Total Pageviews

Thursday, January 24, 2013

ဓာတ္ဆရာေမာင္ပုိ ႏွင့္ ဗလမင္းထင္


ႏုိင္ငံေတာ္သီးျခားဝိနည္းဓိုရ္အဖြဲ ့အမွတ္ (၂ )က ရွင္ဥကၠ႒၏လူေသလူျဖစ္ဝါဒအေမြခံတပည့္မ်ားအား ယင္းတုိ ့၏ မွားယြင္းေသာအယူဝါဒမ်ားကုိ ပိဋကတ္ေတာ္က်မ္းမ်ားႏွင့္အညီ စီစစ္ဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်မွတ္ျပီးေနာက္ ရုံးလုပ္ငန္း
ဆုိင္ရာမ်ားေဆာင္ရြက္ၾကသည္။ ယင္းေနာက္ ထုိစဥ္က ႏုိင္ငံေတာ္သံဃမဟာနာယကအလွည့္က်အဖြဲ ့ခြဲဥကၠ႒
ျပည္ျမဳိ  ့၊ ဗာရာဏသီဆရာေတာ္ၾကီးက လူေသလူျဖစ္ဝါဒစြန္ ့လႊတ္ျပီးသူမ်ားကုိ ၾသဝါဒကထာ ေပးေတာ္မူ၏။
ဆရာေတာ္ၾကီးၾသဝါဒေကာက္ႏုတ္ခ်က္မွာ ေအာက္ေဖာ္ျပပါအတုိင္း ျဖစ္ပါ၏။

"၁။ သာသနာဝင္ ရာဇဝင္ေတြကုိ ရွည္လ်ားစြာမေျပာေတာ့ဘဲ "ေအာင္ေက်ာ္ခ်မ္းေအး မႏၱေလး"ဆုိတ့ဲေဆာင္ပုဒ္
အရ ေကာဇာသကၠရာဇ္၁၂၂၁ခုႏွစ္တြင္ မႏ ၱေလးျမဳိ ့ေတာ္ကုိ တည္ေထာင္ေတာ္မူ၍ သူမတူေအာင္သာသနာျပဳ
သြားသည့္ မင္းတုန္းဘုရင္သည္ ဗုဒၶျမတ္စြာသာသနာေတာ္ၾကီး၏တုိးတက္စည္ပင္ေရးကုိ ေရွးရႈ၍ အလြန္သာသ
နာျပဳေတာ္မူသည္၊ ေက်ာင္းတုိက္ေပါင္းေျမာက္ျမားစြာတည္ေဆာက္၍ တံဆိပ္ေတာ္ရ-မရ ရာေတာ္မ်ားအား လစဥ္ဆြမ္းဆန္ေတာ္မ်ား ေထာက္ပ့ံလႈဒါန္းေလသည္။ ရဟန္းဝိနည္းသိကၡာပုဒ္မပ်က္ျပားေစရန္အတြက္ မဟာဒါန္ဝန္မ်ားခန္ ့ထားေတာ္မူလ်က္ အဘက္ဘက္မွမလုိရေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေတာ္မူသည္။ ပါဠိေတာ္ပိဋကက်မ္းစာမ်ားကုိ ေက်ာက္ျဖဴျပား၌ေရးသားေစ၍ ေသလကၡရာရုဠွပဥၥမသံဂါယနာဒါယကာခံယူေတာ္
မူသြားေလသည္။

၂။ သုိ ့ကေလာက္သာသနာေတာ္ထြန္းကားေနသည့္အခါမွာပင္ ဓာတ္ဆရာဦးပုိသည္ သာသနာ ၅ဝဝဝ ကိစၥႏွင့္
စပ္လ်ဥ္းျပီး မွ်တေသာအမ်ားဝါဒကုိ ဆန္ ့က်င္လ်က္ ရတနာသုံးပါးကုိ ေစာ္ကားခ့ဲသည္။ ထုိအခါ သာသနာျပဳ မင္းတုန္းမင္းတရားၾကီးက ငပုိကုိ ေခၚယူကုိယ္တုိင္စစ္ေမးျပီး သမာနဝါဒမွ်တညီညြတ္ေသာအယူကုိယူဖုိ ့ႏွင့္
အမ်ားကုိမပုတ္ခတ္ဖုိ ့ေဖ်ာင္းဖ်ေတာ္မူခ့ဲသည္။ သုိ ့ေသာ္ ဦးပုိသည္ တယူသန္အယူသည္းေခါင္းမာသူျဖစ္၍ သူ၏အယူကုိ မစြန္ ့သည္အတြက္ ကြပ္မ်က္ခံခဲ့ရေလသည္။ ဤကိစၥတြင္ ဦးပုိသည္ သတၱိေျပာင္ေသာ သူရဲေကာင္းမျဖစ္ဘဲ တပင္ေရႊထီးမင္းလက္ထက္က လက္မထိပ္၌ အပ္ရုိက္လူေရြးပြဲတြင္ အေရြးမခံရ၍ ရွက္ရမ္း
ရမ္းျပီး မိမိဗုိက္ကုိခြဲ အူထုတ္ျပီးအေသခံသြားေသာ ဗလမင္းထင္က့ဲသုိ ့မုိက္ရူးရဲတဦးအျဖစ္သာ အဖတ္တင္ခ့ဲ
ေလသည္။"

လူေသလူျဖစ္ဝါဒါႏုဝါဒဝိနိစၦယဆုံးျဖတ္ခ်က္၊ ၁၁၅၂။

ဗာရာဏသီဆရာေတာ္ၾကီးအက်ဥ္းမွ်သာမိန္ ့ေတာ္မူသြားရာ အမႈအခင္းအေၾကာင္းအက်ယ္တဝင့္မသိခ့ဲရ၊ နားမလည္ခ့ဲရပါ။ ထူးၾကီးဆရာေတာ္၏ ပါရာယနဝဂ္ေဟာစဥ္စာအုပ္တြင္ စံဝတီဆရာေတာ္ၾကီးေရးေတာ္မူသည့္ နိဒါန္းကုိ ဖတ္မိေလမွ အမႈအခင္းကုိရွင္းလင္းစြာသိရေလသည္။  မူရင္းစံဝတီဆရာေတာ္ၾကီး၏မူရင္းအေရးအ
သားအတုိင္း ေဖာ္ျပပါရေစ…။

"ဓာတ္ဆရာၾကီးဦးပုိသည္ မုံရြာစီရင္စု အလုံျမဳိ  ့နယ္အဝင္အပါ ျမဳိ  ့ေပၚရြာတြင္ ဖြားျမင္ေလသည္။
 ေဆးက်မ္းဓာတ္က်မ္းတုိ ့ကုိ ကၽြမ္းက်င္တတ္ေျမာက္၍ အထူးအားျဖင့္ သူနာတုိ ့အားဓာတ္စာေပး၍ ကုသေပးျခင္းျဖင့္ ေပ်ာက္ကင္းသူမ်ားေသာေၾကာင့္ မႏၱေလးရတနာပုံ ပဌမျမဳိ ့တည္ နန္းတည္ ပဥၥမသဂၤါယနာ
တင္ ဘဝရွင္မင္းတုန္းမင္းတရားၾကီး ေရႊလက္ထက္ေတာ္တြင္ ဓာတ္ဆရာၾကီးဦးပုိဟူေသာအမည္ျဖင့္ ထင္ရွားေက်ာ္ေစာေလသည္။

၄င္းဓာတ္ဆရာၾကီးဦးပုိ၏အယူဝါဒမွာ အ႒ကထာဆရာရွင္မဟာဗုဒၶေဃာသက ျမတ္စြာဘုရားသာသနာေတာ္ ငါးေထာင္ထားခ့ဲေၾကာင္းႏွင့္ ဖြင့္ဆုိျခင္းမွာ မမွန္ကန္၊ သာသနာေတာ္ငါးရာသာလွ်င္ စူဠဝါဘိကၡဳနီခႏၶကပါဠိေတာ္ အထင္အရွားရွိသည္၊ ထုိ ့ေၾကာင့္ ယခုအခါ ရဟန္းလည္းမရွိ၊ ရွိေသာရဟန္းလည္း ရဟန္းမဟုတ္၊ အတုအပသာ ျဖစ္သည္ဟု ျမဳိ ့တြင္းျမဳိ ့ျပင္ ေရာက္ရာအရပ္တုိင္းမွာ အထင္အရွားေဟာေျပာေလသည္။

သကၠရာဇ္ ၁၂၃၂ ခုႏွစ္တြင္ ရတနာပုံေရႊျမဳိ ့ေတာ္ အေနာက္မ်က္ႏွာ ရဟုိင္းေစ်းအနီး အလႈမ႑ပ္တခု၌ တရားနာရန္ေရာက္လာၾကေသာ မင္းမိန္းမ မင္းေယာက်္ား မႈးသား မတ္သား ကေတာ္မယား ကုန္သည္ပြဲစား ပရိသတ္စုံလင္သည့္အခါဓာတ္ဆရာၾကီးဦးပုိလည္း ေရာက္ရွိေနသျဖင့္ အထက္ကနည္းအတုိင္း သာသနာေတာ္
ငါးေထာင္ထားခ့ဲသည္မဟုတ္၊ အႏွစ္ငါးရာသာလွ်င္ထားခ့ဲေၾကာင္းကုိ အက်ယ္တဝင့္ေဟာေျပာသည္ကုိ ပဥၥမသဂၤါယနာတင္ ဘဝရွင္မင္းတရားၾကီးဘုရားသဒၶါေတာ္မူေသာ သစ္ေတာဝန္ မင္းေက်ာ္သိဒၶိပညာ၏ သမီး က်မ္းဂန္သိျမင္ သီလရွင္မယ္စုိးက ဆရာၾကီးေဟာေျပာေသာအရာကား မ်ားစြာမွားယြင္း၍ လြန္က်ဴးရာ ေရာက္ပါ
သည္ ၊ မည္သည့္က်မ္းဂန္အရ ေဟာေျပာပါသနည္း ဟူ၍ သည္းမခံႏုိင္ေသာ စိတ္အမူအရာႏွင့္ေမးျမန္းေသာအ
ခါ မာတုဂါမတုိ ့ကုိ ရဟန္းပဥၥင္းျပဳရာ၌----------

"ျဗဟၼစရိယံ ၊ သိကၡာသုံးပါးျဖင့္ေရတြက္အပ္ေသာ ျမတ္ေသာသာသနာေတာ္သည္။ စိရတိ႒ိကံ၊ ၾကာျမင့္စြာတည္
ျခင္းရွိသည္။ န ဘဝိႆတိ၊ မျဖစ္လတ့ံ။ အာနႏၵ၊ ခ်စ္သားအာနႏၵာ။ ဒါနိ ဣဒါနိ၊ ယခုမာတုဂါမတုိ ့ရဟန္းပဥၥင္းျပဳ
ရာ၌။ သဒၶေမၼာ၊ သူေတာ္ေကာင္းတရားဟုဆုိအပ္ေသာသာသနာေတာ္သည္။ ပေဥၥဝ ဝႆသတာနိ၊ အႏွစ္ငါးရာ
တုိ ့ပတ္လုံးသာလွ်င္။ ဌႆတိ၊ တည္လတ့ံ။" -------
ဟု စူဠဝါပါဠိေတာ္ ဘိကၡဳနီခႏၶက ပဌမဘာဏဝါရႏွာ (၄၆၆) ၌ ေဟာေတာ္မူသည္။

သာသနာငါးေထာင္ဆုိေသာအရာကား ရွင္မဟာဗုဒၶေဃာသအရမ္းမ့ဲ ထင္သလုိဖြင့္ဆုိခ့ဲေသာ အ႒ကထာစကားမွ်
သာ ျဖစ္၍ အကၽြႏု္ပ္က အယူမရွိႏုိင္၊ ပါဠိေတာ္ရွိသည့္အတုိင္းသာလွ်င္ မွန္ကန္သျဖင့္ ယူဆႏုိင္ေၾကာင္း ျပန္ေျပာ
ေလသည္။

သီလရွင္မယ္စုိးက ေခ်ပသည္မွာ---- အ႒ကထာဟူသည္ကား ဘုရားပါဠိေတာ္၏အနက္ကုိ မဂဓပါဠိဘာသာျဖင့္ ဖြင့္ဆုိေသာ က်မ္းျဖစ္သည္။ ရွင္မဟာဗုဒၶေဃာသသည္ သဗၺညဳျမတ္စြာဘုရားေဟာေတာ္မူေသာ (၁) မဟာအ႒ကထာ (၂) မူလအ႒ကထာတုိ ့ႏွင့္ (၃) မဟာပစၥရိအ႒ကထာ (၄) စူဠပစၥရိအ႒ကထာ (၅) ကုရုႏၵီအ႒
ကထာ (၆) အႏၶကအ႒ကထာ (၇)သေခၤပအ႒ကထာ (၈) အရိယအ႒ကထာ က်မ္းၾကီးရွစ္က်မ္းရွိခ့ဲရာ ၄င္းအ႒
ကထာရွစ္က်မ္းတုိ ့၌ စကားအထပ္ထပ္အက်ယ္ဖြင့္ျပသည္ကုိ မဖြင့္မျပ စကားလည္းလည္းအက်ယ္မဆုိေတာ့ဘဲ
ခ်ဴံး၍ဖြင့္ျပျခင္းသာလွ်င္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အရမ္းမ့ဲထင္သလုိဖြင့္ဆုိသည္ဟု ပုတ္ခတ္စြပ္စြဲျခင္း မျပဳထုိက္ပါ။

ဆရာၾကီးေစ့ေစ့နားေထာင္ပါ၊ ပဋိသမၻိဒါပတၱရဟႏ ၱာေခတ္တေထာင္၊ သုကၡဝိပႆကရဟႏ ၱာေခတ္တေထာင္၊ အနာဂါမ္၊ သကဒါဂါမ္၊ ေသာတာပန္ေခတ္တေထာင္စီ၊ သာသနာငါးေထာင္ပတ္လုံးပင္ မဂ္ဖုိလ္ရလတ့ံ၊ ဤကား ဘိကၡဳနီခႏၶကဝိနည္းအ႒ကထာျဖစ္ပါသည္။ ထုိမွတပါးလည္း ဒီဃနိကာယ္၊ သမၸသာဒနီသုတ္အ႒ကထာ၊ သံယုတ္အ႒ကထာ၊ အဂုၤတၱရအ႒ကထာ ၊သေမၼာဟဝိေနာဒနီအ႒ကထာတုိ ့တြင္လည္း သာသနာငါးေထာင္ပတ္
လုံးတည္လတ့ံဟူ၍ က်မ္းဂန္အနည္းနည္းလာပါသည္။ ဆရာၾကီးယခုယူဆေနေသာ အယူမွာ လြန္စြာမွားယြင္းေန
ေသာေၾကာင့္ ဆရာၾကီး၏အယူဝါဒကုိစြန္ ့ပစ္လုိက္ပါ။ သာသနာေတာ္ကုိထိခုိက္လြန္းလွပါသည္ဟု ေျပာေလ၏။

ဤသုိ ့ေျပာေသာအခါ ကၽြႏု္ပ္ယူဆေသာ ဝါဒက မိေထြးေတာ္ပဇာပတိေဂါတမီအား ရဟန္းျပဳျခင္းကုိ ခြင့္ျပဳေတာ္မူ
သည့္အခါမွာ ေဟာေတာ္မူေသာ ပါဠိေတာ္အတုိင္းျဖစ္သည္။ ထုိ ့ေၾကာင့္ ကၽြႏု္ပ္အယူသာလွ်င္ မွန္ကန္သည္။ ပါဠိေတာ္ႏွင့္မညီေသာ အ႒ကထာက်မ္းလာကုိ ယုံၾကည္ေနသူကား အလြန္ပင္မွားယြင္းရွာၾကေလသည္ဟူ၍  ဓာတ္ဆရာၾကီးဦးပုိက ျပန္ေျပာေလသည္။

ပရိသတ္ဗုိလ္ပုံအလယ္မွာ ၾကားသမွ်လူအေပါင္းတုိ ့က ဟုတ္စႏုိးထင္ယူေလာက္ေအာင္ အာေပါင္အာရင္းသန္
သန္ႏွင့္ ဓာတ္ဆရာၾကီးဦးပုိ၏ ေဟာေျပာခ်က္ပါစကားမ်ားသည္ ျမတ္စြာဘုရားသာသနာေတာ္ၾကီးကုိ ထိခုိက္
ပုတ္ခတ္ရာေရာက္လြန္းသျဖင့္ သီလရွင္မယ္စုိးက ၄င္းဦးပုိေျပာဆုိသမွ်စကားအရပ္ရပ္ကုိ သံေတာ္ဦးတင္လႊာ၌ အျပည့္အစုံေရးသားျပီးလွ်င္ နန္းေတာ္သုိ ့ဝင္၍ အရွင္နန္းမေတာ္မိဖုရားေခါင္ၾကီးေရႊလက္ေတာ္ေရာက္ ဆက္သ
သည့္အခါ သာသနာေတာ္ငါးေထာင္မဟုတ္ ၊ ငါးရာသာျဖစ္သည္၊ ရွင္ရဟန္းတုိ ့လည္း အစစ္မရွိ၊ အတုေအယာင္
သာရွိသည္ ဟူေသာ ဓာတ္ဆရာၾကီးဦးပုိ ေျပာေဟာသည့္စကားအဓိပၸါယ္မ်ားကုိၾကားသည့္အခါ နန္းမေတာ္ဘု
ရားလည္း အလြန္ပင္ စိတ္ႏွလုံးမခ်မ္းမသာျဖစ္ေလသည္။

ထုိသုိ ့စိတ္ႏွလုံးမခ်မ္းမသာျဖစ္သည့္အေလ်ာက္ သီလရွင္မယ္စုိး၏တင္လႊာကုိ မဆုိင္းမတြပင္ အရွင္ဘဝရွင္မင္း တရားၾကီးလက္ေတာ္ေရာက္ အလ်င္အျမန္ ဆက္သည့္အခါ အရွင္ဘဝရွင္မင္းတရားၾကီးကုိယ္ေတာ္တုိင္ တင္လႊာကုိၾကည့္ရႈျပီးလွ်င္ ခပ္မဆိတ္ေနေတာ္မူ၍ ေနာက္တေန ့မွ အေထာက္ေတာ္မ်ားကုိ ေရွ  ့ေတာ္ဝင္ေစ၍ ဓာတ္ဆရာငပုိသည္ တင္လႊာတြင္ပါသည့္ အတုိင္းလွည့္လည္ေဟာေျပာေနသည္ဆုိေသာ သတင္းမွန္-မမွန္၊ မွန္လွ်င္သင္း၏အယူဝါဒကုိ မည္သူတုိ ့က လုိက္နာယုံၾကည္ေနေၾကာင္းႏွင့္တကြ စုံစမ္းေထာက္လွမ္းျပီးလွ်င္ ၄င္း
ေထာက္လွမ္းခ်က္ရသမွ် မွတ္သား၍ သံေတာ္ဦးတင္ေစ ဟု မင္းတရားၾကီးဘုရားအမိန္ ့ေတာ္ရွိေလသည္။

အမိန္ ့ေတာ္ျမတ္အတုိင္း အေထာက္ေတာ္တုိ ့လည္းေနျပည္ေတာ္အတြင္း ေလးျပင္ေလးရပ္ ရပ္စုကြက္စုႏွံ ့
ေအာင္ စုံစမ္းေထာက္လွမ္းျပီးလွ်င္ ဓာတ္ဆရာဦးပုိေဟာေျပာခ်က္ႏွင့္တကြ အသင္းအပင္းပါလူတို ့၏စာရင္း
ကုိ ဘဝရွင္မင္းတရားၾကီးဘုရားေရႊလက္ေတာ္ေရာက္ဆက္သသည့္အခါ အရပ္္ရပ္အက်ဳိးအေၾကာင္းမ်ားကုိ သိရွိေတာ္မူရသျဖင့္ ငါအရွင္ဧကရာဇ္မင္းျမတ္သည္ ရတနာသုံးပါး၌ယုံၾကည္ေတာ္မူသည့္အတုိင္း သာသနာ
ေတာ္ကုိ အထူးသျဖင့္ ခ်ီးပင့္ျပဳစုေတာ္မူသည္။ ဓာတ္ဆရာငပုိကား ျမတ္စြာဘုရား၏သူပုန္အစစ္ျဖစ္သည္။ ငါ့ကုိ ပုန္ကန္သည္ထက္ ျမတ္စြာဘုရားကုိပုန္ကန္ေသာသူကုိကားသည္းခံေတာ္မူႏုိင္မည္မဟုတ္၊ သင္းအတြက္ အဝီစိ
မွာ ခါးေတာင္းက်ဳိက္၍ ခံမည္။ သင္းအယူကုိ စြန္ ့-မစြန္ ့စစ္ေဆး၍ သင္းႏွင့္သေဘာတူအယူရွိသူတုိ ့ကုိလည္း ဖမ္းဆီးေစ အမိန္ ့ေတာ္မွတ္လုိက္သည္။

ထုိအခါ ဓာတ္ဆရာၾကီးဦးပုိႏွင့္တကြ ၄င္း၏အယူဝါဒကုိယုံၾကည္လုိက္နာသည္ဟု ေထာက္လွမ္းခ်က္ရရွိေသာ စာရင္းပါလူတုိ ့ကုိ ျမဳိ ့ဝန္ျမဳိ ့စာေရးတုိ ့က ရွာေဖြဖမ္းဆီးရသည္။ ၄င္းစာရင္းပါလူတုိ ့အနက္ အခ်ဳိ  ့မွာလြတ္ရာ လြတ္ေၾကာင္းျဖင့္ သရက္ျမဳိ ့ေက်ာက္တုိင္ေတာင္ဘက္ အဂၤလိပ္မင္းပုိင္ ေအာက္ျမန္မာႏုိင္ငံသုိ ့ တိမ္းေရွာင္ ထြက္ေျပးၾကသည္။

အခ်ဳိ ့သူတုိ ့ကလည္း ေရာဂါေပ်ာက္ကင္းလုိပါသျဖင့္ ဦးပုိ၏ဓာတ္စာကုိစားမိပါသည္။ သူ၏အယူဝါဒကုိ ယုံၾကည္ျခင္းအလ်ဥ္းမရွိပါဟု အစစ္ခံၾကသည္။ အခ်ဳိ ့အခ်ဳိ ့ေသာသူတုိ့ကလည္း ဦးပုိေျပာေဟာသည့္အခါ ၾကားနာဖူးပါသည္။ သုိ ့ရာတြင္ သူ၏အယူဝါဒကုိ လုိက္နာယုံၾကည္ျခင္းမရွိဘဲ ရဟန္းသံဃာေတာ္ အရွင္ျမတ္
တုိ ့အား ကုိးကြယ္ဆည္းကပ္၍ မျပတ္လႈဒါန္းလွ်က္ရွိပါေၾကာင္း အစစ္ခံၾကသည္။

ဤအခါ၌ ဓာတ္ဆရာၾကီးဦးပုိႏွင့္ ပတ္သက္၍ ဆက္ဆံဖူးသူဟူသမွ်တုိ ့မွာ အသက္ဆံဖ်ားထား၍ မ်ားစြာထိတ္လန္ ့တုန္လႈပ္ျခင္းျဖစ္ၾကရေလသည္။ ဓာတ္ဆရာၾကီးဦးပုိကုိလည္း ျမဳိ ့ဝန္ေထာင္မႈးတုိ ့က
ေခၚေဆာင္လာျပီး လႊတ္ေတာ္ေရွ ့ေရာက္ေသာအခါ အဂၢမဟာေသနာပတိဝန္ရွင္ေတာ္ ေသနတ္ဝန္ကင္းဝန္ လယ္ကုိင္းျမဳိ ့စားမင္းၾကီးမဟာစည္သူကုိယ္တုိင္စစ္ေမးရာ မိမိလွည့္လည္ေဟာေျပာသည့္အတုိင္း ကြယ္ေထာင့္ျခင္းမရွိဘဲထြက္ဆုိသည့္အျပင္ မိမိယူဆေသာဝါဒသာလွ်င္ ပါဠိေတာ္ရွိတုိင္းမွန္ကန္သည္ဟူ၍ ဓာတ္ဆရာၾကီးဦးပုိ ကအစစ္ခံေလသည္။

ဤအခါ ဆရာၾကီး၏အယူဝါဒကား လြန္စြာသည္းရင့္လြန္းပါသည္၊ ဤအယူကုိစြန္ ့လုိက္က ေကာင္းပါမည္ဟု
 ေျပျပစ္သိမ္ေမြ ့စြာလမ္းေၾကာင္းျပျပီးလွ်င္ ကင္းစဥ္ထန္ေထာက္မင္းကေျပာဆုိရာ (ထုိအခါက ကင္းဝန္မင္းၾကီးမွာ ကင္းစဥ္ဝန္ေထာက္ေလာက္ပင္ ရွိေသးသည္။) -------
-ပါဠိေတာ္ထင္ရွားရွိလ်က္ႏွင့္ ရွင္ဗုဒၶေဃာသအရမ္းမ့ဲထင္သလုိဖြင့္ဆုိခ့ဲေသာ အကၽြႏု္ပ္မယူႏုိင္ပါ။ အသက္ကုိစြန္ ့
မည္၊ အယူကုိမစြန္ ့လုိ ။ ဘုရားအယူေတာ္ႏွင့္ေသရလွ်င္ ျမတ္သည္၊ ေမာင္တုိ ့က သတ္လုိေသာဆႏၵရွိလွ်င္ ယခုပင္သတ္ပါေတာ့---ဟူ၍ လႊတ္ော္အရာရွိၾကီးတဦးကုိ အရုိအေသကင္းမ့ဲလ်က္ ဂုဏ္ရည္တူလူခ်င္း
ေျပာဆုိဘိသက့ဲသုိ ့တင္းတင္းမာမာေျပာဆုိလုိက္သည္တြင္ အရွည္ေလးေတာင္ခန္ ့ အခ်င္းထိပ္ဝ တလက္မခန္ ့
ရွိ ၾကိမ္ျဖင့္ ခ်က္ေရမ်ားစြာရာဇဒဏ္ခတ္ျခင္းခံရေလသည္။

ထုိအခါ အသက္ ၆ဝ ေက်ာ္အရြယ္ရွိေသာ ဓာတ္ဆရာၾကီးဦးပုိသည္ လႊတ္ေတာ္ေရွ ့မွာပင္စုတိစိတ္က်၍ ဘဝတပါးသုိ ့ေျပာင္းသြားရပါသည္။

ဓာတ္ဆရာၾကီးဦးပုိ စစ္ေဆးဆဲအတြင္း လက္လြန္ရွိေၾကာင္းႏွင့္ ဘဝရွင္မင္းတရားၾကီးဘုရား ေရႊနားေတာ္ၾကား ရွိခုိးသံေတာ္ဦးတင္ရာ -------
"ငပုိသည္ မိစၦာဒိ႒ိအယူဝါဒကုိလွည့္ပတ္ေဟာေျပာသူျဖစ္သည္။ သင္း၏အယူဝါးအတုိင္း လုိက္နာယုံၾကည္ျခင္းရွိ
ၾကက သတၱဝါအေပါင္းမွာ မိစၦာဒိ႒ိခ်ည္းသာျဖစ္ရန္ ရွိေတာ့သည္။ ကမၻာပ်က္ခါနီးဆဲဆဲ၌ ပဥၥာနႏၱရိယကံငါးပါး
တြင္ တပါးပါးသင့္ေရာက္၍ အဝီစိမွာခံရေသာ္လည္း ကမၻာပ်က္လွ်င္ အဝီစိမွလြတ္ေသးသည္။ မိစၦာဒိ႒ိကုိယူကုန္
ေသာ သတၱဝါတုိ ့ကား ကမၻာပ်က္ေသာ္လည္း အဝီစိမွမလြတ္ဘဲ အျခားကမၻာသုိ ့ေျပာင္း၍ခံရေလသည္။ ဤမွ်ေလာက္ၾကီးေလးေသာ မေကာင္းမႈအကုသုိလ္ကံၾကီးျဖစ္၍ ေနာင္ကုိသင္း၏ အယူက့ဲသုိ ့မေပၚေပါက္ဝ့ံ
ေအာင္ ေၾကာက္ရြံ  ့ေစျခင္းငွါ ငပုိကုိ ထင္ရွားစြာ ကားတင္၍ထားေစ"----------
ဟု အမိန္ ့ေတာ္ရွိသည္။

ဤသုိ ့ဘဝရွင္မင္းတရားၾကီး၏အမိန္ ့ေတာ္ျမတ္အတုိင္း ရတနာပုံေရႊျမဳိ ့ေတာ္အေနာက္မ်က္ႏွာ ပုဏၰကုန္းသင္း
ခ်ဳိင္း အေနာက္ေရၾကည္တံခါးလမ္း ေျမာက္ဘက္နံေဘး၌ ဓာတ္ဆရာၾကီးဦးပုိ၏ရုပ္အေလာင္းကုိ ေတာင္ဘက္
သုိ ့မ်က္ႏွာမူ၍ လက္ဝါးကပ္စင္၌ ကားတင္လ်က္ သံတံက်င္လ်ဳိခံရရွာေလသည္။ ထုိကားစင္ၾကီးမွာ ဝါဆုိဝါေခါင္ ဧရာဝတီျမစ္ေရတုိးလာေသာအခါ ျမစ္ေရတုိက္ေဝွ ့သျဖင့္ ေရထဲသုိ ့ေမ်ာပါသြားသည္ဟု သိရပါသည္။

ဓာတ္ဆရာဦးပုိသည္ ပုဂၢလပညတ္ဓာတ္က်မ္းကုိအမွီျပဳ၍ ေဆးကုသည္။ ထုိနည္းကုိ အုတ္ဖုိဆရာေတာ္ၾကီးႏွင့္ စေလဦးပုညတုိ ့လည္း တတ္ကၽြမ္းၾကသည္ဟု ေျပာၾကသည္။

ေအာက္ျပည္သုိ ့ေျပးလာေသာ တပည့္သားေျမးအဆက္မ်ားက ထုိနည္းအတုိင္း ယခုအခါ ဆက္လက္ကုသေန
ဆဲပင္ ျဖစ္သည္။ ေနလဝိဇၨာဂုိဏ္းမွာ  ထုိဆရာၾကီး၏ နည္းနာပင္ျဖစ္သည္ဟု ေျပာၾကပါသည္။ "

ဦးပုိႏွင့္ပတ္သက္ေသာ စံဝတီဆရာေတာ္ၾကီး၏ေရးသားျပဆုိခ်က္ကုိ ဤတြင္ရပ္နားပါမည္။ ဗာရာဏသီဆရာ
ေတာ္ၾကီးမိန္ ့ဆုိခ်က္ႏွင့္ ကြာဟသည္မွာ (၁) ဦးပုိကုိ မင္းတုန္းမင္းၾကီးကုိယ္တုိင္စစ္ေမးျခင္းအေၾကာင္း (၂) အမ်ားႏွင့္မဆန္ ့က်င္ဖုိ ့ေျပာသည့္အေၾကာင္း-----တုိ ့ပင္ ျဖစ္ပါ၏။ မည္သုိ ့ပင္ ဦးပုိႏွင့္သူ၏အယူအေၾကာင္း ပုိသိလာရျခင္းအက်ဳိးတရားကုိ ရခ့ဲပါျပီ။ ျပည္၊ဗာရာဏသီဆရာေတာ္ၾကီး၏ၾသဝါဒတြင္ တပင္ေရႊထီးမင္း
လက္ထက္ ဗုိလ္ဗလမင္းထင္အေၾကာင္းကုိလည္းဦးပုိအေၾကာင္းႏွင့္ဆက္ႏြယ္၍မိန္ ့ေတာ္မူသြားပါသည္။
 ဗုိလ္ဗလမင္းထင္၏စြမ္းေဆာင္ခ်က္ကုိ တိတိက်က်သိဖုိ ့ ေလ့လာအားထုတ္ရေပဦးမည္။ ယခုအခုိက္အတန္ ့
အားျဖင့္ေတာ့ ဗလမင္းထင္ဆုိသူသည္ မုိက္ရူးရဲတဦးျဖစ္သည္ဟု သိထားမိသည္။ ယင္းမုိက္ရူးရဲကုိ ဂုဏ္ျပဳ
တည္ေဆာက္ထားေသာ ဗလမင္းထင္တံတားသည္လည္း ကခ်င္ျပည္နယ္၊ ျမစ္ၾကီးနားျမဳီ  ့အနီးမွာ ရွိေၾကာင္းသိရပါ၏။ 

 အမရဒီပ
ဇန္နဝါရီ ၂၄၊ ၂ဝ၁၃

No comments: