Sunday, July 29, 2012
Saturday, July 28, 2012
ဘာသာေရးေဆြးေႏြးပြဲ-၁၇ (နိဂုံးခ်ဳပ္) (ရုပ္သံ)
http://www.facebook.com/eaindar.nyana
https://www.facebook.com/truedhamma?ref=hl
Friday, July 27, 2012
ဘာသာေရးေဆြးေႏြးပြဲ- ၁၆ (ရုပ္သံ)
http://www.facebook.com/eaindar.nyana
https://www.facebook.com/truedhamma?ref=hl
ဘာသာေရးေဆြးေႏြးပြဲ- ၁၅ (ရုပ္သံ)
http://www.facebook.com/eaindar.nyana
https://www.facebook.com/truedhamma?ref=hl
ဘာသာေရးေဆြးေႏြးပြဲ- ၁၄ (ရုပ္သံ)
ဗီဒီယုိရရွိတ့ဲေနရာမ်ား==
http://www.facebook.com/eaindar.nyana
https://www.facebook.com/truedhamma?ref=hl
ဘာသာေရးေဆြးေႏြးပြဲ-၁၃ (ရုပ္သံ)
http://www.facebook.com/eaindar.nyana
https://www.facebook.com/truedhamma?ref=hl
သတိေပးခ်က္။ ဗီဒီယုိ ၅ မိနစ္ ၂ဝ စကၠန္ ့ေရာက္ရင္ပ်က္သြားတယ္။
ဘာသာေရးေဆြေႏြးပြဲ- ၁၂ (ရုပ္သံ)
http://www.facebook.com/eaindar.nyana
https://www.facebook.com/truedhamma?ref=hl
ဘာသာေရးေဆြးေႏြးပြဲ- ၁၁ (ရုပ္သံ)
http://www.facebook.com/eaindar.nyana
https://www.facebook.com/truedhamma?ref=hl
ဘာသာေရးေဆြးေႏြးပြဲ- ၁ဝ (ရုပ္သံ)
http://www.facebook.com/eaindar.nyana
https://www.facebook.com/truedhamma?ref=hl
Thursday, July 26, 2012
ဘာသာေရးေဆြးေႏြးပြဲ- ၉ (ရုပ္သံ)
http://www.facebook.com/eaindar.nyana
https://www.facebook.com/truedhamma?ref=hl
Wednesday, July 25, 2012
ဘာသာေရးေဆြးေႏြးပဲြ- ၁
ဘာသာျခားတရားေဟာဆရာတဦး၏လိမ္ညာမႈကုိေဖာ္ထုတ္ျခင္း- ၁၃
https://www.facebook.com/truedhamma?ref=hl
http://www.facebook.com/eaindar.nyana
http://www.youtube.com/playlist?list=PL1929AA7DEE9B56A6
ဘာသာျခားတရားေဟာဆရာတဦး၏လိမ္ညာမႈကုိေဖာ္ထုတ္ျခင္း- ၁၂
https://www.facebook.com/truedhamma?ref=hl
http://www.facebook.com/eaindar.nyana
ဘသာျခားတရားေဟာဆရာတဦး၏လိမ္ညာမႈကုိေဖာ္ထုတ္ျခင္း- ၁၂
http://www.facebook.com/eaindar.nyana
ဘသာျခားတရားေဟာဆရာတဦး၏လိမ္ညာမႈကုိေဖာ္ထုတ္ျခင္း-၁၁
http://www.facebook.com/eaindar.nyana
Tuesday, July 24, 2012
Monday, July 23, 2012
ဘာသာျခားတရားေဟာဆရာတဦး၏လိမ္ညာမႈကုိ ေဖာ္ထုတ္ျခင္း- ၁ဝ
https://www.facebook.com/truedhamma?ref=hl
http://www.facebook.com/eaindar.nyana
ဘာသာျခားတရားေဟာဆရာတဦး၏လိမ္ညာမႈကုိေဖာ္ထုတ္ျခင္း-၉
ဗီဒီယုိရရွိတ့ဲ ေနရာမ်ား===
https://www.facebook.com/truedhamma?ref=hl
http://www.facebook.com/eaindar.nyana
ဘာသာျခားတရားေဟာဆရာတဦး၏လိမ္ညာမႈကုိ ေဖာ္ထုတ္ျခင္း-၈
https://www.facebook.com/truedhamma?ref=hl
http://www.facebook.com/eaindar.nyana
ဘာသာျခားတရားေဟာဆရာတဦး၏လိမ္ညာမႈကုိ ေဖာ္ထုတ္ျခင္း- ၇
https://www.facebook.com/truedhamma?ref=hl
http://www.facebook.com/eaindar.nyana
ဘာသာျခားတရားေဟာဆရာတဦး၏လိမ္ညာမႈကုိေဖာ္ထုတ္ျခင္း- ၆
ဗီဒီယုိရရွိတ့ဲ ေနရာမ်ား===
https://www.facebook.com/truedhamma?ref=hl
http://www.facebook.com/eaindar.nyana
Sunday, July 22, 2012
Friday, July 20, 2012
ဘာသာျခားတရားေဟာဆရာတဦး၏ လိမ္ညာမႈကုိ ေဖာ္ထုတ္ျခင္း-၁
Tuesday, July 17, 2012
ပါးစပ္ရာဇဝင္ေလးတခု ျဖစ္လုိ ့က်န္ရစ္ျပီ
အင္းဝေခတ္စာဆုိေက်ာ္
မဟာကဗ်ာဆရာအရွင္မဟာရ႒သာရရ့ဲ စတုဓမၼသာရကုိးခန္းပ်ဳိ ့ကုိဖတ္ရင္ နိဂုံးပုိင္းပုိဒ္ေရ
၉ မွာ ေအာက္ေဖာ္ျပပါအတုိင္း ေရးသားေတာ္မူခ့ဲတာ ေတြ ့ရပါမယ္။
"ဗုဒၶေဃာသာ၊ ဆရာေထရ္ျမတ္
ကဝိထြတ္လွ်င္၊ ပိဋကတ္ႏႈတ္
နက္စံထုတ္သား၊ ဝိသုဒၶိမဂ္
သစ္စက္စက္ကုိ၊ သုိဝွက္သိၾကား
ကြယ္ရာထားမွ၊ စီးပြားရွာရွာ
ႏွင္းျပန္လွာသုိ ့၊
ဤစာဇာတ္ေပါင္း
သုံးႏွစ္ေအာင္း၍၊ အေၾကာင္းမသိ
ေပ်ာက္ဘြယ္ရွိလ်က္၊ ဇာတိရုိက္ရာ
နန္းဖြင့္ခါႏွင့္၊
ၾကမၼာခ်ိန္သင့္
လင့္ေသာၾကဳိက္ဝယ္၊ တတုိက္စၾကာဝဠာ
ကၽြန္းခ်ာႏွိပ္နင္း၊ မင္းတုိ
့စီးတန္
မွန္သည့္လကၡဏာ၊ အဂၤါၾကန္ရုံ
စြယ္စုံပ်ဳိလူး ၊ ေဝွ ့စူးရဲမာန္
လ်င္ထန္သန္ၾကြား၊ စြမ္းအားျခေသၤ့
လွေျမ့ဆင္းေရာင္၊ေငြေတာင္အတူ
ဆင္ျဖဴေပါက္ၾကီး၊
ရေျမာက္ျပီးေသာ္
ေဝးနီးေျပာင္ေျပာင္၊
တန္ခုိးေရာင္ျဖင့္
ရန္ေမွာင္ေဖ်ာက္ပယ္၊
ပင္လယ္ေခ်ာက္ေမႊ
သေရေခတၱရာ၊ ျမစ္ညာအင္းဝ
ျမန္မာ့တုိင္းလုံး၊
ယူက်ဴံးႏုိင္ငံ
ေနလစံသုိ ့၊ ေမာင္ႏွံလႊမ္းမုိး
ႏွစ္ျပည္စုိးသား၊မင္းရုိးမင္းသား
မင္းတရား၏၊ ေရႊနားတန္ဆာ
ရတနာဟု၊ သဒၶါႏႈိးေဆာ္
နတ္မ်ားေဖာ္သည္၊ ၊ ဘုန္းေတာ္အတုမ့ဲေတာင္းတည္း။ "
ဝိသုဒၶိမဂၢအ႒ကထာကုိ
အရွင္မဟာဗုဒၶေဃာသ (သာသနာႏွစ္ ၉၇၂မွာ)ေရးျပဳစီရင္ျပီးစဥ္ကာလျဖစ္ခ့ဲတ့ဲျဖစ္ရပ္ကုိ
အစဥ္အဆက္ေျပာခ့ဲတ့ဲ ေျပာထုံးတခုရွိပါတယ္။ အဲဒါက ဝိသုဒၶိမဂ္က်မ္းကုိ
ေရးျပီးသြားတယ္။ အဲဒီစာမူကုိ သိၾကားမင္းယူျပီးဝွက္ထားလုိက္တယ္။
ဒုတိယအၾကိမ္ျပန္ေရးရတယ္။ သိၾကားမင္းက တိတ္တဆိတ္ယူျပီး စာမူကုိ
ဝွက္ျပန္တယ္။
တတိယအၾကိမ္ထပ္ေရးရျပန္တယ္။ တတိယစာမူေရးျပီးေတာ့မွ သိၾကားမင္းက ပထမစာမူ၊
ဒုတိယစာမူေတြကုိ ျပန္ထုတ္ေပးတယ္။ အဲဒီ ဝိသုဒၶိမဂ္ျဖစ္ရပ္လုိပါပဲ ဆုိျပီးေတာ့
ရွင္မဟာရ႒သာရက သူ ့
ကုိးခန္းပ်ဳိ ့ဇာတ္ေပါင္းခန္းအေၾကာင္းကုိ ဖြဲ ့ဖြဲ ့ႏြဲ ့ႏြဲ
့ေရးျပပါတယ္။
အင္းဝေရႊနန္းေၾကာ့ရွင္
နရပတိဘုရင္လက္ထက္ အင္းဝပ်က္တ့ဲအခါ အရွင္မဟာရ႒သာရကုိ ျပည္ဘုရင္ပင့္လုိ ့
စာဆုိရွင္ဟာ ျပည္ေရာက္သြားရတယ္။ ျပည္မေရာက္ခင္ ပုရပုိက္ေပၚမွာ အကၡရာတင္ျပီးသြားတ့ဲ
ကုိးခန္းပ်ဳိ ့ကုိ
ဖတ္ရႈေနၾကတ့ဲ
တပည့္ေတြဆီျပန္ေတာင္းေတာ့ ရွစ္ခန္းပဲ ျပန္ရတယ္။ ဇာတ္ေပါင္းခန္း ျပန္မပါလာေတာ့ဘူး။
ျပည္ေရာက္ျပီး ေနသားတက်ျဖစ္ေတာ့မွ ဇာတ္ေပါင္းခန္းကုိ အသစ္ျပန္ေရးပါတယ္။
ေနာက္ ၃
ႏွစ္အၾကာ မူလဇာတ္ေပါင္းခန္းကုိ စစ္ကုိင္းတပည့္ေတြဆီက စာဆုိျပန္ရတယ္။
ကုိးခန္းပ်ဳိ
့ဇာတ္ေပါင္းခန္းဟာလည္း ဝိသုဒၶိမဂ္ျဖစ္ရပ္လုိပါကလားလုိ ့ ဥပမာေပးျပီး နိဂုံးပုိဒ္ ၉
ကုိ အရွင္မဟာရ႒သာရ
လွလွပပ ကဗ်ာဉာဏ္စြမ္း ျပေတာ္မူသြားပါေတာ့တယ္။
ဝိသုဒၶိမဂ္စာမူကုိ
သိၾကားဝွက္တ့ဲဇာတ္လမ္းကုိ မဟာစည္ဆရာေတာ္ရ့ဲ ဝိသုဒၶိမဂ္ျမန္မာျပန္နိဒါန္းမွာ
မဟာဝံသက်မ္း၊သတၱတိ ံသတိမပရိေစၦဒ
(အပုိင္း-၃၇)လာ၊ ဂါထာအမွတ္ ၂၁၅-ကေန ၂၄၆ အထိ ကုိးကား
ေဖာ္ျပပါတယ္။ဒီေဆာင္းပါးမွာေတာ့
သက္ဆုိင္ရာေလာက္ကုိသာ ကူးယူတင္ျပပါမယ္။
၂၃၆။ အရွင္ဗုဒၶေဃာသသည္ အ႒ကထာႏွင့္တကြ ပိဋကသုံးပုံကုိ သံဃာေတာ္ကေပးေသာ ဤ
၂ ဂါထာ၌သာ
လွ်င္ အက်ဥ္းခ်ဳံးလ်က္ေပါင္းစု၍ ဝိသုဒၶိမဂ္မည္ေသာက်မ္းကုိ
ေရးသားစီရင္ေတာ္မူေလသည္။
၂၃၇။ ထုိသုိ ့စီရင္ျပီးေနာက္ အရွင္ဗုဒၶေဃာသသည္ ဘုရားအလုိေတာ္၌
ကၽြမ္းက်င္လိမၼာေသာရဟန္းအေပါင္း
သံဃာေတာ္ကုိ စည္းေဝးေစျပီးလွ်င္
သံဃမိတၱာေထရီမစုိက္ပ်ဳိးခ့ဲေသာ မဟာေဗာဓိပင္အနီး၌ ထုိဝိသုဒၶိ
မဂ္က်မ္းကုိဖတ္ေစရန္ အားထုတ္စီမံေလသည္။
၂၃၈။ (ထုိအခါ) နတ္တုိ ့သည္ အရွင္ဗုဒၶေဃာသ၏သိမ္ေမြ
့ထက္ျမက္ေသာဉာဏ္စြမ္းရည္မ်ားကုိ မ်ားစြာေသာ
လူအေပါင္း၌ ထင္ရွားျပျခင္းငွါ ထုိဝိသုဒၶိမဂ္ေပစာထုပ္ကုိ
ကြယ္ဝွက္၍ ထားၾကကုန္၏။ အရွင္ဗုဒၶေဃာ
သည္လည္း ၂ ၾကိမ္ ၃ ၾကိမ္တုိင္တုိင္ပင္ ထပ္၍
ေရးသားစီရင္ျပန္ေလသည္။
၂၃၉။ ၃ ၾကိမ္ေျမာက္၌ ထုိဝိသုဒၶိမဂ္ေပစာကုိ ဖတ္ေစရန္ထုတ္ေဆာင္ေသာအခါ
နတ္တုိ ့သည္ (ယခင္က
ဝွက္ထားေသာ) အျခားေပစာ၂ ထုပ္ကုိလည္း ထုိအရပ္၌ ထားေလကုန္၏။
၂၄ဝ။ ရဟန္းေတာ္တုိ ့သည္ ထုိဝိသုဒၶိမဂ္က်မ္း ၃ ေစာင္ကုိ တျပဳိင္နက္
ရြတ္ဖတ္ကုန္၏။ ထုိသုိ ့ရြတ္ဖတ္ေသာ
အခါ
က်မ္းဂန္ပါဠိေတာ္အားျဖင့္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ အနက္အားျဖင့္ေသာ္လည္းေကာင္း၊
အစီအစဥ္
အားျဖင့္ေသာ္လည္းေကာင္း--
၂၄၁။ ေထရဝါဒတုိ ့ႏွင့္ျဖစ္ေစ၊ ပါဠိေတာ္ဝါက်တုိ ့ႏွင့္ျဖစ္ေစ
ကြဲလြဲျခင္းမည္သည္ က်မ္းသုံးေစာင္လုံးတုိ ့၌ ပင္
မရွိသည္သာလွ်င္ ျဖစ္ေပသည္။
ဒါေတြကုိ ၾကည့္ရင္ ကုိးခန္းပ်ဳိ
့စာဆုိေတာ္ဟာ မဟာဝံသက်မ္းအဆုိကုိ ကုိးကားျပီး ကဗ်ာေရးတယ္ဆုိတာ ရွင္းသြားပါတယ္။
လူေသလူျဖစ္ဝါဒါႏုဝါဒဝိနိစ
ၦယက်မ္း၊ သမၼာဒိ႒ိသုေတသနအဖြဲ ့ေသာဓနာေခ်ပလႊာ (စာ-၃၂၅) မွာ
- ဝိသုဒၶိမဂ္မေပၚခင္ႏွစ္ ၂ဝဝ ခန္
့ကတည္းက ဝိမုတၱိမဂၢက်မ္းေပၚေနျပီ၊ ဝိမုတၱိမဂၢက်မ္းနဲ ့ဝိသုဒၶိမဂၢက်မ္း တုိ ့ဟာ
အမည္အားျဖင့္ေရာ အဆုိအမိန္ ့အားျဖင့္ပါ ဆင္တူယုိးမွားျဖစ္ေနတယ္။ ဆုိလုိခ်က္က
အရွင္မဟာဗုဒၶေဃာသ အေနနဲ ့ ဝိမုတၱိမဂ္က်မ္းထဲက စာကူးခ်တာေတြ ရွိႏုိင္တယ္။
ဒီလုိဆုိရင္ သိၾကားေပထုပ္ဝွက္တ့ဲဇာတ္လမ္းဟာ ထြင္လုံး (လုပ္ၾကံဖန္တီး)ဇာတ္လမ္းသာ
ျဖစ္တယ္လုိ ့ ဆုိလုိပါတယ္။
ဝိမုတၱိမဂ္က်မ္းအေၾကာင္းကုိ
ဝိသုဒၶိမဂ္က်မ္းနဲ ့ႏႈိင္းယွဥ္သုံးသပ္ခ်က္ေတြကုိ ဒီမွာအက်ယ္မေရးသာပါဘူး။
စိတ္ဝင္စားရင္ မဟာစည္ဆရာေတာ္ရ့ဲ ဝိသုဒၶိမဂ္ျမန္မာျပန္၊ ပထမတြဲ ၊နိဒါန္းနဲ ့
လူေသလူျဖစ္ဝါဒါႏုဝါဒဆုံးျဖတ္
ခ်က္ (စာ-၆၉၁) မွာ ဖတ္ရႈပါလုိ ့
ညႊန္းဆုိပါရေစ…….။
လူေသလူျဖစ္ဝါဒဝိနည္းဓုိရ္ဆရာေတာ္မ်ားက
ဝိမုတၱိမဂ္က်မ္းပါအယူအဆေတြကုိ အရွင္မဟာဗုဒၶေဃာသ၊
ဝိသုဒၶိမဂ္မဟာဋီကာဆရာအရွင္ဓမၼပါလတုိ ့က ေဖာက္ျပန္မွားယြင္းတ့ဲအယူအဆအျဖစ္သာ
မွတ္တမ္းတင္ခ့ဲတယ္။
လက္မခံဘဲ
ပယ္ခ်ခ့ဲၾကတာျဖစ္လုိ ့ ဝိမုတၱိမဂ္က်မ္းအဆုိကုိ ကူးခ်တယ္ဆုိတာ မျဖစ္ႏုိင္ဘူးလုိ ့
ဆုိထားပါတယ္။ သိၾကားဝွက္ဇာတ္လမ္းအေၾကာင္းကုိ ဝိနည္းဓုိရ္ဆရာေတာ္မ်ားက…………
"သိၾကားဝွက္ဇာတ္လမ္းသည္
ပါးစပ္ရာဇဝင္မွ်သာျဖစ္၍ ဂႏ ၳဝင္ေျမာက္ ခုံတည္ေလာက္ေသာ ကိစၥမဟုတ္ရကား
စကားလုပ္၍ ေျဖရွင္းေနဖြယ္မလုိ"……………………….
လုိ ့ ေျဖရွင္းဆုံးျဖတ္ထားပါတယ္။
(ယင္းဝိနိစၦယ၊ စာ-၆၉၃။)
ဝိသုဒၶိမဂ္သိၾကားဝွက္ဇာတ္လမ္းကုိ
ျမန္မာျပည္သား လူေသလူျဖစ္ဝါဒဝိနည္းဓိုရ္ဆရာေတာ္ေတြက "ပါးစပ္
ရာဇဝင္"လုိ ့ေျပာလုိက္ေတာ့ မ်က္ခုံးပင့္မသြားေစလုိဘူး။
ဘိကၡဳဉာဏေမာဠိ ရ့ဲ ဝိသုဒၶိမဂ္အဂၤလိပ္ဘာသာျပန္
စာအုပ္ နိဒါန္းမွာလည္း
မဟာဝံသလာ အရွင္ဗုဒၶေဃာသဇာတ္လမ္းကုိ အျပည့္အစုံေဖာ္ျပတာေတြ ့ရပါတယ္။
ျပီးေတာ့
မွတ္ခ်က္တခုလည္း ေပးထားေသးတယ္။
“It has already been remarked that the general opinion
of European scholars is that where this imaginative tale differs from, or add
to, the Mahavamsa’s account it is in
legend rather than history”
ဒီေနရာမွာ
ဥေရာပတုိက္သားပညာရွင္ေတြရ့ဲ ေယဘုယ်သေဘာထားကုိတင္ျပရရင္ ဒီစိတ္ကူးယဥ္ပုံျပင္ဟာ
သမုိင္းျဖစ္ရပ္မွန္နဲ ့ ျခားနားကြဲျပားေနတယ္။
သုိ ့မဟုတ္ မဟာဝံသအဆုိဟာ သမုိင္းထက္ စိတ္ကူးယဥ္ဒ႑ာရီ
ဘက္ကဲေနတယ္လုိ
့ဆုိလုိပါတယ္။ အဂၤလိပ္လုိသုံးထားတ့ဲ this imaginative tale
နဲ ့ it is in legend တုိ ့ကုိ
ၾကည့္ရင္
ျမန္မာဆရာေတာ္မ်ားသုံးစြဲတ့ဲ "ပါးစပ္ရာဇဝင္" ဟာ ဆုိသင့္ဆုိထုိက္တ့ဲစကားဆုိတာ
ပီျပင္ျပတ္သားစြာ
လက္ခံရပါလိမ့္မယ္။
သုိ ့မဟုတ္
ဝိသုဒၶိမဂ္သိၾကားဝွက္ဇာတ္လမ္းကုိ ျမန္မာျပည္သားပိဋကတ္ပညာရွင္မ်ားေရာအေနာက္တုိင္းသား
ပိဋကတ္ပညာရွင္မ်ားကပါ
လက္ေတြ ့မက်တ့ဲျဖစ္ရပ္တခုအျဖစ္ (သုိ ့မဟုတ္) ပါးစပ္ရာဇဝင္တခုအျဖစ္
တသေဘာတည္း
ညီညြတ္စြာရႈျမင္သုံးသပ္ၾကတယ္လုိ ့ ျမင္မိတာပါပဲ………။
အမရဒီပ
ဇူလုိင္ ၁၇၊ ၂ဝ၁၂
Monday, July 16, 2012
ေလွသင္းမင္းေက်ာင္းဆရာေတာ္ ၾသဝါဒ နဲ ့ ဝိနိစၦယ
ပရိယတ္၊ပဋိပတ္စြယ္စုံဆရာေတာ္ၾကီးေတြအေၾကာင္းဖတ္မွတ္ရျပီဆုိရင္
အဆုံးအမနဲ ့ အဆုံးအျဖတ္
(ၾသဝါဒ နဲ ့ ဝိနိစ ၦယ) ေတြကုိ ရတတ္တာ
ျဖစ္ရုိးျဖစ္စဥ္လုိပါပဲ။
မစုိးရိမ္ေက်ာင္းတုိက္ၾကီးေရစက္ခ်ပြဲလုပ္ေတာ့
ေက်ာင္းဒကာေမာင္ေက်ာ္ကုိ ေလွသင္းမင္းေက်ာင္းဆရာေတာ္က
"ႏြားသတ္ျပီးေရစက္ခ်မွ
ပါဏာတိပါတအကုသုိလ္ကံေျမာက္သလား၊ ဝိနည္းအလုိ အဂၤါစုံလွ်င္ ကံေျမာက္သည္။
သုတၱန္အလုိ
ဝတၳဳအေဆာက္အဦးျပည့္စုံလွ်င္ ကံေျမာက္သည္။ အဘိဓမၼာအလုိ ေစတနာစေသာ တရားကုိယ္
ထင္ရွားျဖစ္ေပၚလာလွ်င္
ကံေျမာက္သည္။ အပယိကေဝါဟာရေလာက္ကုိ ပဓာနမျပဳသင့္ဘူး" လုိ ့ ေဟာေျပာ
ေတာ္မူပါတယ္။ ဒါ
ေရစက္ခ်တယ္ဆုိတာနဲ ့ပတ္သက္ျပီး ဆရာေတာ္ၾကီးအဆုံးအမပါပဲ………။
တခါမွာေတာ့
သတ္သတ္လြတ္ဘုဥ္းေပးတ့ဲ တပည့္တပါး ေလွသင္းမင္းေက်ာင္းဆရာေတာ္ဆီေရာက္လာတယ္။
ဆြမ္းဒကာက အာဂႏၱဳကုိယ္ေတာ္နဲ ့ဆရာေတာ္အတြက္ သတ္သတ္လြတ္ဆြမ္းလာကပ္ပါသတ့ဲ။ ဒီမွာတင္
ဆရာေတာ္က
အခုလုိ ဆုံးမေတာ္မူပါတယ္။
"ရေသ့ျဖစ္လွ်င္
ရေသ့လုိက်င့္၊ တိတၳိျဖစ္လွ်င္ တိတၳိလုိက်င့္၊ ေဇာ္ဂ်ီျဖစ္လွ်င္ ေဇာ္ဂ်ီလုိက်င့္၊ ရဟန္းလုပ္လွ်င္
ရဟန္းလုိက်င့္၊ သတ္သတ္စားျခင္းကုိ အက်င့္ပဋိပတ္ၾကီးတခုလုပ္၍ မက်င့္သင့္။
အက်ဳးရွိရုိးမွန္လွ်င္ သဗၺညဳတ ေရႊဉာဏ္ေတာ္ၾကီးျဖင့္ သိျမင္ခြင့္ျပဳေတာ္မူခ့ဲရာ၏။
ေဒဝဒတ္ေတာင္းဆုိသည္ကုိပင္ တားျမစ္ခ့ဲျပီ။
ဝိနည္းေတာ္အရ ဆင္သား၊
ေျမြသားစေသာ အသားၾကီး ၁ဝ မ်ဳိးႏွင့္ ရည္မွန္း၍သတ္ေသာ အသားမ်ဳိးမဟုတ္လွ်င္ အပ္၏၊
စားေကာင္း၏။ ဘုရားခြင့္ျပဳျပီးျဖစ္သည္။
သုတၱန္အလုိ
အစားအေသာက္ႏွင့္စပ္ေသာ ဓုတင္သုံးမ်ဳိးခြင့္ျပဳထား၏။
အဘိဓမၼာအလုိ မည္သည့္အစာကုိစားမွ
ေရွာင္မွကုသုိလ္ရသည္ မလာ(မေဟာ)။ ေယာနိေသာမနသိကာရသင့္
တင့္ေအာင္စိတ္ကုိျပဳျပင္မွ
ကုသုိလ္ရ၏။
ယုတၱိယုတၱာျဖင့္
အက်င့္ေကာင္းဟန္ေဆာင္ေသာ အလြန္မကြဲျပားလြန္းသည့္ အက်င့္တခုကုိ က်င့္မိလွ်င္
တစတစလမ္းခြဲမွန္းမသိ ခြဲ၍ မဇၥ်ိမပဋိပဒါမွမွ ခြၽတ္လြဲတတ္သည္"
ဘုရားရွင္ေခတ္ကေန ယခုေခတ္အထိ
ေမးလုိ ့ေျဖလုိ ့မျပီးႏုိင္တ့ဲ သတ္သတ္လြတ္စားျခင္းကိစၥအတြက္ ဆရာေတာ္ၾကီးရ့ဲ
ဆုံးမေတာ္မူခ်က္စကားပါ……..။
မုိင္းခုိင္းဆရာေတာ္က
ေစတီေတာ္ရင္ျပင္ ဖိနပ္စီးအပ္၊ မစီးအပ္ျပႆနာမွာ အယူအဆႏွီးေႏွာခ်င္လုိ ့ေလွ်ာက္
ထားလာေတာ့
ေလွသင္းမင္းေက်ာင္းဆရာေတာ္က ခ်က္ခ်င္းပဲ အခုလုိ ထုတ္ေျပာပါတယ္။
"ဝိနည္းအလုိ
တံတုိင္းရွိလွ်င္ တံတုိင္းအတြင္း ဖိနပ္မစီးသင့္…။ တံတုိင္းမရွိလွ်င္
တံတုိင္းျပဳသင့္ေသာ ေနရာအတြင္းမစီးသင့္။ သုတၱန္အလုိ ေစတီကုိျမင္ရာအထိ မစီးအပ္။
အဘိဓမၼာအလုိ ဘုရားဂုဏ္ေတာ္မ်ားကုိ အာရုံျပဳေသာအခါ ဂါရဝစိတ္ထား၍ မစီးထုိက္"……………တ့ဲ။
ဖိနပ္အဆုံးအျဖတ္တရပ္ပါပဲ။
နိဗၺာန္အတြက္ၾကဳိးစားက်င့္သူေတြအတြက္
ဆရာေတာ္ၾကီးက အခုလုိဆုံးမေတာ္မူတယ္။
"နိဗၺာန္ကုိမက္၊
ကုိယ္အသက္၊င့ဲကြက္မျပဳရာ။"
"ေလွသင္းမင္းေက်ာင္း၊ေနတၱိေကာင္း၊
သိေၾကာင္းအစဥ္မွာ။"လုိ ့ ဆုံးမေတာ္မူခ့ဲတယ္။ အျခားဆရာေတာ္မ်ားရ့ဲ
အဆုံးအမေတာ္ေတြကုိလည္း သံေပါက္ကဗ်ာေတြေရးသားျပီး မွတ္တမ္းတင္ထားခ့ဲပါတယ္။
ေလွသင္းမင္းေက်ာင္းဆရာေတာ္ၾကီးဟာ
က်မ္းဂန္ေရးသားျပဳစုျခင္းအပုိင္းမွာ ဝိသုဒၶိမဂ္မဟာဋီကာရ့ဲ နိႆယကုိ
ျပဳစုေတာ္မူခ့ဲတယ္လုိ ့သိရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဆရာေတာ္ၾကီးလက္ရာ
ဝိသုဒၶိမဂ္မဟာဋီကာနိႆယဟာ
ေပ်ာက္ဆုံးသြားခ့ဲေၾကာင္း
သိရပါတယ္။ (မဟာစည္ဆရာေတာ္ရ့ဲ ဝိသုဒၶိမဂ္မဟာဋီကာနိႆယကေတာ့ ဆ႒သံဂါယနာေနာက္ပုိင္းမွာ
ေပၚထြက္လာပါတယ္။)
ေလွသင္းမင္းေက်ာင္းဆရာေတာ္ၾကီးရ့ဲ
ဘဝ၊ အေနအထုိင္၊ စာေပ၊ အက်င့္အေၾကာင္းကုိ ဓမၼာစရိယဦးေဌးလႈိင္ရ့ဲ
ရဟႏ
ၱာႏွင့္ပုဂၢဳိလ္ထူးမ်ားစာအုပ္မွာ အက်ယ္ေလ့လာမွတ္သားႏုိင္ပါတယ္။
အမရဒီပ
ဇူလုိင္ ၁၆၊ ၂ဝ၁၂
Tuesday, July 10, 2012
မဟာဋီကာ၊ ေဘဒနီဆရာ မွသည္ အ႒ကထာဆရာ၊ဝိပႆနာဂုရုဆီသုိ ့
သထုံ၊
မင္းကြန္းေဇတဝန္ဆရာေတာ္ၾကီး ေပဋေကာပေဒသအ႒ကထာနဲ ့ မိလိႏၵပဥွာအ႒ကထာတုိ ့ကုိ
ျပဳစုေတာ္
ေတာ္မူခ့ဲေၾကာင္း သိခ့ဲၾကရျပီ။
ဒီက်မ္းေတြကုိ ဘယ္ပုံဘယ္နည္းျပဳစုခ့ဲသလဲဆုိေတာ့ သက္ဆုိင္ရာအ႒ကထာ
က်မ္းကုိ မေရးခင္ မူတည္ထားမယ့္
ပါဠိေတာ္က်မ္းကုိ ႏုတ္လြတ္အာဂုံအရက်က္မွတ္တယ္။ ပါဠိေတာ္က်မ္းကုိ
အလြတ္အာဂုံရျပီးေတာ့မွ အ႒ကထာကုိ ဆရာေတာ္ၾကီးေရးေတာ္မူပါတယ္။
အ႒ကထာကုိေရးျပီးတ့ဲအခါမွာလည္း
ကုိယ္တုိင္ေရးအ႒ကထာကုိ ေန ့စဥ္ရြတ္အံျပီး ႏုတ္ငုံေဆာင္တယ္။ ၄ ႏွစ္ ၅ ႏွစ္
ႏုတ္ငုံေဆာင္ျပီး ျဖည့္စြက္ျခင္း၊ ျဖဳတ္ပယ္ျခင္းလုပ္ငန္းေတြကုိ
လုပ္ေဆာင္ေတာ္မူပါတယ္။ (ရဟႏ ၱာႏွင့္
ပုဂၢဳိလ္ထူး)
ဒီလုိေျပာလုိ ့
ဆုိင္ရာပါဠိေတာ္နဲ ့ အ႒ကထာကုိသာ အလြတ္က်က္မွတ္ျခင္း၊ ႏုတ္တက္ရျပီးသားစာေတြကုိ ေန ့
စဥ္ရြတ္ဆုိျခင္း ျပဳလုပ္တယ္လုိ ့
အမွတ္မမွားေစခ်င္ဘူး။ ဆရာေတာ္ၾကီးဟာ ပိဋကတ္သုံးပုံကုိ အလွည့္က်ရြတ္
ဆုိျပီး ေန ့စဥ္ဘုရားဝတ္တက္တယ္လုိ
့သိရပါတယ္။
ဓမၼာစရိယဦးေဌးလႈိင္က "ဆရာေတာ္ၾကီးဟာ လူမသိတ့ဲ တိပိဋကဓရ"…..တ့ဲ။
(ရဟႏ ၱာႏွင့္ပုဂၢဳိလ္ထူး)
သထုံ၊
မင္းကြန္းေဇတဝန္ဆရာေတာ္အေပၚ အဲဒီေခတ္ထင္ရွားခ့ဲတ့ဲ လယ္တီဆရာေတာ္၊ မဟာဝိသုဒၶါရုံ
ေရႊက်င္သာသနာပုိင္ဆရာေတာ္တုိ ့ျပဳစုေရးသားခ့ဲတ့ဲက်မ္းစာေတြက တနည္းနည္းနဲ
့သက္ေရာက္မႈရွိခ့ဲ သလားလုိ ့ ေစာေၾကာမိတယ္။ နည္းနည္းေလ့လာၾကည့္ရေအာင္….။
လယ္တီဆရာေတာ္ၾကီးက ခရစ္ႏွစ္ ၁၈၄၆ ဖြား (ျမန္မာႏွစ္ ၁၂ဝ၈)၊
မဟာဝိသုဒၶါရုံဆရာေတာ္က ခရစ္ႏွစ္ ၁၈၃၈
(ျမန္မာႏွစ္ ၁၂ဝဝ ျပည့္) ဖြားျဖစ္ပါတယ္။
သထုံ၊ မင္းကြန္းေဇတဝန္ဆရာေတာ္က ခရစ္ႏွစ္ ၁၈၆၉
(ျမန္မာႏွစ္ ၁၂၃ဝ ျပည့္) ဖြားဆုိေတာ့
သက္ေတာ္အားျဖင့္လယ္တီဆရာေတာ္ေအာက္ ၂၃ ႏွစ္၊မဟာဝိသုဒၶါရုံဆရာေတာ္
ေအာက္ ၃၁ ႏွစ္ ငယ္တယ္။
မဟာဝိသုဒၶါရုံဆရာေတာ္က ပုဂံမင္း၊
မင္းတုန္းမင္းတုိ ့ရ့ဲဆရာ သီးလုံးဆရာေတာ္ရ့ဲတပည့္ျဖစ္တ့ဲ ဝက္လက္ျမဳိ ့
အေနာက္ဘက္ မဟာဗုိလ္ေတာရဆရာေတာ္ရဲ
့ တပည့္ျဖစ္ခ့ဲတယ္။ မင္းကြန္းေဇတဝန္ဆရာေတာ္က သီးလုံးဆရာေတာ္တပည့္ေတြျဖစ္ၾကတ့ဲ
မင္းကြန္းေတာင္ရုိး ဦးပုညၾကီးေတာင္ေခၚ ေတာင္ေပၚၾကီးေက်ာင္းတုိက္
သုံးဂုိဏ္းခ်ဳပ္ဆရာေတာ္ ဦးရာဇိႏၵ၊ မင္းကြန္းအလယ္ေတာရဆရာေတာ္ ဦးမဥၹဴသာရတုိ ့ရ့ဲ
တပည့္ျဖစ္လုိ ့ "သီးလုံးဆရာေတာ္အဆက္အႏြယ္ခ်င္းတူတယ္"လုိ ့ ေလ့လာေတြ
့ရွိရပါတယ္။
 |
လယ္တီဆရာေတာ္ရ့ဲစာေပနဲ
့ပတ္သက္လုိ ့ မင္းကြန္းေဇတဝန္ဆရာေတာ္မွာ ရည္မွန္းခ်က္တခုျဖစ္ေပၚခ့ဲတယ္။
"စာခ်ဘုန္းၾကီးဦးနာရဒ၏သတင္းသည္
စစ္ကုိင္း ၊ မင္းကြန္းေတာင္ရုိးတခြင္၌ ပ်ံ ့လြင့္စျပဳေန၏။ ထုိအခ်ိန္ကား
လယ္တီဆရာေတာ္၏"မဟာဋီကာ"ဂယက္ထခ်ိန္ျဖစ္၍ "ငါသာဆုိလွ်င္
အ႒ကထာပဲေရးမယ္"ဟု အားက်မခံ အၾကံေပၚကာ "ေပဋေကာပေဒသပါဠိေတာ္"အဖြင့္ "အ႒ကထာ"ေရးရန္
စီစဥ္လ်ာထားလ်က္ရွိသည္"
(ရဟႏ ၱာႏွင့္ပုဂၢဳိလ္ထူး)
ဗုဒၶစာေပရဲ့ အစီအစဥ္မွာ (၁)
ပါဠိေတာ္ (၂) အ႒ကထာ (၃) ဋီကာ-လုိ ့ ၃ မ်ဳိးရွိပါတယ္။ ဗုဒၶစကားကုိ ပါဠိေတာ္လုိ
့
သတ္မွတ္ျပီး ပါဠိေတာ္ကုိ အ႒ကထာကရွင္းျပတယ္။ အ႒ကထာစကားကုိ ဋီကာက ရွင္းျပတယ္။
ျမန္မာႏွစ္ ၁၂၅၉ (ခရစ္ႏွစ္ ၁၈၉၇) မွာျပီးစီးတ့ဲလယ္တီဆရာေတာ္ရ့ဲပရမတၳဒီပနီမဟာဋီကာက်မ္းက
သီဟုိဠ္ကၽြန္းသားဆရာေတာ္တပါးရ့ဲ အဘိဓမၼတၳသဂၤဟ႒ကထာအဖြင့္
ဋီကာေက်ာ္က်မ္းနဲ ့ ျမန္မာျပည္သား
အရွင္အရိယဝံသရဲ့ မဏိမဥၹဴက်မ္းေတြကုိပယ္ပယ္နယ္နယ္ေဝဖန္ထားတဲ့
က်မ္းတေစာင္ျဖစ္လုိ ့ ပညာရွင္ေလာကကုိ သိမ့္သိမ့္တုန္ေစခ့ဲတယ္။
လယ္တီဆရာေတာ္ရ့ဲ
ပရမတၳဒီပနီမဟာဋီကာေအာင္ျမင္မႈအရွိန္အဝါၾသဇာဓာတ္ခုိက္လုိ ့မင္းကြန္းေဇတဝန္ဆရာ
ေတာ္ေလာင္းလ်ာ ဦးနာရဒဟာ
အ႒ကထာက်မ္းျပဳဖုိ ့ဆႏၵျဖစ္ေပၚလာရပါေတာ့တယ္။
ဒုတိယေျမာက္ေရႊက်င္သာသနာပုိင္
မဟာဝိသုဒၶါရုံဆရာေတာ္ရ့ဲ "ပရမတၳသရူပေဘဒနီက်မ္း"ၾကီး ၂ ေစာင္တြဲဟာ
မင္းကြန္းေဇတဝန္ဆရာေတာ္အေပၚ အေတာ္ေက်းဇူးျပဳတာေတြ ့ရတယ္။ ပန္းကုံးက်မ္းျပဳဆရာေတာ္အရွင္ကုမာ
ရ ေရးသားျပဳစုတ့ဲ "ဝိသုဒၶါရုံေျမာင္းျမဆရာေတာ္ႏွင့္
ဗုဒၶျမတ္စြာသာသနာ" ဆုိတ့ဲစာအုပ္မွာ ေျမာင္းျမဆရာေတာ္
ရ့ဲ ၾသဝါဒတခုအရ
ပရမတၳသရူပေဘဒနီက်မ္းနဲ ့ မင္းကြန္းေဇတဝန္ဆရာေတာ္ ဘယ္လုိဆက္စပ္သလဲဆုိတာ
ေဖာ္ျပပါရွိတယ္။ မူရင္းအတုိင္း ကူးယူေဖာ္ျပပါရေစ……..။
"မၾကာခင္ကမွပ်ံလြန္ေတာ္မူသြားၾကတ့ဲ
မဟာျမဳိင္ဆရာေတာ္၊ ကမာဝက္ဆရာေတာ္ ဒီပုဂၢဳိလ္ေတြလဲပဲ မဟာျမဳိင္ဆရာေတာ္ဆုိတာလဲပဲ တပည့္ေတာ္ဓာတ္သိပဲ၊
ပညာေရးမွာ ထိတ္ထိတ္ၾကဲပဲ။ တကယ္ေတာ္တ့ဲပုဂၢဳိလ္
တစ္ပါးပါပဲ၊ သတၱိဗ်တၱိလဲရွိတယ္။
သူေျပာသြားတာေပါ့။ အခုမင္းကြန္းဆရာေတာ္နည္းေတြဆုိျပီးေတာ့
ကမၼ႒ာန္းနည္းေတြေပးေနၾကတယ္။ မဟာျမဳိင္ဆရာေတာ္ သူငယ္ငယ္တုန္းက ဒီကေနျပီးေတာ့
သူထြက္သြားတယ္။ ဗဟုသုတအလုိ ့ငွါ သူလုိက္ရွာတယ္၊ မင္းကြန္းဆရာေတာ္ၾကီး
တရားေဟာတ့ဲေနရာ ေရာက္သြားတယ္တ့ဲ၊ သူ ့ဆြမ္းသူခံစားျပီးေတာ့
မင္းကြန္းဆရာေတာ္ၾကီးတရား နာေနတာပဲ၊ နာေနရာကေန မင္းကြန္းဆရာေတာ္ၾကီးက
ဝိသုဒၶိမဂ္အ႒ကထာလာ
တ့ဲဟာေတြ ရြတ္ဖတ္ရြတ္ဖတ္ျပီးေတာ့
(ပရမတၳသရူပေဘဒနီအာေဘာ္အတုိင္း) ေဟာေဟာေနတယ္တ့ဲ။ ေနက္တစ္ေန ့အခ်ိန္မွာ
မင္းကြန္းဆရာေတာ္ၾကီး(ဆီ) သူဝင္သြားတယ္တ့ဲ၊ "ဆရာေတာ္ဘုရား၊
ပရမတၳသရူပေဘဒနီစာအုပ္ၾကီး ၾကည့္ဖူးပါသလား"လုိ ့ ေမးတယ္တ့ဲ။ "ဒုတိယတစ္အုပ္လုံးရတယ္"လုိ
့ေျပာ
လုိက္တယ္တ့ဲ။
ၾကည့္၊ ဟုိ မင္းကြန္းဆရာေတာ္
ခု-ခု မင္းကြန္းနည္းေပါ့ေလ၊ ျမန္မာျပည္ျပေနတ့ဲဟာေတြ၊ အဲဒီဆရာေတာ္က
ေျပာလုိက္တယ္တ့ဲ၊ "ပရမတၱသရူပေဘဒနီဒုတိယတစ္အုပ္လုံး ရတယ္" လုိ ့၊ ေအာ္-
ဒါေၾကာင့္မုိ ့ ဝိသုဒၶိမဂ္ဟာေတြ ရြတ္ရြတ္ျပျပီးေတာ့
ဝိသုဒၶါရုံဆရာေတာ္ဘုရားအယူအဆအတုိင္း ရွင္းျပေနတာပဲလုိ ့ သူထင္ခ့ဲတယ္တ့ဲ။
ေဟာ-ဒီဒကာ ခင္ေမာင္ေပါ့ေလ၊
မႏွစ္က (တပည့္ေတာ္က တစ္ႏွစ္ျခားသြားျပီ။) တပည့္ေတာ္မလာဘူး၊ ေနာက္တစ္ႏွစ္ျခားက
တပည့္ေတာ္တုိ ့စပ္မိလုိ ့ေျပာၾကတယ္၊ သူကုိယ္တုိင္ေလွ်ာက္ဖူးပါတယ္တ့ဲ၊
မင္းကြန္းဆရာေတာ္ၾကီးကုိ သထုံမွာေနတုန္းက "ဆရာေတာ္ဘုရား---ဒီကမၼ႒ာန္းနည္းေတြ
ဘယ္ကရသလဲ"
လုိ ့၊ "ပရမတၳသရူပေဘဒနီက သဲလြန္စရတယ္ကြဲ ့"လုိ
့ေျပာတယ္တ့ဲ၊ "လုပ္ပုံလုပ္နည္းေတြေကာ ဘုရား"လုိ ့ ေျပာေတာ့ "စ်ာန္ခန္းပါတယ္ကြဲ
့"လုိ ့ေျပာတယ္တ့ဲ။
ပရမတၳသရူပေဘဒနီဆုိတာ
ဝိသုဒၶါရုံဆရာေတာ္ၾကီး ၇-ဝါရကေရးခ့ဲတ့ဲ ပရမတၳသရူပေဘဒနီပဲ၊ အဲဒီနည္းေတြသာ
ၾကည့္ေတာ့၊ မင္းကြန္းဆရာေတာ္ၾကီးကုိ မဟာျမဳိင္ဆရာေတာ္ကလည္း ေလွ်ာက္ဖူးတယ္၊ အခု
လူထြက္ေနတ့ဲ ဒကာ ခင္ေမာင္၊ သူကလည္း ေလွ်ာက္ဖူးတယ္တ့ဲ၊ သူကလည္း အဲဒီအားထုတ္ဖူးတာကုိး၊
ေမးၾကည့္ေတာ့ "ပရမတၳသရူပေဘဒနီက သဲလြန္စရတယ္ကြဲ ့"တ့ဲ၊
လုပ္ပုံလုပ္နည္းေတြေကာဘုရားဆုိေတာ့ လုပ္ပုံလုပ္နည္းေတြ စ်ာန္ခန္းပါတယ္ကြဲ ့"လုိ
့ေျပာလုိက္တယ္တ့ဲ။ ဒီေတာ့ မဟာျမဳိင္ဆရာေတာ္ေျပာတာနဲ ့ ထပ္တူထပ္မွ်ျဖစ္ေနတယ္
၊ အခု သမထ ဝိပႆနာနည္းေတြ
ထပ္တူထပ္မွ် ျဖစ္ေနတယ္တ့ဲ။"
ဒီကုိးကားခ်က္ဟာ
ေရႊက်င္သာသနာပုိင္ ဝိသုဒၶါရုံေျမာင္းျမဆရာေတာ္ (၁၂၅ဝ-၁၃၃၇) ရ့ဲ ၾသဝါဒမိန္
့ခြန္းေတာ္
ျဖစ္ပါတယ္။ ဆုိလုိရင္းက မင္းကြန္းဆရာေတာ္ဟာ မဟာဝိသုဒၶါရုံဆရာေတာ္ရ့ဲ
ပရမတၳသရူပေဘဒနီဒုတိယအုပ္ ကုိ အလြတ္အာဂုံေဆာင္ႏုိင္တယ္၊ ကမၼ႒န္းနည္းနဲ ့ လက္ေတြ
့လုပ္နည္းကားေတြကုိ ပရမတၳသရူပေဘဒနီက ရတယ္၊
ဒီေတာ့ လက္ေတြ ့လုပ္ေနတ့ဲကမၼ႒ာန္းတရားနဲ
့ ပရမတၳသရူပေဘဒနီမွာပါတ့ဲနည္းေတြဟာ ထပ္တူထပ္မွ်ျဖစ္ေနတယ္ လုိ ့မိန္
့ေတာ္မူသြားတာပါပဲ…..။
သထုံ၊ မင္းကြန္းေဇတဝန္ဆရာေတာ္ဟာ
လယ္တီဆရာေတာ္ရ့ဲ ပရမတၳဒီပနီမဟာဋီကာကုိ အတုယူအားက်ျပီး
ေပဋေကာပေဒသအ႒ကထာ၊
မိလိႏၵပဥွာအ႒ကထာဆရာျဖစ္ေအာင္ ၾကဳိးစားတက္လွမ္းခ့ဲတယ္။
မဟာဝိသုဒၶါရုံဆရာေတာ္ရ့ဲ
ပရမတၳသရူပေဘဒနီဒုတိယအုပ္ကုိ အေျခခံျပီး ကမၼ႒ာန္းတရားလက္ေတြ ့အားထုတ္
ေလ့က်င့္ဖုိ ့
သဲလြန္စနည္းစနစ္ေတြ ေျခရာေကာက္ႏုိင္ခ့ဲတယ္။ မဟာသတိပ႒ာန္သုတၱန္မွာလမ္းညႊန္ထားတာ
ေတြနဲ ့ အခ်ဳိးက်က်ေရာသမေမႊစပ္ျပီး
အက်ဳိးရလဒ္ကုိ ကုိယ္တုိင္လည္းသုံးစြဲ၊ သူတပါးကုိလည္း လက္ဆင့္ကမ္းႏုိင္တ့ဲ
ဝိပႆနာဂုရုဆရာေတာ္ျဖစ္လာပါတယ္။ ဒါေတြဟာ မဟာဝိသုဒၶါရုံဆရာေတာ္၊ လယ္တီဆရာေတာ္မ်ားနဲ
့ သထုံ၊ မင္းကြန္းေဇတဝန္ဆရာေတာ္တုိ ့ရ့ဲ (အဓိကအားျဖင့္စာေပမွတဆင့္)ဆက္စပ္မႈကုိ ေလ့လာေတြ ့ရွိျခင္းျဖစ္ပါတယ္။
ပုဂၢဳိလ္ခ်င္းဆက္စပ္မႈကုိေတာ့ မေတြ ့ရွိရေသးပါဘူး……..။
အမရဒီပ
ဇူလုိင္ ၁ဝ၊ ၂ဝ၁၂
Monday, July 9, 2012
ျမန္မာဆရာေတာ္တပါးရ့ဲ ပါဠိအ႒ကထာတေစာင္အေၾကာင္း
ခရစ္ႏွစ္ ၁၉၃၆ (ျမန္မာႏွစ္ ၁၂၉၇)
မွာ အရွင္အာဒိစၥဝံသရ့ဲျမန္မာဘာသာေရး "ဘိကၡဳနီသာသေနာပေဒသ"
စာအုပ္ထြက္တယ္။ (ေမျမဳိ
့မုိးၾကည္၊ ျမန္မာစာေပတုိက္ပြဲ)
ေနာက္ ၆ ႏွစ္အၾကာ ခရစ္ႏွစ္ ၁၉၄၂
(ျမန္မာႏွစ္ ၁၃ဝ၃)သထုံ၊ မင္းကြန္းေဇတဝန္ဆရာေတာ္ (ဦးနာရဒ)ရ့ဲ
ပါဠိဘာသာေရး မိလိႏၵပဥွာအ႒ကထာစာအုပ္ေရးသားျပီးစီးတယ္။(ဓမၼာစရိယဦးေ႒းလႈိင္၊ရဟႏ
ၱာႏွင့္ပုဂၢဳိလ္ထူးမ်ား)
ခရစ္ႏွစ္ ၁၉၄၈ (ျမန္မာႏွစ္ ၁၃၁၁)
မွာ ဟံသာဝတီပိဋကတ္စာအုပ္တုိက္က ပုံႏွိပ္ထုတ္ေဝတယ္။
ဒီစာအုပ္ ၂ ခုလုံး "ပြဲဆူ"တ့ဲ
စာအုပ္ျဖစ္ခ့ဲတယ္။ စာအုပ္ထဲတင္ျပထားတ့ဲ အေတြးေအခၚ၊ အယူအဆေတြက
တမူထူးျခားေနတာမုိ ့
ဗုဒၶဘာသာစာေပေလာကအတြင္း "ဂယက္ထန္မႈ"ေတြ
ျပင္းျပင္းထန္ထန္ရုိက္ခတ္ခ့ဲတာမုိ ့
စာေရးသူေတြကုိ
ပုိမုိေက်ာ္ၾကားေစခ့ဲပါတယ္။
အရွင္အာဒိစၥဝံသရ့ဲ "ဘိကၡဳနီသာသေနာပေဒသ"ကုိ ၁၉၉၅ ေလာက္က မိတ္ေဆြရဟန္းေတာ္တပါးျပလုိ ့
ဖတ္ဖူးလုိက္တယ္။အခုခ်ိန္မွာ အေသးစိတ္အခ်က္အလက္ေတြ မမွတ္မိေတာ့ပါ။ မိတ္ေဆြနဲ ့လည္း
ျပန္မေတြ ့ျဖစ္
ေတာ့ဘူး။ ေကာ္ပီမိတၱဴကူးမထားလုိက္မိတာ
"နာခ်က္"ၾကီးလွတယ္။ အဲဒီစာအုပ္ကုိ အခုထိ တသသျဖစ္ဆဲ…..။
"ဘိကၡဳနီအေရးေတာ္ပုံ"ကေတာ့
အရွင္အာဒိစၥဝံသက သူ ့ကုိ "ပကာသနိယကံ"ျပဳတ့ဲ တဖက္ပုဂၢဳိလ္ၾကီးေတြကုိ တုံ
့ျပန္ထားတ့ဲစာအုပ္ျဖစ္တယ္။ စာအုပ္ဆုိက္အေတာ္ၾကီးတယ္။ ဘိကၡဳနီသာသေနာပေဒသက
ဆုိက္ေသးတယ္။ အရွင္အာဒိစၥဝံသရ့ဲ အဆုိပါစာ
၂ အုပ္လုံး"ရွားပါးစာရင္းဝင္စာအုပ္"ျဖစ္သြားျပီ။ စာအုပ္မုဆုိးၾကီးေတြက
ရွာေဖြျပီး အြန္လုိင္းစာၾကည့္တုိက္ေတြေပၚတင္ေပးႏုိင္ရင္ေတာ့ မဖတ္ဖူးသူေတြ
ဖတ္ခြင့္ၾကဳံမယ္လုိ ့ေမွ်ာ္လင့္မိပါတယ္။
(အမွန္အတုိင္းေျပာရင္
ဘိကၡဳနီသာသေနာပေဒသက်မ္းကုိ www.scribd.com မွာေတြ ့တယ္။
ဒါေပမယ့္ ျမန္မာစာမေပၚလုိ ့
ဖတ္မရျဖစ္ေနတယ္။)
အေသာကေက်ာက္စာေတာ္စာအုပ္ကုိလည္း
သူမ်ားဆီမွာ ဖတ္ဖူးတယ္။ ဦးေရႊေအာင္စာအုပ္ေတြမွာ
ၾကဳိၾကားကုိးကားျပတာေတာ့ ေတြ
့မိရ့ဲ….။
အခုေျပာခ်င္တာက
အရွင္အာဒိစၥဝံသစာအုပ္အေၾကာင္းသက္သက္ေတာ့မဟုတ္ဘူး။ သထုံ၊မင္းကြန္းေဇတဝန္
ဆရာေတာ္ရ့ဲစာ ၁
အုပ္အေၾကာင္းကုိပါ ေျပာခ်င္တာပါ။
သထုံ၊ မင္းကြန္းေဇတဝန္ဆရာေတာ္လုိ
့ေျပာရင္ အခ်ဳိ ့က အဆက္အစပ္ေဝးလုိ ့
မသိတသိျဖစ္ေနတတ္ၾက
တယ္။ မဟာစည္ဆရာေတာ္ရ့ဲ
ဝိပႆနာဆရာလုိ ့ေျပာလုိက္မွ ကြင္းဆက္မိျပီး နားလည္သြားတယ္။
ပရိယတ္၊
ပဋိပတ္စြယ္စုံထက္ျမက္ကၽြမ္းက်င္တ့ဲ မင္းကြန္းေဇတဝန္ဆရာေတာ္ဟာ ရဟန္းငယ္ဘဝကတည္းက "အ႒ကထာ"ေရးသားျပဳစုဖုိ
့ရည္မွန္းခ်က္အားသန္ခ့ဲပါသတ့ဲ…….။ အေၾကာင္းက လယ္တီဆရာေတာ္ၾကီးရ့ဲ "ပရမတၳဒီပနီ"ဂယက္ထေတာ့
"ငါသာဆုိ အ႒ကထာပဲေရးမယ္"လုိ့အၾကံေပါက္ခ့ဲပါသတ့ဲ……။
(ရဟႏ ၱာႏွင့္ပုဂၢဳိလ္ထူးမ်ား)
အရြယ္ေတာ္ရတ့ဲအခါ
ေပဋေကာပေဒသအ႒ကထာနဲ ့ မိလိႏၵပဥွာအ႒ကထာ ၂ ေစာင္ကုိ ေရးသားပါတယ္။
ေပဋေကာပေဒသအ႒ကထာကုိ
ရေသ့ၾကီးဦးခႏီ ၱက မႏ ၱေလးေတာင္ေျခ၊ စႏၵမုနိဘုရားအတြင္း ပဥၥမ
သဂၤါယနာတင္ေက်ာက္စာမ်ားႏွင့္အတူ
ေက်ာက္ထက္အကၡရာတင္ခ့ဲပါတယ္။ ေက်ာက္စာေရ ၂၈ ခ်ပ္ရွိတယ္။ အ႒ကထာနိႆယကုိလည္း
က်မ္းျပဳဆရာေတာ္ကုိယ္တုိင္ေရးသားခ့ဲရာမွာ ပထမအုပ္၊ဒုတိယအုပ္၊
တတိယအုပ္လုိ ့၃ တြဲရွိတယ္။ (ရဟႏ
ၱာႏွင့္ပုဂၢဳိလ္ထူးမ်ား)
ရည္ညႊန္းပါအ႒ကထာ ၂ ေစာင္အျပင္
က်မ္းစာေပါင္း ၂၂ က်မ္းေရးသားျပဳစုေတာ္မူခ့ဲေပမယ့္ ဆရာေတာ္ၾကီးက
"တုိ ့ေရးတာ ၂ က်မ္းပဲ"လုိ
့ ေျပာဆုိေလ့ရွိတယ္။ ဓမၼာစရိယဦးေဌးလႈိင္က မွတ္ခ်က္ေပးထားတယ္။ "ဒါေပမယ့္
ပါဠိအေရးအသားေတာ့ သိပ္အဆင့္အတန္းမျမင့္လွဘူး"…တဲ ့။ (ရဟႏ
ၱာႏွင့္ပုဂၢဳိလ္ထူးမ်ား)
အျခားမွတ္တမ္းတခုမွာ
ဆရာေတာ္ေရးသားျပဳစုတာ ၂၅ က်မ္းလုိ ့ ဆုိပါတယ္။
အရွင္အာဒိစၥဝံသလက္ရာစာေပေတြကုိ
ျမန္မာႏုိင္ငံ၊ သာသနာေရးဆုိင္ရာေတြက ပိတ္ပင္တားျမစ္ထားပုံရတယ္။
အရွင္အာဒိစၥဝံသစာေတြကုိ ေနာင္လူေတြ ဖတ္ခြင့္၊ ထုတ္ေဝခြင့္ ျပဳတာမေတြ ့ရဘူး။ အလားတူ
မင္းကြန္းေဇတ
ဝန္ဆရာေတာ္ရ့ဲ အ႒ကထာေတြကုိလည္း
သက္ဆုိင္ရာေတြကပိတ္ပင္ထားလုိ ့ဆက္လက္ထုတ္ေဝခြင့္
မရၾကေတာ့ဘူး။ ထုတ္ေဝခြင့္လည္းမရ၊
ေနာင္လူေတြလည္း သိခြင့္မရေတာ့ရင္ ဒီက်မ္းေတြဟာ ကြယ္ေပ်ာက္သြားဖုိ
့လမ္းသာရွိေတာ့တယ္။ ဒီလုိေတြးမိေပမယ့္ ကံေကာင္းခ်င္ေတာ့ မိလိႏၵပဥွာအ႒ကထာကုိ
ျမန္မာအကၡရာကေန ရုိမန္အကၡရာသုိ ့
ဖလွယ္ထားတ့ဲစာအုပ္ကုိ လက္ခံရရွိခ့ဲတယ္။
ရုိမန္အကၡရာသုိ ့ေျပာင္းလဲသူက
သကၠဋနဲ ့ပါဠိပညာရွင္ မဒါ(ဗ္) အမ္ ေဒ့(ရွ္)ပန္ေဒး ( Madhav M. Deshpande)
ျဖစ္ပါတယ္။ ၁၉၆၈ မွာ ပါေမာကၡ
ပီ.ဗီ ဘားပတ္ (P.V. Bapat) က ျမန္မာမူပါဠိစာအုပ္ကုိ ပန္ေဒးကုိ ေပးခ့ဲတယ္။
ပန္ေဒးရ့ဲ နိဒါန္းမွာ
မင္းကြန္းေဇတဝန္ဆရာအေၾကာင္း၊ မိလိႏၵပဥွာအ႒ကထာေၾကာင့္ ပြဲဆူတ့ဲအေၾကာင္း ေဖာ္ျပတယ္။
ပုိစိတ္ဝင္စားစရာေကာင္းတာက ၁၉၄၉၊ ႏုိဝင္ဘာ ၆ နဲ ့ ၁၃ ရက္အၾကားထုတ္ေဝတ့ဲ
ဟံသာဝတီသတင္းစာပါ
သတင္းတခုကုိ မူရင္းျမန္မာဘာသာအတုိင္း ေဖာ္ျပတယ္။
ျမန္မာေက်ာင္းသားတေယာက္အကူအညီနဲ ့
အဂၤလိပ္ဘာသာျပန္မူကုိလည္း ေဖာ္ျပထားတယ္။
အခု ဟံသာဝတီသတင္းစာျမန္မာဘာသာမူကုိ တင္ျပေပးပါမယ္။
မိလိႏၵပဥွာအ႒ကထာအတြက္ ဂယက္သံ
အထူးဂရုျပဳ၍ သုံးသပ္ေတာ္မူၾကပါဆုိျခင္း
တန္ေဆာင္မုန္းလဆန္း ၁၁ ရက္ေန
့ကမာရြတ္ရြာမေက်ာင္းဆရာေတာ္ ဦးအာဒိစၥေက်ာင္းတုိက္၊ ကထိန္ပြဲသုိ
့ၾကြေရာက္ေတာ္မူၾကကုန္ေသာ ပ႒မေက်ာ္ အဂၢမဟာပ႑ိတဘြဲ ့ရေတာ္မူေသာ က်ဳိကၠလားဆရာေတာ္၊
ဝိနည္းငါးက်မ္းျပန္ကမာရြတ္ရြာမဆရာေတာ္အစရွိေသာ ၅၅ ပါးေသာ သံဃာေတာ္တုိ
့သည္၊သံဃေထရ္ျဖစ္ေတာ္မူေသာေတာင္လုံးျပန္ပိဋကတ္တုိက္ေက်ာင္းဆရာေတာ္
ဘုရားၾကီးအား သဘာပတိတင္ျမွာက္၍၊
ေဟမာဂႏုိင္ဆရာေတ္အား အက်ဳိးေဆာင္တင္ေျမွာက္ျပီးလွ်င္
ေအာက္ပါအဆုိမ်ားကုိ
စည္းေဝးဆုံးျဖတ္ေတာ္မူၾကေၾကာင္း။
ေၾကာင့္က်ကင္းလ်က္မေနအပ္
သထုံမင္းကြန္းဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးေရးသား၍
အင္းစိန္ျမဳိ ့ မင္းကြန္းေဇတဝန္ဆရာေတာ္
ျပင္ဆင္ထုတ္ေဝေသာ မိလိႏၵပဥွာအ႒ကထာကုိ
ဖတ္နာေဆြးေႏြးေတာ္မူၾကရာ ၄င္းစာအုပ္တြင္ ကထိန္ႏုတ္ျခင္းႏွင့္စပ္၍ ၊ အစဥ္မပ်က္ေလ့က်င့္စဥ္မ်ားအတုိင္းဆုိလွ်င္
ပါပဘိကၡဴခ်ည္း ျဖစ္ေနၾက၏။ သံဃာအားရည္ညႊန္း၍လႈသမွ် အကာလသကၤန္းခ်ည္းျဖစ္သည္သာမက
ခင္းျပီးအာနိသင္ရသည္ဟု
အယူရွိေသာ ရဟန္းေတာ္ဟူသမွ်တုိ ့မွာ ပါရာဇိကအစရွိေသာ
အာပတ္အမ်ားသင့္ေၾကာင္း။
မာတုကာမကုိ
ယခုလက္ရွိဘိကၡဳသံဃာေတာ္မ်ားက ဉတိၱစတုတၳကမၼဝါစာျဖင့္ ပဥၥင္းခံေပးအပ္ေၾကာင္း၊
အစရွိေသာ သာသနာေတာ္ကုိ ေခ်ာက္ခ်ားေစေသာ ဝါဒတုိ ့ကုိ သိေတာ္မူၾကသျဖင့္ ၊ သာသနာေတာ္
ထမ္း ရဟန္းဟူသမွ်
ေၾကာင့္က်ကင္းလ်က္ မေနအပ္သင့္ေၾကာင္း၊ အားလုံးသေဘာတူဆုံးျဖတ္
ေတာ္မူၾကျပီးလွ်င္ သာသနာေတာ္ဆုိင္ရာ ရဟန္းရွင္လူတုိ ့အား ၊
အဆုိပါအ႒ကထာစာမ်က္ႏွာ ၁၉၅။
၂ဝဝ။ ၂၂၈။ ၂၈၁။ ၂ဝ၃။၂၇၆။၇၇။ တုိ ့ကုိ အထူးဂရုျပဳ၍ သုံးသပ္ၾကည့္ရႈေတာ္မူၾကမည့္အေၾကာင္း
သတင္းစာမွ ေတာင္းပန္ႏႈိးေဆာ္ရန္ အက်ဳိးေဆာင္အား တာဝန္လႊဲေတာ္မူၾကေၾကာင္း။
ေတာင္းပန္ႏႈိးေဆာ္ခ်က္
အထက္ အဆုိပါအခ်က္တုိ ့ကုိ
သုံးသပ္ေလ့လာေတာ္မူၾကျပီးေသာ သံဃာေတာ္အရွင္ျမတ္တုိ ့သည္ မိမိတုိ ့သေဘာဆႏၵတုိ ့ကုိ
ကမာရြတ္ရြာမေက်ာင္းသုိ ့ စာေရးေပးေတာ္မူၾကပါရန္ေတာင္းပန္ပါေၾကာင္း၊ သံဃာေတာ္မ်ား
ဆႏၵအရ အထက္ပါသာသနာေတာ္ကုိ ေခ်ာက္ခ်ားေစမည့္ ဝါဒထူးတုိ ့ကုိ သုတ္သင္ရန္ သင့္ မသင့္ ေဆြးေႏြးဆုံးျဖတ္ေတာ္မူၾကရန္ ျဖစ္ပါေၾကာင္း။
အင္းစိန္ျမဳိ ့
ေဟမာဂႏုိင္ေက်ာင္း
"ဆရာေတာ္"
သည္လုိ သတင္းစာပါအသံေတြကုိ
မင္းကြန္းေဇတဝန္ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးအေနနဲ ့ သက္ဆုိင္ရာတပည့္တပန္း
ေတြေလွ်ာက္ထားအသိေပးလုိ ့၊
ေမးျမန္းလုိ ့ သိေတာ္မူတ့ဲအခါ ………………
"တုိ ့က
အလြတ္ေရးတာမဟုတ္ဘူး။ "အႏုဇာနာမိ ဘိကၡေဝ ဘိကၡဴဟိ ဘိကၡဳနိေယာ ဥပသမၸာေဒတုံ"
စူဠဝါပါဠိေတာ္ႏွင့္အ႒ကထာကုိ
အားကုိးျပီး ေရးတာ။ အဲဒီအဖြင့္မွာလာတ့ဲ အႏုပညတ္သည္ ဘုရားရွင္ပညတ္ေတာ္မူေသာ အခါမွစ၍
သာသနာငါးေထာင္အတြင္းမပ်က္စီးႏုိင္သျဖင့္ ဧကေတာ
သံဃာေခၚတ့ဲ ရဟန္းေယာက်္ားမ်ားက
ဘိကၡဳနီမ ျဖစ္ေအာင္ ပဥၥင္းခံေပးႏုိင္တယ္လုိ ့ တုိ ့ကေရးတာ။ အေရးၾကီးတာက ဘုရားရွင္ခြင့္ျပဳေတာ္မူေသာ အႏုပညတ္
ပ်က္-မပ်က္ဘဲ။အႏုပညတ္ပ်က္လွ်င္ ဘိကၡဳနီမ လုပ္မေပးႏုိင္ဘူး။ အႏုပညတ္မပ်က္လုိ ့
လုပ္ေပးႏုိင္တယ္မွတ္ရမယ္" ……………..
လုိ ့ ပါဠိေတာ္ အ႒ကထာေတြကုိ
ရြတ္ျပျပီးရွင္းျပေျဖဆုိခ့ဲပါတယ္။ (ရဟႏ
ၱာႏွင့္ပုဂၢဳိလ္ထူး)
ကထိန္ကိစၥမွာလည္း "ဣမံ
ကထိနစီဝရံ သံဃႆ ေဒမ" ဆုိတ့ဲအစဥ္အလာ ဆုိပုံမွာ "သံဃႆ"ဆုိတ့ဲ
ရည္ညႊန္းခ်က္ထည့္ျပီး လႈရင္ ကထိန္မမည္တ့ဲအေၾကာင္း မင္းကြန္းေဇတဝန္ဆရာေတာ္ၾကီးက
ေရးသားပါတယ္။
မိလိႏၵအ႒ကထာပါဠိ
ကထိန္ခန္းကုိ ဆရာေတာ္ၾကီးကုိယ္တုိင္နိႆယေရးျပီး "ကထိန္ခန္းနိႆယ"
စာအုပ္ကုိ ပုံႏွိပ္ျဖန္
့ေဝခ့ဲပါေသးတယ္။ (ရဟႏၱာႏွင့္ပုဂၢဳိလ္ထူး)
ဒါေတြဟာ မိလိႏၵပဥွာအ႒ကထာဆရာဘက္က
ျပန္လည္တုံ ့ျပန္ရွင္းလင္းခ်က္လုိ ့ ယူဆႏုိင္ပါတယ္။ ဒီအ႒ကထာမထုတ္ခင္ကတည္းက တပည့္တပါးျဖစ္တ့ဲ
မဟာစည္ဆရာေတာ္က အက်ဳိးထက္အျပစ္သာမ်ားမယ္၊ သာသနာအတြက္လည္း အလြန္ေက်းဇူးမ်ားမယ္လုိ ့
ယုံၾကည္ေတာ္မမူတာေၾကာင့္လားမဆုိႏုိင္၊ ပုံႏွိပ္ထုတ္ေဝဖုိ ့ သေဘာမတူခ့ဲဘူးလုိ
့သိရပါတယ္။
အျခားတဘက္မွာလည္း ဆရာေတာ္ၾကီးကုိ
ၾကည္ညဳိေလးစားတ့ဲတပည့္ေတြက စာအုပ္ကုိ ထုတ္ေဝလုိၾကတယ္။
ဓမၼာစရိယဦးေဌးလႈိင္ေျပာတာက "သဒၶါလြန္ျပီးစာအုပ္ရုိက္ၾကလုိ
့ မလုိလားအပ္တ့ဲ ျပႆနာေတြ ေပၚတယ္"ဆုိပါတယ္။
အ႒ကထာမရွိေသးတ့ဲ မိလိႏၵပဥွာပါဠိေတာ္အတြက္
အ႒ကထာေရးျပဳဖုိ ့ မုိးညွင္းဆရာေတာ္ၾကီးက က်မ္းျပဳဆရာေတာ္ကုိ
ေတာင္းပန္ေလွ်ာက္ထားတယ္လုိ ့သိရပါတယ္။ အဲဒီမိလိႏၵအ႒ကထာကုိ ၃ ႏွစ္ၾကာေအာင္
ျပဳစုခ့ဲရတယ္။
အခုအခ်ိန္မွာ ျမန္မာႏုိင္ငံ၊
ပါဠိစာေပေလာကမွာတိမ္ျမဳပ္ေနတ့ဲ အ႒ကထာစာမူတေစာင္ဟာ ျမန္မာျပည္ျပင္ပမွာ "ျပည္ပေရာက္ျမန္မာတေယာက္ဘဝ"နဲ
့ အသက္ရွည္ရပ္တည္ေနေသးတယ္ဆုိတာ စာေပေလ့လာသူမ်ားကုိ အသိေပးေျပာၾကားလုိပါတယ္။
အမရဒီပ
ဇူလုိင္ ၉၊ ၂ဝ၁၂
Subscribe to:
Posts (Atom)