Total Pageviews

Tuesday, May 29, 2012

ေတာင္ပုလု၏သရဏဂုံအမွား- ၉


၁။
ေတာင္ပုလုေတာရကမၻာေအးဆရာေတာ္အရွင္နႏိၵယ၏ ေနာက္လုိက္တပည့္တုိ ့က "ဘုရားေဟာပိဋကတ္ဘယ္
လုိေဟာေဟာ၊ ေတာင္ပုလုတုိ ့ဆရာ ေဟာတာကုိသာ အတုယူျပီး လုိက္ေဟာမယ္၊ ဒါမွ အာစရိယဝါဒ"ဟု ထင္ေယာင္ထင္မွားျဖစ္ေနၾကဟန္တူ၏။ ထုိ ့ေၾကာင့္ ယခုေဆာင္းပါးတြင္ ေတာင္ပုလုတပည့္ေက်ာ္တုိ ့အတြက္  "အာစရိယဝါဒ"အေၾကာင္း ေဆြးေႏြးရေပေတာ့မည္။

"ဆရာ၏အယူအဆ"ဟု ျမန္မာေဝါဟာရဘာသာျပန္ဆုိထားေသာ "အာစရိယဝါဒ"ဟူေသာ ပါဠိေဝါဟာရကို
အခ်ဳိ ့က နားလည္မႈလြဲေနသည္။ ဥပမာ- ေရႊက်င္ဆရာေတာ္၏တပည့္ျဖစ္လွ်င္ ေရႊက်င္ဆရာေတာ္၏ဝါဒသည္ အာစရိယဝါဒျဖစ္သည္။ ဒြါရဆရာေတာ္၏တပည့္ျဖစ္လွ်င္ ဒြါရဆရာေတာ္၏ဝါဒသည္ အာစရိယဝါဒျဖစ္သည္ဟု
 ယူဆတတ္ၾက၏။ ယခုလည္း ေတာင္ပုလုေတာရကမၻာေအးဆရာေတာ္အရွင္နႏိၵယ၏တပည့္ျဖစ္သည့္အတြက္ ယင္းဆရာေတာ္၏ဝါဒသည္ အာစရိယဝါဒျဖစ္၏ဟု ယုံၾကည္လက္ခံထားၾက၏။ ထင္ရာျမင္ရာယူဆျခင္းသာ ျဖစ္ရာအေထာက္အထားမ့ဲအေတြးအျမင္မွ်သာ ျဖစ္၏။

၂။
အာစရိယဝါဒႏွင့္ပတ္သက္၍ မိလိႏၵပဥွာပါဠိေတာ္က်မ္း၏အဆုိကုိ ပထမဦးစြာ ေလ့လာသင့္ပါ၏။ အရွင္နာဂေသနေထရ္က မိလိႏၵမင္းၾကီးအား ဤသုိ ့ရွင္းျပထား၏။

"မင္းျမတ္…..၊ (က) အာဟစၥပဒ (ခ) ရသ (ဂ) အာစရိယဝံသ (ဃ) အဓိပၸါယ (င)ကာရဏုတၱရိယ ဟူေသာ ဤငါးပါးေသာအေၾကာင္းတုိ ့ျဖင့္ အနက္အဓိပၸါယ္ကုိ လက္ခံအပ္၏။ ဤငါးပါးတုိ ့တြင္ ---------------
(က)      ဘုရားေဟာပါဠိေတာ္ကုိ အာဟစၥပဒ ဟူ၍ အလုိရွိအပ္၏။
(ခ)        ပါဠိေတာ္အားေလ်ာ္ေသာ သုတၱာႏုေလာမကုိ ရသ ဟူ၍ အလုိရွိအပ္၏။
(ဂ)        အ႒ကထာဆရာတုိ ့၏အယူကုိ အာစရိယဝံသ ဟူ၍ အလုိရွိအပ္၏။
(ဃ)      မိမိ၏အယူကုိ အဓိပၸါယ ဟူ၍ အလုိရွိအပ္၏။
(င)        ေရွးဆုိျပီး ဤေလးမ်ဳိးတုိ ့ႏွင့္ညီညြတ္ေသာအေၾကာင္းကုိ ကာရဏုတၱရိယ ဟူ၍ အလုိရွိအပ္၏။
မင္းျမတ္…..၊ ဤငါးပါးေသာအေၾကာင္းတုိ ့ျဖင့္ အနက္အဓိပၸါယ္ကုိ လက္ခံအပ္၏။ ဤသုိ ့လွ်င္ ထုိ ျပႆနာကုိ ေကာင္းစြာ ဆုံးျဖတ္အပ္၏။"
(မိလိႏၵပဥွာပါဠိ၊ ၁၅ဝ။ မိလိႏၵပဥွာျမန္မာျပန္၊ ၁၆၁။)
ပါဠိဘာသာျဖင့္ "အာစရိယဝံေသာတိ အာစရိယဝါေဒါ" ဟုဆုိထားသည္ကုိ ျမန္မာျပန္က "အ႒ကထာဆရာတုိ ့၏
အယူကုိ အာစရိယဝါဒ"ဟု ဆုိလုိေနေၾကာင္း ေတြ ့ရ၏။ ဆုိလုိသည္မွာ အာစရိယဝါဒဟူသည္ ေတာင္ပုလုေတာရ
ကမၻာေအးဆရာေတာ္အရွင္နႏိၵယ၏ အယူအဆကုိ အာစရိယဝါဒဟု မဆုိရ၊ အ႒ကထာဆရာအရွင္တုိ ့၏ အယူအဆကုိသာ အာစရိယဝါဒဆုိရေၾကာင္း သိရ၏။

 
၃။
ထုိ ့ျပင္ "စတုဗၺိဓဝိနယေကာဝိဒ" ေခၚ နည္း ၄ ပါးကုိ ျပေသာ "သုတၱံ သုတၱာႏုေလာမံ အာစရိယဝါဒံ အတၱေနာမတိႏိ ၱ"ဟူေသာ ဝိနည္းအ႒ကထာ ၁၊ ၁၉၅ အရ---------
(က) သုတၱ ေခၚ ပါဠိေတာ္ကုိေလ့လာျခင္း
(ခ) သုတၱာႏုေလာမေခၚ ပါဠိေတာ္ႏွင့္ အဓိပၸါယ္တူစကားမ်ားကုိ ေလ့လာျခင္း
(ဂ) အာစရိယဝါဒ ေခၚ ဗုဒၶမတညဴအ႒ကထာဆရာၾကီးမ်ား၏အယူအဆကုိေလ့လာျခင္း
(ဃ) အတၱေနာမတိ ေခၚ (အထက္ေဖာ္ျပပါ ၃ မ်ဳိးတုိ ့ကုိ မ်က္ျခည္မျပတ္ၾကည့္ရႈ၍ဆင္ျခင္သက္ဝင္ႏႈိင္းညွိ၍) မိမိ၏အယူအဆကုိ ေဖာ္ထုတ္ျခင္း…….ဟုလည္း ေတြ ့ရေသး၏။

အာစရိယဝါဒႏွင့္သက္ဆုိင္ေသာ  ပါဠိအကုိးအကားကုိ ေအာက္ေဖာ္ျပပါအတုိင္း ရႈပါေလ……။
(၁) အာစရိယဝါေဒါနာမ အ႒ကထာ။ (သုတ္မဟာဝါအ႒ကထာ၊ မဟာပရိနိဗၺာနသုတ္အဖြင့္)
(၂) အာစရိယဝါေဒါနာမ ဓမၼသဂၤါဟေကဟိ ပဥၥဟိ အရဟႏ ၱသေတဟိ ဌပိတာ ပါဠိဝိနိမုတၱာ
 ၾသကၠႏ ၱဝိနိစၦယပၸဝတၱာ အ႒ကထာတႏိ ၱ…။ (ပါရာဇိကက႑႒ကထာ၊ ၁၊၁၅၉။ ဝိနယသဂၤဟ႒ကထာ၊
 ေစာဒနာဝိနိစၦယကထာ)
(၃) ယဒိပိ တတၳ တတၳ ဘဂဝတာ ပဝတၱိတာ ပကိဏၰကေဒသနာယ အ႒ကထာ၊ သာ ပန ဓမၼသဂၤါဟေကဟိ ပဌမံ တီဏိ
 ပိဋကာနိ သဂၤါယိတြာ တႆ အတၳဝဏၰနာႏုရူေပေနဝ ဝါစနာမဂၢံ အာေရာပိတတၱာ "အာစရိယဝါေဒါ"တိ ဝုစၥတိ၊ 
အာစရိယာ ဝဒႏိ ၱ သံဝေဏၰႏိ ၱ ပါဠိ ံဧေတနာတိ ကတြာ။ (သာရတၳဋီကာ၊၂)
(၄) ပါဠိယာ အတၳဂါဟေဏန ဓမၼတာယံ ပတိ႒ာပနေတာ အ႒ကထာ အာစရိယဝါေဒါ။
 (ဝိဘဂၤမူလဋီကာ၊ ပဋိစၥသမုပၸါဒဝိဘဂၤအဖြင့္။)
ဤစကားတုိ ့အရ အ႒ကထာႏွင့္မညီညြတ္လွ်င္ အာစရိယဝါဒမဟုတ္ေၾကာင္း သိႏုိင္ပါ၏။ ထုိ ့အတြက္ေၾကာင့္ ေတာင္ပုလုေတာရကမၻာေအးဆရာေတာ္အရွင္နႏိၵယ၏ သရဏဂုံတည္အက်ဳိးဆုိင္ရာအယူအဆမွား
မ်ားကုိလက္ဆင့္ကမ္း သယ္ေဆာင္ေဟာေျပာေနေသာ အေမရိကန္ႏုိင္ငံေနေတာင္ပုလုတပည့္အရင္းဆုိသူ၏
"အာစရိယဝါဒ"ႏွင့္ပတ္သက္ေသာယူဆပုံမွာလည္း ေထရဝါဒပိဋကတ္စာေပႏွင့္မညီညြတ္ေသာယူဆခ်က္မွ်သာ
ျဖစ္ေၾကာင္း သိရာ၏။ 
 
၄။
ေနာက္လုိက္တပည့္ ၂ မ်ဳိးရွိေၾကာင္းေတြ ့ရ၏။ ပထမတမ်ဳိးမွာ ဆရာဘယ္လုိျဖစ္ျဖစ္ ဆရာေနာက္ကစုိက္စုိက္ပါ
ေအာင္လုိက္မွ တပည့္ေကာင္းပီသသည္ဟု ခံယူခ်က္ရွိေသာတပည့္တမ်ဳိးျဖစ္သည္။ဥပမာ…လူေသလူျဖစ္ရွင္
ဥကၠ႒၏တပည့္ၾကီး သခင္ျမတ္ဆုိင္…… ။ သူက လူေသလူျဖစ္ဝိနိစၦယတရားဆုံးျဖတ္ပြဲတြင္ ဤသုိ ့ေျပာဆုိခ့ဲ၏။

"ရွင္ဥကၠ႒လုပ္ေဆာင္ခ်က္မွန္သမွ် ရွင္ဥကၠ႒အမည္ပါသမွ် အားလုံးတာဝန္ယူပါတယ္ဘုရား။ ဟုတ္ဟုတ္ မဟုတ္ဟုတ္ ကုိယ့္ဆရာဖက္ကရပ္ရမွာပဲဘုရား။ ဒါမွလဲ တပည့္ေတာ္ တပည့္ေကာင္း ျဖစ္မယ္ဘုရား။ ဒီေနရာမွာေတာ့ တပည့္ေတာ္ထြက္ေျပးလုိ ့မရေတာ့ပါဘူး"
(လူေသလူျဖစ္ဝါဒါႏုဝါဒဝိနိစၦယစာအုပ္မွာ အက်ယ္ဖတ္ပါေလ။)

ဒုတိယတပည့္တမ်ဳိးမွာ ဆရာလုပ္တုိင္းမွန္သည္ဟု ေလွနံဓားထစ္မသတ္မွတ္၊ မစင္၊ မီး၊ ဆူး၊ ေျမြကုိ ဆရာတက္နင္းတုိင္း တပည့္က ဆရာ့အတုလုိက္၍ မနင္းသင့္….။ သစ္ပင္ထိပ္ဖ်ားသုိ ့ဆရာတက္တုိင္း တပည့္က ဆရာ့အတုလုိက္၍ မတက္သင့္….။ ဆရာအဆိပ္ေသာက္တုိင္း တပည့္က ဆရာ့အတုလုိက္၍ မေသာက္သင့္….။ နက္ရႈိင္းေသာေခ်ာက္ကမ္းပါးသုိ ့ဆရာခုန္ဆင္းတုိင္း တပည့္က ဆရာ့အတုလုိက္၍ မဆင္းသင့္….ဟု ယူဆေသာ တပည့္မ်ဳိးျဖစ္သည္။ ဥပမာ….ျဗဟၼဇာလသုတၱန္လာ သုပၸိယပရဗုိဇ္၏တပည့္ ဥတၱရလုလင္…..။

ဆရာသုပၸိယက ျမတ္စြာဘုရားအား ၾကမ္းတမ္းစြာပုတ္ခတ္ေျပာဆုိတုိင္း ဥတၱရလုလင္က ဘုရားဂုဏ္ေတာ္ကုိ ေဖာ္ထုတ္ေျပာဆုိ၏။ ခ်ီးမြမ္း၏။ ဆရာမွားသည္ကုိ တပည့္က သိ၏။ ဆရာ့အမွားကုိ အေမြခံျခင္းမျပဳ..။
အလုိတူအလုိပါမလုပ္…..။ ဆရာ့လုပ္ရပ္ကုိ ေဝဖန္ဆန္းစစ္ျပီးမွ မွားမွန္ကုိ ေရြးခ်ယ္ဆုံးျဖတ္သည္။

တပည့္ ၂ မ်ဳိးတြင္ ေတာင္ပုလုေတာရကမၻာေအးဆရာေတာ္အရွင္နႏိၵယ၏ တပည့္အရင္းဆုိသူကား ရွင္ဥကၠ႒တပည့္သခင္ျမတ္ဆုိင္၏လမ္းစဥ္လုိက္ကာ ဆရာဘာေျပာေျပာ မွန္သည္ခ်ည္းသာ လုပ္ေနေလေတာ့သည္။

၅။
 ေတာင္ပုလုေတာရကမၻာေအးဆရာေတာ္အရွင္နႏိၵယ၏ သရဏဂုံတည္ျခင္းအက်ဳိးေဟာေျပာခ်က္ႏွင့္ တိပိဋကမင္းကြန္းဆရာေတာ္ၾကီး၏ ေမတၱာဘာဝနာပြားနည္းတရားေတာ္ကုိ ပူးတြဲပုံႏွိပ္ထားေသာ စာအုပ္ငယ္ကုိ လြန္ခ့ဲေသာ ၃ ႏွစ္ခန္ ့က ေက်ာင္းတုိက္စာအုပ္စင္ကုိေမႊေႏွာက္ဖတ္ရႈရင္း ေတြ ့ခ့ဲရသည္။ ဖတ္ျပီးေနာက္ပုိင္းတြင္ ပိဋကတ္ေတာ္ႏွင့္မညီညြတ္သည္ကုိ ေတြ ့ရသျဖင့္ အျခားသူမ်ားကုိလည္း ဤအေၾကာင္းအသိေပးသင့္သည္ဟု စိတ္ကူးျဖစ္ေပၚခ့ဲရသည္။

အထူးသျဖင့္ ျမတ္စြာဘုရားရွင္၏တရားအစစ္အမွန္ကုိသာ ေဟာေျပာဆုံးမေတာ္မူေလ့ရွိေသာ မင္းကြန္း
တိပိဋကဆရာေတာ္ၾကီး၏တရားေတာ္ႏွင့္အတူတြဲဖက္ကာ အဓမၼဝါဒေဟာေျပာခ်က္ထုတ္ေဝထားသည္
ကုိျမင္ရျခင္းေၾကာင့္ စိတ္မခ်မ္းမသာျဖစ္ခ့ဲရသည္။ ဘဝင္မက်ျဖစ္ခ့ဲရသည္။
ေနာင္တြင္လည္း သာသနာေရးဝန္ၾကီးဌာန၊ သာသနာေရးဦးစီးဌာနက်မ္းစာအုပ္အေရာင္းဆုိင္တြင္ ဝယ္ယူ
ရရွိႏုိင္ပါသည္ဟူေသာ က်မ္းစာအုပ္စာရင္းတြင္ ေတာင္ပုလုေတာရကမၻာေအးဆရာေတာ္အရွင္နႏိၵယ၏ သရဏဂုံတည္ျခင္းအက်ဳိးစာအုပ္ငယ္မွာ ပါဝင္ျမဲပါဝင္ေနသည္ကုိ ေတြ ့ရ၏။ ဗုဒၶသာသနာေတာ္အဆုံးအမ အစစ္အမွန္တည္တ့ံသန္ ့ရွင္းေရးအတြက္ တာဝန္ယူေဆာင္ရြက္ေနေသာ သာသနာေရးဦးစီးဌာနမွ အဓမၼဝါဒေဟာေျပာခ်က္စာအုပ္ကုိ အဆက္မျပတ္ရုိက္ႏွိပ္ျဖန္ ့ခ်ိေရာင္းခ်ေပးေနသည္ကုိ ေတြ ့ျမင္ရသျဖင့္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရပါသည္။ ကမၻာေအးကုန္းေျမရွိ ႏုိင္ငံေတာ္သံဃမဟာနာယကအဖြဲ ့၏ ပညာေရးအဖြဲ ့ငယ္၊ 
ဝိနိစၦယအဖြဲ ့ငယ္၊ ပါဠိအဘိဓာန္ျပဳစုေရးအဖြဲ ့စသည္တုိ ့တြင္ တာဝန္ယူေဆာင္ရြက္ေနရေသာ ပိဋကတ္ပညာရွင္
ဆရာေတာ္မ်ား၊ သာသနာေရးဦးစီးဌာနရွိ ပိဋကတ္ပညာရွင္လူျပန္ေတာ္မ်ား၏ မ်က္စိေရွ ့ေမွာက္တြင္
 ေတာင္ပုလုေတာရကမၻာေအးဆရာေတာ္အရွင္နႏိၵယ၏ အဓမၼဝါဒေဟာေျပာခ်က္ (သရဏဂုံတည္ျခင္းအက်ဳိး)
စာအုပ္ငယ္တၾကိမ္ျပီးတၾကိမ္ထုတ္ေဝခြင့္ရရွိေနသည္မွာလည္း မ်ားစြာထူးဆန္းလွပါသည္။ "ပညာရွိသတိျဖစ္ခဲ"
စကားအရ ႏုိင္ငံေတာ္သံဃမဟာနာယက၊ သာသနာေရးဌာနမွ ပိဋကတ္ပညာရွင္မ်ား သတိေမ့ပုံရသည္ဟု ေတြးမိျပီး ယင္းသရဏဂုံတည္ျခင္းအက်ဳိးတရားစာအုပ္ငယ္ကုိ ေထရဝါဒပိဋကတ္စာေပႏွင့္ညီညြတ္၊ မညီညြတ္ စီစစ္ေဝဖန္
သုံးသပ္ေပးေတာ္မူၾကပါရန္ ဤေဆာင္းပါးျဖင့္ သတိေပးေတာင္းဆုိေလွ်ာက္ထားလုိက္ပါသည္။

အေမရိကန္ႏုိင္ငံတြင္လည္း "ေတာင္ပုလုတပည့္အရင္းသာသနာျပဳ"ဆုိသူ ရဟန္းတပါးကလည္း သူ ့ဆရာ၏ အဓမၼဝါဒေဟာေျပာခ်က္ကုိ ၾကဳိးစားေဟာေျပာလွ်က္ ျဖန္ ့ခ်ီလွ်က္ရွိေနပါသည္။

၆။
ဆန္ျဖဴဆန္ေကာင္းကုိ အလုိရွိသူသည္ စပါးလုံး၊ အမႈိက္၊ခဲလုံးစသည္တုိ ့ကုိ ေရြးထုတ္ေကာက္ပယ္ပစ္သက့ဲသုိ ့ ၊ သားငါးဟင္းလ်ာစားဖြယ္မ်ားႏွင့္ အရသာခံလုိသူသည္ အရိုးအရင္းကုိထုတ္ပယ္ပစ္သက့ဲသုိ ့ ဗုဒၶသာသနာအဆုံးအမမွန္ကုိလုိလားသူသည္ အဓမၼဝါဒ ေခၚ အမွားတုိ ့ကုိ ပယ္ဖ်က္စြန္ ့ပစ္၍ ပကတိသန္ ့ရွင္း
ေသာ ျမတ္ဗုဒၶ၏ၾသဝါဒလမ္းေၾကာင္းအတုိင္း ေျဖာင့္ေျဖာင့္တန္းတန္း က်င့္ၾကံအားထုတ္ၾကကုန္လ်က္ အျမင့္ဆုံး
အျမတ္ဆုံး ဝိမုတၱိရသခ်မ္းသာပန္းတုိင္သုိ ့ ေကာင္းစြာေရာက္ရွိႏုိင္ၾကပါေစေၾကာင္း ဆႏၵျပဳပါ၏။
ဤမွ်ေသာစကားအစဥ္ျဖင့္ ေတာင္ပုလု၏သရဏဂုံအမွားကုိ ေဆာင္းပါးအမွတ္ ၁ မွစ၍ တင္ျပလာခ့ဲရာ
 ေဆာင္းပါးအမွတ္ ၉ တြင္ အျပီးသတ္နိဂုံးခ်ဳပ္ပါသည္။

အမရဒီပ
၅-၂၉-၂ဝ၁၂




Friday, May 25, 2012

ဝီရသူ၏ လူပ်ံေတာ္မ်ားကုိ ၾကဳိဆုိၾက

အရွင္၀ီရသူ (မစုုိးရိမ္)၊ ေမ ၂၅၊ ၂၀၁၂
            စာေရးသူ လူ႔ျပည္ျပန္ေရာက္မွ နာမည္ေက်ာ္ ရဟန္းပ်ဳိမ်ား လူပ်ံေတာ္ဘဝသို႔ ကူးေျပာင္းသြားသည္မွာ ႏွစ္ပါးပင္ ရွိေလၿပီ။ ႏွစ္ပါစလုံး ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားသူမ်ားပင္ ျဖစ္ေပသည္။ တစ္ပါးက ႏိုင္ငံေရးနယ္ပယ္မွာ ထင္ရွားသူျဖစ္ၿပီး၊ က်န္တစ္ပါး မွာ သာသနာေလာက၌ ထင္ရွားသူ ျဖစ္ေလသည္။ ႏိုင္ငံေက်ာ္ ကမၻာေက်ာ္ ဆရာေတာ္ေလးမ်ား ျဖစ္ၾက၏။
            တစ္ပါးကား- ဦးဂမၻီရ ျဖစ္ၿပီး၊ တစ္ပါးမွာ ဦးဣႏၵာစရိယာဘိဝံသ(မစိုးရိမ္စာသင္သား) ျဖစ္ေပသည္။
                                           “ေဘာလုံးပဲြတရားႏွင့္ ဂမၻီရပ်ားရည္”
            ဦးဂမၻီရႏွင့္ လူခ်င္းမေတြ႕ဆုံးဖူးေသာ္လည္း အိုးဘိုမွာေနရစဥ္တြင္ အဆက္အသြယ္ရွိခဲ့ေပသည္။ မိမိက ေရွးဦးစြာ ေရာက္ႏွင့္ေနေသာ ေက်ာင္းသားေဟာင္းႀကီး ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ သတင္းၾကားသည္ႏွင့္ လွမ္း၍ဆက္သြယ္ကာ မိတ္ဆက္စာေပး၍ အားေပးစကား ေျပာခဲ့ဖူး၏။ အေၾကာ္အေလွာ္မ်ားလည္း လွဴလုိက္ပါ၏။
            ဦးဂမၻီရထံမွ ျပန္စာရခဲ့ပါ၏။ ၂၀၀၂-အင္းစိန္ရြာမမွာ “အၿမဲ႐ႈံးေနေသာ ေဘာလုံးပြဲ” ေဟာစဥ္က သူဟာအႀကီးတန္း သင္တန္းသားအျဖစ္ တရားနာခဲ့ရေၾကာင္း၊ ဓာတ္ပုံကင္မရာျဖင့္ မွတ္တမ္းတင္သည့္ ဦးဇင္းတစ္ပါးမွာ သူသာျဖစ္ေၾကာင္း၊ ပါဝင္ေလ၏။
            စာႏွင့္အတူ ပ်ားရည္တစ္ဘူးလည္း ပါလာေလသည္။ တပည့္လည္းျဖစ္၊ ကပၸိယလည္းျဖစ္သူ အတူေန ေမာင္ေၾကး ႐ုပ္ကား “ဂမ႓ီရပ်ားရည္”ဟု အမည္ေပးေလသည္။ ဦးဂမ႓ီရ လွဴလိုက္ေသာပ်ားရည္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ထိုကဲ့သို႔ နာမည္ေပးျခင္း ျဖစ္၏။ “ဂမ႓ီရပ်ားရည္” ေလ်ာ႔သြားလ်င္ တစ္ျခားပ်ားရည္ႏွင့္ ေရာကာ “ပြား”ထားျပန္၏။ ညေနတုိင္း ဆရာေတာ္ “ဂမ႓ီရပ်ားရည္” ဘုရားဟု ဆိုကာ ကပ္ရွာေလေတာ့၏။ ဦးဂမ႓ီရကို ထိုသို႔ပင္ ေလးစားၾကည္ညဳိၾကေလသည္။
                                                “စအဖေၾကာင့္ စိတၱဇျဖစ္ခဲ့ရေလသေလာ”
ဆက္လက္၍ ၎စာထဲ၌ ေငြေၾကးကိစၥမ်ားေၾကာင့္ သိကၡာခ်ထားခဲ့ရေၾကာင္း၊ ရဟန္းတစ္ပါး မဟုတ္ေတာ့ေၾကာင္း လည္း ပါဝင္ေလသည္။
            သူ႔စာဖတ္ရသူတိုင္းက “စိတ္ပုံမွန္ မရွိေတာ့ေၾကာင္း” ေကာက္ခ်က္ခ်ၾက၏။ ဆက္လက္စုံစမ္းၾကည့္ရာ စစ္ေၾကာေရး ကာလမွာ‘စအဖ’၏ ညႇင္းပန္းႏွိပ္စက္မႈကို အလူးအလဲ ခံခဲ့ရေၾကာင္း၊ အသက္က ငယ္ငယ္၊ ေလာကဓံကႀကီးႀကီး ျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ လည္းေကာင္း၊ တစ္ပါးတည္းေနရသည့္ ေန႔ရက္မ်ားကို ျဖတ္သန္းရခက္ခဲေသာေၾကာင့္လည္းေကာင္း စိတ္က်န္းမာေရး မေကာင္းေတာ့ဟု သိရျပန္ပါသည္။
                                                            “တစ္ေယာက္တည္း ေပါက္ကဲြေနတဲ့သူ”
            စာေရးသူက တရားအားထုတ္ဖို႔ ဆႏၵျပဳလိုက္၏။ တရားအားမထုတ္ဖူးေၾကာင္းႏွင့္ အလုပ္ေပးတရား စာအုပ္မ်ားရွိက ပို႔ေပးပါရန္ စာျပန္သျဖင့္ မဟာစည္ဆရာေတာ္ႀကီး၏ “ဝိပႆနာ႐ႈနည္းက်မ္း” စာအုပ္ေလးကို ပို႔ေပးလိုက္၏။
            အသက္ကငယ္ငယ္၊ အေတြ႕အႀကဳံကႏုႏု၊ စိတ္ဓာတ္ကျပင္းျပင္း၊ သမာဓိအလုပ္ကနည္းနည္း ျဖစ္ေန၍ အၿမဲတမ္း တစ္ေယာက္တည္း ေပါက္ကြဲေနပုံ ရေလသည္။ မၾကာခဏ သူ႔အေၾကာင္းသာ ၾကားေနရေလ၏။
                                                            “တစ္ကိုယ္ေတာ္တုိက္ပဲြ သူဆင္ႏြဲ”
            သိပ္မၾကာလိုက္ပါ။ ဦးဂမၻီရ အစာငတ္ခံ ဆႏၵျပသံ ၾကားရပါေတာ့၏။ “ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ လြတ္ေျမာက္ေရး ဒို႔အေရး” ေအာ္သည္။ “ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ား လြတ္ေျမာက္ေရး ဒို႔အေရး”လည္း ေၾကြးေၾကာ္သည္။ တစ္ျခား ႏုိင္ငံေရးႏွင့္ ပတ္သက္သမွ်လည္း ေအာ္ဟစ္ေတာင္းဆိုသည္ဟု ၾကားရ၏။
            ယုံၾကည္ခ်က္က ျမင့္မား၊ ခံယူခ်က္က ျပင္းထန္လြန္း၍ ထင္သည္။ ေထာင္ကေခ်ာ့ေမာ့၍ ေကၽြးသည္ကိုပင္ လုံးဝမစား၊ ေထာင္မွဴးကိုယ္တိုင္ ခ်က္ျပဳတ္ျပင္ဆင္ၿပီး ေကၽြးသည္ကိုလည္း တို႔ထိ၍ပင္ မၾကည့္ေပ။ ေန႔ေရာညပါ ဝန္ထမ္းမ်ား အလွည့္က် စနစ္ျဖင့္ ေစာင့္ၾကပ္အိပ္ၾကရ၏။ တစ္ဆင့္ ၾကားသိရသည္မွာ ဦးဂမၻီရသည္ “ေရလည္း လုံးဝမေသာက္”ဟု ဆို၏။ အစားမစား ေရမေသာက္ဘဲ သုံးရက္တိတိေနေသာ္လည္း က်န္းမာေရးက ေကာင္းေနဆဲ။ ေၾကြးေၾကာ္သံမ်ား ေအာ္ႏိုင္ဆဲ။ စိတ္အားတက္ၾကြ စြာ လက္သီးလက္ေမာင္း တန္းႏိုင္ဆဲပင္ ရွိေနေသး၏။
                                                       “မိမိပေယာဂမွ ကင္းပါ့မည္ေလာ”
            မိမိသည္- သတင္းရလွ်င္ ရခ်င္း၊ ေရႊေမာင္အိမ္သို႔ သတင္းပို႔လိုက္၏။ ကံေကာင္းသည္ဟု ဆိုရမည္ေလာ မသိ။ ေရႊေမာင္အိမ္၌ ဦးဂမၻီရ၏ မိသားစုေရာက္ေနေလသည္။ ညေရာက္သည့္အခါ မယ္ေတာ္ေဒၚေရးက ေဆာ္ေၾကြးေလေတာ့၏။ ဦးဂမၻီရ၏ ေတာင္းဆိုမႈက ျမင့္မားလြန္းေန၍ အစိုးရက လိုက္ေလ်ာမည့္ပုံ လုံးဝမရွိသည္ကုိ ေတြ႕ရ၏။ မျဖစ္ႏိုင္သည္ကို ေတာင္းဆိုရင္း အသက္တစ္ခု အဆုံး႐ႈံးမခံႏုိင္ေသာေၾကာင့္ တိုက္႐ုံးသို႔သြားကာ အရာရွိႏွင့္ ေတြ႔ဆုံလိုက္၏။ “ဦးဂမၻီရႏွင့္ ေတြ႕ခြင့္ေပးပါ၊ အစာျပန္စားေအာင္ ေျပာေပးပါ့မယ္”ဟု တင္ျပခဲ့၏။ မိမိက ညေနအခ်ိန္မွာ ေတာင္းဆိုခဲ့ျခင္းျဖစ္၏။ တိုက္ဆိုင္သည္ေလာ မေျပာတတ္ ေနာက္တစ္ေန႔မနက္ ေထာင္ဖြင့္သည္ႏွင့္ ‘ဦးဂမၻီရ ေထာင္ေျပာင္းသြားေၾကာင္း’ သိလိုက္ရေပေတာ့၏။
                                                            “လူခ်င္းမဆုံသလို မူခ်င္းလည္း မဆုံႏုိင္ေတာ့ၿပီ”
            ၎ေနာက္ သူ႔သတင္းေတြက အေတာ္စုံသည္။ ခႏၱီးေထာင္ေရာက္သြားၿပီဟု လည္းေကာင္း၊ ကေလးေထာင္ေျပာင္းရ ျပန္ၿပီ ဟူ၍လည္းေကာင္း၊ ကေလးေထာင္မွာ ဘာသံၾကားရျပန္သည္ ဟူ၍လည္းေကာင္း၊ စုံ၍စုံ၍ ေနေပေတာ့၏။
            ဤသို႔ျဖင့္ 13.1.2012-ရက္ေန႔တြင္ မိမိတို႔ လူ႔ျပည္သို႔ အတူျပန္ေရာက္ၾက၏။ ထို႔ေနာက္ မ်ားမၾကာမီ ဦးဂမၻီရက ဖုန္းနံပါတ္ေမးခိုင္း၍ ဟုဆိုကာ ေမးလာၾက၏။ သို႔ေသာ္ ယခုခ်ိန္ထိ တစ္ခါမွ် မဆက္သြယ္ခဲ့ပါ။
            ခ်ိပ္ခြါ သတင္းေတြၾကားရသည္။ ကမၻာေအး သတင္းေတြၾကားရသည္။ ျပန္ေခၚျပန္ထိမ္း သတင္းေတြ ၾကားရသည္။ DVB-ထဲမွာလည္း ႐ုပ္သံ ျမင္ၾကားရျပန္၏။ မဂၢင္ေက်ာင္းကိစၥ ေဒါႏွင့္ေမာႏွင့္ ေျပာဆိုေနပုံမ်ား ျဖစ္၏။
            စာေရးသူႏွင့္ အျမင္ခ်င္း မတူ႐ုံတင္ မဟုတ္ေတာ့ဘဲ သူ႔လုပ္ရပ္ေၾကာင့္ “ကမၻာေအးဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားႏွင့္ ျပည္သူလူထု၊ သံဃာထုတို႔ အကုသိုလ္တုိးပြား အျပစ္ဆိုးဝါးလာမည့္ အေရးကို ေတြးပူေနခ်ိန္တြင္” ျပည္တြင္းျပည္ပမွ ဦးဂမၻီရလုပ္ရပ္အေပၚ ဝီရသူ၏ သေဘာထားကို မၾကာခဏ ေမးျမန္းလာၾကသျဖင့္ “ဝီရသူ သေဘာထား” ထုတ္ျပန္ကာ ေထာက္ခံထိုက္သည့္ အခ်က္ကို ေထာက္ခံ၍၊ ႐ႈက္ခ်ထိုက္သည့္ အခ်က္ကို ႐ႈတ္ခ်ခဲ့ေပသည္။ ထုိအခါ စာေရးသူအားလည္း ေထာက္ခံၾက၊ ႐ႈတ္ခ်ၾကႏွင့္ ေကာင္းကင္ တိုက္ပြဲ ဆင္ႏြဲမိလ်က္သား ျဖစ္ေနၾက၏။ ေပ်ာ္စရာလည္း ေကာင္းသည္ပင္။
            တစ္ေန႔ စာေရးသူ-အင္တာနက္ အသုံးျပဳေနစဥ္ ဒကာတစ္ဦးက မက္ေဆ့ခ်္ ပို႔လာ၏။ ျပည္ခိုင္ၿဖိဳးမွ ျဖစ္မည္ထင္သည္။ Myanmar Express.ဆိုဒ္ပါ ဦးဂမ႓ီရသတင္း ျဖစ္၏။ သကၤန္းလဲပုံ- ေခါင္းကြဲပုံမ်ား စုံလင္ေလသည္။ comment.ေပးထားသူမ်ားမွ တစ္ခ်ဳိ႕စာမ်ားမွာ လြန္စြာၾကမ္းတမ္း ႐ုိင္းပ်သည္ကို ေတြ႕ရေပသည္။
            ေနာက္ဆုံး၌ ဦးဂမ႓ီရ လူဝတ္လဲသည့္ သတင္းၾကားရ၏။ က်န္းမာေရးမေကာင္းေသာေၾကာင့္ဟု သိရ၏။ စိတ္က်န္း မာေရးကို ဆုိလိုပုံရ၏။ ႏိုင္ငံေရးေလာက၌ ျမန္မာမွာသာမက ကမ႓ာမွာပါ ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားသည့္ ႏိုင္င့ံသားေကာင္းတစ္ပါး (ရဟန္းဘဝမွ လူ႔ဘဝသို႔) ဘဝေျပာင္းသြားခဲ့ေပၿပီတကား။
                                                            “မစိုးရိမ္စာသင္သားႏွင့္ ဓမၼာစရိယသင္တန္း”
စာေရးသူ ျမစ္ၾကီးနား၌ ေနစဥ္ကျဖစ္သည္။ တပည့္ေလးတစ္ပါး ေထာင္ဝင္စာလာေတြ႕၏။ ထိုတပည့္ေလးႏွင့္အတူ သတင္းတစ္ပုဒ္ပါလာ၏။ မစိုးရိမ္စာသင္သား (ဦးဣႏၵာစရိယာဘိဝံသ) ဧရာဝတီတိုင္း ႀကံခင္းၿမဳိ႕ နဝင္းဂုဏ္းေက်ာင္းတုိက္၌ ဓမၼာစရိယသင္တန္း သြားေရာက္ပို႔ခ်ေပးေၾကာင္း၊ အထူးတရားပြဲမွာလည္း တရားေဟာခဲ့ေၾကာင္း ျဖစ္၏။
ဧရာဝတီတုိုင္း၊ ႀကံခင္းၿမဳိ႕၊ နဝင္းဂုဏ္းေက်ာင္းတိုက္၌ က်င္းပေသာ ေႏြရာသီဓမၼာစရိယ သင္တန္းႀကီးကို စတင္တည္ ေထာင္သူမွာ စာေရးသူပင္ျဖစ္ေလသည္။ စာေရးသူ၏ အဘုိးေတာ္သူ သက္ေတာ္(၉၁)ႏွစ္ သိကၡာ(၇၂)ဝါရွိ ဆရာေတာ္ဦးဇာဂရ (ဘဘုန္း)ထံမွ အေမြရထားသည့္ ေက်ာင္းတိုက္ႀကီးျဖစ္၏။ ထိုေက်ာင္းတိုက္ႀကီးကို သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ ဦးဣႆရိယ (သာသနဓဇဓမၼာစရိယ)အား အပ္ႏွံလွဴဒါန္းကာ မိမိကိုယ္တိုင္ကား ေႏြရာသီမွာ သင္တန္းဖြင့္ စာခ်၍ ကူညီခဲ့ေလသည္။ ေလးၾကိမ္ေျမာက္သာ ပို႔ခ်ရေသးခ်ိန္တြင္ ပါေတာ္မူခဲ့ရာ ယခုဆိုလွ်င္ ထိုသင္တန္းႀကီးသည္ (၁၃)ႀကိမ္ေျမာက္ပင္ ေရာက္ရွိ၍ ေနေပၿပီ။ မိမိမရွိေသာ္လည္း မိမိႏွင့္တန္းတူ အဘိဝံသဘြဲ႕ရ ဆရာေတာ္မ်ားကို ပင့္ဖိတ္၍ ဖြင့္လွစ္ႏုိင္ခဲ့ျခင္းျဖစ္၏။ ထိုအထဲတြင္ အရွင္ဣႏၵာစရိယာဘိဝံသ(မစိုးရိမ္စာသင္သား)လည္း ပါဝင္ေလသည္။ စိတ္ထဲ၌ႀကိတ္၍ ေက်းဇူးတင္ေနမိ၏။
မစိုးရိမ္စာသင္သားကား စာေရးသူကဲ့သို႔ပင္ စီနီယာႏွင့္ ဂ်ဴနီယာ စာသမား ကဗ်ာသမားတစ္ပါး ျဖစ္ေလသည္။ စာေရးသူ သဟာယေက်ာင္း နာယကအျဖစ္ ေရာက္ရွိလာခ်ိန္တြင္ မစိုးရိမ္စာသင္သားက နာယကေလာင္းအျဖစ္ ပူးတြဲအုပ္ခ်ဳပ္သူ ျဖစ္ေလသည္။ စီနီယာႏွင့္ ဂ်ဴနီယာဟုသုံးလွ်င္ ရမည္ေလာ မေျပာတတ္ေပ။ စာေရးသူ ေထရဝါဒတိုက္ပြဲ၊ စာအုပ္ထုတ္စဥ္က စာေရးသူအားမ်ားစြာ အကူအညီေပးခဲ့ေလသည္။
                                    “ေဖာက္ေသာလမ္းႏွင့္ ေလွ်ာ္ေသာလမ္း”
စာေရးသူ အိုးဘုိေတာရမွာ အဓိ႒ာန္ဝင္စဥ္ ဝိဘဇၨဝါဒီ- ေရးေသာ “အမွားဝကၤဘာ”စာအုပ္ကို ဖတ္႐ႈရ၏။ ဝိဘဇၨဝါဒီ ဆုိသည္မွာ မစိုးရိမ္စာသင္သားပင္ ျဖစ္ေၾကာင္း ခန္႔မွန္းႏိုင္ခဲ့ေပသည္။ သေဘာက်ခဲ့၏။ ေထာက္ခံခဲ့၏။ အားေပးခဲ့၏။ သို႔ေသာ္ လူခ်င္းကား အဆက္အသြယ္ မရေသးေပ။
ထုိ႔ေနာက္ မိုးျပာအရွင္ဉာဏတို႔၊ ျမစ္ႀကီးနား ဦးဝိစိတၱသာရာဘိဝံသတို႔ကုိ စြဲခ်က္တင္ကာ အဓမၼဝါဒမ်ားကို ေခ်မႈန္းတိုက္ ထုတ္လ်က္ရွိေၾကာင္း သိရျပန္ပါ၏။ ပို၍ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ ျဖစ္ခဲ့ရျပန္ပါေလသည္။ သုေတသနေတြအားေကာင္း၊ အေထာက္အထားေတြျပည့္စုံ၊ အေရးအသားေတြျပတ္သား၊ အဆုံးအျဖတ္ေတြ ခိုင္မာသည္ကုိေထာက္က ယုံၾကည္ခ်က္ေတြ၊ ခံယူခ်က္ေတြ မည္မွ်ျမင့္မား၊ မည္သို႔ အားေကာင္းမည္ဆိုသည္ကို ခန္႔မွန္း၍ပင္ ၾကည့္ႏိုင္ၿပီျဖစ္ေပသည္။
ကိုယ္ေဖာက္ေသာလမ္း မဟုတ္ေသာ္လည္း ကိုယ္ေလွ်ာက္ေသာလမ္းကို ေလွ်ာက္သူမ်ားျဖစ္၍ သာဓုေခၚမိ၏။ တစ္ဗိုလ္က် တစ္ဗုိလ္တက္ စနစ္ျဖင့္ အဓမၼဝါဒီကို ေခ်မႈန္းရေကာင္းမွန္း သိသည့္အခ်က္ႏွင့္ပင္ ၾကည္ညဳိေလးစားရေလသည္။
                                                “သတင္းဆိုးမို႔ မတိုးဝံ့ေတာ့ၿပီ”
ဤသို႔ျဖင့္ မဲဇာလြန္ေတာရမွ အဓိ႒ာန္ေပါက္၍ ေက်ာင္းျပန္ေရာက္သည္တြင္ မစိုးရိမ္စာသင္သား သတင္းကို တိက်ခိုင္ လုံစြာ သိခဲ့ရျပန္ေလသည္။ ဘဝေျပာင္းေတာ့မည္၊ လူဝတ္လဲေတာ့မည္ ဆိုသည့္ သတင္းျဖစ္၏။
စာေရးသူမွာ သူ႔ဖုန္းနံပါတ္ရွိေသာ္လည္း ဖုန္းမဆက္ဝံ့ပါ။ ရန္ကုန္သို႔ အႀကိမ္ႀကိမ္ အခါခါေရာက္ေသာ္လည္း သူ႔ထံမသြားခဲ့ပါ။ သူ႔ကုိတားမိလွ်င္ ဆရာလုပ္သည္ ထင္မည္စုိးေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါ၏။ တားမရမွန္း သိေသာ္လည္း တားမိမည္မွာ အမွန္ပင္။
                                                “ေနာင္႐ုိးအရွင္ စာသင္သားျဖစ္ေလသေလာ”
စာေရးသူနာယက မျဖစ္ခင္ နာယကေလာင္းဘဝ၌ သူငယ္ခ်င္းအျဖစ္ ရွိစဥ္က ေလာကဓံကို မခံႏိုင္၍ တုိက္ေျပာင္းေတာ့မည့္ အေၾကာင္း ၾကားရသည့္အခါ မိမိကိုယ္တိုင္ သူ႔ထံသြား၍ လ-ပိုင္းေလးေလာက္ ေအာင့္အီးသီးခံေပးဖို႔၊ ေမြးေန႔ေက်ာ္လြန္က အားလုံး ေအးေဆးသြားေတာ့မည္ျဖစ္ေၾကာင္းေျပာကာ ေမတၱာရပ္ခံ တားျမစ္ခဲ့ဖူးေလသည္။ ထုိစဥ္က သူသည္ မိမိဆႏၵကို လိုက္ေလ်ာခဲ့ဖူးေလသည္။
        ေနာက္တစ္ႀကိမ္၌မူ ဘုရင့္ေနာင္ ေဖာင္ဖ်က္သည့္ ‘ေနာင္႐ုိး’အသြင္ေဆာင္ကာ ‘ရန္ကုန္ေျပာင္းေတာ့မည့္ အေၾကာင္း လာေလွ်ာက္ေလ၏။’ စာအုပ္စာတန္းေတြလည္း အားလုံးေပးပစ္၊ စြန္႔ႀကဲပစ္ခဲ့ၿပီးၿပီျဖစ္၍ တားလည္းအက်ဳိးရွိေတာ့မည္ မထင္ရကား လုံးဝမတားျဖစ္ခဲ့ေပ။ ယခင္တစ္ခါတားခဲ့ဖူးျခင္းေၾကာင့္ မတားႏုိင္ေစရန္ ယခုကဲ့သို႔ တိတ္တစ္ဆိတ္ ႀကဳိတင္စီစဥ္ခဲ့ ျခင္းလည္း ျဖစ္ေပမည္။
ယခု ေနာက္ဆံုးအႀကိမ္၌ကား “မျပင္ေတာ့ၿပီ”ဟု ၾကားရျပန္၏။ မိုးျပာဝါဒကို သုဓ္သင္ႏိုင္ခဲ့၍ သာသနာေတာ္ တစ္ရပ္လုံးက ခ်ီးက်ဴးၾက၊ ၾကည္ညိဳၾက ေလးစားၾကႏွင့္ အေတာ္ပင္ ေအာင္ျမင္ခဲ့သူတစ္ပါး ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ သာသနာေရးဌာနမွ အရာရွိတစ္ဦးက မိမိအား “ဦးဣႏၵာစရိယကို ေက်းဇူးတင္ဖို႔ေကာင္းတယ္။ တကယ္ဆို ဂုဏ္ထူးေဆာင္ဘြဲ႕တံဆိပ္ေတာင္ ေပးသင့္တာ”ဟူ၍ ေလွ်ာက္ဖူးေလသည္။ ထိုအရာရွိ ေလ်ာက္ထားသည့္အတိုင္း ဘြဲ႕တံဆိပ္တစ္ခုခု ခ်ီးျမႇင့္မည္ဆိုလွ်င္ စာေရးသူ ဦးေဆာင္က ျဖစ္ႏုိင္မည္ဟု ယူဆကာ လူဝတ္လဲမည့္ အစီအစဥ္ ျပင္ဆင္ႏိုင္ဖြယ္ရွိ/မရွိ စုံစမ္းရျပန္၏။ ထိုအခါ “ေနာင္ရုိး” စီမံကိန္းႀကီး ျဖစ္ေနေၾကာင္း ေတြ႕ရျပန္ပါသည္။
                                                “ပါရမီကုန္ၿပီဟူ၍သာ”
အခ်ဳိ႕ေသာ ႏိုင္ငံေက်ာ္ေတြလို ႐ႈပ္ေပြသံလည္း မၾကားရ။ သာသနာေတာ္မွာ မေပ်ာ္ေမြ႕သူလည္း မဟုတ္။ သာသနာေရး ေဆာင္ရြက္ခ်က္မ်ား မေအာင္ျမင္ျခင္းဟူ၍လည္း မရွိပါဘဲ တားဆီးမရေလာက္ေအာင္ လူဝတ္လဲလိုစိတ္မ်ား ေပၚေပါက္ေနသည္ မွာ အံ့ၾသစရာေကာင္းေနေပ၏။ ပါရမီက ဤမွ်သာဟူ၍သာ ေျပာရေတာ့မလိုပင္။
“မစိုးရိမ္စာသင္သား လူထြက္သြားၿပီလို႔ ၾကားတယ္” ဟုတ္ပါသလားဘုရား။ “ဆရာေတာ္သိပါသလား ဘုရား” “ဆရာေတာ္ၾကားမိပါရဲ႕လား ဘုရား” ေမးခြန္းေပါင္းမ်ားစြာ ဖုန္းထဲမွ ၾကားရ၏။ မူလအစီအစဥ္ေတာ့ ရွိေၾကာင္း၊ ယခု-ထြက္မထြက္ေတာ့ မသိရေသးေၾကာင္း ျပန္ေျဖရသည္က မ်ားေလသည္။ မယ္ေတာ္ႀကီး ေဒၚေပါေရႊထံ ဖုန္းဆက္ေမးၾကည့္မွသာ လွ်င္ အတိအက် သိရပါေတာ့၏။ “9.5.2012-ရက္ေန႔၌ လူထြက္သြားသည္။ တုိက္ခန္းတစ္ခုမွာေနသည္။ ေနရပ္လိပ္စာ မသိရေသး၍ လူခ်င္းမေတြ႕ရေသး”ဟုဆုိေလ၏။
ႏွေျမာၾကသူမ်ားလည္း ရွိမည္။ သနားၾကသူမ်ားလည္း ရွိမည္။ ဝမ္းသာၾကသူမ်ားလည္း ရွိမည္။ ေပ်ာ္ရႊင္ၾကသူမ်ားလည္း ရွိမည္။ ထိုအထဲတြင္ ႏွစ္ေျမာတသ ျဖစ္ၾကသူကမ်ားေလသည္။ သီတဂူၾကယ္တစ္ပြင့္ အရွင္ပညာနႏၵက ဝမ္းနည္းပက္လက္ ေျပာရွာ၏။ “ႏွေျမာလိုက္တာကိုယ္ေတာ္  စာတတ္ေပတတ္ၾကီး”ဟူ၏။
                                      “ခ်ီးက်ဴးထိုက္ေသာ ရွင္လူထြက္”
ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကား ရဟန္းေတာ္တစ္ပါး လူဝတ္လဲျခင္းႏွင့္ ပတ္သက္၍ ႏွေျမာၾကသည္ ျဖစ္ေစ၊ သနားၾကသည္ ျဖစ္ေစ၊ စိတ္မဆိုးၾကသည္ ျဖစ္ေစ၊ ဝမ္းေျမာက္ေပ်ာ္ရႊင္ေအာင္ပြဲခံၾကသည္ ျဖစ္ေစ၊ မည္သူက မည္သို႔ပင္ စိတ္ခံစားၾကေစကာမူ၊ ထိုအရာမ်ားကို အေလးဂ႐ုမျပဳဘဲ လူထြက္ရဲေသာ ရဟန္းေတာ္မ်ားကို ခ်ီးက်ဴးရမည္ ျဖစ္ေပသည္။
                                                “အေခ်ာင္စား ေအာင္းေကာင္ႀကီးမ်ား”
ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ သာသနာေတာ္၌ လူထြက္ထုိက္ေသာ အျပစ္မ်ားက်ဴးလြန္ထားပါလ်က္ လူမထြက္ဘဲ ေအာင္းၿပီးမွိန္းေနၾက သူမ်ား ရွိပါသည္။ ၎တို႔သည္ သူတို႔ကိုယ္သူတို႔ ရဟန္းမဟုတ္ေတာ့မွန္း သိပါေသာ္လည္း ပရိသတ္ကို ဆက္ဆံရာ၌ ဘာေကာင္ၾကီးလုိလုိ ညာေကာင္ႀကီးလိုလို အေကာင္ႀကီးထင္ေအာင္ ခပ္တည္တည္ျဖင့္ အေကာင္လုပ္ေနတတ္ ၾကေပသည္။ ထုိသို႔ ေအာင္းၿပီး အေကာင္လုပ္ေနသူူမ်ားကို “ေအာင္းေကာင္”ၾကီးမ်ားဟု ေခၚပါသည္။
လူလည္းမထြက္ရဲ၊ လုပ္ကုိင္စားေသာက္ရမည္ကိုလည္း ေၾကာက္လန္႔ေနၿပီး၊ ရဟန္းသီလကိုလည္း မေစာင့္ထိန္းခ်င္ဘဲ အေခ်ာင္စား ေအာင္းေကာင္းႀကီးမ်ား ျဖစ္ပါ၏။
ထိုေအာင္းေကာင္ႀကီးမ်ား- သာသနာေတာ္၌ ရွိေနေသာအားျဖင့္ သာသနာလည္း အက်ဳိးမမ်ား၊ ကာယကံရွင္ ကိုယ္တုိင္္လည္း အက်ဳိးမမ်ား၊ တပည့္ဒကာ-ဒကာမမ်ားလည္း အက်ဳိးမမ်ားေပ။ ၎တို႔သည္ ေန႔စဥ္ ပတ္ဝန္းက်င္ကို ငရဲေပးေနသကဲ့သို႔ ၎တို႔ကိုယ္တိုင္လည္း ေန႔စဥ္ ငရဲလုိင္စင္ယူျခင္း ငရဲသက္တမ္းတုိးျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္ေနၿပီးသား ျဖစ္ေပသည္။ သာသနာ့အမႈိက္ သာသနာ့ အညစ္အေၾကးမ်ား ျဖစ္ပါ၏။
႐ႈတ္ခ်ထိုက္သူမွာ ထုိေအာင္းေကာင္ၾကီးမ်ား ျဖစ္ေပသည္။ ျဖစ္ႏိုင္လွ်င္ DNA-နည္း၊ CID-နည္းတို႔ျဖင့္ သန္႔ရွင္းပစ္ရမည္ သာျဖစ္ပါသည္။
                                                            “ဧရာမသတိၱခဲ”
လူဝတ္လဲလွ်င္ လက္ညႇဳိးထိုးခံရမည္ကို သိပါလ်က္၊ တံေတြးကြက္ထဲ ပက္လက္ေမ်ာရေတာ့မည္ကို သိပါလ်က္၊ ဆင္းရဲခ်ဳိ႕တဲ့ နိမ့္က်စြာ ေနထိုင္ရေတာ့မည္ကုိ သိပါလ်က္၊ ေအာင္းေကာင္ႀကီးမ်ားလို ေအာင္းမေနၾကဘဲ လာမည့္ေဘးေျပးေတြ႕ ကာ ေလာကဓံကို ရင္ဆုိင္ရဲသည့္ သတၱိျဖင့္ လူဝတ္လဲသူမ်ားသည္ ဧရာမသတၱိခဲၾကီးမ်ား ျဖစ္ၾကပါသည္။ ထိုသတၱိခဲမ်ားသည္ ေအာင္းေကာင္ၾကီးမ်ားလို တစ္ဘဝတစ္နပ္စာအတြက္သာ ကြက္ၾကည့္သူမ်ားမဟုတ္ဘဲ သံသရာေဘးကုိ ေမွ်ာ္ေတြးကာ လက္ရွိအခြင့္အေရးမ်ားကို စေတးဝံ့သူမ်ား ျဖစ္ပါသည္။ ဤအခ်က္တစ္ခုတည္းႏွင့္ပင္ ၎တို႔၏ သိကၡာသမာဓိကို ေလးစားဖြယ္ ေကာင္းေနေပေတာ့၏။
မေပ်ာ္၍ လူထြက္သည္ကို ဘုရားမ႐ႈတ္ခ်ပါ။
မထုိက္တန္ဘဲ အပူေဇာ္ခံေနသည့္ ဒုႆီလမ်ားကုိသာ ဘုရား႐ႈတ္ခ်ခဲ့ပါသည္။ (အဂၢိကၡေႏၶာပမသုတ္၊ ဥေပါသထ သုတ္တို႔ သက္ေသတည္ေနဆဲ ျဖစ္ပါသည္။)
                                                “ျပဳျပင္ၾကပါ ေရႊျမန္မာ”
            စာေရးသူတို႔ ျပည္သူအမ်ားစုသည္ ဘုန္းႀကီးတစ္ပါးလူထြက္ၿပီဆိုလွ်င္ ေမးေငါ့ၾက၏။ ကဲ့ရဲ႕ၾက၏။ လက္ညႇိဳးထိုးၾက၏။ ႐ႈတ္ခ်ၾက၏။ အျပစ္တင္ၾက၏။ ဤသည္မွာ ႐ုိးရာတစ္ခုလို ျဖစ္ေနေပသည္။
            “ကိုရင္ဝတ္စဥ္ ရဟန္းခံစဥ္က သံသရာဝဋ္ဆင္းရဲမွ လြတ္ေျမာက္ပါရျခင္း အက်ဳိးငွာ”သာ ရြတ္ဆိုခဲ့ရေပသည္။ ရွင္ ရဟန္းဘဝျဖင့္ သာသနာ့ေဘာင္မွာ တစ္သက္ပတ္လုံး ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ေနပါ့မည္ဟု မည္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ် အာမခံျခင္း၊ စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ဆိုျခင္း၊ ဝန္ခံကတိလက္မွတ္ထိုးျခင္းမ်ဳိး လုံးဝမရွိပါ။ မေပ်ာ္၍ ထြက္ျခင္းအတြက္ လက္ညႇဳိးထိုး အျပစ္တင္စရာမလိုပါ။ မေနႏုိင္လွ်င္ မည္သူမဆို ထြက္ခြင့္ရွိသူသာ ျဖစ္ပါသည္။ ဘုရားလက္ထက္ေတာ္တုန္းကလည္း အေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးေၾကာင့္ လူထြက္သြားၾကသည့္ ျဖစ္ရပ္သာဓကမ်ား မ်ားစြာရွိသည္ကိုလည္း သတိမူရမည္ ျဖစ္ပါသည္။ ဤသာဓကမ်ားေၾကာင့္ ေရွး႐ုိးစြဲ အဆိုးျမင္မႈမ်ားကို စြန္႔လႊတ္ရမည္ ျဖစ္ပါသည္။
                                                            “ေတြးဆလို႔ ေဖးမၾက”
လူ၀တ္လဲလာေသာ – သာသနာမွာ မေပ်ာ္ေမြ႕ မေနႏိုင္၍ လူ႔ဘ၀သို႔ ကူးေျပာင္းလာသူမ်ားသည္ သာသနာအေပၚလည္း ျပန္လည္ေက်းဇူး ျပဳႏိုင္မည့္သူမ်ား ျဖစ္ပါသည္။ ရပ္အက်ဳိး ရြာအက်ဳိးသယ္ပိုးၾကဦးမည့္ မ်ဳိးခ်စ္ပုဂၢဳိလ္မ်ားလည္း ျဖစ္ႏိုင္ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ၎တို႔၏ စပ္ကူးမတ္ကူးကာလ၌ ေတြ႕ႀကဳံရမည့္ လူမႈေရး၊ စီးပြားေရး စသည္တို႔ႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ ဒုကၡ သုကၡ အ၀၀ကို လက္တြဲေခၚယူျခင္း၊ ကူညီေျဖရွင္းျခင္းျဖင့္ လူ႔ေဘာင္ေလာကအသစ္သို႔ အလြယ္တကူ ၀င္ေရာက္ခြင့္ ေပးျခင္းသည္သာလွ်င္ သာသနာႏွင့္ လူမ်ဳိးအတြက္ ေကာင္းေသာ စြမ္းေသာ ေဆးတစ္ခြက္ျဖစ္ပါေၾကာင္း တင္ျပအပ္ပါသည္။
(မိုုးမခမွာ ေဖာ္ျပခဲ့တဲ့ အရွင္၀ီရသူေဆာင္းပါးမ်ား သည္မွာ ဖတ္ႏိုုင္သည္
   ဦးပၪၥင္း
  ဝီရသူ(မစိုးရိမ္)
                                                                                             ဓမၼသဟာယေက်ာင္းနာယက မစိုးရိမ္တိုက္သစ္
       မႏၱေလး

                                                                                       24.5.2012http://moemaka.com/2012/05/ashin-wirathu-%E1%80%9C%E1%80%B0%E1%80%95%E1%80%BA%E1%80%B6%E1%80%B1%E1%80%90%E1%80%AC%E1%80%B9%E1%80%99%E1%80%BA%E1%80%AC%E1%80%B8%E1%80%80%E1%80%AD%E1%80%AF-%E1%82%80%E1%80%80%E1%80%B3/ 
မုိးမခမွ ကူးယူေဖာ္ျပသည္။


Thursday, May 3, 2012

ေတာင္ပုလု၏သရဏဂုံအမွား-၈


၁။
ေတာင္ပုလုေတာရကမၻာေအးဆရာေတာ္အရွင္နႏၵိယက သူ၏ "သရဏဂုံတည္ျခင္းအက်ဳိး"ေဟာေျပာခ်က္နိဂုံး
တြင္ ေအာက္ေဖာ္ျပပါအတုိင္း ေဟာေျပာေလ၏။

"ဒါေၾကာင့္ ဤအက်ဳိးမ်ားလွတ့ဲ သရဏဂုံကုိ တသက္လုံးအတြက္ ရည္မွန္းေဆာက္တည္ၾကရန္ တုိက္တြန္းလုိတယ္။
၁။         အဇၨအာဒိ  ံကတြာ အဟံ အတၱာနံ ဗုဒၶႆ နိယ်ာေဒမိ။
၂။         အဇၨအာဒိ  ံကတြာ အဟံ အတၱာနံ ဓမၼႆ နိယ်ာေဒမိ။
၃။         အဇၨအာဒိ  ံကတြာ အဟံ အတၱာနံ သံဃႆ နိယ်ာေဒမိ။
၁။         အဇၨအာဒိ  ံကတြာ- ယေန ့ကုိအစျပဳ၍။ အဟံ- အကၽြႏု္ပ္သည္။ အတၱာနံ- မိမိကုိယ္ကုိ။ ဗုဒၶႆ-
            ျမတ္စြာဘုရားအား။ နိယ်ာေဒမိ- အပ္ႏွင္းလႈဒါန္းပါ၏။
၂။         အဇၨအာဒိ  ံကတြာ- ယေန ့ကုိအစျပဳ၍။ အဟံ- အကၽြႏု္ပ္သည္။ အတၱာနံ- မိမိကုိယ္ကုိ။ ဓမၼႆ-
            တရားေတာ္ျမတ္အား။ နိယ်ာေဒမိ- အပ္ႏွင္းလႈဒါန္းပါ၏။
၃။         အဇၨအာဒိ  ံကတြာ- ယေန ့ကုိအစျပဳ၍။ အဟံ- အကၽြႏု္ပ္သည္။ အတၱာနံ- မိမိကုိယ္ကုိ။ သံဃႆ-
            သံဃာေတာ္ျမတ္အား။ နိယ်ာေဒမိ- အပ္ႏွင္းလႈဒါန္းပါ၏။"

၂။
ယခုအခါ ေတာင္ပုလုေတာရကမၻာေအးဆရာေတာ္အရွင္နႏိၵယ၏ အထက္ေဖာ္ျပပါေဟာေျပာခ်က္ကုိ ေဝဖန္သုံးသပ္ရန္ စကားအစဥ္က်ေရာက္လာေပျပီ။ သုိ ့ေသာ္ စာေရးသူ၏ေဝဖန္သုံးသပ္ခ်က္ကုိ ေဖာ္ျပျခင္းထက္ ဆရာေတာ္ 
အရွင္သီလနႏၵာဘိဝံသ (ဒီလစ္၊ အဂၢမဟာပ႑ိတ၊  အဂၢမဟာသဒၶမၼေဇာတိကဓဇ၊ အျပည္ျပည္ဆုိင္ရာေထရဝါဒ
သာသနာျပဳတကၠသုိလ္ပါေမာကၡခ်ဳပ္)၏ ၁၉၉၁ ခုႏွစ္၊ ဇြန္လမွ ၁၉၉၂ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလအထိ ပုိ ့ခ်ခ့ဲေသာ အေျခခံဗုဒၶဘာသာသင္တန္းပုိ ့ခ်စဥ္မွ သက္ဆုိင္ရာစကားရပ္တုိ ့ကုိ ေကာက္ႏုတ္ေဖာ္ျပေပးျခင္းက ပုိ၍ ပုိ၍
သင့္ေတာ္မည္ဟု ယူဆပါသည္။ ထုိ ့ေၾကာင့္ ဆရာေတာ္အရွင္သီလာနႏၵာဘိဝံသ၏ မူရင္းမိန္ ့ၾကားေတာ္မူခ့ဲ
သည့္အတုိင္း ေဖာ္ျပပါအ့ံ----။

"ဒီေနရာမွာ ေျပာခ်င္တာေလးတခုရွိတယ္။ "ဒီေန ့ကစျပီးေတာ့ ဘုရားကုိကုိးကြယ္ပါ၏။ တရားကုိကုိးကြယ္ပါ၏။ သံဃာကုိကုိးကြယ္ပါ၏" လုိ ့ ဆုိတာရွိတယ္။ ဟုိ…… ေတာင္ပုလုဆရာေတာ္ၾကီးက အဲဒီအတုိင္းပဲ ခ်… ခ်ေပးတာ 
မဟုတ္လား---။ အဇၨအာဒိ  ံကတြာ--- ဆုိျပီးေတာ့ေလ၊ မွတ္မိၾကလား။ မမွတ္မိဘူးလား။  ကုိယ္ကေတာ့
 အဲဒါ စိတ္ထဲသိပ္ဘဝင္မက်ဘူး။ အဇၨအာဒိ  ံကတြာ-------ဆုိတာက ယေန ့ကုိအစျပဳ၍………..
Beginning with today လုပ္တာက Newly arrived convert သူကဒီေန ့မွ ဘုရားနဲ ့ေတြ ့ျပီးေတာ့ ဘုရားကုိ 
သေဘာက်ျပီးေတာ့ ဒီေန ့ကစျပီး အရွင္ဘုရားကုိ ကုိးကြယ္ပါေတာ့မယ္-----ေျပာတ့ဲသူေတြကေတာ့ ကုိက္တယ္။
ဆုိပါေတာ့--- ဗုဒၶဘာသာဒီေန ့မွျဖစ္လာတ့ဲသူေတြက ဒီဟာဆုိရင္ေတာ့ ဒါအဓိပၸါယ္ရွိတယ္။ ေမြးကတည္းက ဗုဒၶဘာသာျဖစ္လာတ့ဲသူေတြက "ဒီေန ့"ဆုိေတာ့ မင္းတုိ ့ေနာက္တုန္းက ဘုရားမကုိးကြယ္ဘူးလားဆုိတ့ဲ
အဓိပၸါယ္မက်လား၊ တပည့္ေတာ္ဒီေန ့ကစျပီးေတာ့ ဘုရားကုိးကြယ္ပါေတာ့မယ္…. လုိ ့ဆုိေနတာကုိး---။
အဇၨအာဒိ  ံကတြာ----ဆုိေတာ့ မင္းမေန ့က ဘုရားကုိးကြယ္တ့ဲေကာင္ မဟုတ္ဘူးလား---။ ေနာက္တုန္းက 
တသက္လုံးေနလာတာ ဘုရားကုိးကြယ္တ့ဲေကာင္ မဟုတ္ဘူးလားလုိ ့ေမးရင္ ဘယ္လုိေျဖမလဲ။ 
ဒါေၾကာင့္မုိ ့ ကုိယ္ကေတာ့ စိတ္ထဲသိပ္ကုိ သေဘာမက်ဘူး-------။

(သရဏဂုံ) စယူတ့ဲအခ်ိန္တုန္းက ဆုိခ်င္ဆုိခ့ဲေပါ့။ ဟုတ္လား-- ကေလးဘဝတုန္းက။ အဲဒီေနာက္ေတာ့ ဆုိဖုိ ့
မလုိဘူး။ အဲဒီလုိပဲ ယူဆတယ္။ ဒီေန ့ (သင္တန္းမစခင္ သရဏဂုံႏွင့္ ၅ ပါးသီလခံယူျခင္း)ဆုိတာကေတာ့ ပုိပုိျပီးခုိင္ျမဲေအာင္ဆုိျပီးေတာ့ ဒို ့က အထပ္ထပ္ဆုိတာကေတာ့ "ျမဲရာသံပတ္"ဆုိတာလုိေပါ့။ ဟုတ္လား။
ေန ့တုိင္းမဆုိလုိ ့ တၾကိမ္တခါပဲ ဆုိထားလုိက္တယ္ဆုိရင္ပဲ စိတ္ထဲက အဲဒီဟာရွိေနသမွ်ကာလပတ္လုံး သူဟာသရဏဂုံတည္ေနတာပဲေပါ့။ ဒါေၾကာင့္မုိ ့ အဲဒီ " အဇၨအာဒိ  ံ ကတြာ"ကုိစိတ္ထဲက သိပ္ဘဝင္မက်ဘူး။

အဲ…… ပထမဆုံးေတြ ့လုိ ့ အခုစာထဲမွာပါတ့ဲအတုိင္းဆုိတာေတြက အဲဒါမ်ဳိး ျမတ္စြာဘုရားနဲ ့ေတြ ့၊ ဘုရားတရား
ေဟာလုိက္ေတာ့ သိပ္သေဘာက်သြားျပီးေတာ့ ထေျပာတယ္။
"တပည့္ေတာ္ ယေန ့မွစျပီးေတာ့ အသက္ဆုံးသည္တုိင္ေအာင္ ကုိးကြယ္သည့္ပုဂၢဳိလ္ ဥပါသကာဟူ၍ မွတ္ေတာ္
မူပါဘုရား" လုိ ့ေျပာတာကုိး---။ သူတုိ ့က ဟုတ္တယ္ေလ။ နဂုိတုန္းက ဘုရားတပည့္မွ မဟုတ္ခ့ဲပဲ။ ဗုဒၶဘာသာမဟုတ္ခ့ဲဘူး။ 
အခု ဘုရားနဲ ့ေတြ ့လုိ ့ ဘုရားက တရားေဟာလုိက္လုိ ့ သူ ့ဖာသာသူ Convert လုပ္တာေပါ့။ အဲဒီအခါက်မွ တပည့္ေတာ္ကုိ ဒီေန ့ကစျပီး အရွင္ဘုရား တပည့္လုိ ့မွတ္ပါ။ ဒါသဘာဝက်တယ္။ တုိ ့ (ဒို ့)က ေမြးကတည္းက ဗုဒၶဘာသာျဖစ္လာတာ။
အဲဒါ ဒီေန ့ကစျပီးေတာ့"တပည့္ေတာ္ဘုရားကုိးကြယ္ပါတယ္ဘုရား" ဆုိေတာ့  ခုနကလုိ စကားကပ္စရာရွိတယ္။

က်မ္းဂန္မွာေတာ့ အဲဒီနည္းေတြ ေပးထားတာရွိတယ္။ "ယေန ့မွအစျပဳ၍"တုိ ့ဘာတုိ ့---။ 
အဲဒါကေတာ့ ခုနကလုိ ျဖစ္ဖုိ ့ရွိတယ္။ အစျဖစ္တ့ဲသူကေတာ့ ဒါဟုတ္တယ္။ ယေန ့ကုိအစျပဳျပီး တပည့္ေတာ္ ဗုဒၶဘာသာျဖစ္ပါျပီေပါ့ေလ။ အဲဒီလုိ လုပ္တာ"

                                       ဆရာေတာ္အရွင္သီလာနႏၵာဘိဝံသ၏ပုံေတာ္

၃။
သရဏဂုံသည္ (က) ေလာကုတၱရာသရဏဂုံ (ခ) ေလာကီသရဏဂုံ ဟု ၂ မ်ဳိးရွိေၾကာင္း က်မ္းဂန္ဆုိ၏။
 ေလာကုတၱရာသရဏဂုံသည္ အရိယာပုဂၢဳိလ္တုိ ့၌သာ တည္၏။ ညစ္ႏြမ္းျခင္းမရွိ၊ ပ်က္စီးျခင္းမရွိ၊ ခုိင္မာတည္ျမဲ
ေသာ သရဏဂုံအမ်ဳိးအစားျဖစ္၏။ ေလာကုတၱရာသရဏဂုံသည္ အရိယဖုိလ္ ၄ ပါး၊ သံသရာဝဋ္ဆင္းရဲဒုကၡကုန္
ခမ္းခ်ဳပ္ျငိမ္းျခင္း အက်ဳိးရွိ၏။ (သာမညဖလသုတ္အဖြင့္အ႒ကထာ စသည္။)

ေလာကီသရဏဂုံသည္ သဒၶါႏွင့္ပညာအေပၚ အေျခခံ၏။ ရတနာ ၃ ပါးအေၾကာင္းမသိနားမလည္ေသးေသာ ကေလးသူငယ္တုိ ့ခံယူေဆာက္တည္ေသာ သရဏဂုံသည္ သဒၶါသရဏဂုံ (ဝါ) ပညာမပါေသာ ပညာမ့ဲသရဏဂုံ ျဖစ္၏။
 ရတနာ ၃ ပါးေက်းဇူးဂုဏ္ကုိသိနားလည္၍ ခံယူေဆာက္တည္ေသာ သရဏဂုံသည္ သဒၶါပညာစုံေသာ သရဏဂုံျဖစ္၏။ 

(ေလာကီသရဏဂုံ၌ ယုံၾကည္မႈသည္ ပဓာနျဖစ္၏။ တခ်ဳိ  ့မွာ ဉာဏ္ပါေသာ္လည္း ဉာဏ္သည္ သဒၶါ၏ေနာက္လုိက္တည္း။ သီလကၡန္ဘာသာဋီကာ၊ ၃၊ ၂၃၆)
ေလာကီသရဏဂုံတည္လွ်င္ ဘဝေကာင္းဘဝျမတ္ရျခင္း၊ စည္းစိမ္ဥစၥာျပည့္စုံျခင္းအက်ဳိးရွိ၏။

ေလာကီသရဏဂုံသည္ တည္ပုံတည္နည္းအျခင္းအရာကုိလုိက္၍ ၄ မ်ဳိးကြဲျပားသည္။ ယင္း ၄ မ်ဳိးမွာ……
(က)အတၱသႏၷိယ်ာတနသရဏဂုံ = မိမိကုိယ္ကုိ ရတနာ ၃ ပါးအားအပ္ႏွင္းလႈဒါန္းေသာ သရဏဂုံ
{အကၽြႏု္ပ္သည္ မိမိကုိယ္ကုိရတနာ ၃ ပါးအား အပ္ႏွင္းပါ၏=ဟုဆုိျခင္း}
(ခ) တပၸရာယဏသရဏဂုံ= ရတနာ ၃ ပါးမွာ သက္ဝင္ကုိင္းရႈိင္းညြတ္ႏူးေသာအားျဖင့္တည္ေသာသရဏဂုံ
{အကၽြႏု္ပ္သည္ ရတနာ ၃ပါးသာလွ်င္ သက္ဝင္ကုိင္းရႈိင္းညြတ္ႏူးသူျဖစ္၏-ဟုဆုိျခင္း}
(ဂ) သိႆဘာဝူပဂမနသရဏဂုံ= တပည့္အျဖစ္ခံယူျခင္းသရဏဂုံ
{အကၽြႏု္ပ္ကုိ ရတနာ ၃ ပါး၏တပည့္ရင္းမွတ္ပါ-ဟု ဆုိျခင္း}
(ဃ) ပဏိပါတသရဏဂုံ= ရတနာ ၃ ပါး၌သာ အရုိအေသျပဳေသာ သရဏဂုံ
{ရတနာ ၃ ပါးကုိသာလွ်င္ ရွိခုိး၊ခရီးဦးၾကဳိဆုိ၊ လက္အုပ္ခ်ီအရုိအေသေပးသူမွတ္ပါ-ဟု ဆုိျခင္း} ဟု ျဖစ္ပါ၏။

သက္ဆုိင္ရာ အ႒ကထာ၊ ဋီကာက်မ္းစာမ်ားတြင္ အထက္ေဖာ္ျပပါ ေလာကီသရဏဂုံ ၄ မ်ဳိး ေဆာက္တည္ပုံ မ်ားကုိ ပါဠိျဖင့္ ေဖာ္ျပထား၏။  ေတာင္ပုလုေတာရကမၻာေအးဆရာေတာ္အရွင္နႏိၵယသင္ၾကားခ်ေပးေသာ သရဏဂုံပါဠိဆုိနည္းမွာ အတၱသႏၷိယ်ာတနသရဏဂုံေဆာက္တည္နည္းတြင္ အက်ဴံးဝင္ေၾကာင္းေတြ ့ရ၏။

က်မ္းစာပါမူရင္းပါဠိမွာ  " အဇၨာဒိ ံ ကတြာ အဟံ အတၱာနံ ဗုဒၶႆ နိယ်ာေတမိ , ဓမၼႆ,သံဃႆ"ဟု ေဖာ္ျပထား၏။

ေတာင္ပုလုေတာရကမၻာေအးဆရာေတာ္အရွင္နႏိၵယက အဇၨာဒိ ံ ကုိ အဇၨ အာဒိ  ံ ဟု ဆုိထား၏။ 
ယင္းမွာ ပါဠိသဒၵါနည္းအရ ပုဒ္စပ္ ကုိ ပုဒ္ျဖတ္ျခင္း ျပဳထားေသာေၾကာင့္ အလြဲအမွားမဟုတ္ပါေခ်။ ဆုိဖြယ္ရွိသည္မွာ
ေတာင္ပုလုေတာရကမၻာေအးဆရာေတာ္အရွင္နႏိၵယ၏ နိယ်ာေဒမိ ပင္ျဖစ္၏။ မူရင္းပါဠိမွာ နိယ်ာေတမိ ဟု ျဖစ္၏။
ပါဠိပုဒ္တည္ေဆာက္ပုံ အေျခခံဓာတ္မွာ "ယတ"ဓာတ္ျဖစ္၏။ မဟာဝိသုဒၶါရုံဆရာေတာ္၏ ဓာတြတၳသဂၤဟက်မ္း
ဂါထာအမွတ္၊၃ဝ၄။တြင္
"ယေတာ စု တာေဠာပကာေရ၊ နိ တု နိယ်ာတေန သိယာ။
ယေတာ၊ ယတဓာတ္သည္။ စု၊ စုရာဒိဂုိဏ္းတည္း။ တာေရာပကာေရ၊ ရုိက္ႏွက္ပုတ္ခတ္ျခင္း ၊ေက်းဇူးျပဳျခင္း၌။ နိ တု၊ နိေရွးရွိမူကား။ နိယ်ာတေန၊ အပ္ႏွင္းျခင္း လဲလွယ္ျခင္း၌။ သိယာ၊ ျဖစ္ရာ၏" ဟု မိန္ ့ဆုိေရးသားေတာ္မူ၏။
သဒၵနီတိ၊ ဓာတုမာလာႏွင့္ အျခားသဒၵါက်မ္းတုိ ့၏ပါဠိအဆုိမ်ားကုိ အႏွစ္ခ်ဳပ္ေကာက္ႏုတ္ျပျပီးေနာက္ "သာသနာေတာ္က်မ္း၌ကား ဒေထြးႏွင့္ "နိယ်ာေဒတိ"ဟူ၍လည္း ပါဌ္ရွိ၏။ ေလာကီက်မ္း၌  တဝမ္းပူသာရွိသည္"
ဟု ျမန္မာဘာသာမွတ္ခ်က္ေရးေတာ္မူ၏။ သဒၵနီတိ၊ ဓာတုမာလာတြင္ လည္း----
"ယတ နိကာေရာပကာေရသု။ ယေတတိ၊ ယတယတိ။ နီေတာ စ ပဋိဒါေန၊ ယတဓာတု နိဥပသဂၢေတာ ပေရာ ပဋိဒါေန ဝတၱတိ၊ နိယ်ာေတတိ၊ နိယ်ာတယတိ။ တကာရႆ ပန ဒကာရေတၱ ကေတ "နိယ်ာေဒတိ၊
နိယ်ာဒယတိ။ ရထံ နိယ်ာဒယိတြာန အဏေဏာ ဧဟိ သာရထိ"ရူပါနိ"ဟု ဆုိထားေလရာ နိေရွးရွိေသာ ယတဓာတ္၊ စုရာဒိေဏပစၥည္းတြင္ တဝမ္းပူျဖင့္ နိယ်ာေတတိ ဟုလည္းေကာင္း၊ တဝမ္းပူကုိ ဒေဒြးအျဖစ္သုိ ့ေျပာင္းလဲ၍
 နိယ်ာေဒတိ ဟုလည္းေကာင္း ရွိႏုိင္ေၾကာင္း ဆုိမိန္ ့ထားၾကေလျပီ။
ထုိ ့ေၾကာင့္ အတၱသႏၷိယ်ာတနသရဏဂုံေဆာက္တည္ပုံျပပါဠိတြင္ "နိယ်ာေတမိ"ဟု ျပဆုိထားေသာ္လည္း ပါဠိသဒၵါက်မ္းမ်ားအရ (ေတာင္ပုလုေတာရကမၻာေအးဆရာေတာ္အရွင္နႏိၵယဆုိသလုိ) "နိယ်ာေဒမိ"ဟုလည္း ဆုိႏုိင္ေၾကာင္း ေလ့လာေတြ ့ရွိရပါ၏။

၄။

ေတာင္ပုလုေတာရကမၻာေအးဆရာေတာ္အရွင္နႏိၵယက "ယေန ့ကုိ အစျပဳ၍ ဘုရားကုိ ကုိးကြယ္ပါ၏၊ တရားကုိ ကုိးကြယ္ပါ၏၊ သံဃာကုိ ကုိးကြယ္ပါ၏"ဟု သူ၏ပရိသတ္ကုိ သင္ျပေပး၏။

ဆရာေတာ္အရွင္သီလာနႏၵာဘိဝံသက ေတာင္ပုလုေတာရကမၻာေအးဆရာေတာ္အရွင္နႏိၵယသင္ျပေသာနည္း (ယေန ့ကုိ အစျပဳ၍) မွာ ယေန ့မွာဗုဒၶဘာသာဝင္ျဖစ္လာသူမ်ားအတြက္ သင့္ေလ်ာ္ေသာ္လည္း ေမြးကတည္းကဗုဒၶဘာသာဝင္
ျဖစ္လာသူ၊             သရဏဂုံတည္လာျပီးသူမ်ားအတြက္မူ ဆရာေတာ္ရွင္းျပသလုိ စကားကပ္ဖြယ္ရွိေနေၾကာင္း အေျခခံဗုဒၶဘာသာသင္တန္းတြင္ ရွင္းလင္းေဝဖန္ေတာ္မူခ့ဲေလသည္။

ဆရာေတာ္အရွင္သီလာနႏၵာဘိဝံသ၏ အေျခခံဗုဒၶဘာသာသင္တန္းနားေထာင္ရန္လင့္မ်ားမွာ ေဖာ္ျပပါအတုိင္း---




အမရဒီပ
၅-၃-၂ဝ၁၂