သီလပ်က္စီးျခင္း၏ဆုိးက်ဳိးမ်ား၊သီလစင္ၾကယ္ျခင္း၏ေကာင္းက်ဳိး

သီလပ်က္စီးျခင္း၏ဆုိးက်ဳိးမ်ား

သီလေခၚဆုိ၊ ကုိယ္က်င့္တရား၊ ပ်က္စီးျငားမူ၊ စီးပြားလည္းပ်က္၊နာမည္ပ်က္၍၊ ရြံရွာေၾကာက္လ်င္း၊ ပြဲလယ္ခ်ဥ္း၏

၊ ေသျခင္းဆုိက္လတ္၊ သတိလြတ္လ်က္၊ေရာက္လတ္ဒုဂၢတိ၊ ဆင္းရဲဖိသည္၊ ရ၏ဆုိးက်ဳိးမ်ားစြာတည္း။ (ခ်မ္းေျမ့)

သီလစင္ၾကယ္ျခင္း၏ေကာင္းက်ဳိး

သီလေခၚဆုိ၊ ကုိယ္က်င့္တရား၊ စင္ၾကယ္ျငားမူ၊ စီးပြားတုိးလ်က္၊ နာမည္တက္၍၊ ရြံရွာေၾကာက္ကင္း၊ ပြဲလယ္ခ်ဥ္း

၏၊ ေသျခင္းဆုိက္လတ္၊ သတိကပ္လ်က္၊ ေရာက္လတ္နတ္ဝယ္၊ ဤငါးသြယ္သည္၊ ရဖြယ္ေကာင္းက်ဳိးတည္း။

ပါဏာတိပါတဆုိးက်ဳိးမ်ား

ညွဥ္းဆဲသတ္ျဖတ္၊ သက္တုိတတ္၏၊ မ်ားလတ္ေရာဂါ၊ မက်န္းမာဘူး၊ အဂၤါခ်ဳိ ့ယြင္း၊ ေဖာက္ျပန္ျခင္းေၾကာင့္၊ ရုပ္ဆင္းမလွ၊ ခ်ဳိးမက်ဘဲ၊ ကြဲရခ်စ္သူ၊ မုန္းသူေပါမ်ား၊ ေၾကာက္စိတ္မ်ား၏၊ ၾကီးမားစုိးပူ၊ ႏွိပ္စက္သူႏွင့္၊ ရန္သူ

လည္းမ်ား၊ ဆုတ္အင္အားႏွင့္၊ သူမ်ားသတ္ျဖတ္၊ ေသရတတ္၍၊ ေသလတ္ျပီးခါ၊ ပါယ္ေလးရြာ၊ေရာက္ရာလမ္း

ေၾကာင္းအမွန္တည္း။  (ခ်မ္းေျမ့)

ပါဏာတိပါတ္၊ သူ ့သက္သတ္က၊ ခ်ဳိ့လတ္အဂၤါ၊ မြဲျပာရုပ္သြင္၊ အားအင္ယုိယြင္း၊ လ်င္ျခင္းလည္းေဝး၊ ေဘးကုိ

ေၾကာက္တတ္၊ အသတ္ခံရာ၊ အနာမ်ားလ်က္၊ ေျခြရံပ်က္၍၊ အသက္တုိလ်၊ ျပစ္မ်ားလွ၏။  (ဝိသုဒၶါရုံ)

ပါဏာတိပါတေရွာင္ၾကဥ္က်ဳိးမ်ား

သူ ့သက္မသတ္၊ ေရွာင္ၾကဥ္လတ္မူ၊ မကပ္ေရာဂါ၊ လြန္က်န္းမာလ်က္၊ ရွည္စြာအသက္၊ ေၾကာက္မဖက္ဘဲ၊ စိတ္လက္ခ်မ္းသာ၊ ပူကင္းကြာ၍၊ အဂၤါျပည့္ဝ၊ အခ်ဳိးက်လ်က္၊ လွပကုိယ္လက္၊ မႏွိပ္စက္ႏုိင္၊ မသတ္ႏုိင္၊ ျမဲခုိင္ေကာင္းက်ဳိးအမွန္တည္း။ (ခ်မ္းေျမ့)

အဒိႏၷာဒါန၏ဆုိးက်ဳိးမ်ား

ပုိင္ရွင္မေပးျငား၊ သူမ်ားဥစၥာ၊ ခုိး-လုပါမူ၊ ေလးျဖာအပါယ္၊ သူ၏နယ္တည္း၊ အကယ္၍မ်ား၊ လူျဖစ္ျငားမူ၊ ရွားပါး

ဥစၥာ၊ ရခဲစြာမုိ ့၊ မြဲျပာဆင္းရဲ၊ ရလဲၾကာရွည္၊ မတည္ေပ်ာက္ပ်က္၊ မင္းႏွိပ္စက္၍၊ စိတ္လက္မရႊင္၊ လုိအင္မျပည့္၊ ဆင္းရဲဖိသည္၊ ရ၏ဆုိးက်ဳိးမ်ားစြာတည္း။ (ခ်မ္းေျမ့)

သူတပါးဟာ၊ ခုိးမိပါမူ၊ ဥစၥာနည္းမြဲ၊ ဆင္းရဲငတ္ဘိ၊ လုိရွိမရ၊ ေဘာဂပ်က္စီး၊ ေရ-မီး-သူခုိး၊ ေမြခံဆုိးႏွင့္၊ မင္းဆုိးအ

ျပား၊ ရန္မ်ဳိးငါးေၾကာင့္၊ ဆုံးပါးဥစၥာ၊ ျပစ္မ်ားစြာ၏။ (ဝိသုဒၶါရုံ)

အဒိႏၷာဒါန ေရွာင္ၾကဥ္က်ဳိးမ်ား

မခုိးဥစၥာ၊ေရွာင္ၾကဥ္ပါမူ၊ ခ်မ္းသာၾကြယ္ဝ၊ လုိရာရ၍၊ ရွာရလြယ္ကူ၊ ရျပန္မူလည္း၊ ရန္သူမဖ်က္၊ မေပ်ာက္ပ်က္ဘဲ၊

တုိးတက္ပြားစည္၊ စည္းစိမ္တည္၏၊ ေလးလီပါယ္ရြာ၊မက်ပါဘဲ၊ နတ္ရြာသုဂတိ၊ လားရဘိသည္၊ ရ၏ေကာင္းက်ဳိး

အမွန္တည္း၊ (ခ်မ္းေျမ့)

ကာေမသုမိစၦာစာရ၏ ဆုိးက်ဳိးမ်ား

သူ ့လင္သူ ့မယား၊ မေရွာင္ရွားဘဲ၊ ျပစ္မွားေလသူ၊ ထုိသည့္သူကား၊ ရန္သူေပါမ်ား၊ ခ်စ္သူရွား၏၊ ေယာက်္ားမပီ၊ မ-မပီဘဲ၊ မၾကည္ဣေျႏၵ၊ က်က္သေရမရွိ၊ ဟိရီမကပ္၊ ၾသတၱပ္ကင္းကြာ၊ အဂၤါခ်ဳိ ့တ့ဲ၊ ရွိန္ေစာ္မ့ဲ၍၊ ခ်ဳိ ့တ့ဲဥစၥာ၊ ဆင္းရဲရွာ၏၊ ကြဲကြာခ်စ္သူ၊ ေသာကဆူလ်က္၊ စိတ္ပူျပင္းျပ၊ စုိးေၾကာင့္ၾကႏွင့္၊ လားရဒုဂၢတိ၊ ဆင္းရဲဖိသည္၊ ရ၏

ဆုိးက်ဳိးမ်ားစြာတည္း။ ခ်မ္းေျမ့)

မိစ ၦာစာရ၊ လြန္က်ဴးကမူ၊ မုန္းၾကသူမ်ား၊ ရန္သူပြား၏၊ ရွားပါးလာဘ္သပ္ပကာ၊ ခ်မ္းသာမရ၊ မိန္းမပ႑ဳက္၊ မ်ဳိးယုတ္ခါခါ၊ မ်က္ႏွာမလွ၊ အရွက္ရရာ၊ လကၡဏာဣေျႏၵ၊ ယြင္းေသြခ်ဳိ ့သိမ္၊ စုိးရိမ္မ်ားစြာ၊ ခ်စ္သူကြာ၏။ (ဝိသုဒၶါရုံ)

ကာေမသူမိစၦာစာရ ေရွာင္ၾကဥ္က်ဳိးမ်ား

သူ ့လင္သူ ့မယား၊ မျပစ္မွားဘဲ၊ ေရွာင္ရွားေလမူ၊ ထုိသည့္သူကား၊ ရန္သူကင္းျငား၊ ခ်စ္သူမ်ား၍၊ ေယာက်္ားပီသ၊ ခ်မ္းသာလွ၏၊ ေၾကာင့္ၾကစုိးပူ၊ မရွိမူဘဲ၊ခ်စ္သူႏွင့္တြဲ၊ ေပ်ာ္ရႊင္ျမဲမုိ ့၊ စိတ္လဲရႊင္ၾကည္၊မ်က္ႏွာၾကည္သည္၊ နတ္ျပည္ေျဖာင့္တန္း သူ၏လမ္း---။

မုသာဝါဒ၏ ဆုိးက်ဳိးမ်ား

မုသာဝါဒီ၊ ထုိသူသည္ကား၊ ပလီပလာ၊ သစၥာမတည္၊ ေျပာတတ္သည္မုိ ့၊ မပီစကား၊ မညီသြားႏွင့္၊ ပုပ္ျငားပါးစပ္၊ ကုိယ္ေျခာက္ကပ္လ်က္၊ ညစ္ထပ္ဣေျႏၵ၊  ကုိယ္ေနမလွ၊ ၾသဇာက်၏၊ ႏုတ္ကၾကမ္းေထာ္၊ စိတ္လွ်ပ္ေပၚ၍၊ ေသ

ေသာ္ဒုဂၢတိ၊ လားရဘိသည္၊ ရ၏ဆုိးက်ဳိးမ်ားစြာတည္း။ (ခ်မ္းေျမ့)

မုသားစကား၊ ဆုိမိျငားမူ၊ သြားက်ဲမညီ၊ ကားမပီတည္း၊ ပုပ္ညွီပါးစပ္၊ ေျခာက္ကပ္ကုိယ္ေရ၊ ဣေျႏၵေနာက္၊ ပုံယြင္းေဖာက္၏၊ မေရာက္အာဏာ၊ ႏုတ္လွ်ာၾကမ္းေထာ္၊ လွ်ပ္ေပၚေလာ္လီ၊ စိတ္မၾကည္တည္း။ (ဝိသုဒၶါရုံ)

မုသာဝါဒ၏ေရွာင္ၾကဥ္က်ဳိးမ်ား

လွည့္စားလိမ္ညာ၊ ေရွာင္ၾကဥ္ခြါ၍၊ သစၥာစကား၊ ေျပာဆုိျငားမူ၊ စကားလဲပီ၊ သြားလဲညီ၍၊ သားရည္စုိေျပ၊ ကုိယ္

ေနလွပ၊ အခ်ဳိးက်၏၊၊ ႏုတ္ကခ်ဳိသာ၊ ထက္ၾသဇာႏွင့္၊ စိတ္မွာတည္လ်င္း၊ ပ့်ံလြင့္ကင္း၍၊ ခံတြင္းနံ ့ၾကဳိင္၊သင္းပ်ံ့

လႈိင္သည္၊ ပုိင္ပုိင္တက္လွမ္း နတ္တုိ ့နန္း------။ (ခ်မ္းေျမ့)

သုရာေမရယ၏ဆုိးက်ဳိးမ်ား

အရက္ေသစာ၊ ေသာက္စားပါမူ၊ ေရာဂါလည္းပြား၊ ခုိက္ရန္ပြား၍၊ စီပြားလည္းပ်က္၊ နာမည္ပ်က္၏၊ ေၾကာက္ရွက္မ့ဲ

လ်င္း၊ သတိကင္းလ်က္၊ လုပ္ခင္းေဆာင္တာ၊ ေမ့ေလ်ာ့ခါျဖင့္၊ ပညာလည္းမ့ဲ၊ ဉာဏ္ႏုံနဲ ့၍၊ ကင္းမ့ဲဆင္ျခင္၊ ေျမာ္

ျမင္မရွိ၊ ျပဳမိျပဳရာ၊ ျပဳတတ္စြာ၏၊ ဝါစာဖရု၊ ပိသုမုသာ၊ ထင္ရာေျပာၾကား၊ သမီးသားလည္း၊ စိတ္ထားမတည္၊ ဟိရီ

မကပ္၊ ၾသတၱပ္မယွဥ္၊ ကတညဳတ (ကတင္ညဳတ)၊ ကတေဝဒီ၊ မသိတတ္ျငား၊ ဇုိးသမားသည္၊ေလးပါးအပါယ္

ေျဖာင့္ေျဖာင့္တည္း----။ (ခ်မ္းေျမ့)

ေသရည္ေသာက္လင့္၊ သင့္-မသင့္၌၊ ေရးခြင့္မသိ၊ ပ်င္းရိမုိက္ရူး၊ ဟိေရာတၱပ္ကင္း၊ ခပင္းမ်ားထုိ၊ အကုသုိလ္ကုိ၊ မျငဳိလြယ္ကာ၊ ျပဳျဖစ္ရာ၏။ (ဝိသုဒၶါရုံ)

သုရာေမရယေရွာင္ၾကဥ္က်ဳိးမ်ား

အရက္ေသစာ၊ ေရွာင္ၾကဥ္ပါမူ၊ ေရာဂါလည္းကင္း၊ခုိက္ရန္ရွင္း၍၊ သတင္းေကာင္းေျပး၊ ရပ္တုိင္းေမႊး၏၊ လုပ္ေရး

ေဆာင္တာ၊ ရွိေသာခါလည္း၊ မကြာသတိ၊ လုပ္ေဆာင္ဘိ၏၊ ဖြားတည့္ေလျငား၊ သမီးသားလည္း၊ စိတ္ထားတည္

ၾကည္၊ ဟိရီၾသတၱပ္၊ အစဥ္ကပ္လ်က္၊ ျမဲခ်ပ္သတိ၊ သူ ့မွာရွိသည္၊ ဂတိေျဖာင့္တန္း ထက္သုိ ့လွမ္း---။ (ခ်မ္းေျမ့)

သူေတာ္ေကာင္း၏ဂုဏ္ရနံ ့

စပယ္ၾကက္ရုံး၊ ဂမုန္းႏွင္းဆီ၊ ပန္းေထြလီတုိ ့၊ ေလျပည္ေလညွင္း၊ သူေဆာင္ၾကဥ္း၍၊ ပ့်ံသင္းေမႊးၾကဳိင္၊ ေလ

ေအာက္လႈိင္လည္း၊ မလႈိင္ေလညာ၊ မေမႊးသာဘူး၊ ဆယ္ျဖာသုစရိ၊ စုံညီျပည့္မူ၊ ထုိသည့္သူ၏၊ ေမႊးၾကဴသင္းပ့်ံ၊

 ဂုဏ္ရန့ံကား၊ ပ်ံ့ႏွံ ့ေအာက္ထက္၊ ေလဆန္တက္၍၊ ဘဝဂ္တုိင္ထိ၊ ပ်ံ့လႈိင္ဘိသည္၊ သူ၏သီလျဖဴေသာေၾကာင့္။

ေကာင္းမႈ

ဘဝေပါင္းစု၊ ေသာင္းအထုတြင္၊ ေကာင္းျပဳေကာင္းေျပာ၊ ေကာင္းသေဘာႏွင့္၊ ေကာင္းေသာႏွလုံး၊ တေျဖာင့္သုံး၍

သက္လုံးစင္ျဖဴ၊ ထုိသည့္သူကား၊  "ငါမူေကာင္းမႈ၊ အစုစုကုိ၊ ဆည္းျပဳခ့ဲမိ၊ ရေတာ္ဘိ "ဟု၊ မိမိျပဳမူ၊သန့္စင္ျဖဴ၍၊ ျပစ္ျမဴမေႏွာ၊ ဤသေဘာကုိ၊ ေတြးေတာမိတုိင္း၊ ပီတိလႈိင္းျဖင့္၊ ယွက္သုိင္းရစ္လည္၊ ခ်မ္းေျမ့ၾကည္လ်က္၊ ဤ

သည္ဘဝ၊ေနာင္ဘဝႏွင့္၊ ဘဝဆက္ဆက္၊ သံသာစက္တြင္၊ စိတ္လက္ၾကည္သာ၊ ရုပ္လန္းျဖာ၍၊ ခ်မ္းသာေကာင္း

က်ဳိး၊ ဒီေရတုိးသုိ ့၊ ဖြံ ့ျဖဳိးၾကီးက်ယ္၊ ပြင့္လန္းၾကြယ္သည္၊ ထက္ဝယ္နတ္ထံ စံဖုိ ့တည္း။

မေကာင္းမႈ

ဘဝစုစု၊ သံသာထုတြင္၊ အျပဳအေျပာ၊ သေဘာမျဖဴ၊ ထုိသည့္သူကား၊  "ငါမူမေကာင္း၊ မႈအေပါင္းကုိ၊ ရင့္ေညာင္းၾကာရွည္၊ ျပဳမိသည္မွာ၊ မွားခ့ဲစြာ "ဟု၊ ကုိယ့ဟာကုိယ္ျပဳ၊ ျပစ္ေသာင္ထု၏၊ ညစ္က်ဴျဖစ္တုံ၊ အုိးမလုံက၊ အအုံပြင့္ရာ၊ ဆုိပမာသုိ ့၊ မသာႏွလုံး၊ မရႊင္ျပဳံးႏုိင္၊ ေသာကလႈိင္လ်က္၊ သည္းဆုိင္ေၾကြမွ်၊ ညႈိးေခြလ်၍၊ စိတ္ကမ

လန္း၊ ရုပ္ညႈိးႏြမ္းလ်က္၊ ပင္ပန္းရိရွား၊ ေအာက္လမ္းသြားသည္၊ ေလးပါးအပါယ္ ေျဖာင့္ေျဖာင့္တည္း။ (ခ်မ္းေျမ့)

လူတုိင္းႏွင့္သင့္ေလ်ာ္ေသာသီလ

စိမ္းျပာမဲျဖဴ၊ ဝတ္စားဟူဘိ၊ လူတုိ ့တန္ဆာ၊ ရတနာကား၊ ေလ်ာ္စြာသျဖင့္၊ ငယ္သူတင့္လဲ၊ ၾကီးရင့္တုိ ့ဝယ္၊ မတင့္တယ္ခ့ဲ၊ ၾကီးရြယ္လ်စ္လ်ဴ၊ တင့္ျငားမူလဲ၊ ငယ္သူတုိ ့ဝယ္၊ မတင့္တယ္ဘူး၊စင္ၾကယ္သန္ ့ရွင္း၊ ေၾကးျမဴကင္း

သား၊ သီတင္းမည္သာ၊ ဤတန္ဆာကား၊ ဦးမဲ-ဦးျဖဴ၊ ရြယ္လတ္သူႏွင့္၊ လူပ်ဳိလူထြား၊ ေယာက်္ားမိန္းမ၊ ဆင္သမွ်

လွ်င္၊ တင့္တယ္လြင္ဘိ ျပစ္မရွိတည္း----။

သီလရတနာ၊ ျမတ္တန္ဆာကား၊ သတၱဝါခပင္း၊ မင္းဆင္းရဲသား၊ မပုိင္းျခားဘူး၊ ေလးပါးမ်ဳိးႏြယ္၊ ၾကီးငယ္မဆုိ၊

ရြယ္ပ်ဳိရြယ္ရင့္၊ ဆင္တုိင္းတင့္၏။

၁။ အယုတ္သီလ၊ မင္းျဖစ္ရ၊ ဗုဒၶေဟာခ့ဲသည္။

၂။ အလတ္သီလ၊ နတ္ျဖစ္ရ၊ ဗုဒၶေဟာခ့ဲသည္။

၃။ အျမတ္သီလ၊ နိဗၺာန္ရ၊ ဗုဒၶေဟာခ့ဲသည္။