ဆီမီးလွ်ံ၊ ေရအလ်ဥ္ဥပမာႏွင့္ ဝိပႆနာဉာဏ္စဥ္-၂

ဒုတိယပုိင္း

ဆီမီးလွ်ံႏွင့္ ျမစ္ေရအလ်ဥ္ဥပမာအေၾကာင္း ကုိယ္ေတြ ့အားထုတ္သိျမင္မႈႏွင့္ႏႈိင္းယွဥ္စပ္ဟပ္လ်က္ အေမးအေျဖျပဳေတာ္မူၾကေသာ ေယာဂီဆရာေတာ္ၾကီး၂  ပါးတြင္ အေမးရွင္ ျပည္နိဗၺိႏၵဆရာေတာ္ၾကီး

အေၾကာင္းကုိ အက်ဥ္းခ်ဳပ္အားျဖင့္ ေလ့လာမိသမွ် တင္ျပခ့ဲပါ၏။ အေျဖရွင္ စစ္ကုိင္းေတာင္ရုိး မဟာဂႏၶာရုံေခ်ာင္

ဆရာေတာ္ၾကီး၏ ဘဝႏွင့္ အလုပ္လုပ္ပုံအေၾကာင္းကုိလည္း စုေဆာင္းမိသမွ် တင္ျပပါမွ ဆရာေတာ္၏ႏုတ္ေတာ္ထြက္

စကားရပ္သည္ ေလးနက္မႈႏွင့္အတူ ရုပ္လုံးၾကြလ်က္ ပီျပင္ထင္ရွားေပလိမ့္မည္ဟု ယုံၾကည္ပါသည္။

ဆရာေတာ္ၾကီး (ဘြဲ ့ေတာ္ အရွင္ ဥတၱရ) သည္ မေကြးျမဳိ ့ဇာတိျဖစ္၍ ျမန္မာသကၠရာဇ္ ၁၂၂ဝ ျပည့္ႏွစ္မွာ 

ဖြားျမင္ေတာ္မူသည္။ မေကြး၊ ဂုံေတာဆရာေတာ္ထံသာမေဏ ၅ ဝါ၊ ရဟန္း ၅ ဝါ ေပါင္း ၁ဝ ဝါ တိတိ ေနထုိင္ပညာသင္ၾကားခ့ဲသည္။ ယင္းေနာက္ ေအာက္ျမန္မာျပည္အရပ္ေဒသမ်ားျဖစ္သည့္ အိမ္မဲမွာ ၁ ဝါ၊

 ေဒးဒရဲမွာ ၃ ဝါ၊ ကြမ္းျခံကုန္းမွာ ၂ ဝါ စီ ေနထုိင္ခ့ဲသည္။ ထုိ ့ေနာက္ မႏ ၱေလး၊ မဟာဝိသုဒၶါရုံဆရာေတာ္ထံေရာက္ရွိျပီး 

၄ ဝါတိတိပညာသင္ၾကားခ့ဲသည္။ ရဟန္းဝါ ၁ဂ ဝါတြင္ စစ္ကုိင္းေတာင္သုိ ့ေတာထြက္ေတာ္မူသည္။ ဆရာေတာ္ၾကီးနယ္လွည့္ပညာရွာခ့ဲသည့္ႏွစ္ေပါင္း (ဝါေပါင္း)မွာ ၁၅ ဝါသာျဖစ္သည္။ ေတာထြက္သည္မွာ 

၁ဂ ဝါျပည့္မွျဖစ္ရာ စာရင္းအရ အျခား ၃ ဝါကုိ မည္သည့္အရပ္ေဒသမွာ ေနထုိင္ေတာ္မူခ့ဲေၾကာင္း 

မွတ္တမ္းမေတြ ့ရပါ။

အရညဝါသီေတာေပ်ာ္ေယာဂီရဟန္းဘဝခံယူျပီး ၁၁ ႏွစ္ၾကာေသာ္ ေက်ာ္ၾကားလာသည္။ ပရိသတ္အဝင္အထြက္

မ်ားလာသည္။  မူလေနရာမွ အေရွ ့ဂႏၶာရုံသုိ ့ေျပာင္းေရႊ ့သီတင္းသုံးသည္။ ထုိေနရာတြင္လည္း ပရိသတ္မ်ား

လာျပန္ရာ မူလေနရာသုိ ့ျပန္ေျပာင္းခ့ဲသည္။ ၁၂၇၂ ခုႏွစ္ဝါကုိ ဝကၤပါေတာင္ မဟာသုခေခ်ာင္၊ လုိဏ္ဂူတြင္းမွာ 

ကပ္ေတာ္မူသည္။

လူေတြ ့မခံဘဲ ၃ ႏွစ္ခန္ ့တပါးတည္းလုိဏ္ဂူတြင္း သီတင္းသုံးကာ အားထုတ္ေတာ္မူသည္။ ဆြမ္းပုိ ့သူရဟန္းငယ္

က အကပ္ခံျပီးေသာဆြမ္းသပိတ္ကုိ လုိဏ္ဂူဝသတ္မွတ္ထားေသာေနရာ၌ခ်ထားျပီး အခ်က္ေပးရသည္။ ဆြမ္းပုိ ့

သူႏွင့္ပင္ အေတြ ့မခံဟု ရဟႏ ၱာႏွင့္ပုဂၢဳိလ္ထူးမ်ားစာအုပ္တြင္ ေဖာ္ျပသည္။

အမရပူရျမဳိ ့၊ ဘာသာဋီကာက်မ္းျပဳ မဟာဂႏၶာရုံဆရာေတာ္သည္ ဆရာေတာ္၏ေနာက္ဆုံးဥပဇၥ်ယ္ယူတပည့္ျဖစ္

သည္။ ဘာသာဋီကာက်မ္းျပဳဆရာေတာ္က " ဆရာေတာ္ၾကီး၏အေပၚမ်က္ခြံေတာ္မွာ မလႈပ္သလုိထင္ရေအာင္ အျမဲစကၡဳေျႏၵရေတာ္မူသည္။ ျငိမ္သက္တည္ၾကည္ေတာ္မူသည္။ သူ (ဘာသာဋီကာက်မ္းျပဳဆရာေတာ္) ႏွင့္ အျခားဘုန္းေတာ္ၾကီးတပါးအနားရွိစဥ္စကားေျပာရင္း "ငယ္စဥ္ကေရာဂါမ်ားတ့ဲအတြက္ ခႏၶာဝန္လက္စသိမ္း

ေအာင္လုိ ့ ၾကဳိးစားတာပဲ၊ ဒါေပမယ့္-----"ဟုဆုိျပီး ေရွ ့မဆက္ေတာ့ဘဲ စကားစရပ္သြားသည္။ "ေအာက္မဂ္

ေအာက္ဖုိလ္ေလာက္ရလုိ ့အားရဟန္မတူ"ဟု ထင္ျမင္စဥ္းစားမိေၾကာင္း တဘဝသံသရာတြင္ မွတ္တမ္းတင္ထား

ပါ၏။

ဆရာေတာ္သည္ ဗုဒၶါႏုႆတိ (အရဟံ)ဂုဏ္ေတာ္ကုိ အေျခခံ၍ အနိစၥ၊ ဒုကၡ၊ အနတၱဝိပႆနာစြဲျမဲေတာ္မူသည္။ ဆရာေတာ္၏တည္ျငိမ္ေလးနက္ေသာ အမူအရာေတာ္ႏွင့္ ႏုတ္ေတာ္က "ရုပ္နာမ္ျဖစ္ပ်က္"ဟု မိန္ ့ျမြက္ေတာ္

မူသံသည္ ၾကားရသူစိတ္ကုိ အလြန္ဆြဲေဆာင္မႈရွိလွ၏။ (တဘဝသံသရာ)

ဗုဒၶါႏုႆတိ ႏွင့္ ဝိပႆနာဉာဏ္စဥ္မ်ားအေၾကာင္း လယ္တီဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးႏွင့္ စစ္ကုိင္းမဟာဂႏၶာရုံဆရာ

ေတာ္တုိ ့ေဆြးေႏြးခန္းမွာ အ့ံမခန္းရွိလွ၏။ မွတ္တမ္းမ်ားမေပ်ာက္မပ်က္ေအာင္ကာကြယ္ခ့ဲသူသူေတာ္ေကာင္း

မ်ားလည္း ေက်းဇူးတင္ဦးခုိက္မဆုံးျဖစ္မိပါသည္။ သိမ္ေတာင္ဆည္ၾကီးဆရာေတာ္၏ အရိယာဝိဇၨာမဂၢအလင္းျပ က်မ္း၏မွတ္တမ္းကုိ ရဟႏ ၱာႏွင့္ ပုဂၢဳိလ္ထူးမ်ားစာအုပ္တြင္ ထပ္ဆင့္ေဖာ္ျပထားသည္။ ေအာက္တြင္ ရႈပါေလ။

ဂႏၶာရုံ။               ။ဆရာေတာ္ဘုရား၊ ဘုရားတပည့္ေတာ္ ဗုဒၶါႏုႆတိကမၼ႒ာန္းေပးရာ တပည့့္ေယာဂီမ်ား ၄-၅-၇ ရက္ႏွင့္ ဘုရားနိမိတ္ကုိ ေကာင္းစြာရရွိၾကပါသည္။ ထုိ ့ေနာက္ နာမ္ရုပ္အျဖစ္အပ်က္ကုိ အရႈခုိင္းေသာအခါ

ဝိပႆနာဉာဏ္ ၁ဝ ပါးကုိ ၇-ရက္ ၈ ရက္ ၉ ရက္ ၁ဝ ရက္ျဖင့္ ထင္ျမင္ေပါက္ေရာက္ေသာ ေယာဂီေတြရွိပါသည္

ဘုရား။ ဝိသုဒၶိမဂ္အလုိက လြန္စြာခက္ခဲေၾကာင္း ျပသည္။ ယခုအားထုတ္ေသာေယာဂီမ်ားမွာလြန္စြာလြယ္ေန

ပါသည္ဘုရား။

လယ္တီ။                        ။ ဆရာေပးေသာ ဗုဒၶါႏုႆတိက ဘယ္လုိေပးသနည္း။

ဂႏၶာရုံ။               ။ ဘုရားတပည့္ေတာ္ေပးသည္မွာ မဟာေဗာဓိပင္ရင္းေရႊပလႅင္ေပၚ၌ ျမတ္စြာဘုရားကုိယ္ေတာ္

ျမတ္ၾကီး မာရ္ ၅ ပါးေအာင္၍ သစၥာ ၄ ပါးထုိးထြင္းသိပုံကုိ မိမိေရွ ့မွာ စမၼခံခင္း၍ ပန္းေရ ဆီမီး ကပ္လႈပူေဇာ္

ေစပါသည္။  နာမ္ရုပ္ ၂ ပါးကုိ ဘုရားရွင္အားအပ္ႏွင္းေစ၍  ၂ ေတာင့္ထြာေလာက္ ရုိေသစြာ ရွိခုိးျပီး "အရဟံ၊ အရဟံ"ဟု ႏွလုံးသြင္းေနရမည္ဟု ခုိင္းပါသည္။ ေယာဂီမ်ားမွာ သက္ေတာ္ထင္ရွား နိမၼိတရုပ္ပြားေတာ္က့ဲသုိ ့ ေရာင္ျခည္ေတာ္ ၆ သြယ္ႏွင့္တကြ အာရုံနိမိတ္မ်ား ေကာင္းစြာထင္၍ ဖူးေတြ ့ၾကရပါသည္ ဘုရား။

ၾကားျဖတ္စကားဆုိလုိက္ပါရေစ--။  ဂႏၶာရုံဆရာေတာ္ၾကီး၏စကားမ်ားတြင္ ေအာက္ေျခမ်ဥ္းသား (Underline)

 ျပသည္တုိ ့ကုိ သတိျပဳမိေစလုိပါ၏။ လယ္တီဆရာေတာ္ၾကီး၏ ျပန္လည္မိန္ ့ဆုိခ်က္မ်ားတြင္ အဆုိပါစကားလုံး

မွာ အလြန္အေရးပါသည္ကုိ ေတြ ့ရပါလိမ့္မည္။

လယ္တီ။             ။ ဗုဒၶါႏုႆတိကမၼ႒ာန္းသည္ နိမိတ္မထင္ေကာင္း၊ ပီတိသာျဖစ္ေကာင္းသည္ဟု ဝိသုဒၶိမဂ္

၌လာ ရွိသည္။ ဗုဒၶါႏုႆတိဆုိသည္ကား ဘုရားရွင္၏ဂုဏ္ေတာ္ကုိ စြဲလမ္းသမႈ အာရုံျပဳ၍ ျဖစ္ေသာ အဖန္တလဲလဲ

ေအာက္ေမ့ျခင္း သတိကုိ ဗုဒၶါႏုႆတိ ေခၚသည္။ ဗုဒၶါႏုႆတိ-ကမၼ႒ာန္း အားထုတ္သူတုိ ့သည္ ဗုဒၶါႏုႆတိအာရုံကုိသာ ေကာင္းစြာစြဲလမ္းကပ္ျငိေသာစိတ္ရွိသည္ျဖစ္၍ ျမတ္စြာဘုရားရွင္၏ ဂုဏ္ေတာ္ေက်းဇူး

ေတာ္တုိ ့ကုိ အဖန္တလဲလဲ ေအာက္ေမ့၍ ပြားမ်ာေသာသူတုိ့အား ထုိအခုိက္ ရာဂစိတ္၊ ေဒါသစိတ္၊ ေမာဟစိတ္

မျဖစ္---။ ဘုရားအာရုံ၌သာ ေျဖာင့္မတ္တည္ၾကည္၏။ နီဝရဏကင္း၏။ ဘုရားရွင္ဂုဏ္ေက်းဇူးသုိ ့ညႊတ္ေသာ ဝိတက္ဝိစာရ ျဖစ္၏။ ႏွစ္သက္ျခင္း ပီတိျဖစ္၏။ ျငိမ္းေအးျခင္း ပႆဒၶိျဖစ္၏။ ကုိယ္ေရာစိတ္ပါခ်မ္းသာျခင္းသုခ

ျဖစ္၏။

သုခရွိသူအား ဘုရားဂုဏ္လွ်င္ အာရုံရွိသည္ျဖစ္၍ စိတ္သည္ တည္ၾကည္၏။ ဤသုိ ့အစဥ္အတုိင္း တခုေသာ

ခဏ၌ စ်ာန္အဂၤါတုိ ့သည္ ျဖစ္ကုန္၏။ ဂုဏ္ေတာ္တုိ ့၏နက္နဲလွေသာေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊ အထူးထူး

အျပားျပား မ်ားေသာဂုဏ္တုိ ့ကုိ ေအာက္ေမ့ျခင္းျဖင့္ စုတ္စုတ္နစ္နစ္ျဖစ္၍ ေလးျမတ္ယုံၾကည္သည္၏

အျဖစ္ေၾကာင့္လည္းေကာင္း အပၸနာသို ့မေရာက္မူ၍ ဥပစာရစ်ာန္မွ်သာျဖစ္ၾက၏။

ထုိဥပစာရစ်ာန္သည္ ဘုရားဂုဏ္ကုိ အဖန္တလဲလဲေအာက္ေမ့သည္၏အစြမ္းအားျဖင့္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ 

ဗုဒၶါႏုႆတိဟူ၍သာလွ်င္ ဆုိရ၏။ ထုိ ့ေၾကာင့္ ဗုဒၶါႏုႆတိကမၼ႒ာန္းသည္ ပီတိသာျဖစ္ေကင္း၍ နိမိတ္မထင္ေကာင္းသည္မွာထင္ရွားလွေပသည္။ သုိ ့ရာတြင္ ဆရာက ပရိကံလုပ္၍ေပးေသာေၾကာင့္

 ေပးေသာပရိကံႏွင့္ထင္ေသာ နိမိတ္တည့္ေပသည္။ အတုမရွိေသာ အတိဣ႒ာရုံ ဘုရားနိမိတ္ထင္ျခင္းသည္

 ေကာင္းေပသည္။ ရေသာနိမိတ္ကုိ ဖ်က္၍ မပစ္ေကာင္း--။ ဗုဒၶါႏုႆတိလုိ ့ေခၚလွ်င္ စာႏွင့္မညီညြတ္

ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။ အဆင္းရွိေသာကသုိဏ္း ၄ ပါးတြင္သြင္း၍  ဗုဒၶကသုိဏ္း လုိ ့ေခၚမွ ရေသာနိမိတ္ႏွင့္ တည့္မည္ (ဟု လယ္တီဆရာေတာ္က အမိန္ ့ရွိေလသည္။)

လက္ေတြ ့အလုပ္ခြင္ဝင္ၾကရာမွာ ၾကဳံေတြ ့ႏုိင္ေသာအခက္အခဲ၊ အခက္အခဲရွိလွ်င္ အမွား၊ အမွန္၊ ဆက္တုိးသင့္၊ မတုိးသင့္ ဆုံးျဖတ္ေပးႏုိင္မႈ၊ အေတြ ့အၾကဳံေဖာ္ျမဴလာအသစ္ေတြ ့ရွိျခင္းတုိ ့ကုိ အထက္ပါျဖစ္ရပ္ကုိ ေစ့ေစ့ေတြး

ေလ ျပတ္ျပတ္သားသားျမင္ေလျဖစ္သည္။ 

မဟာဂႏၶာရုံေခ်ာင္ဆရာေတာ္၏ ဆရာမဟာဝိသုဒၶါရာမဆရာေတာ္ၾကီးသည္  ၁၂ဝဝ-ျပည့္ဖြားျဖစ္ရာ ၁၂ဝ၈

ခုႏွစ္ဖြား လယ္တီဆရာေတာ္ထက္ သက္ေတာ္ ၈ ႏွစ္ၾကီးသည္။ မဟာဝိသုဒၶါရုံဆရာေတာ္သည္ ဆိဒၵပိဓာနနီ

က်မ္းတြင္ လယ္တီဆရာေတာ္၏ နိဗၺာနဒီပနီတက်မ္းလုံးကုိ ဌပနာထည့္သြင္းေတာ္မူခ့ဲ၏။ ဤအခ်က္ကုိၾကည့္

လွ်င္ မဟာဝိသုဒၶါရုံဆရာေတာ္၏ လယ္တီဆရာေတာ္အေပၚေလးစားမႈအတုိင္းအတာကုိ ခန္ ့မွန္းႏုိင္ေပသည္။

မဟာဂႏၶာရုံေခ်ာင္ဆရာေတာ္သည္ ဆရာျဖစ္သူမဟာဝိသုဒၶါရုံဆရာေတာ္ေလးစားေသာ လယ္တီဆရာေတာ္ကုိ အားကုိးေလးစားေတာ္မူေလသည္။

မဟာဂႏၶာရုံေခ်ာင္ဆရာေတာ္သည္ "ရဟႏ ၱာမျဖစ္သမွ် ဤဂူမွမထြက္ျပီ"ဟု အဓိ႒ာန္ထက္သန္ျပင္းျပစြာျဖင့္ အားထုတ္ေတာ္မူေလရာ က်န္းမာေရးတေန ့တျခားဆုိးရြားလာ၏။ တပည့္ၾကီးမ်ားက ဂူျပင္ထြက္၍ ေဆးကုသ 

ခံယူေတာ္မူပါရန္ ၾကိမ္ဖန္မ်ားစြာ ေလွ်ာက္ထားၾက၏။ ဆရာေတာ္ကလည္း ျငင္းပယ္ေတာ္မူ၏။ ေနာက္ဆုံး လယ္တီဆရာေတာ္ၾကီးအား ေလွ်ာက္ထားအကူအညီေတာင္းၾကရာ လယ္တီဆရာေတာ္ၾကီးကုိယ္တုိင္ ဂူထဲသုိ ့ ၾကြေရာက္ေတာ္မူလာျပီး ဂူျပင္ပတြင္ သီတင္းသုံး၍ ေဆးကုသရန္ ေျပာဆို၏။ "အဓိ႒ာန္ရွိေနလုိ ့ပါ"ဟု ျငင္းျမဲတုိင္း

 ျငင္းေတာ္မူရာ လယ္တီဆရာေတာ္သည္ မဟာဂႏၶာရုံေခ်ာင္ဆရာေတာ္အေပၚကရုဏာႏွင့္ယွဥ္ေသာ

အာဏာကုိ သုံးေတာ္မူခ့ဲေလ၏။ လယ္တီဆရာေတာ္က အတူပါလာေသာ ရဟန္းငယ္မ်ားဖက္သုိ ့လွည့္၍----

"ကဲ--ေမာင္ပဥၺင္းတုိ ့၊ အျပင္ထမ္းထုတ္ၾက၊ အဓိ႒ာန္တာက ဦးဥတၱရ၊ ဂူအျပင္ထုတ္တာက လယ္တီဆရာေတာ္

ပဲ" ဟု မိန္ ့ေတာ္မူကာ ေက်ာင္းသုိ ့ပင့္ေဆာင္ခ့ဲေလ၏။

မဟာဂႏၶာရုံေခ်ာင္ဆရာေတာ္သည္ ပထမတြင္ ဘုရားဆုပန္ေသာ္လည္း ေနာင္တြင္ အရိယာျဖစ္သည္ဟု ယူဆၾကသည္။

နိဗၺာနမဂၢဒီပနီက်မ္း၊ နိဗၺာနမဂၢေဘဒနီက်မ္း၊ နိဗၺာနဂတေဗာဇၥ်ဂၤဒီပနီက်မ္းတုိ ့ကုိ ျပဳစုစီရင္ေတာ္မူခ့ဲသည္။

ဆရာေတာ္သည္ စစ္ကုိင္းေတာင္ရုိး ေရႊက်င္ဂုိဏ္း၏ အခ်ဳပ္ပဓာနနာယကဆရာေတာ္ျဖစ္သည္။ သက္ေတာ္ ၆၁၊ 

ဝါေတာ္ ၄၂ ဝါအရ ၁၂၈၁ တြင္ မဟာသုခေခ်ာင္၌ ပ်ံလြန္ေတာ္မူခ့ဲသည္။ ပ်ံလြန္ေတာ္မူေသာာညက စစ္ကုိင္း

ေတာင္တန္းတေလွ်ာက္ အလင္းေရာင္မ်ားကြန္ ့ျမဴးကူသန္းေနသည္ကုိေတြ ့ျမင္ရေၾကာင္း မွတ္တမ္းတင္ၾက၏။

 (တဘဝသံသရာ၊ ရဟႏ ၱာႏွင့္ပုဂၢဳိလ္ထူးမ်ား)

လယ္တီဆရာေတာ္က မဟာဂႏၶာရုံဆရာေတာ္၏ ဝိပႆနာဉာဏ္ ၁ဝ ပါးေပးပုံႏွင့္ပတ္သက္၍ ယူဆခ်က္ကုိ အလ်ဥ္းသင့္ေသာအခါ ထည့္သြင္းေရးသားပါမည္။ (ဆက္လက္တင္ျပပါမည္။)

အမရဒီပ

၃-၁၈-၂ဝ၁၂

ျဖည့္စြက္ခ်က္။  နိဗၺာနမဂၢဒီပနီက်မ္း PDF  http://www.kelasa.org/book/12_Nivana_low_resNoS.pdf