘ ေဆြဉာ ဒါယကာစသည္တုိ ့အားလည္းေကာင္း တရားအျမဳိက္တုိက္ေကၽြးေတာ္မူ၍ ဗာရာဏသီျပည္ မိဂဒါဝုန္ေတာ၌ နႏၵိယမည္ေသာ ဥပါသကာသည္ ေဆာက္လုပ္အပ္ေသာေက်ာင္း၌ ပထမဝါဆုိေတာ္မူသည္။ "

(ယင္းက်မ္း၊ ၉၂-၉၃။)

က်ီးသဲေလးထပ္ဆရာေတာ္အဆုိအရ ေက်ာင္းဒကာအမည္ နႏၵိယဆုိတာ ပါလာတယ္။ ထူးျခားမႈပါ။ ဆရာေတာ္ၾကီးကုိးကားျပတ့ဲ ဗုဒၶဝံသ႒ကထာ၊ ၄။) ပါဠိမွာေတာ့ ေက်ာင္းဒကာအမည္ေဖာ္ျပထားတာ မေတြ ့ရပါ
ဘူး။

"ဒြိ-တိ-ဇယ၊ ရာဇဂဟံ" ဆုိတာ ၂-၃-၄ ေျမာက္ဝါတုိ ့ကုိ ရာဇျဂဳိဟ္မွာ ကုန္လြန္ေစတယ္ဆုိတာေတာ့ အေတြးေပါက္ပါတယ္။ သုိ ့ေသာ္ "ဇယ" ဆုိတာ "၄ ဂဏန္း"ကုိဆုိလုိေၾကာင္း ဉာဏ္မမွီပါ။ ပိဋကတ္သခ်ၤာေဖာ္
နည္းနဲ ့လည္း ဘယ္လုိမွာဆက္စပ္လုိ ့မရျဖစ္ေနပါတယ္။

"ဂီရိဗၺဇ၊ သတၱရသာ"မွာ ရာဇျဂဳိဟ္ကုိ "ဂီရိဗၺဇ" လုိ ့ သုံးစြဲထားတယ္။ ရာဇျဂဳိဟ္ျမဳိ ့ဟာ ဂိဇၥ်ကုဋ္ေတာင္၊ ပ႑ဝေတာင္၊ ဣသိဂိလိေတာင္၊ ေဝဘာရေတာင္၊ ေဝပုလႅေတာင္ ဆုိတ့ဲ ေတာင္ၾကီး ၅ လုံးအလယ္မွာ တည္ေနတယ္။ ျမဳိ ့ပတ္ဝန္းက်င္တဝုိက္ ေတာင္ၾကီးေတြကဝန္းရံတည္ေနလုိ ့ ျမဳိ ့ဟာ ႏြားျခံၾကီးတခုနဲ ့တူေနလုိ ့ ရာဇျဂဳိဟ္ကုိ ဂီရိဗၺဇလုိ ့ေခၚတာျဖစ္ပါတယ္။
(မူလပဏၰာသ႒ကထာ၊ ဋီကာ၊ အနဂၤဏသုတ္အဖြင့္နဲ ့သုတၱနိပါတ္႒ကထာ၊ ပဗၺဇသုတ္အဖြင့္။)

ပဥၥစတၱာလီ ဆုိတာက ၄၅…..။ ဘုရားရွင္ရ့ဲဝါေတာ္ကုိ ရည္ညႊန္းပါတယ္။
အသီတ်ာယု ဆုိတာ (အသီတိ +အာယု= ၈ဝ+ အသက္) ဘုရားရွင္ရ့ဲသက္ေတာ္ ၈ဝ ကုိ ရည္ညႊန္းပါတယ္။

အဌ္-ေဇာ-ဧက္ဆုိတာမွာ အဌ္-က အ႒ (၈) ကုိ ၊ ေဇာ-က (၄) ကုိ ၊ ဧက္-က (၁)ကုိ ဆုိလုိျပီး ေျပာင္းျပန္ျပန္ေတာ့ ၁၄၈ (ဘုရားပရိနိဗၺာန္စံတ့ဲႏွစ္) ျဖစ္လာတယ္။

ဆရာေတာ္ၾကီးဝါဆုိစဥ္လကၤာမွာ ရွင္းရွင္းနားမလည္ႏုိင္တာက (ဇယ) နဲ ့ (ေဇာ) ျဖစ္ေနတာေတြ ့ရပါတယ္။ ဒြိ-တိ-ဇယ ဆုိတာမွာ ဇယ-ဆုိတာဘာကုိဆုိလုိမွန္း သေဘာမေပါက္ပါဘူး။ ေဇာ-မွာလည္း ထုိ ့နည္းတူ..။
 တျခား အမွတ္အသားရွိလုိ ့သာ သကၠရာဇ္ ၁၄၈ ကုိ ဆုိလုိတာျဖစ္မယ္လုိ ့မွန္းဆရတာပါ။ ေဇာ-ကုိ ဘာေၾကာင့္ (၄)ဂဏန္းအျဖစ္ သတ္မွတ္တယ္ဆုိတာ မရွင္းလွပါဘူး။ ဆရာေတာ္ၾကီးရ့ဲ ဝါဆုိစဥ္လကၤာမွာ မရွင္းတာက ဇယ
နဲ ့ ေဇာ ၊ ထူးထူးျခားျခားသတိျပဳမိတာက ပထမဝါ ဗာရာဏသီ၊ မိဂဒါဝုန္မွာဆုိေတာ့ ေက်ာင္းဒကာအမည္ နႏၵိယ ဆုိတာကုိ ေဖာ္ျပတာတုိ ့ပါပဲ………။

အမရဒီပ
ၾသဂုတ္ ၃၊ ၂ဝ၁၂

Thursday, August 2, 2012

ျမတ္ဗုဒၶဝါဆုိေသာေနရာမ်ား- ၁


နိဒါန္း

ဘုရားျဖစ္ျပီး ၄၅ ႏွစ္အတြင္း မုိးရာသီကာလေတြမွာ ဘုရားရွင္ေနထုိင္သီတင္းသုံးခ့ဲတ့ဲေနရာေတြ၊အဲသည္ေနရာ
ေတြမွာ ေဟာျပခ့ဲတ့ဲေဒသနာေတြ၊ ျဖစ္ရပ္ေတြကုိ ေလ့လာမယ္ဆုိရင္ အေတာ္က်ယ္ျပန္ ့မယ့္ လုပ္ငန္းတခုျဖစ္ပါ
လိမ့္မယ္။

ေရွးဦးစြာ ဝါဆုိစဥ္ေနရာေတြကုိ ျမန္မာလကၤာသြားနဲ ့မွတ္တမ္းတင္ခ့ဲတာေတြကုိ လက္လွမ္းမီသေလာက္ စုစည္းၾကည့္ပါမယ္။

မဟာသုတကာရီမဃေဒဝလကၤာသစ္ရ့ဲ ဝါဆုိမွတ္တမ္း

ေရွးကတႏီ ၱ ၊ ပေဝဏီျဖင့္
နည္းမွီထုံးစံ ၊ အႏႈန္းခံမွ
သဟံျဗဟၼာ ၊ ခြင့္ပန္ထြာ၍
ယူဇနာဆ့ဲရွစ္ ၊ ကြာလစ္ဓြန္ ့တာ
မိဂဒါသုိ ့၊ ေဒသစာခ်ီထ
ေန ့ ျခင္းၾကြျပီး၊ ပုဏၰရက္ဝါ
လႏြယ္တာ၌ ၊ မဂၤလာခ်မ္းေျမ 
စေနေန ့ဝယ္ ၊ ဘုန္းေဟ့ျမတ္မြန္
ျမတ္ေရႊဉာဏ္ျဖင့္ ၊ အျပန္သုံးခါ
ျခင္းရာဆ့ဲႏွစ္ ၊  စတုသစ္တည့္
ဘြင့္လွစ္နဲနက္ ၊ ဓမၼစက္ကုိ
ဘဝဂ္နရက္၊ ေအာက္ထက္ေၾကညာ
ေဟာလွည့္ကာလွ်င္ ၊ ဗာရာဏသီ
ဝါကပ္မွီ၏ ၊  ဒုတီယ
တတီယ ၊ စတုတၳႏွင့္
သတၱရသာ ၊ ဝါေတာ္ဆင့္တုိး
ႏွစ္ဆယ္ျဖဳိးေအာင္ ၊ လူမ်ဳိးမွီခုိ
ရာဇျဂဳိဟ္ဝယ္ ၊ ေခါက္ၾကဳိတုံ ့ျပန္
ငါးတန္ဝႆ ၊ ဝါေတာ္မွ်၏
ပဥၥမမွာ  ၊ ျပည္ေဝသာႏွင့္
ေျခာက္ဝါမကုလ ၊ သတၱမကား
သကၠပုရိန္ ၊ တာဝတိန္ထက္
ေဒဝိန္ဌာန ၊ ရွစ္ဝါရ၌
ဘဂၢတုိင္းသာ ၊ ကုိးဝါတုံျပီ
ေကာသမၺီနဂရ ၊ ဒသမေသာ္
ရွင္ေတာ္ေဘာ္နည္း ၊ တပါးတည္းျဖင့္
ပလလည္းေတာရပ္ ၊ တထပ္ေနာက္မွာ
ဆ့ဲတဝါမူ ၊ နာဠာဂါမ
ဒြါဒသ၌    ေဝရဥၨျပည္
တမည္ေပါင္းရုံး ၊ ဆယ့္သုံးဆယ့္ရွစ္
ဆ့ဲကုိးစစ္ကား ၊ တြင္လစ္သညီ
စာလီပဗၺတ ၊ စုဒၵသမွ
ေဇတေက်ာင္းသာ ၊ ဆ့ဲငါးဝါကုိ
ေရႊခ်က္သုိသည့္ ၊ ကပုိလ္ျပည္ၾကီး
စံေပ်ာ္မွီး၏ ၊ ထုိျပီးေနာက္မွာ
ဆ့ဲေျခာက္ဝါေသာ္ ၊ အာဠဝီျပည္မ
ဤသုိ ့ျပသား၊ ပထမေဗာဓိ
ဝီသတိဝယ္ ၊ အနိဗဒၶ
ျမဲမမွ်ဘဲ ၊  ေဒသစာရီ
ေရာက္ရာမွီ၍ ၊ ထုိဤျပည္ရပ္
ဝါေတာ္ကပ္၏ ၊ ေနာက္ထပ္ပစၦိ
ေဗာဓိမည္ေပး ၊ ႏွစ္ဆယ့္ေလးကား
ေရွးသုိ ့ဘုန္းေမာ္ ၊ စိတ္ေတာ္မညြတ္
ျပည္သာဝတ္တြင္ ၊ နိဗဒၶဝါ
အရာမေရြ  ့၊  အေရွ  ့ေရႊဘုံ
ပုဗၺာရုံႏွင့္    ေျမခုံဌာန
ဒကၡိဏဟု ၊ နာမသမုိက္
ေတာင္တုိက္ေဇတဝန္ ၊ ေက်ာင္းႏွစ္ဌာန္ဝယ္
လွည့္ဘန္ဝါရ ၊ အစဥ္မွ်တည့္
ပစၦိမအခါ ၊  ေဝဠဳရႊာ၌
ေဝေနသုံးကုိ  ၊သိမ္းက်ဴံးခၽြတ္ကယ္
ကပ္စမၸယ္သည္ ။            ။ ေလးဆယ္ငါးဝါတြက္ေရတည္း……….။  (ပုိဒ္ေရ- ၅၇၃)

ပထမေဗာဓိ ေခၚ ဘုရားျဖစ္ခ်ိန္မွဝါေတာ္ ၂ဝ အထိ ရာဇျဂဳိဟ္မွာ ၅ ဝါ၊ စာလိယေတာင္မွာ ၃ ဝါ၊ မိဂဒါဝုန္၊
 ေဝသာလီ၊မကုလ(ဠ)၊ တာဝတိ ံသာ၊ ဘဂၢ၊ ေကာသမၺီ၊ ပါလိေလယ်ေတာ (ပလလဲေတာ)၊ နာဠရြာ၊ ေဝရဥၹ၊ သာဝတၳိ၊ ကပိလဝတ္၊ အာဠဝီ ဆုိတ့ဲ ၁၂ ေနရာမွာ ၁ ဝါစီ (၁၂+၅+၃= ၂ဝ) ဆုိေတာ့ ဝါေတာ္ ၂ဝ ျပည့္သြား
ပါတယ္။  လကၤာမွာ အနိဗဒၶဝါ လုိ ့သုံးတာက ဝါဆုိမယ့္ေက်ာင္းကုိ အတည္တက်မသတ္မွတ္ဘဲ ခရီးလွည့္ရင္း
မုိးရာသီက်လာရင္ ေရာက္တ့ဲေနရာဝါဆုိတာလုိ ့ဆုိလုိတာပါ။

ဒုတိယေဗာဓိ ေခၚ ၂၁ ဝါမွ ၄၅ ဝါအထိအတြင္းမွာ ၂၄ ဝါကုိ သာဝတၳိျမဳိ  ့အေရွ  ့ဖက္ရွိ ပုဗၺာရုံေက်ာင္းမွာျဖစ္ေစ၊
 ျမဳ ိ ့ေတာင္ဖက္ ေဇတဝန္ေက်ာင္းမွာျဖစ္ေစ ဝါဆုိေလ့ရွိပါတယ္။ သာဝတၳိမွာပဲ အျမဲတေစအထုိင္ခ်ျပီး ဝါဆုိလုိ ့ နိဗဒၶဝါ လုိ ့လကၤာမွာ သုံးထားတယ္။ ၄၅ ဝါေျမာက္ေနာက္ဆုံးဝါကုိ ေဝဠဳဝရြာမွာ သီတင္းသုံးပါတယ္။

ျမတ္စြာဘုရားရ့ဲ ၄၅ ဝါကာလမွာ သာဝတၳိမွာ ၂၅ ဝါ၊ ရာဇျဂဳိဟ္မွာ ၅ ဝါ၊ စာလိယ ၃ ဝါ ေပါင္း ၃၃ ဝါ၊ အျခား ၁၂ ဌာနမွာ ၁ ဝါစီ ေပါင္း (၂၅+၅+၃+၁၂= ၄၅) ျဖစ္ပါတယ္။

အျပန္ ၃ ၊ အျခင္းအရာ ၁၂ ၊ စတုသစ္

လကၤာမွာ "အျပန္သုံးခါ၊ ျခင္းရာဆ့ဲႏွစ္၊ စတုသစ္တည့္" လုိ ့ေရးထားတာကုိ နည္းနည္းေျပာဖုိ ့လုိလိမ့္မယ္ထင္ပါ
တယ္။ ဓမၼစကၠပဝတၱနသုတ္ပါဠိေတာ္မွာ "ဣေမသု စတူသု အရိယသေစၥသု ဧဝံ တိပရိဝ႗ံ ဒြါဒသာကာရံ ယထာဘူတံ ဉာဏဒႆနံ သုဝိသုဒၶံ အေဟာသိ= ဤသစၥာ ၄ ပါးတုိ ့၌ သစၥဉာဏ္-ကိစၥဉာဏ္-ကတဉာဏ္အား
ျဖင့္ ၃ ပါးေသာအျပန္ရွိေသာ ၊ ၃ ပါး ၄ လီျဖစ္၍ ၁၂ ပါးေသာအျခင္းအရာရွိေသာ၊ ဟုတ္မွန္တုိင္းျဖစ္ေသာ ဉာဏ္အျမင္သည္ ငါ့အားအလြန္သန္ ့ရွင္းၾကည္လင္စင္ၾကယ္စြာျဖစ္ေပၚျပီ" လုိ ့ဘုရားျဖစ္တာကုိယ္တုိင္ဝန္ခံတ့ဲ
စကားရပ္အျဖစ္ ေတြ ့ႏုိင္ပါတယ္။

မူလအေခၚအားျဖင့္ "တိပရိဝ႗" ကုိ ျမန္မာျပန္ေတာ့ "အျပန္ ၃ ပါး"ျဖစ္လာတယ္။ အျပန္ ၃ ပါးဆုိတာက 
သစၥာ တပါးတပါးစီမွာ သစၥဉာဏ္၊ကိစၥဉာဏ္ ၊ ကတဉာဏ္ဆုိတ့ဲ ဉာဏ္ ၃ မ်ဳိးကုိ ဆုိလုိတာပါပဲ။

မူလအေခၚအားျဖင့္ "ဒြါဒသာကာရ"ကုိ ျမန္မာျပန္ေတာ့ "အျခင္းအရာ ၁၂ ပါး"ျဖစ္လာပါတယ္။ (ပဋိစၥသမုပၸါဒ္လာ ျခင္းရာ ၂ဝ နဲ ့ ေက်းဇူးျပဳျပီး မေရာေထြးလုိက္ပါနဲ ့….။) 
ဒီေနရာမွာ အျခင္းအရာ ၁၂ ပါးဆုိတာကေတာ့ သစၥ-ကိစၥ-ကတဉာဏ္ဆုိတ့ဲ ၃ မ်ဳိးကုိ သစၥာ ၄ ပါးနဲ ့ေျမွာက္ပြားျပီး ရတ့ဲ ဉာဏ္ ၃ ပါးရ့ဲ သိျမင္နားလည္ပုံအျခင္းအရာ ၁၂ ပါးလုိ ့ဆုိလိုတာပါ။ သစၥာတပါးတပါးစီမွာ ထုိးေဖာက္သိျမင္ပုံ ၃ မ်ဳိးစီ (တနည္းေျပာရင္ ဉာဏ္အျမင္ ၃ မ်ဳိးစီ) ရွိေနလုိ ့ သစၥာ ၄ ပါးဆုိေတာ့ ၄ ကုိ ၃ နဲ ့ေျမွာက္ေတာ့ ၁၂ ျဖစ္လာပါေလေရာ…..။

"စတုသစ္"ဆုိတာကေတာ့ ပါဠိလုိ စတု= ၄ ၊ သစ္=သစၥာ လုိ ့ေဖာ္ၾကည့္ပါ။ ဒုကၡ၊သမုဒယ၊နိေရာဓ၊ မဂၢသစၥာ ကုိ ဆုိလုိေၾကာင္း နားလည္ႏုိင္ပါတယ္။

"ကပုိလ္ျပည္"ဆုိတာက "ကပိလဝတ္ျပည္"ကုိ ဆုိလုိတာပါ။ မန္လည္ဆရာေတာ္က ကဗ်ာဆရာလုိင္စင္ 
(Poetic License) ကုိကုိင္စြဲျပီး ေရွးပါဒျဖစ္တ့ဲ "ေရႊခ်က္သုိသည့္"က "သုိ"နဲ ့ကာရန္မိေအာင္ "ကပိလ"ကုိ "ကပိုလ္"လုိ ့ ေျပာင္းသုံးတယ္။ "ဝတၳဳ=ဝတ္"ကုိေတာ့ ရဟန္းေက်ာင္းသုံးပါဠိသဒၵါစကားလုံးနဲ ့ေျပာရင္ "ေလာပ=ေၾက၊ေခ်" လုိက္တယ္ေပါ့ေလ။ မရွိေအာင္လုပ္ထားတယ္၊ကြယ္ေပ်ာက္ေအာင္လုပ္လုိက္တယ္လုိ ့ဆုိလုိတာပါပဲ……။

အလားတူ……….
"ေဒဝဒဟ၊ ေကာလိယႏွင့္၊ ကပိလမည္၊ ျပည္သုံးျပည္ကုိ"….. (ပုိဒ္ေရ- ၁၃)
"တကြမျပား၊ ေလးေယာက္သားႏွင့္၊ ငါးပါးသမီး၊ နတ္ရြယ္ညီးတုိ ့၊ ေတာၾကီးေဟမာ၊ ထြက္ၾကလာ၍၊ 
မဟာဣသိႏၵ၊ ကပိလ၏၊ သာကဝေန၊ ေက်ာင္းရာေျမဝယ္၊ ေဇယ်ာနက္သန္၊ ေအာင္ကြက္မွန္၌၊ 
ဗိမာန္ထီးနန္း၊ တည္ဘန္ဆန္း၍၊ ျပ႒ာန္းနာမ၊ တုိင္းသကၠႏွင့္၊ ကပိလဝတၳဳ၊ ျပည္ေသတၱဳဟု" ….. (ပုိဒ္ေရ-၃၂)
"ဘုရားျဖစ္ဘုိ ့၊ လူတုိ ့ဌာနီ၊ ျပည္ကပီဝယ္"….. (ပုိဒ္ေရ- ၅၃၄)
"ေသာင္းေျမဌာနီ၊ ျပည္ကပၸီ၌"….. (ပုိဒ္ေရ- ၅၆၂)
"မ႑ဳိင္ဌာနီ၊ ျပည္ကပၸီဝယ္"….. (ပုိဒ္ေရ- ၃၂)
……တုိ ့ကုိၾကည့္ျပီး ကဗ်ာဆရာေတြ စကားလုံးကစားျပီး စာပန္းခ်ီ ေရးဆြဲပုံသြင္းစပ္ဟပ္တာေတြ ျမင္လာရပါတယ္။

ေနာက္ေၾကာင္းဗုဒၶဝင္

မန္လည္ဆရာေတာ္ရ့ဲလကၤာအစပုိင္းအရ ဇာတ္လမ္းေက်ာရုိးကုိေျပာမွ ျပည့္စုံေပမယ္။ ဗုဒၶျမတ္စြာဟာ
ကဆုန္လျပည့္ေန ့မွာ ဘုရားျဖစ္ျပီး ေဗာဓိပင္အနီးအနားေနရာေတြမွာ ခုနစ္ရက္ခုနစ္လီ (၄၉) ရက္လုံး
တေနရာစီ ေရႊ ့ေျပာင္းသီတင္းသုံးပါတယ္။ ခုနစ္ေနရာေျမာက္ လင္းလြန္းပင္ (ရာဇာယတနသတၱာဟ)ရင္းကေန ဆိတ္ေက်ာင္းေညာင္ပင္(အဇပါလသတၱာဟ)ေနရာဆီသုိ ့ တဖန္ျပန္လည္ၾကြေရာက္ေနထုိင္စဥ္မွာ တရားေဟာ
၊တရားျပလုပ္ငန္းအတြက္ သဟမၸတိျဗဟၼာလာေရာက္ေတာင္းပန္အဘိယာစကျပဳပါတယ္။ ဝါဆုိလဆန္း ၁၄ ရက္
ညဥ့္အထိ ေဗာဓိမ႑ဳိင္မွာ ေနထုိင္ခ့ဲျပီး ေန ့ခ်င္းအေရာက္ ၁၈ ယူဇနာေဝးတ့ဲ ဗာရာဏသီ၊ မိဂဒါဝုန္ေတာရွိ ပဥၥဝဂၢီတုိ ့ထံ ၾကြေရာက္ပါတယ္။ (ေရွးအေခၚႏြယ္တာလ) ေခတ္အေခၚဝါဆုိလျပည့္၊ စေန ့ေန ့ညမွာ တရားဦး
ဓမၼစၾကာကုိ ေဟာေတာ္မူပါတယ္။ ဝါဆုိလျပည့္ေက်ာ္ ၁ ရက္ေန ့မွာ ပဥၥဝဂၢီတုိ ့နဲ ့အတူ မိဂဒါဝုန္မွာ ဝါဆုိဝါကပ္
ေတာ္မူပါတယ္။

အမရဒီပ
ၾသဂုတ္၂၊ ၂ဝ၁၂

Wednesday, August 1, 2012

မဃေဒဝလကၤာသစ္ေျပာတ့ဲ ၁၅ဝဝ သခ်ၤာ


၁။

"နံေတပညာ ၊ အ႒ာရသ
နိပၹႏၷႏွင့္ ၊ လကၡဏေလးေထြ
ယင္းအေနကုိ ၊ ကိေလဆယ္ပါး
ေျမွာက္ပြားတုံထ၊ ခုႏွစ္ရာ့ငါးဆယ္
ေပါင္းခ်ယ္ေရတြက္ ၊ သခ်ၤာထြက္သား
မီးထက္ေျပာင္ညိ ၊ ေလာင္မခ်ိျဖင့္
မိမိသႏၱာန္ ၊ သူ ့သႏၱာန္ဟု
ႏွစ္တန္ေပါင္းကာ ၊ ေထာင့္ငါးရာကုိ"……………….(ပုိဒ္ေရ၊၁၈။)

ဒီကေန ့လူေတြၾကား အသုံးမ်ားတ့ဲ ၁၅ဝဝ ဂဏန္းျဖစ္ေပၚပုံကုိ မဃေဒဝလကၤာသစ္မဟာကဗ်ာကဝိမန္လည္
ဆရာေတာ္ၾကီးက ရွင္းျပတ့ဲအေန လကၤာဖြဲ ့ေတာ္မူပါတယ္။ "နံေတပညာ" ဆုိတာ "နာမ္ေတပညာသ"ကုိဆုိလုိ
တာပါ။ စိတ္ ၁၊ ေစတသိက္ ၅၂ ေပါင္းေတာ့ ၅၃ ပါးဟာ နာမ္တရားျဖစ္လုိ ့ နာမ္ေတပညာသလုိ ့ေခၚတာျဖစ္ပါ
တယ္။ (ေတ ၃ + ပညာသ ၅ဝ=ေတပညာသ  ၅၃)
ေနာက္ နိပၹႏၷရုပ္ အ႒ာရသ ၁၈၊ လကၡဏရုပ္ ၄ ကုိ ဆက္လက္ေဖာ္ျပတယ္။ ၅၃+၁၈+၄= ၇၅ ျဖစ္လာပါတယ္။ 
၇၅ ကုိ ကိေလသာ ၁ဝ ပါးနဲ ့ေျမွာက္ ၇၅ဝ ျဖစ္တယ္။ မိမိသႏ ၱာန္ (အဇၥ်တၱ) ၁ နဲ ့ သူတပါးသႏ ၱာန္ (ဗဟိဒၶ) ၁ ဆုိတ့ဲ သႏၱာန္ ၂ ပါးနဲ ့ထပ္ေျမွာက္ေတာ့ ၁၅ဝဝ ျဖစ္လာပါတယ္။ 
 
၂။

"ခုဒၵကက်မ္းလာ ၊ ရွစ္ရာႏွင့္တစ္
ကိေလစစ္၌ ၊ ရာရွစ္တဏွာ
ပယ္ႏုတ္ကာလွ်င္ ၊ မိစၦာဒြါသဌ္
ထည့္လတ္တုံျပန္၊ အႏုပၸန္ႏွင့္
ဥပၸန္ႏွစ္ပါး ၊ ထပ္ပြားေျမွာက္ၾကဳိ
ဆယ္ပါးပုိကုိ၊ မလုိပယ္ခ်
ဦနသခ်ၤာ၊ ေထာင့္ငါးရာဟု
ကိေလသာဆုိး၊ မုိက္မ်က္မ်ဳိးကုိ
ျပတ္က်ဳိးေက်မြ ၊ မက်န္ရေအာင္
ျပာက်ေစလ်က္၊ ပစ္ေခ်ညက္မွ".................(ပုိဒ္ေရ၊ ၅၃၄။)

ဒီလကၤာပါ "ခုဒၵကက်မ္း"ဆုိတာ  ဓမၼပဒပါဠိေတာ္ စတ့ဲ က်မ္းစာတခုခုကုိ ဆုိလုိတာမဟုတ္ပါဘူး။
အဘိဓမၼာ ၇ က်မ္းမွာအပါအဝင္ျဖစ္တ့ဲ ဝိဘဂၤပါဠိေတာ္က်မ္းလာ "ခုဒၵကဝတၳဳဝိဘဂၤ"ဆုိတ့ဲအခန္းကုိ ဆုိလုိတာပါ။
ဆ႒သံဂါယနာမူ၊ ဝိဘင္းပါဠိေတာ္၊ စာမ်က္ႏွာ ၃၅၉ ကုိ ၾကည့္ပါ။ ဝိဘင္းပါဠိေတာ္ျမန္မာျပန္နိဒါန္းမွာ  "ခုဒၵက"ဆုိ
တ့ဲ စကားလုံးအေၾကာင္းကုိ အခုလုိ ရွင္းျပထားပါတယ္။

"ဤ၌ ခုဒၵက သဒၵါသည္ ေသးငယ္သိမ္ဖ်င္းယုတ္ည့ံေသာတရားမ်ားဟု အဓိပၸါယ္အနက္ရရွိသည္။ မွန္လွ၏။ ယင္းအမည္ႏွင့္လုိက္ေလ်ာညီစြာပင္ ခုဒၵကဝိဘင္း၌ ယုတ္ည့ံသိမ္ငယ္သည့္ အကုသုိလ္တရားအမ်ဳိးမ်ဳိးကုိ
 ေဝဘန္ေဟာၾကားထားေပသည္။"

အဲသည္ ခုဒၵကဝတၳဳဝိဘင္းအခန္းမွာ ကိေလသာ ၈ဝ၁ ကုိ ေဟာေတာ္မူထားပါတယ္။ ၁ဝ၈ ပါးကုိ ပါဠိေတာ္မာတိ
ကာအတုိင္း အက်ဥ္းခ်ဳပ္ေရတြက္ၾကည့္ရင္ ၁ ပါးအုပ္စု ၇၃၊ ၂ ပါးအုပ္စု ၃၆၊ ၃ ပါးအုပ္စု ၁ဝ၅၊ ၄ ပါးအုပ္စု ၅၆၊ ၅ ပါးအုပ္စု ၇၅၊ ၆ ပါးအုပ္စု ၈၄၊ ၇ ပါးအုပ္စု ၄၉၊ ၈ ပါးအုပ္စု ၆၄၊ ၉ ပါးအုပ္စု ၈၁၊ ၁ဝ ပါးအုပ္စု ၇ဝ၊ တဏွာဝိစရိတ ၁ဝ၈ …….အားလုံးကုိေပါင္းၾကည့္ရင္ (၇၃+၃၆+ ၁ဝ၅+ ၅၆+၇၅+၈၄+၄၉+၆၄+၈၁+၇ဝ+၁ဝ၈=၈ဝ၁)  ရွစ္ရာနဲ ့တစ္ ျဖစ္လာပါတယ္။

၈ဝ၁ ထဲက တဏွာဝိစရိတ ၁ဝ၈ ကုိ ႏုတ္ပါ။ ၆၉၃ ပါးက်န္ပါတယ္။ ၆၉၃ ကုိ မိစၦာဒိ႒ိ ၆၂ ပါးနဲ ့ေပါင္းေတာ့ ၇၅၅ ျဖစ္လာပါတယ္။ ဥပၸႏၷကိေလသာ (ျဖစ္ျပီးကိေလသာ) နဲ ့ အႏုပၸႏၷကိေလသာ (မျဖစ္ေသးေသာကိေလသာ) 
၂ ပါး နဲ ့ေျမွာက္ရင္ ၁၅၁ဝ  ျဖစ္လာတယ္။ လကၤာမွာ "ဆယ္ပါးပုိကုိ၊ မလုိပယ္ခ်၊ ဦနသခ်ၤာ၊ေထာင့္ငါးရာ"လုိ ့ ဆုိတ့ဲ
အတုိင္း ၁၅၁ဝ မွာ ၁ဝ ပါးပုိေနေပမယ့္  "အနည္းငယ္အပုိအလြန္မွာ ဂဏန္းမဖြဲ ့ေလာက္ပါ= အပၸကံ ပန ဦနမဓိကံ ဝါ န ဂဏႏူပဂံ ေဟာတိ" ဆုိတ့ဲ ေျပာရုိးေျပာစဥ္စကားအရ အပုိ ၁ဝ ကုိ ဂဏန္းအေရအတြက္ထဲ မထည့္ေတာ့
တာေၾကာင့္ "၁၅ဝဝ ကိေလသာ"ျဖစ္လာပါေတာ့တယ္။

 
၃။

အ႒ကထာ၊ ဋီကာေတြမွာ "အ႒သတတဏွာဝိစရိတ၊ အ႒သတပၸေဘဒ"လုိ ့ ေခၚၾကတ့ဲ တဏွာ ၁ဝ၈ ကုိလည္း မဃေဒဝလကၤာသစ္မွာ ေတြ ့ရပါတယ္။

"အာရုံေျခာက္ျဖာ ၊ တဏွာသုံးထပ္
ႏွစ္ရပ္သႏ ၱာန္ ၊ သုံးတန္ကာလ
အဆဆတိ ၊ ေျမွာက္ထပြားလစ္
တရာ့ရွစ္ဟု ၊ ဆုိးညစ္ယုတ္မာ
ေပ်ာ္တတ္စြာသား၊ တဏွာမည္ရွိ
စပ္ယွဥ္ဘိတုိင္း ၊ …………………"    (ပုိဒ္ေရ၊ ၅၂၁။)

လကၤာျပတ့ဲအစီအစဥ္အတုိင္းေျပာရင္ အာရုံ  ၆ ပါးကုိ တဏွာ ၃ ပါးနဲ ့ေျမွာက္ (၁၈)၊  ၁၈ ကုိ သႏ ၱာန္ ၂ ပါးနဲ ့
ေျမွာက္ (၃၆)၊ ၃၆ ကုိ ကာလ ၃ ပါးနဲ ့ေျမွာက္ (၁ဝ၈) ျဖစ္သြားပါတယ္။

အဘိဓမၼတၳသဂၤဟ (သျဂၤ ိဳဟ္) သင္နည္းေတြမွာေတြ ့ရတတ္တ့ဲ……….
"တဏွာသုံးတန္၊ တည္ထားျပန္၊ အာ-ကာ-သန္ျဖင့္ေျမွာက္။"
"တဏွာအစစ္၊ တရာ့ရွစ္၊ ျဖစ္၏ကုိယ္မွာေရာက္။"
 ဆုိတာနဲ ့ အညီကာမတဏွာ၊ ဘဝတဏွာ၊ ဝိဘဝတဏွာေခၚတ့ဲတဏွာ ၃ ပါးကုိတည္၊ တဏွာ ၃ ပါးက
အာရုံ ၆ ပါးကုိ အာရုံျပဳေတာ့ အာရုံ ၆ ပါးနဲ ့ေျမွာက္ေတာ့ တဏွာ  ၁၈ ျဖစ္တယ္။  တဏွာ ၁၈ မ်ဳိးလုံးဟာ အတိတ္ အနာဂတ္ ပစၥဳပၸန္ကာလ ၃ ပါးမွာရွိတ့ဲအာရုံေတြကုိ အာရုံျပဳတတ္ေလေတာ့ ကာလ ၃ ပါးနဲ ့ေျမွာက္ ၅၄ ျဖစ္တယ္။ တဏွာ ၅၄ ပါးလုံးဟာ မိမိသႏ ၱာန္၊ သူတပါးသႏၱာန္ ၂ မ်ဳိးလုံးကုိ အာရုံျပဳေလေတာ့ ၅၄ ကုိ ၂ နဲ ့ေျမွာက္ ၁ဝ၈
 ျဖစ္ျပန္တယ္။ ေျမွာက္ပုံအစီအစဥ္ခ်င္းမတူေပမယ့္  တဏွာ ၁ဝ၈ ျဖစ္တာခ်င္းေတာ့တူသြားတာပါပဲ။
 
၄။

"အထ ေမ ဣမသၼိ ံ ပလႅေကၤ နိသိေႏၷန ဒိယၯကိေလသသဟႆံ  ေခေပတြာ အယံ ဓေမၼာ ပဋိဝိေဒၶါတိ ပဋိဝိဒၶဓမၼံ ပစၥေဝကၡေႏ ၱာ သတၱာဟံ ဧကပလႅေကၤန နိသီဒိ= ထုိမွေနာက္၌ ငါသည္ ဤပလႅင္၌ထုိင္ေတာ္မူလ်က္ အခြဲအားျဖင့္ ႏွစ္ေထာင္ေသာကိေလသာကုိ (ဝါ) တေထာင့္ငါးရာကိေလသာကုိ ကုန္ေစျပီး၍ ဤသဗၺညဳတဉာဏ္
တရားကုိ ထုိးထြင္း၍ သိအပ္ျပီ၊ ဤသုိ ့ထုိးထြင္း၍သိေတာ္မူူအပ္ျပီးေသာ သဗၺညဳတဉာဏ္တရားကုိ ဆင္ျခင္ေတာ္
မူလ်က္ ခုႏွစ္ရက္ပတ္လုံး တခုေသာ လက္ဝယ္တင္ပလႅင္ျဖင့္ ထုိင္ေနေတာ္မူျပီ" ဆုိတ့ဲ အ႒သာလိနီအ႒ကထာ
စကားမွာ " ဒိယၯကိေလသသဟႆံ "ကုိ မူလဋီကာမွာ အေသအခ်ာဖြင့္တယ္။ အဲဒီအဖြင့္အတုိင္းပဲ မန္လည္ဆရာေတာ္ၾကီးက မဃေဒဝလကၤာမွာ ျပန္ေရးတယ္။

"ဒိယၯကိေလသသဟႆံ" ကုိ အခြဲအားျဖင့္ ႏွစ္ေထာင္ (ဝါ) တေထာင့္ငါးရာ လုိ ့ျမန္မာျပန္တာကုိ သတိျပဳမိၾကမွာပါ။ "အခြဲအားျဖင့္ႏွစ္ေထာင္" ဆုိတာ ၁၅ဝဝ ကုိ Rounding whole numbers အေနနဲ ့ၾကည့္
ရင္ ၂ဝဝဝ ျဖစ္သြားတယ္လုိ ့ယူဆႏုိင္ပါတယ္။အတိအက်ဆုိရင္ ၁၅ဝဝ ေပါ့ေလ။

စကားၾကဳံလုိ ့…………

" ခြဲပါတြက္ဆ ၊ တေထာင္လ်လ်က္
ရွစ္ပါးတရာ၊ ကိေလသာႏွင့္
တဏွာမလပ္ ၊ ေန ့တုိင္းကပ္လည္း
ဖပ္ဖပ္စုိစုိ ၊ မစြတ္လုိဟု
ရြယ္ညဳိလွထြား ၊ သားမယားကုိ
စြန္ ့ထားခြါေရွာင္ ၊ ေတာင္ၾကီးေခ်ာင္၌ "………..ဆုိတ့ဲ မုဒုလကၡဏပ်ဳိ  ့၊ ပုိဒ္ေရ ၁၉ မွာ အခြဲ (တေထာင္ရ့ဲ ထက္ဝက္ ၅ဝဝ) ကုိ ၁ဝဝဝ ထဲေပါင္းထည့္ျပီး ၁၅ဝဝ ကိေလသာျဖစ္ပုံကုိ စပ္ဆုိတာ ေတြ ့ရပါတယ္။
 
၅။

ကိေလသာ ၁၅ဝဝ၊ တဏွာ ၁ဝ၈ မ်ား-မ်ားႏုိင္လြန္းတယ္၊ အရိယမဂ္ပယ္စဥ္နဲ ့ဒီ ၁၅ဝဝ၊ ၁ဝ၈ ကုိ "ဆန္စဥ္ရာ က်ည္ေပြ ့လုိက္"ဆုိတာလုိ တခုခ်င္းလုိက္ပယ္ရွားေနရမွာလား စဥ္းစားဖြယ္ရွိပါတယ္။
အမွန္ေတာ့ တဏွာ ၃ တန္အရင္းခံျပီး အာ-ကာ-သန္နဲ ့ေျမွာက္ထားတ့ဲ ကိေလသာေတြကုိ တခုခ်င္းလုိက္ေန
စရာမလုိပါဘူး။ အတိတ္ကိေလသာ၊အနာဂတ္ကိေလသာ၊ ပစၥဳပၸန္ကိေလသာ အစားစားေတြကုိလည္း လုိက္ေနစ
ရာမလုိလွပါဘူး။ အႏုသယတဏွာ (ေလာဘကိေလသာ) ကုိ ပယ္ႏုိင္ရင္ ကိစၥျပီးတယ္လုိ ့ မွတ္ယူႏုိင္ပါတယ္။

အမရဒီပ
ၾသဂုတ္ ၁၊ ၂ဝ၁၂

က်မ္းကုိး။
၁။ ဝိဘင္းပါဠိေတာ္ ၊ အ႒ကထာ
၂။ အ႒သာလိနီအ႒ကထာ၊ မူလဋီကာ
၃။ အ႒သာလိနီဘာသာဋီကာ ၊၁၊
၄။ မဟာသုတကာရီမဃေဒဝလကၤာသစ္
၅။ ဝိဘင္းပါဠိေတာ္ျမန္မာျပန္