ေတာင္ပုလု၏သရဏဂုံအမွား- ၂

၁။

ေတာင္ပုလု၏သရဏဂုံအမွား- ၁ ေဆာင္းပါးတြင္ ေတာင္ပုလုေတာရကမၻာေအးဆရာေတာ္အရွင္နႏၵိယသည္ 

ဓမၼပဒပါဠိေတာ္ကုိ အလြဲသုံးစားျပဳ ကုိးကားကာ ယင္း၏ကုိယ္ပုိင္အယူအဆျဖစ္သည့္ " တရားကုိ အထူး

အားမထုတ္ဘဲနဲ ့ သရဏဂုံတည္ရုံမွ်နဲ ့ မဂ္ကုိ ရေစႏုိင္တယ္။"  ဟူေသာေထရဝါဒဗုဒၶဘာသာစာေပႏွင့္မဆီေလ်ာ္

ေသာ ေဟာေျပာမႈကုိ ျပဳလုပ္ခ့ဲေၾကာင္း ေရးသားခ့ဲ၏။

စာဖတ္သူမ်ားအေနျဖင့္ "တရားေဟာတာပဲ၊ စာေရးတာမဟုတ္ဘူးေလ။ ဒီေတာ့ အမွားအယြင္းဆုိတာ မေတာ္

တဆ ပါသြားႏုိင္တယ္၊ အဲဒါ ကုိယ္ခ်င္းစာၾကည့္ျပီး ဒီအမွားေလးတခုကုိ ေရးၾကီးခြင္က်ယ္မလုပ္သင့္ပါဘူး" ဟု ေျပာႏုိင္ပါ၏။ ေျပာမည္ဟုလည္း ေမွ်ာ္လင့္ပါ၏။

"တရားကုိအထူးအားမထုတ္ဘဲ သရဏဂုံတည္ရုံမွ်နဲ ့ မဂ္ကုိရေစႏုိင္တယ္"ဟူေသာ စကားတခြန္း (သုိ ့မဟုတ္) အယူအဆတခုကုိ ေဟာေျပာသူအေနျဖင့္ မေတာ္တဆေျပာမိေဟာမိျခင္းမဟုတ္ေၾကာင္း သက္ေသျပလုိပါ၏။ အမွားအေသးစားတခုလည္းမဟုတ္ေၾကာင္း ေျပာလုိပါ၏။ 

 

၂။

"သရဏဂုံတည္ျခင္းအက်ဳိးတရား"အမည္ေပးထားသည့္ ေဟာေျပာခ်က္တြင္ ေတာင္ပုလုေတာရကမၻာေအးဆရာ

ေတာ္အရွင္နႏၵိယက ေဖာ္ျပပါအတုိင္း ေျပာေဟာျပန္၏။

"လာဘ္ကုိစြန္ ့ျပီးေတာ့ ရတနာသုံးပါးကုိ ယုံၾကည္ျခင္းငွါ စြမ္းႏုိင္လုိ ့ရွိရင္လဲပဲ တရားကုိ အားမထုတ္ဘဲနဲ ့ ရႏုိင္တယ္"

"ေဒြမာ ဘိကၡေဝ ဒုပၸဇဟာ၊ ကတမာ ေဒြ၊ လာဘာသာ စ ဇီဝိတာသာ စ၊ ဣမာ ေခါ ဘိကၡေဝ ေဒြ အာသာ ဒုပၸဇဟာ။ 

(အဂုၤတၱဳိရ္၊ ၁၊ ႏွာ- ၈၆)

အဓိပၸါယ္ကေတာ့---မိမိ၏အသက္၌ကပ္ျငိတြယ္တာသာယာမက္ေမာတ့ဲ အာသာကုိလဲ စြန္ ့ႏုိင္ခဲတယ္၊ လာဘ္၌ကပ္ျငိ

တြယ္တာ သာယာမက္ေမာတ့ဲ အာသာကုိလဲ စြန္ ့ႏုိင္ခဲတယ္။ ဒီလုိစြန္ ့ႏုိင္ခဲတ့ဲ အေၾကာင္းတရား ႏွစ္ပါးတုိ ့တြင္ တပါးပါးကုိ

စြန္ ့ျပီး ရတနာသုံးပါးကုိ ယုံၾကည္ျခင္းငွါစြမ္းႏုိင္လုိ ့ရွိရင္ တရားကုိ အားမထုတ္ဘဲနဲ ့ ရႏုိင္တယ္"

အထက္ပါေဟာေျပာခ်က္ကိုၾကည့္ျခင္းျဖင့္ မေတာ္တဆ "လွ်ာခလုတ္တုိက္"ေျပာမိေဟာမိေသာ စကား

မဟုတ္ေၾကာင္း သိသာေပျပီ။

 

၃။

 ေတာင္ပုလုေတာရကမၻာေအးဆရာေတာ္အရွင္နႏၵိယ ကုိးကားေသာ အဂုၤတၱရနိကာယ္လာပါဠိေတာ္၏ျမန္မာျပန္

မွာ ေဖာ္ျပပါအတုိင္းျဖစ္၏။

"ရဟန္းတုိ ့--- စြန္ ့ႏုိင္ခဲကုန္ေသာ တပ္မက္ျခင္း"အာသာ"တုိ ့သည္ ဤႏွစ္မ်ဳိးတုိ ့တည္း။ အဘယ္ႏွစ္မ်ဳိးတုိ ့နည္း

ဟူမူ--- လာဘ္ကုိတပ္မက္ျခင္း "အာသာ"၄င္း၊ အသက္ကုိတပ္မက္ျခင္း"အာသာ"၄င္းတုိ ့တည္း။ ရဟန္းတုိ ့--

စြန္ ့ႏုိင္ခဲကုန္ေသာ တပ္မက္ျခင္းတုိ ့သည္ ဤႏွစ္မ်ဳိးတုိ ့ေပတည္း။"

(အဂုၤတၱဳိရ္ပါဠိေတာ္ျမန္မာျပန္၊ ၁၊ ၃၉။)

အဂုၤတၱရနိကာယ္၊ အာသာဒုပၸဇဟဝဂ္လာ ဘုရားရွင္၏စကားေတာ္ကို ကုိးကားေသာ ေဟာေျပာခ်က္၏ မူရင္းဆုိလုိခ်က္မွာ  သတၱဝါတုိ ့သည္ (၁) မိမိအသက္ကို တြယ္တာသည္၊ စြန္ ့လႊတ္ႏုိင္ခဲသည္။ (၂) လာဘ္လာဘကုိ တြယ္တာသည္၊ စြန္ ့လႊတ္ႏုိင္ခဲသည္ဟုသာ ေျပာလုိရင္းျဖစ္၏။

အသက္၌တပ္မက္မႈ၊ လာဘ္လာဘ၌တပ္မက္မႈစိတ္တုိ ့ကုိ စြန္ ့လႊတ္ျပီး ရတနာသုံးပါး ကုိ ကုိးကြယ္ပါက 

တရားအားမထုတ္ရဘဲ အရိယမဂ္ဖုိလ္ကုိ ရေစႏုိင္ေၾကာင္း မူရင္းပါဠိေတာ္ႏွင့္ တကြ အ႒ကထာ၊ ဋီကာက်မ္းတုိ ့

တြင္ မိန္ ့ဆုိထားျခင္းလုံးဝမရွိေပ--။

ဘုရားရွင္ေဟာၾကားေတာ္မူခ့ဲေသာ ဓမၼပဒပါဠိေတာ္ႏွင့္ အဂုၤတၱရပါဠိေတာ္မ်ားကုိ "ဟန္ေရးျပ"လ်က္ တရားကုိ အထူးအားမထုတ္ရဘဲ (သုိ ့မဟုတ္) တရားကုိ အားမထုတ္ရဘဲ သရဏဂုံတည္ရုံမွ်ျဖင့္ မဂ္ကုိရေစႏုိင္သည္ဟူ ေသာ အယူအဆမွာ ေတာင္ပုလုေတာရကမၻာေအးဆရာေတာ္အရွင္နႏိၵယက ဘုရားရွင္၏စကားေတာ္ကုိ ဖ်က္ဆီးမႈသာျဖစ္၏။ ဘုရားမေဟာသည္ကုိ ေဟာသည္ဟု ဘုရားရွင္အေပၚ စြပ္စြဲခ်က္ျဖစ္၏။ အာေဘာ္လြန္ေဟာေျပာခ်က္ျဖစ္၏။ အသင့္ယုတၱိကင္းမ့ဲေသာ စကားျဖစ္၏။

ေတာင္ပုလုေတာရကမၻာေအးဆရာေတာ္အရွင္နႏၵိယတုိ ့လုိ ဂုဏ္ၾကီးရွင္ဆရာေတာ္မ်ားေရွာင္ရွားသင့္ေသာ အျပဳအမူျဖစ္၏။

 

၄။

ထုိမွ်မကေသးပါ---။ "တရားအားထုတ္စရာမလုိ၊ တရားနာရုံမွ်ႏွင့္ အရိယာျဖစ္ႏုိင္သည္"ဟုလည္းေကာင္း၊ "နာ(တရားနာ)စရာမလုိ၊ သိရင္ အရိယာျဖစ္ျပီ"ဟုလည္းေကာင္း အယူအဆမွားမ်ား တခ်ိန္က ေပၚေပါက္ဖူး၏။

ယခုလည္း ေတာင္ပုလုေတာရ ကမၻာေအးဆရာေတာ္အရွင္နႏိၵယကလည္း "တရားအားထုတ္စရာမလုိ၊ သရဏဂုံတည္ရုံႏွင့္အရိယာျဖစ္ျပီ"ဟုထြင္လုိက္ျပန္ျပီ။စင္စစ္အားျဖင့္ေတာင္ပုလုေတာရကမၻာေအးဆရာေတာ္အရွင္နႏိၵယ၏ေဟာေျပာခ်က္သည္  ပဋိပတၱိသာသနာကုိကြယ္ေပ်ာက္ေအာင္၊ ပ်က္စီးေအာင္ အားေပးအားေျမွာက္

ျပဳေသာ စကားျဖစ္၏။ အယူအဆမွား (အဓမၼဝါဒ၊ မိစၦာဝါဒ)မ်ား ေပၚထြက္ေစရန္ လမ္းခင္းေပးေသာ စကားျဖစ္၏။

ေတာင္ပုလုေတာရကမၻာေအးဆရာေတာ္အရွင္နႏိၵယကုိယ္တုိင္က အယူမွားကုိလက္ခံယုံၾကည္ေနျပီးခ်ဥ္းကပ္

လာသူတပည့္အေပါင္းကုိ ေဟာေျပာ၊စာအုပ္အျဖစ္ထုတ္ေဝေနသည့္အတြက္ သာသနာေတာ္အတြက္ အလြန္

အႏၱရာယ္ရွိေသာ လုပ္ရပ္လည္းျဖစ္၏။

ျမတ္စြာဘုရားရွင္က ဤသုိ ့ဆုံးမေဟာၾကားေတာ္မူထား၏။

"ေဒြ ေမ ဘိကၡေဝ ပစၥယာ မိစၦာဒိ႒ိယာ ဥပၸါဒါယ။ ကတေမ ေဒြ။ ပရေတာ စ ေဃာေသာ၊ အေယာနိေသာ စ မနသိကာေရာ။ ဣေမ ေခါ ဘိကၡေဝ ပစၥယာ မိစၦာဒိ႒ိယာ ဥပၸါဒါယာတိ။ "

(အဂုၤတၱရနိကာယ္၊ ဒုကနိပါတ္၊ အာသာဒုပၸဇဟဝဂ္)

"ရဟန္းတုိ ့--- မိစၦာဒိ႒ိျဖစ္ေပၚရန္ အေၾကာင္းတုိ ့သည္ ဤ ႏွစ္မ်ဳိးတုိ ့တည္း---။ အဘယ္ႏွစ္မ်ဳိးတုိ ့နည္းဟူမူ--

တပါးသူထံမွ မသူေတာ္တရားသံကုိ ၾကားနာရျခင္း၄င္း၊ မသင့္ေလ်ာ္ေသာ အေၾကာင္းအားျဖင့္ ႏွလုံးသြင္းျခင္း၄င္း တုိ ့တည္း။ ရဟန္းတုိ ့--- မိစၦာဒိ႒ိျဖစ္ေပၚရန္အေၾကာင္းတုိ ့သည္ ဤႏွစ္မ်ဳိးတုိ ့ေပတည္း (ဟု မိန္ ့ေတာ္မူ၏။)

(အဂုၤတၱရနိကာယ္ျမန္မာျပန္၊ ၁၊ ၁ဝ၂။)

"ပရေတာေဃာသ"ေခၚ သူတပါးအထံမွ တရားအစစ္အမွန္ကုိ ၾကားနာရသူသည္ အရိယာမဂ္ဉာဏ္ဆုိက္ေရာက္

ႏုိင္ျခင္း၏အေၾကာင္းတရပ္ျဖစ္၏။ တရားအတုအေယာင္ၾကားနာရသူကား မိစၦာဒိ႒ိျဖစ္ႏုိင္ျခင္း၏အေၾကာင္းတရပ္ျဖစ္၏။

အမွန္အားျဖင့္ တရားေဟာသူသည္ ေဟာရုံႏွင့္မျပီးေသး၊ စစ္မွန္ေသာတရားျဖစ္ေအာင္ ၾကဳိးစားသင့္၏။

တရားနာယူသူသည္ နာၾကားရုံႏွင့္မျပီးေသး၊ အစစ္အမွန္တရားကုိ နာယူတတ္ေအာင္ ၾကဳိးစားသင့္ပါ၏။

ေဟာသူ၊ နာသူတုိ ့ ေဟာရုံနာရုံေလာက္ႏွင့္ ရပ္တန္ ့ေက်နပ္ေနၾကလွ်င္ မိစၦာဒိ႒ိ (အယူမွား) ဖုိ ့ အေၾကာင္း ဖန္လာတတ္ေလသည္။

ယခုအခ်ိန္တြင္ ေတာင္ပုလုေတာရကမၻာေအးဆရာေတာ္အရွင္နႏိၵယ၏ သရဏဂုံအမွားကုိ အေမြဆက္ခံကာ "ဘုရားဘယ္လုိေဟာေဟာဂရုမစိုက္၊ငါ့ဆရာေဟာတ့ဲအတုိင္းသရဏဂုံတရားေဟာသည္"ဟူေသာ ေနာက္လုိက္တပည့္

တဦးေၾကာင့္ သရဏဂုံအမွားသည္ ကြယ္ေပ်ာက္မသြားဘဲ ဗုဒၶ၏တရားေတာ္ကုိ ယုံၾကည္လုိက္နာသူတုိ ့အား လမ္းမွားေရာက္ေအာင္ တြန္းေပးေနသည့္ "ငွက္ဆုိးထုိးသံ"အျဖစ္ ေပၚထြက္ေနျပီ ျဖစ္ေၾကာင္း သတိေပးပါ၏။ 

အမရဒီပ

၄-၁၆-၂ဝ၁၂