ဆီမီးလွ်ံ၊ ေရအလ်ဥ္ဥပမာ ႏွင့္ ဝိပႆနာဉာဏ္စဥ္

(ပထမပုိင္း)

၁။

"ဤသုိ ့ကံ၊ စိတ္၊ ဥတု၊ အာဟာရ ၄ ပါးေသာ အေၾကာင္းတုိ ့ေၾကာင့္ျဖစ္ေသာရုပ္ကလာပ္အစဥ္သည္ 

ကာမဘုံ၌ ဆီမီးလွ်ံက့ဲသုိ ့လည္းေကာင္း၊ ျမစ္ေရအလ်ဥ္က့ဲသုိ ့လည္းေကာင္း အသက္ရွည္သမွ်ကာလပတ္လုံး 

 မျပတ္မစဲ တဖြဲဖြဲ ျဖစ္၏"

အထက္ပါေဖာ္ျပခ်က္သည္ သျဂၤဳိဟ္က်မ္းေခၚ အမည္ရင္း အဘိဓမၼတၳသဂၤဟအ႒ကထာ၊ ရုပ္ပုိင္းလာ

ေကာက္ႏုတ္ခ်က္စကားျဖစ္၏။ ရုပ္တုိ ့၏ျဖစ္စဥ္ကုိ ဆီမီးလွ်ံ၊ ျမစ္ေရ ဟူေသာ ဥပမာ ၂ ခုျဖင့္ ထင္သာျမင္သာ

ေအာင္ ႏႈိင္းယွဥ္ျပထားပုံမွာ အလြန္ထိမိ၏။ သဘာဝျဖစ္စဥ္ကုိသဘာဝဥပမာျဖင့္ ျပဆုိထားသည္ဟု နားလည္မိ

၏။

ဥပမာ ၂ ရပ္ကုိ နားလည္လြယ္သည္ဟု အဘိဓမၼတၳသဂၤဟဆုိင္ရာအဖြင့္က်မ္းျပဳ ေရွးဆရာျမတ္အခ်ဳိ ့တုိ ့ယူဆ

ခ့ဲပုံရ၏။  ပါဠိဘာသာေရး ဋီကာေက်ာ္က်မ္း ႏွင့္ ပရမတၳဒီပနီတုိ ့တြင္ ဥပမာအေၾကာင္းတုိ ့ကုိ ရွင္းျပေတာ္မမူခ့ဲပါ

ေခ်။

ျမန္မာဘာသာေရး အရွင္ဇနကာဘိဝံသဆရာေတာ္၏ အေျချပဳသျဂၤဳ ိဟ္ က်မ္းတြင္ အေျခပါဒ ေလ့လာသင္ယူစ

သူတုိ ့ နားလည္ေအာင္ ရွင္းလင္းေရးျပေတာ္မူထား၏။

"ဒီပဇာလာဝိယ ။                         ။ မီးစာ ဆီတုိ ့ေၾကာင့္ ေတာက္၍ေနေသာဆီမီးသည္ တခုတည္း

ထင္ရေသာ္လည္း ေရွးေရွးမီးစာအပုိင္းႏွင့္ ဆီတုိ ့ေၾကာင့္ျဖစ္ေသာ မီးေတာက္၊ ေနာက္ေနာက္မီးစာ

အပုိင္းႏွင့္ ဆီတုိ ့ေၾကာင့္ျဖစ္ေသာ မီးေတာက္တုိ ့သည္ တခုတည္းမဟုတ္၊ေရွးေရွးမီးစာႏွင့္ ဆီတုိ ့

အျမဲကုန္သေလာက္ မီးေတာက္လည္း အျမဲခ်ဳပ္ေပ်ာက္၏။ေနာက္ေနာက္မီးစာႏွင့္ ဆီတုိ ့အတြက္ 

အသစ္အသစ္မီးေတာက္လည္း ေပၚထြက္၏။ ထုိ ့အတူ ရုပ္ခႏၶာလည္း တခုတည္း တခုတည္းထင္ရေစကာမူ

 ေရွးေရွး ကံစိတ္ဥတု အာဟာရတုိ ့ေၾကာင့္ျဖစ္ေသာ ရုပ္အစဥ္သည္ ဥပါဒ္ ဌီ ဘင္ေစ့က ခ်ဳပ္ၾကရ၏၊

 ေနာက္ေနာက္ကံစသည္အတြက္ ရုပ္သစ္အစဥ္မ်ား ေပၚထြက္လာျပန္သည္။ "

"နဒီေသာေတာ ဝိယ။      ။ ျမစ္ေရအလ်ဥ္ကုိၾကည့္ရႈရာ၌ တခုတည္းထင္ရေသာ္လည္း ပထမျမင္ရေသာျမစ္ေရ

သည္ ေအာက္သုိ ့စီးေလျပီးေနာက္ ဒုတိယေရာက္လာသက့ဲသုိ ့ ထုိ့အတူ ပထမရုပ္အစဥ္ခ်ဳပ္ျပီးေနာက္ ဒုတိယစ

ေသာရုပ္အစဥ္သည္ ေပၚေပါက္လာ၏။ဤသုိ ့လွ်င္ ၄ ပါးေသာအေၾကာင္းေၾကာင့္ျဖစ္ရေသာ ရုပ္မ်ားသည္ ဆီမီးလွ်ံ ျမစ္ေရအလ်ဥ္တုိ ့က့ဲသုိ ့ အစဥ္မပ်က္ ဆက္ကာဆက္ကာ အသက္ရွည္သမွ်ပ်က္ၾကေလသည္။"

အရွင္ဇနကာဘိဝံသဆရာေတာ္ပင္စီရင္ေရးသားသည့္ သျဂၤဳ ိဟ္ဘာသာဋီကာက်မ္းတြင္ ထပ္ဆင့္ရွင္းျပ

ေတာ္မူျပန္၏။

"မီးစာႏွင့္ဆီအစြမ္းေၾကာင့္ ေတာက္ပေသာ ဆီမီးလံွ်ံသည္ မူလမီးေတာက္မပ်က္ဘဲ တည္ျမဲတည္ေနသက့ဲသုိ ့ ထင္ရေသာ္လည္း ေရွးေရွး မီးစာႏွင့္ ဆီကုန္လွ်င္ ထုိမီးစာ ဆီေၾကာင့္ျဖစ္ေသာ မီးေတာက္လည္း ခ်ဳပ္ေပ်ာက္၍ ေနာက္ေနာက္မီးစာႏွင့္ဆီအတြက္ ေနာက္ေတာက္မီးေတာက္မ်ား ေပၚထြက္သက့ဲသုိ ့လည္းေကာင္း၊

 ျမစ္ကမ္းစ၌ ရပ္လ်က္ ျမစ္ေရကုိ ၾကည့္ရႈေသာအခါ မူလေရသည္ တည္ျမဲတည္ေနသည္ဟုထင္ရေသာ္လည္း

ေရွးေရွးေရသည္ေအာက္သုိ ့စီးသြား၍ အသစ္အသစ္ေရမ်ား ထပ္မံေရာက္လာသက့ဲသုိ ့လည္းေကာင္း ထုိ ့အတူ ခႏၶာကုိယ္တြင္း၌ ေလးပါးေသာအေၾကာင္းေၾကာင့္ျဖစ္ေသာ ရုပ္ကလာပ္အစဥ္သည္ မပ်က္မစဲ တည္ျမဲတည္ေနသည္ဟု

ထင္ရေသာ္လည္း ေရွးေရွးအေၾကာင္းေၾကာင့္ ေရွးေရွးရုပ္ကလာပ္တုိ ့ျဖစ္ျပီး၍ ခ်ဳပ္ျပီးသည့္အခါေနာက္ေနာက္

အေၾကာင္းေၾကာင့္  ေနာက္ေနာက္ရုပ္ကလာပ္သစ္မ်ား ျဖစ္ေပၚလာျခင္းအားျဖင့္ အသက္ရွည္သမွ် ဆက္ကာ ဆက္ကာျဖစ္ၾကေပသည္။"

ဆီမီးေတာက္အလွ်ံ ႏွင့္ ျမစ္ေရစီးဆင္းအလ်ဥ္အေၾကာင္း စာေတြ ့အျဖစ္ ဆရာျမတ္တုိ ့ထံေတာ္မွ ရွင္းလင္းစြာ

မွတ္သားခ့ဲဖူး၏။ ကုိယ္ေတြ ့အျမင္ပုိင္းႏွင့္ စာေတြ ့ဆက္စပ္မႈအပုိင္းတြင္ကား ရွာေဖြရန္ အၾကံစိတ္ကူးမေပၚမိခ့ဲပါ။

ျပည္နိဗၺိႏၵဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးအေၾကာင္းဖတ္မိေသာအခါ ဆီမီးေတာက္ႏွင့္ ျမစ္ေရအလ်ဥ္ဥပမာကုိ လက္ေတြ ့

ႏွင့္ယွဥ္တြဲသိျမင္ရန္ စိတ္အေတြးျဖစ္ေပၚခ့ဲရေၾကာင္း ဝန္ခံပါ၏။

၂။

ျပည္နိဗၺိႏၵဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးဟူသည္ သာယာဝတီခရုိင္၊ မုိးညဳိျမဳိ ့နယ္၊ ဧရာဝတီျမစ္အနီးေျမဇာကၽြန္း ေခၚ 

ရြာၾကီး၌ ၁၂၄၈ ခုႏွစ္၊ တန္ေဆာင္မုန္းလဆန္း ၁ဝ ရက္၊ ေသာၾကာေန ့နံနက္အခ်ိန္တြင္ ဖြားျမင္ေတာ္မူခ့ဲ၏။

ခမည္းေတာ္ ဦးၾကာညဳိ၊ မယ္ေတာ္ ေဒၚလုံမ ျဖစ္၏။ ၁၅ ႏွစ္သားအရြယ္မွာ သာမေဏျဖစ္၏။ ဘြဲ ့ေတာ္ ရွင္သီရိ ျဖစ္၏။ 

ပခုကၠဴ၊ မႏ ၱေလး၊ ျပည္ျမဳိ ့မွာ စာေပသင္ယူခ့ဲ၏။ ၁၂၇၄ ခုႏွစ္၊ တန္ေဆာင္မုန္းလတြင္ ေတာရဝင္ေတာ္မူ

၏။ ျပည္အင္ၾကင္းေျမာင္ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးထံနည္းခံအားထုတ္ခ့ဲ၏။ ၁၂၇၅ ခုႏွစ္မွစ၍ ေက်ာင္းတုိင္အေစ့ေရး

ထုိးထားေသာ "နိဗၺိႏၵ"ကုိ အစြဲျပဳတြင္ေခၚေသာ နိဗၺိႏၵေတာရမွာ သီတင္းသုံးေတာ္မူ၏။

အင္ၾကင္းေျမာင္ဆရာေတာ္ၾကီးအပါအဝင္ လယ္တီဆရာေတာ္ၾကီး၊ သထုံ မင္းကြန္းေဇတဝန္ဆရာေတာ္ၾကီး၊ စစ္ကုိင္း ေဃာသိတဝန္ဆရာေတာ္ၾကီး၊ စစ္ကုိင္းမဟာဂႏၶာရုံေခ်ာင္ဆရာေတာ္ၾကီးတုိ ့ထံေတာ္တြင္ လက္ေတြ ့

ပုိင္းဆုိင္ရာ မရွင္းလင္းသည္မ်ားကုိ စုံစမ္းေလွ်ာက္ထားခ့ဲဖူး၏။ ေသကၡ်ေတာင္ဆရာေတာ္ၾကီဦးတိေလာကထံသုိ ့

လည္း ေရာက္ခ့ဲဖူး၏။  ဆရာေတာ္ကုိမဖူးေတြ ့ခင္ ဖုိရုံဝင္ျပီးဖုိဆြဲဖုိးထုိးေနသည္ႏွင့္ တုိက္ဆုိင္ေနရာ စိတ္ေျပာင္းသြားခ့ဲရ၏။ တရားစကားေျပာဆုိေဆြးေႏြးျခင္းမျပဳခ့ဲေၾကာင္း သိရ၏။

စစ္ကုိင္း မဟာဂႏၶာရုံေခ်ာင္ဆရာေတာ္ႏွင့္ ေတြ ့ေသာအခါ "ရုပ္ကလာပ္အစဥ္သည္ ျမစ္ေရလ်ဥ္၊ မီး

လွ်ံအသြင္က့ဲသုိ ့ဟု စာရွိသျဖင့္ ထုိက့ဲသုိ ့ျမင္လွ်င္ မည္သုိ ့ျဖစ္ပါသလဲဘုရား"ဟု ေမးေလွ်ာက္ခ့ဲ၏။

မဟာဂႏၶာရုံေခ်ာင္ဆရာေတာ္ၾကီးက "ဤက့ဲသုိ ့ျမင္လွ်င္ ေပါက္တ့ဲပုဂၢဳိလ္ဟု ဆုိရမည္"ဟု အမိန္ ့ရွိသည္ ဆုိ၏။

ဆက္လက္စုံစမ္းေလွ်ာက္ထားလုိေသာ္လည္း မဟာဂႏၶာရုံေခ်ာင္ဆရာေတာ္မွာ စကားမေျပာႏုိင္ေလာက္ေအာင္ က်န္းမာေရးခ်ဳိ ့တ့ဲေနေသာေၾကာင့္ မိန္ ့ၾကားေတာ္မူသမွ်ကုိသာ နာယူျပီး ျပန္ခ့ဲရ၏။ (ရဟႏ ၱာႏွင့္ ပုဂၢဳိလ္ထူးမ်ား)

ဆရာေတာ္ၾကီး ၂ ပါးတုိ ့၏ေမးခြန္းႏွင့္အေျဖကုိ ဖတ္မိျပီးေနာက္ ဝိပႆနာတရားအားထုတ္ရာတြင္  ကုိယ္ေတြ ့

အားျဖင့္ ရုပ္ကလာပ္ျဖစ္စဥ္အား ဆီမီးလွ်ံ ႏွင့္ျမစ္ေရအလ်ဥ္က့ဲသုိ ့ျမင္ေသာဉာဏ္အျမင္မ်ဳိးသည္မည္သည့္

အေျခအေနမွာ  ျဖစ္ေပၚႏုိင္သနည္းဟု သိလုိေသာဆႏၵျဖစ္ေပၚခ့ဲ၏။ "ဤက့ဲသုိ ့ျမင္လွ်င္ ေပါက္တ့ဲပုဂၢဳိလ္ဟု ဆုိရမည္"ဟုဆုိရာ ဘယ္ေရြ ့ဘယ္မွ်ေပါက္ေရာက္သူနည္းဟု အေတြးျဖစ္ေပၚခ့ဲ၏။ ယင္းအေၾကာင္းေၾကာင့္

 လက္လွမ္းမီသမွ် ရွာေဖြေလ့လာခ့ဲ၏။  (ဆက္လက္တင္ျပပါမည္)

အမရဒီပ

၃-၁၅-၂ဝ၁၂