၁။
ဓမၼာစရိယဦးေဌးလွဴိင္၏ " ျမန္မာႏုိင္ငံပဋိပတၱိသာသနာဝင္ ရဟႏ ၱာႏွင့္ပုဂၢဳိလ္ထူးမ်ား"စာအုပ္သည္အေရးအသား
ႏွင့္ အေၾကာင္းအရာ ၂ မ်ဳိးလုံးေျပာင္ေျမာက္လွပေသာက်မ္းစာျဖစ္သည္။ ရဟန္းေတာ္မ်ားအေၾကာင္းေရးသား
ထားေသာေၾကာင့္ ေထရုပၸတၱိျဖစ္သည္။ သုိ ့ေသာ္ ေလးအီမသြား၊ စဖတ္မိလွ်င္ လက္ကမခ်ခ်င္ေအာင္ ဆြဲေဆာင္
အားေကာင္းလွသည္။ ဒဂုန္တာရာစကားအသုံးအတုိင္းေျပာက ရုပ္ပုံလႊာအေရးအဖြဲ ့ဟု ဆုိခ်င္ပါသည္။ေထရုပၸတၱိ
စာေရးဆရာဦးေဌးလွဴိင္သည္ တရားရွာေဖြသူတုိ ့၏အေတြ ့အၾကဳံ၊ အေဟာေအျပာမွ်ကုိသာတင္ျပသူမဟုတ္၊ စကားအစြန္းမလြတ္သည္တုိ ့ကုိလည္း ဆင္ျခင္ေတြးေတာႏုိင္ေအာင္လမ္းေၾကာင္းျပေပးသူျဖစ္သည္။ဘာသာေရး
ဆုိင္ရာအယူဝါဒျပႆနာျဖစ္ႏုိင္ေၾကာင္း လိမၼာပါးနပ္စြာတင္ျပႏုိင္ခ့ဲပါသည္။ ဓမၼာစရိယဦးေဌးလွဴိင္၏အေရးအ
သားပရိယာယ္ကုိ သေဘာေပါက္နားလည္ျပီး ဆက္စပ္စဥ္းစားေသာအခါ ရဟႏၱာႏွင့္ပုဂၢဳိလ္ထူးစာအုပ္ပါ
ဆရာေတာ္၂ ပါးတုိ ့၏ စာအုပ္မ်ား၊ ေဟာေျပာခ်က္မ်ားသည္ ႏုိင္ငံေတာ္သံဃာ့မဟာနာယကအဖြဲ ့၊ သီးျခား
ဝိနည္းဓုိရ္မ်ား၏ ဝိနိစၧယခုံရုံးေတာ္မွာ အမွားလား၊ အမွန္လားစိစစ္သုံးသပ္ခံျပီးအေနအထားသုိ ့ေရာက္ခ့ဲျပီျဖစ္
ေၾကာင္း ထင္ရွားစြာ ေတြ ့လုိက္ရပါေတာ့သည္။ ၂။
ပထမေၾကာင္ပန္းဆရာေတာ္---။ ဘြဲ ့ေတာ္ ဦးဣႏၵက--။ လယ္တီဆရာေတာ္ၾကီး၏တပည့္တပါးျဖစ္သည္။ ၁၄ ႏွစ္ေက်ာ္ ၁၅ ႏွစ္ခန္ ့တရားအားထုတ္ျပီးေနာက္ "တုံးနာမ္တုိင္နာမ္"အယူအဆကုိ စတင္ေဟာေျပာသည္။ လယ္တီဆရာေတာ္တပည့္မ်ားပင္ျဖစ္ၾကေသာ ဦးထြန္းဦး၊ ဦးထြန္းလွ၊ ဦးရန္ျငိမ္းစေသာ အဘိဓမၼာဆရာမ်ားက တုံးနာမ္တုိင္နာမ္ေဟာေျပာခ်က္ကုိ ျငင္းခ်က္ထုတ္ၾကသည္။ လယ္တီဆရာေတာ္ထံ အဆုံးအျဖတ္ေပးရန္တင္ျပ
ၾကရာ "အဆုံးအျဖတ္ငါမေပးလုိ "ဟု ျငင္းပယ္ေတာ္မူခ့ဲသည္။ တုံးတုိင္တုိ ့ကုိ နာမ္ စိတ္ ဝိညာဏကၡႏၶာဟုယူဆ
ေျပာေဟာခ်က္၏အက်ဳိးဆက္မွာ ဗူးရြက္၊ ကန္စြန္းရြက္ခ်က္စားသည့္အခါ နာမ္အသက္ရွိေန၍ ပါဏာတိပါတကံ
က်ဴးလြန္ရာေရာက္သည္ဟု အစြန္းထြက္မ်ားေပၚလာျခင္းပင္----။
စာေပနည္းအရျဖစ္ေစ၊ လက္ေတြ ့အားထုတ္နည္းအရျဖစ္ေစ စိတ္သည္မွီရာအာရုံႏွင့္မကင္း---။ အာရုံ အာရမၼဏိက ဟု အတြဲစကားလုံးရွိသည္။ ျမင္သိစိတ္ဝီထိျဖစ္စဥ္အရ မ်က္လုံးက တုံးတုိင္ကုိ ျမင္ေသာအခါ တုံးတုိင္သည္ အာရုံ၊ ျမင္သိစိတ္နာမ္သည္ အာရမၼဏိက ျဖစ္သည္။ ေၾကာင္ပန္း၏အယူအဆမွာ တုံးသည္ပင္နာမ္
တရား၊ တုိင္သည္ပင္နာမ္တရားဟု တုံးႏွင့္နာမ္၊တုိင္ႏွင့္နာမ္ကုိ လုံးေထြးေျပာဆုိထားသည္။ ထုိအခ်က္ကုိေထာက္
၍ တုံးနာမ္တုိင္နာမ္ဝါဒသည္ ဓမၼဝါဒမဟုတ္(အဓမၼဝါဒ)ဟု ႏုိင္ငံေတာ္သီးျခားဝိနည္းဓုိရ္အဖြဲ ့အမွတ္ (၃) က ဆုံး
ျဖတ္သည္။
တုံးနာမ္တုိင္နာမ္ဝါဒကုိ အဆုံးအျဖတ္မေပးလုိျငင္းဆုိေတာ္မူခ့ဲေသာလယ္တီဆရာေတာ္ၾကီးက ေၾကာင္ပန္းဆရာ
ေတာ္အား "မင္းတရားက ႏြားမေဝွ ့တရားကုိးကြယ့္။ ႏြားထီးမ်ားကေတာ့ ေဝွ့ၾကတ့ဲအခါ တေကာင့္တေကာင္ တြန္ျခိမ္းဟိန္းေဟာက္ကာ ခြါေပါက္ေစာင္းေျမာင္းျပီးမွေဝွ့ၾကတာကြယ့္။ ႏြားမဆုိတာကေတာ့ ဘာသံမေပး၊ ညာသံမေပး ေတ့ဆက္ဒက္ကနဲ ေဝွ ့ေျပးၾကတယ္။ မင္းတရားကလဲ ႏြားမေဝွ့သလုိ အက်ဥ္းဒက္ကနဲေတ့လုိက္
ေတာ့ လူတုိင္းနားမခံႏုိင္ၾကဘူးကြယ့္။သိပ္ျပီးက်ယ္လြန္းေတာ့လဲလင္ဗန္းထဲေရထည့္ေသာက္ရသလုိျဖစ္တတ္ျပန္
ေရာ "ဟု တုိက္ရုိက္ပင္ မိန္ ့ေတာ္မူခ့ဲသည္။
ဓမၼာစရိယဦးေဌးလွဴိင္က လယ္တီဆရာေတာ္၏မွတ္ခ်က္စကားကုိအေျခခံကာ ေၾကာင္ပန္းဆရာေတာ္၏က်င့္ၾကံ
အားထုတ္မႈကုိ သံသယမရွိပါ။ တုံးနာမ္တုိင္နာမ္ကိစၥမွာ ေဟာေျပာမႈအတတ္ပညာေခၚစကားအသုံးအႏူန္းပညတ္
တင္မႈအားနည္းေသာေၾကာင့္ ျငင္းခုံေျပာဆုိရမႈမ်ားေပၚခ့ဲရေၾကာင္း သုံးသပ္ထားေလသည္။
ႏုိင္ငံေတာ္သီးျခားဝိနည္းဓုိရ္အဖြဲ ့အမွတ္ (၁) က ေက်ာက္သေဘၤာဝါဒကုိ အဓမၼဝါဒအျဖစ္ဆုံးျဖတ္ခ့ဲသည္။ ႏုိ္င္ငံ
ေတာ္သီးျခားဝိနည္းဓုိရ္အဖြဲ ့အမွတ္ (၂) က လူေသလူျဖစ္ဝါဒကုိ အဓမၼဝါဒအျဖစ္ ဆုံးျဖတ္ခ့ဲသည္။ ႏုိင္ငံေတာ္သီး
ျခားဝိနည္းဓုိရ္အဖြဲ ့အမွတ္ (၃) က ေၾကာင္ပန္းေတာရဝါဒရွိအခ်ဳိ ့အယူအဆကုိ ဓမၼ၊ အခ်ဳိ ့အယူအဆကုိ အဓမၼဟု ဆုံးျဖတ္ခ့ဲသည္။ ေက်ာက္သေဘၤာဆရာေတာ္သည္ ေၾကာင္ပန္းဆရာေတာ္၏ တုံးနာမ္တုိင္နာမ္ဝါဒကုိ အားထုတ္
ရာမွ တရားအျမင္ေပါက္ကာ တုံးစိတ္တုိင္စိတ္ဝါဒျဖစ္ေပၚလာသည္။ ထုိ ့ေၾကာင့္ ေၾကာင္ပန္းဝါဒသည္ ေက်ာက္
သေဘၤာဝါဒ၏ ပင္မအေတြးအေခၚျဖစ္သည္။
ဆက္လက္၍ ဓမၼာစရိယဦးေဌးလွဴိင္က ရဟႏ ၱာႏွင့္ပုဂၢဳိလ္ထူးမ်ားစာအုပ္တြင္ ေၾကာင္ပန္းဆရာေတာ္၏ "ဤက့ဲသုိ့
စာေပကုိ ၾကည့္၍လည္းေကာင္း၊ သူတပါးေျပာေဟာေသာတရားကုိၾကား၍ေသာ္လည္းေကာင္း မိမိစိတ္၌ ျခဳိက္ခ
နဲသိျမင္လွ်င္ ေသာတာပန္ဟုသာမွတ္ပါ "ဟူေသာေရးသားခ်က္ကုိ ေဖာ္ျပသည္။ ယင္းေနာက္ "လ်င္ျမန္စြာတရား
ထူးရၾကေသာ္လည္းရုပ္နာမ္ဓမၼကုိ မရွႈမွတ္မပြားမ်ားဘဲ ေသာတာပန္စသည္ျဖင့္ ျဖစ္ရုိးထုံးစံမရွိၾကေလ။ ယခုအခါ (လ်င္ျမန္စြာတရားထူးရေသာ) ထုိပုဂၢဳိလ္မ်ဳိးလည္း ရွားေပလိမ့္မည္။ ေၾကာင္ပန္းေတာရဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး
ကုိယ္တုိင္ပင္လွ်င္ တဆယ့္ေလးငါးႏွစ္ ၾကဳိးစားေတာ္မူခ့ဲရ၏ "ဟု ပါးနပ္စြာေစာဒနာတက္ျပထား၏။ ရွင္းရွင္းဆုိ
လွ်င္ေၾကာင္ပန္းဆရာေတာ္၏စကားမွာ "က်င့္ၾကံေနစရာမလုိ၊ သိရင္ေသာတာပန္ျဖစ္ျပီ"ဟု ဆုိလုိေန၏။
ေၾကာင္ပန္းေတာရဝါဒကုိ ဝိနိစၧယခုံရုံးတင္ရာတြင္ ေၾကာင္ပန္းဆရာေတာ္၏အထက္ပါစကားရပ္အျပင္ "ဤက့ဲသုိ ့
ရုပ္ဓာတ္ နာမ္ဓာတ္တုိ့ကုိ ေပါက္ေအာင္ရႈျမင္ေသာ သမၼာဒိ႒ိမဂၢင္ကုိ ပညာရွိတုိ ့သိျမင္ပုံတည္း။ ဤက့ဲသုိ ့စာေပ
ၾကည့္၍ေသာ္လည္းေကာင္း၊ သူတပါးေဟာေသာတရားကုိၾကား၍ေသာ္လည္းေကာင္း မိမိစိတ္၌တကယ္ႏွစ္ျခဳိက္
စြာသိျမင္လွ်င္ ေသာတာပန္ဟုသာ မွတ္ပါ"ဟူေသာ ေရးသားခ်က္ကုိ အကုိးသာဓကျပဳျပီး ေၾကာင္ပန္းဝါဒသည္ အက်င့္ကုိပယ္ျပီး သိရုံႏွင့္ေသာတာပန္ဟုယူဆေသာေၾကာင့္ အဓမၼဝါဒျဖစ္ေနေၾကာင္း ေစာဒနာတင္ၾက၏။
ဓမၼာစရိယဦးေဌးလွဴိင္ေကာက္ႏုတ္ေဖာ္ျပသမွ်အတုိင္းသာဆုိပါက ေၾကာင္ပန္းဝါဒသည္ အမွန္တကယ္ အဓမၼဝါဒ
ျဖစ္ေနပါသည္။ က်င့္ေနစရာမလုိ၊ သိရင္ေသာတာပန္ဝါဒျဖစ္ေနပါသည္။ သုိ ့ေသာ္ စကား ၂ ရပ္လုံးကုိ ဆက္စပ္
ကာ "ပရေတာေဃာသ (တရားနာ၊စာေပဖတ္မႈ)ေၾကာင့္ မိမိစိတ္ဓာတ္၌ ရုပ္ဓာတ္နာမ္ဓာတ္တုိ့ ေပါက္ေအာင္
သမၼာဒိ႒ိမဂၢင္ျဖင့္ ႏွစ္ႏွစ္ျခဳိက္ျခဳိက္သိျမင္လွ်င္ ေသာတာပန္ဟုမွတ္ပါ"ဟု အဓိပၸါယ္ယူကသင့္ေလ်ာ္ေသာေၾကာင့္
အဓမၼဝါဒသေဘာမသက္ေရာက္ဟု ဝိနည္းဓိုရ္အဖြဲ ့က ဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်မွတ္ခ့ဲေလသည္။ ဤေနရာတြင္ ေၾကာင္
ပန္းဝါဒမွန္၏ ဟု အမွတ္ေပးလုိက္ျခင္းေပတည္း-------။
၃။
မုိးကုတ္ဆရာေတာ္--။ ဘြဲ ့ေတာ္ ဦးဝိမလ---။ ႏွစ္ေပါင္း ၃ဝ ေက်ာ္ မာတိကာ-ဓာတုကထာ၊ ယမုိက္ႏွင့္ ပ႒ာန္း
က်မ္းမ်ားကုိ ပုိ ့ခ်ေပးေတာ္မူခ့ဲေသာ အဘိဓမၼာအထူးျပဳစာခ်ဘုန္းေတာ္ၾကီးတပါးျဖစ္ခ့ဲသည္။ အဘိဓမၼာတရား
ေတာ္မ်ားကုိလည္း အခါအခြင့္အားေလ်ာ္စြာ ေဟာေျပာေတာ္မူခ့ဲေသာ အဘိဓမၼာဓမၼကထိကလည္းျဖစ္ခ့ဲသည္။
ဒုတိယကမၻာစစ္အတြင္း မုိးကုတ္ျမဳိ ့ႏွင့္ ၄ မုိင္အကြာေဘာ္ဘတန္းရြာအနီးရွိ ေက်ာက္လုိဏ္ဂူအတြင္း တရား
အားထုတ္ေတာ္မူခ့ဲသည္။ သီဟုိဠ္ကၽြန္း မဟာေဗာဓိေစတီေတာ္၊ ရန္ကုန္ျမဳိ့ ဗုိလ္တေထာင္ေစတီေတာ္မ်ားဝယ္ ရတနာစိန္ဖူးေတာ္မ်ားကုိ ဦးေဆာင္တင္လွဴေတာ္မူခ့ဲပါသည္။ အဂၢမဟာပ႑ိတဘြဲ ့တံဆိပ္ေတာ္ကုိလည္း အလွဴ
ခံရရွိေတာ္မူခ့ဲသည္။ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ေဒသနာေတာ္ကုိပဓာနထား၍ တရားေဟာေျပာမႈမ်ားေသာေၾကာင့္ မုိးကုတ္ဆ
ရာေတာ္ႏွင့္ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္၊ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ႏွင့္ မုိးကုတ္ဆရာေတာ္ဟူ၍ ယွဥ္တြဲေက်ာ္ၾကားခ့ဲပါသည္။
မႏ ၱေလးတုိင္း၊ေအာင္ေျမသာစံျမဳိ့နယ္၊ ေလာကမွန္ကင္းေက်ာင္းတုိက္ဆရာေတာ္ဦးဝိသုဒၶက မုိးကုတ္ဆရာေတာ္
ၾကီး၏ေဟာေျပာခ်က္တရားေတာ္မ်ားသည္ ေထရဝါဒဗုဒၶစာေပမ်ားႏွင့္မညီညြတ္သည့္အခ်က္အလက္မ်ားပါဝင္
ေနေၾကာင္း၊ ဓမၼအဓမၼကြဲျပားေအာင္ၾကားနာစစ္ေဆးအဆုံးအျဖတ္ေပးပါရန္ ႏုိင္ငံေတာ္သံဃမဟာနာယကအဖြဲ ့
သုိ့ ၂ဝဝ၂ ခုႏွစ္တြင္ တင္ျပေလွ်ာက္ထားခ့ဲသည္။ဆရာေတာ္ဦးဝိသုဒၶဘက္၊ မုိးကုတ္ဝိပႆနာအဖြဲ ့ခ်ဳပ္ဘက္တုိ့ မွ ႏုိင္ငံေတာ္သီးျခားဝိနည္းဓုိရ္အဖြဲ ့၏ဆုံးျဖတ္ခ်က္ကုိလုိက္နာရန္သေဘာတူညီၾကသည္။ ၂ဝဝ၅ ခုႏွစ္တြင္ မုိးကုတ္ဝိနိစၧယကိစၥျပီးစီးသည္။
ထူးျခားခ်က္မွာ တရားသူၾကီး (ဝိနည္းဓိုရ္)အဖြဲ ့အမွတ္(၁၂) သည္ မုိးကုတ္ဆရာေတာ္ၾကီး၏ေဟာတရားမ်ားတြင္
ပါဝင္ေနေသာ ပါဠိမွား၊ အနက္မွား၊ ပုဂၢဳိလ္မွား၊ဌာနမွား၊က်မ္းညႊန္းမွား၊အေရအတြက္မွား၊အခ်က္အလက္မွားမ်ား
ကုိေဟာစဥ္စာအုပ္အျဖစ္ထုတ္ေဝကျပင္ဆင္ရန္၊အသံသြင္းတိပ္ေခြျဖစ္ကအမွားမ်ားကုိပယ္ဖ်က္ရန္ဆုံးျဖတ္လုိက္
သည္။ အဓမၼဝါဒျဖစ္သည္ဟုကား မဆုံးျဖတ္ပါ-----။မုိးကုတ္ဝိနိစၧယစာအုပ္ပါအမွားျပင္ဆင္ခ်က္မ်ားအျပင္ တျခား
အမွားမ်ားကုိလည္းပိဋကတ္ပညာရွင္မ်ားအကူအညီယူကာျပင္ဆင္ျခင္းျဖင့္မုိးကုတ္ဆရာေတာ္ၾကီးအားပူေဇာ္ၾကရန္ ဝိနည္းဓုိရ္အဖြဲ ့က မုိးကုတ္ဝိပႆနာအဖြဲ ့ခ်ဳပ္ကုိ တုိက္တြန္းထားသည္။
ႏုိင္ငံေတာ္သံဃာ့မဟာနာယကအဖြဲ ့မေပၚခင္ကလည္း မုိးကုတ္ဆရာေတာ္၏တရားေဟာေျပာခ်က္ကုိအေၾကာင္း
ျပဳကာ ဝိနိစၧယဌာနသုိ ့ျပႆနာေရာက္လာခ့ဲေသးေၾကာင္း ရဟႏ ၱာႏွင့္ပုဂၢဳိလ္ထူးမ်ားစာအုပ္၌ ေဖာ္ျပထား၏။
"မင္းတုိ ့အေမမိဘေတြ အဘိုးအဘြားေတြ ဒီတရားမ်ဳိးနာမသြားရရွာဘူး။ ေက်ာင္းဒကာေက်ာင္းအမေလာက္န့ဲ ေသသြားၾကရရွာတယ္။ ၾကဳိးစားနာၾက"ဟု တခ်ိန္က ဆရာေတာ္ေဟာဖူး၏။ ပဋိပတၱိသာသနာ ျပန္လည္ပြင့္ထြန္း
လာသည့္သေဘာကုိ တုိက္တြန္းေဟာေၾကားလုိရင္းျဖစ္၏။ ပရိယတၱိသန္သူမ်ားက မၾကဳိက္ၾကေခ်။ မည္သူေတြ
က မည္သုိ ့တုိ ့ၾက၊ တုိင္ၾက၊ေစာဒနာၾကသည္မသိ။ ဝိနိစၧယဌာနသုိ ့ပင္ျပႆနာတက္လာသည္ဟု ထင္သည္။ ေကာင္းစြာမမွတ္မိ။" (ရဟႏ ၱာႏွင့္ပုဂၢဳိလ္ထူးမ်ား၊ အ႒မအၾကိမ္၊ စာမ်က္ႏွာ-၆၄၆။)
ရဟႏ ၱာႏွင့္ပုဂၢဳိလ္ထူးမ်ားစာအုပ္၊ မုိးကုတ္ဆရာေတာ္အေၾကာင္းတေနရာတြင္ "ဆရာေတာ္၏ေလသံကုိလုိက္၍ တပည့္အခ်ဳိ ့ကလည္း "သြားတယ္၊လာတယ္မွတ္ေနရုံႏွင့္တရားမရႏုိင္။ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္သိျပီးမွ၊ ျဖစ္ပ်က္ထိေအာင္ရႈ
ႏုိင္မွ ကိစၥျပီးသည္"ဟု ေရးသားေျပာဆုိမွတ္ထင္ေနၾကေသး၏။ တရားသေဘာကား သီသီကေလးျဖစ္၍ "တရား
ေသ"မစြဲယူၾကရာ။ ဝိပႆနာအလုပ္သည္ပညတ္ျဖင့္သာ အစတည္ၾကရ၏။ သမထေလွကားထစ္ကုိသာ စ၍ နင္းၾကရသည္။ အခြံကုိခြာဦးမွ အသားကုိရ၏။ "သြားတယ္၊လာတယ္"မွတ္ေနျခင္းသည္ အခြံခြာေနျခင္းျဖစ္သည္။ ခြာပါမ်ားလွ်င္ အသားကုိမေတြ ့ခ်င္၍မရျပီ။ ရုပ္နာမ္ျဖစ္ပ်က္ကုိထုိးထြင္း၍သိရန္လည္း အဆုံးအမေဒသနာဗဟုသု
တကုိ အသင့္ရႏုိင္ေသာ ေခတ္လည္းျဖစ္ေပ၏။"ဟုေတြ ့ရ၏။စကားအစြန္းမလြတ္၊ ဘာသာေရးအယူဝါဒျပႆနာ
ေပၚႏုိင္ေၾကာင္း အေရးအသားလိမၼာေခ်ာေမြ ့စြာျဖင့္ ဓမၼာစရိယဦးေဌးလွႈိင္တင္ျပခ့ဲ၏။
ႏုိင္ငံေတာ္သီးျခားဝိနည္းဓုိရ္အဖြဲ ့အမွတ္ (၁၂)ကလည္း "မုိးကုတ္ဆရာေတာ္ၾကီးသည္ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္၌ေလ့လာမႈ
မ်ားေသာေၾကာင့္ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္တရားကုိတုိက္ရုိက္မေဟာသည့္သုတၱန္မ်ားကုိပင္ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္တရားေဟာၾကား
ေလဟန္ ေဟာၾကားထားျခင္း---စသည္ျဖင့္ ပညာရွိတုိ ့လက္မခံႏုိင္စရာ ေဟာၾကားခ်က္မ်ားလည္းပါရွိေနရာ ထုိအခ်က္မ်ားကုိစိစစ္သုံးသပ္ရာတြင္ သတိပညာေရွ ့သြားျပဳလ်က္ က်မ္းဂန္အသီးသီးျဖင့္ တုိက္ဆုိင္စိစစ္ရေသာ
ေၾကာင့္ မလြယ္ကူလွပါ"ဟု မုိးကုတ္ဝိနိစၧယစာအုပ္နိဒါန္းတြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။
ျမင္းမွီဆြဲေမာင္ဆန္ေခၚ အရွင္ဆႏၷအေၾကာင္းမုိးကုတ္ဆရာေတာ္ၾကီး၏ေဟာေျပာခ်က္ကုိ ဓမၼာစရိယဦးေဌးလွဴိင္
က စကားလုံးေရြးခ်ယ္မႈေကာင္းေကာင္းျဖင့္ ျငင္းပယ္ခ့ဲေလသည္။ "ကတၱီပါလက္အိတ္စြပ္ထားေသာ သံလက္သီး
အေရးအသား"ဟု အမည္ေပးေသာ္ သင့္အ့ံထင္၏။ ၾကည့္ပါေလ---။
"ရွင္ဆႏၷဟာ ဒီသႆတခံေနလုိ ့ ၄၅ ႏွစ္ေလာက္ အနိစၥ ဒုကၡ အနတၱရႈေပမယ့္ တရားမရတာ ရွင္းပလား၊ ျဖစ္
သင့္လုိ ့ျဖစ္တယ္၊ ပ်က္သင့္လုိ ့ပ်က္တယ္လုိ ့သိရင္မပူနဲ ့ေတာ့။ ဗလဝဝိပႆနာျဖစ္ျပီ။ (မုိးကုတ္ဆရာေတာ္)
ဤေနရာ၌ ဆရာေတာ္က "သကၠာယ၊ သႆတ၊ ဥေစၧဒမခြာဘဲ တရားအားထုတ္လွ်င္ ၊ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္နားမလည္
ေသးဘဲ တရားအားထုတ္လွ်င္ တသက္လုံးအားထုတ္၊ မဂ္ဉာဏ္ဖုိလ္ဉာဏ္ နိဗၺာန္မရႏုိင္ဘူး "ဟု ပုိပုိသာသာ
ေဟာေလ့ရွိသည္ဟု ဆုိရေပမည္။ ပရိညာသုံးပါးအဓိပၸါယ္ကုိလည္း ပုိပုိသာသာေဟာထား၏။စင္စစ္ ရွင္ဆႏၷေထရ္
ကုိ သာဓကထုိးသည္ကုိလည္း အခုိင္အမာမစြဲယူၾကရာ။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆုိေသာ္ သႆတႏွင့္စပ္၍ သာသနာ
တြင္ ရွင္ဆႏၷတပါးေလာက္ ဥပမာျပရုံသာ ရွိေလသည္။ ၾကဳိတင္ေဟာေျပာေပးေသာ ထုိအသိသည္လည္း "သုတ
မယ "မွ်သာ ရွိေသးရာ တရားသေဘာကား ကြာရမည့္အရာသည္ လုပ္မွပင္ အစစ္ကြာ၏။ သိရမည့္အရာလည္း လုပ္မွပင္ အစစ္သိလာရျမဲ ျဖစ္သည္။ ပုံေသတထစ္က် မသုံးသပ္မစြဲယူသင့္-----။ " (ရဟႏ ၱာႏွင့္ပုဂၢဳိလ္ထူး၊ ၆၃၈)
ဓမၼာစရိယဦးေဌးလွဴိင္က မုိးကုတ္ဆရာေတာ္သည္ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္၊ ပရိညာတရားတုိ ့ကုိေဟာေျပာျပီဆုိလွ်င္ "ပုိပုိသာသာေဟာသည္"ဟု မွတ္ခ်က္ေပး၏။ ယင္းစကားသည္ သီးျခားဝိနည္းဓုိရ္အဖြဲ ့အမွတ္ (၁၂)၏
" မုိးကုတ္ဆရာေတာ္ၾကီးသည္ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္၌ေလ့လာမႈမ်ားေသာေၾကာင့္ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္တရားကုိ တုိက္ရုိက္
မေဟာသည့္သုတၱန္မ်ားကုိပင္ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္တရားေဟာၾကားေလဟန္ ေဟာၾကားသည္"စကားႏွင့္ ညီမွ်ပါသည္။
ရဟႏ ၱာႏွင့္ပုဂၢဳိလ္ထူးမ်ားက်မ္းလာ ေဝဖန္ခ်က္သည္ မုိးကုတ္ဝိနိစၧယ၏အမွတ္ ၄ ေစာဒနာစိစစ္ခ်က္ျဖစ္လာပါ
သည္။ ဤေဆာင္းပါးတြင္ ေနာက္ဆုံးဆုံးျဖတ္ခ်က္ကုိသာ ကူးယူေဖာ္ျပထားပါသည္။
"ထုိ ့ေၾကာင့္ အရွင္ဆႏၷရဟႏၱာျဖစ္ေရးတြင္ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္တရားေတာ္ကုိ နာၾကားရျခင္းသည္ အားၾကီးေသာအ
ေၾကာင္းျဖစ္၍ "ပဋိစၥသမုပၸါဒ္နားမလည္ဘဲန့ဲ အနိစၥ ဒုကၡ အနတၱေတြ နင္းျပီးၾကဳိးစား၊ရကုိမရဘူး။"ဟူေသာ မုိးကုတ္ဆရာေတာ္ၾကီး၏ ေဟာေျပာခ်က္သည္ မွားယြင္းသည္ဟုမဆုိႏုိင္ေပ။
သုိ ့ေသာ္ ဉာဏ္ႏုနယ္သူ၊ ပရိယတၱိအားနည္းသူမ်ားအဖုိ ့ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ကုိ နားလည္မွသာ ဝိပႆနာဉာဏ္ မဂ္ဉာဏ္ရႏုိင္သည္။ သစၥာတရား၊ သတိပ႒ာန္တရားစသည္တုိ ့ကုိ နားလည္ရုံမွ်ျဖင့္ ဝိပႆနာဉာဏ္ မဂ္ဉာဏ္မ
ရႏုိင္ဟု အသိမွားႏုိင္ေသာေၾကာင့္ "ပဋိစၥသမုပၸါဒ္နားမလည္ဘဲန့ဲ"ဟူေသာစကားကုိ "ရုပ္နာမ္ေၾကာင္းက်ဳိးဆက္၍ ျဖစ္ပ်က္သေဘာကုိနားမလည္ဘဲန့ဲ"ဟုလည္းေကာင္း၊ "ဘာနားမလည္လုိ ့တုန္းဆုိေတာ့ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္နားမလည္ေတာ့"ဟူေသာစကားကုိ "ဘာနားမလည္လုိ ့တုန္းဆုိေတာ့ ေၾကာင္းက်ဳိးဆက္ျပီး ျဖစ္ပ်က္တ့ဲသေဘာကုိ နားမလည္ေတာ့ "ဟူ၍လည္းေကာင္း ျပင္ဆင္ေပးရမည္။
တိတ္ေခြ၌လည္း "ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ကုိ နားမလည္ဘဲန့ဲ"ဟူေသာစကား၊"ဘာနားမလည္လုိ ့တုန္းဆုိေတာ့ပဋိစၥသမုပၸါဒ္
နားမလည္ေတာ့"ဟူေသာစကားရပ္တုိ ့ကုိ ပယ္ဖ်က္ေပးရမည္။
ထုိ ့ျပင္ "သူရႈေနတာ ၄၄ ႏွစ္၊၄၅ ႏွစ္ ၾကာပါျပီတ့ဲ"ဟူေသာ စကားသည္လည္းက်မ္းဂန္တြင္ တုိက္ရုိက္မပါေသာ
ေၾကာင့္ ယင္းစကားရပ္ႏွင့္အလားတူစကားရပ္မ်ားကုိ ျဖဳတ္ပယ္ေပးရမည္။အသံသြင္းတိတ္ေခြတုိ ့၌လည္း ယင္းစကားရပ္မ်ားကုိ ပယ္ဖ်က္ေပးရမည္။" (မုိးကုတ္ဝိနိစၧယ၊ ၅၇၊)
၄။
ပထမေၾကာင္ပန္းဆရာေတာ္ၾကီးလြန္ေတာ္မူျပီး ၅၅ ႏွစ္အၾကာ ေၾကာင္ပန္းေတာရဝိနိစၧယေပၚေပါက္လာသည္။ မုိးကုတ္ဆရာေတာ္ၾကီးလြန္ေတာ္မူျပီး ၄၁ ႏွစ္အၾကာ မုိးကုတ္ဝိနိစၧယေပၚထြက္လာသည္။ဓမၼာစရိယဦးေဌးလွဴိင္
သည္ ရဟႏ ၱာႏွင့္ ပုဂၢဳိလ္ထူးမ်ားစာအုပ္နိဒါန္းအရ ေၾကာင္ပန္းဆရာေတာ္၊မုိးကုတ္ဆရာေတာ္အပါအဝင္ ဆရာ
ေတာ္မ်ားစြာတုိ ့၏က်င့္ၾကံေဟာေျပာမႈအဖုံဖုံကုိ ၁၉၇၃-ခုႏွစ္ဝန္းက်င္တြင္ ေရးသားခ့ဲသည္ဟု ယူဆရပါသည္။
ဆရာေတာ္ၾကီး ၂ ပါး၏ေဟာေျပာခ်က္ကုိ တင္ျပရာတြင္ ဦးေဌးလွဴိင္၏ေရးသားခ်က္သည္ ဝိနည္းဓုိရ္ဆရာေတာ္
မ်ား၏ စိစစ္သုံးသပ္ခ်က္ႏွင့္ႏႈိင္းယွဥ္လွ်င္ လုိသည္၊ပုိသည္မ်ားရွိသည္ကုိ ေတြ ့ရပါသည္။ ဦးေခါင္းတလုံးတည္း၏
ေဝဖန္စိစစ္ဉာဏ္ျဖင့္သာတင္ျပေရးသားရသည့္အတြက္ အဆုံးအျဖတ္ကိစၥပုိင္းတြင္ အားေပ်ာ့ေနသည္။ သုိ ့ေသာ္
ဓမၼစာေပစာေရးဆရာတဦး၏ အျမင္တြင္ ဆရာေတာ္ၾကီးမ်ား၏မိန္ ့ဆုိေရးသားခ်က္သည္ ဂယက္အနက္ (သို့မဟုတ္)အယူဝါဒမီးပြားမီးစေငြ ့ေငြ ့မွ်ရွိေနေၾကာင္းကုိမူ စာဖတ္သူမ်ားကုိ ထင္သာျမင္သာျပခ့ဲေလသည္။
သီးျခားဝိနည္းဓုိရ္ခုံရုံးေတာ္သုိ ့ ဆရာေတာ္ၾကီး ၂ ပါး၏ ေရးသားမိန္ ့ဆုိခ်က္မ်ားေရာက္ရွိလာေသာအခါတြင္ အယူဝါဒဂယက္ထသည္ကုိ ျငိမ္ေအာင္၊ မီးစေငြ ့ေငြ ့ေတာက္ေလာင္သည္ကုိအျပီးတုိင္ျငိမ္းေအာင္ေျဖရွင္းသည္
ကုိ ေတြ ့ရေၾကာင္း ဓမၼစာေပပရိသတ္မ်ားအေတြးနက္နက္ပြားႏုိင္ေစရန္ ရည္ရြယ္တင္ျပလုိက္ပါသည္။
အမရဒီပ
ဇူလုိင္ ၁၈၊ ၂ဝ၁၁
No comments:
Post a Comment