ဆင္ဆာျဖတ္ထားတ့ဲသကၤန္းစာရင္း

ဆင္ဆာျဖတ္ထားတ့ဲ သကၤန္းစာရင္း

          တြင္းသင္းမင္းၾကီးက ရဟန္းအတြက္ (က) ဖန္ရည္နီျမန္း ၊ ဝတ္သကၤန္း ဟု ကဗ်ာဖြဲ ့သည္။ ျပီးေတာ့ ရေသ့အတြက္ (ခ) သစ္ေခါက္နီျမန္း ၊ ေလွ်ာ္သကၤန္း ဟုဖြဲ ့ေၾကာင္းတင္ျပခ့ဲသည္။ ရဟန္းက အဝတ္သကၤန္းဝတ္သည္။ ရေသ့က ေလွ်ာ္ေတသကၤန္းဝတ္ေၾကာင္း သတိျပဳစရာျဖစ္ပါသည္။

          ဘာေၾကာင့္ အဝတ္သကၤန္း ႏွင့္ ေလွ်ာ္သကၤန္းခြဲေျပာသနည္းဟု ေစာေၾကာဖြယ္ရွိလာသည္။ ရဟန္းေတာ္မ်ားအေနျဖင့္ သကၤန္းအျဖစ္မဝတ္သင့္ေသာ အဝတ္အမ်ဳိးအစားေတြကုိ ဝိနည္းက်မ္းစာ

မ်ားမွာ ျပဆုိထားၾကသည္။

၁- သမန္းျမက္ျဖင့္ရက္အပ္ေသာအဝတ္

၂- ေလွ်ာ္ေတျဖင့္ရက္အပ္ေသာအဝတ္

၃- ပ်ဥ္ခ်ပ္သဏၭာန္ရွိေသာအျပားအခ်ပ္တုိ ့ျဖင့္စီအပ္ေသာအဝတ္

၄- ဆံပင္ ၊  သားျမီးတုိ ့ျဖင့္ ရက္အပ္ေသာ ကမၺလာ

၅- ခင္ပုပ္ေတာင္ျဖင့္ ရက္အပ္ေသာအဝတ္

၆- အေမႊး-ခြါႏွင့္တကြေသာ သမင္ေရ (သစ္နက္ေရ--ဟုလည္း ဆုိၾက၏။)

အထက္ေဖာ္ျပပါ အမ်ဳိးအစားဝင္သကၤန္းကုိ ဝတ္ဆင္သူရဟန္းေတာ္သည္ ထုလႅစဥ္းအာပတ္သင့္၏။

          ထုိ ့ျပင္ ဝတ္ဆင္လွ်င္ ဒုကၠဋ္အာပတ္သင့္ေသာ အဝတ္ေတြလည္း ရွိေသးသည္။

၁- ငွက္ေပ်ာေလွ်ာ္ျဖင့္ရက္အပ္ေသာအဝတ္

၂- ျပိတ္ေလွ်ာ္မွ်င္ျဖင့္ ရက္အပ္ေသာအဝတ္

၃- မရုိးေလွ်ာ္ျဖင့္ရက္အပ္ေသာအဝတ္

၄- သင္ပန္းေလွ်ာ္ျဖင့္ ရက္အပ္ေသာအဝတ္

၅- အလုံးစုံညဳိ (ျပာ)ေသာအဝတ္

၆- အလုံးစုံေမာင္းေသာအဝတ္

၇-အလုံးစုံေရႊေသာအဝတ္

၈-အလုံးစုံနီေသာအဝတ္

၉-အလုံးစုံမည္းနက္ေသာအဝတ္

၁ဝ- ကင္းေျခမ်ားေက်ာကုန္းအဆင္းဆုိးရည္ျဖင့္ဆုိးေသာအဝတ္

၁၁- သစ္ခြံသကၤန္း

၁၂- မျဖတ္အပ္ေသာအျမိတ္အဆာရွိေသာသကၤန္း

၁၃- ရွည္ေသာအျမိတ္အဆာရွိေသာသကၤန္း

၁၄- ပန္းပြင့္ပမာအျမိတ္အဆာရွိေသာသကၤန္း

၁၅- အက်ၤ ီသင္တုိင္း (အံသကုိက္)

ျခြင္းခ်က္အေနျဖင့္ ရဟန္းေတာ္မ်ား သကၤန္းအလုယက္ခံရ၊ အခုိးခံရပါက တားျမစ္ထားေသာ အဝတ္မ်ားကုိ ဝတ္ႏုိင္ေၾကာင္း ခြင့္ျပဳထားပါသည္။

         

          အေလာင္းေတာ္ရေသ့ဝတ္ဆင္ေသာ “ေလွ်ာ္ေတသကၤန္း“ဟူသည္ ျဖဴဆံျမက္ကုိ အမွ်င္အမွ်င္

ဆုတ္၍ ဆက္စပ္ထုံးဖြဲ ့ကာ ဝတ္ရုံစရာျပဳလုပ္ထားေသာ အဝတ္ျဖစ္သည္။ စကားတရပ္..။

အ႒သာလီနီ႒ကထာအဆုိ)

ခ်ဳပ္တြဲေခ်ာေမာ ၊ ျဖဴဆံေၾကာတိ

ကုန္းေစာလည္းတိမ္ ၊ က်စ္ကာလိမ္သည္

ေမြ ့သိမ္ေတဆန္း ၊ ေလွ်ာ္နားစြန္းကုိ

သကၤန္းသင္းပုိင္ ၊ မွတ္၍ကုိင္ျပီး …….။ (ဆုေတာင္းခန္း ၊ ၈၃။) မိန္ ့ဆုိခ်က္အရမူ ျဖဴဆံျမက္ပင္တုိ ့ကုိ အမွ်င္အမွ်င္ရေအာင္ဆုတ္ျပီး ဆက္စပ္ထုံးဖြဲ ့ရုံမွ်ျဖင့္ ဝတ္ဆင္ႏုိင္သည့္အေနအထားသုိ ့မေရာက္ေသး

ဘဲ အသားအမွ်င္ေတြ ေပ်ာ့ေပ်ာင္းေခ်ာေမြ ့သြားေအာင္ ထုေတေပးရေသးသည္။ ထုိ ့ေၾကာင့္ “ေလွ်ာ္

ေတသကၤန္း“ ေခၚေၾကာင္း သိႏုိင္ေပသည္။ စကားတရပ္။

          ျမန္မာဘာသာျပန္“ေလွ်ာ္ေတသကၤန္း“ဟူေသာေဝါဟာရကုိ ပါဠိစာေပတြင္ “ဝါကစီရ ၊ ဝကၠလ ၊ တိရီဋက“ ဟူေသာ ေဝါဟာရ ၃ မ်ဳိးျဖင့္ ေခၚေဝၚေလသည္။ အ႒သာလိနီအ႒ကထာအလုိ ျဖဴဆံျမက္မွ ျဖစ္ေပၚေသာသကၤန္းျဖစ္ေသာေၾကာင့္ “ျဖဴဆံျမက္သကၤန္း“ဟု ဆုိသင့္ပါ၏။ သုိ ့ေသာ္ ေရွးဆရာမ်ားက “ေလွ်ာ္ေတသကၤန္း“ဟုသာ ျမန္မာျပန္ၾကသည္။ ျဖဴဆံျမက္သကၤန္းဟု ဆုိေသာ္လည္း ျမက္ကုိျပဳလုပ္သည္ထက္ သစ္ပင္ေလွ်ာ္တုိ ့ျဖင့္ျပဳလုပ္သည္ကမ်ားေသာ္ေၾကာင့္ ျဖဴဆံျမက္သကၤန္းဟု မထင္ရွား၊ ေလွ်ာ္ေတသကၤန္းဟုသာ ထင္ရွားပါေတာ့သည္။

          ဝကၠလ ႏွင့္ တိရီဋက မွာ သစ္ခံြမွရေသာေလွ်ာ္ျဖင့္လုပ္ေသာသကၤန္းကုိ ေဟာသည္။ သစ္ပင္တြင္ ျပင္ပအခြံမာျပီးေနာက္ အခြံပါးရွိသည္။ ယင္းအခြံပါးမွာ ေလွ်ာ္(Plant fibre or fiber)

 ျဖစ္သည္။ထုိေလွ်ာ္မ်ားကုိစနစ္တက်ခြါယူ၊ခ်ဳပ္စပ္၊ ႏူးည့ံေအာင္ထုေတထားေသာေၾကာင့္ ေလွ်ာ္ေတသကၤန္းဟု

 ေခၚသည္။ (မဟာဗုဒၶဝင္ ၁၊ ၁၊ ဂါ-ဂိ)

          ပါဠိ-အဂၤလိပ္အဘိဓာန္တြင္မူ ဝါကစီရ၊ ဝကၠလ၊ တိရီဋက တုိ ့အတြက္ သစ္ပင္၏သစ္ေခါက္ဟု

သာမညဆုိပါသည္။ ေထြေထြထူးထူးမဆုိပါေခ်။ 

အမရဒီပ

မတ္လ ၁၈၊ ၂ဝ၁၅