ဒုတိယအုပ္လုိ ့ ၂ အုပ္ ပုိင္ဆုိင္ဖူးပါတယ္။ အဲဒီကုိယ္ပုိင္စာအုပ္ေတြသုိမွီးသိမ္းဆည္းထား၊ ယုံၾကည္
ရမယ္လုိ ့ ထင္ရတ့ဲသူေတြဆီ စာအုပ္စာတမ္းေတြအပ္ႏွံျပီး အေဝးကုိ ေရာက္ေနခ့ဲတာ ဆယ္စုႏွစ္တခု
ျပည့္ခ့ဲပါျပီ။ အခုေတာ့ အြန္လုိင္းစာၾကည့္တုိက္ေတြကုိ အားကုိးျပီး စာဖတ္ေနရတယ္။
တျခားေတြေျပာေနရင္ လုိရင္းေပ်ာက္ေနဦးမယ္။ တသက္တာမွတ္တမ္္းစာအုပ္အေၾကာင္းကုိ ေျပာခ်င္
လုိ ့ပါ။ အဲဒီစာအုပ္ကုိ အြန္လုိင္းမွာဖတ္ေတာ့ စာမ်က္ႏွာကုိ ၁၇ လုိ ့ေတာ့ မွတ္စုမွာ မွတ္လုိက္မိတယ္။
ပထမအုပ္လား၊ ဒုတိယအုပ္လား ေသေသခ်ာခ်ာ မမွတ္မိဘူး။ စာအုပ္ရွိသူမ်ားေတာ့ တုိက္ဆုိင္ၾကည့္ခ်င္
တယ္ဆုိရင္ ပထမအုပ္ေရာ ဒုတိယအုပ္ေရာ စာမ်က္ႏွာ ၁၇ ကုိ ၾကည့္ပါေတာ့။ အလုပ္မ်ားေအာင္ လုပ္မိ
တာ ခြင့္လႊတ္ပါ။
ဆရာၾကီးေရႊဥေဒါင္းက အခုလုိ စာတေၾကာင္းေရးပါတယ္။
"ဤရပ္ကြက္သူ၊ ရပ္ကြက္သားမ်ား၏ ထူးျခားခ်က္တခုမွာ မႏ ၱေလးျမဳိ ့ၾကီးတြင္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ
ေနထုိင္ခ့ဲၾကျပီးျဖစ္ေသာ္လည္း ဝတ္ပုံစားပုံ၊ ေျပာပုံဆုိပုံ၊ ေနပုံထုိင္ပုံအလုံးစုံမွာ မႏၱေလးျမဳိ ့သူ
ျမဳိ ့သားႏွင့္မတူ၊ မတူတျခားရွိေနျခင္းျဖစ္သည္။"
ေျပာခ်င္တာ အဲဒီဝါက်မွာပါတ့ဲ "မတူတျခား" စကားလုံးပါပဲ။ ခြဲၾကည့္ပါဦး။
မတူ+ တျခား
မတူဘူးဆုိေနမွေတာ့ တျခားစီျဖစ္ေနတာပဲေပါ့။
စာေရးသူကုိယ္တုိင္သာဆုိ "ထူးျခားသည္၊ မတူကြဲျပားျဖစ္သည္၊ တမ်ဳိးတဘာသာျဖစ္သည္' လုိ ့
ေရးမိမွာ အေသအခ်ာပါ။ မတူတျခားလုိ ့ေတာ့ ေရးမိမွာမဟုတ္ပါဘူး။ အျခားစာေရးဆရာၾကီးေတြ
မတူတျခား--လုိ ့သုံးတာကုိလည္း မေတြ ့ဖူးပါ။ သူ ့စာဖတ္မိမွ ေတြ ့ေတာ့ ဒါ ေရႊဥေဒါင္း ကုိယ္ပုိင္
ဟန္စကားလုံးလုိ ့ေျပာရင္ လြန္ရာေရာက္မယ္မထင္ပါဘူး။
ဆရာၾကီးေရႊဥေဒါင္းကေတာ့ မတူ+တျခား ဆုိတာကုိ အဓိပၸါယ္လည္းေပၚ၊ စကားလုံးကလည္း ျပည့္ဝ၊
တိက်ေအာင္ သုံးျပသြားတယ္။ ေၾသာ္--ဒါေၾကာင့္လည္း ေရႊဥေဒါင္းစာေရးလုိက္ရင္ အျခားစာေရးဆ
ရာေတြနဲ ့"မတူတျခား" ျဖစ္ေနေတာ့တာပါပဲလား။
အမရဒီပ
ဇန္နဝါရီ ၂၅၊ ၂ဝ၁၄
No comments:
Post a Comment